When the short days of winter came,

When the short days of winter came, dusk fell before we had well eaten our dinners. When we met in the street the houses had grown sombre. The space of sky above us was the colour of ever-changing violet and towards it the lamps of the street lifted their feeble lanterns. The cold air stung us and we played till our bodies glowed. Our shouts echoed in the silent street. The career of our play brought us through the dark muddy lanes behind the houses, where we ran the gauntlet of the rough tribes from the cottages, to the back doors of the dark dripping gardens where odours arose from the ashpits, to the dark odorous stables where a coachman smoothed and combed the horse or shook music from the buckled harness. When we returned to the street, light from the kitchen windows had filled the areas. If my uncle was seen turning the corner, we hid in the shadow until we had seen him safely housed. Or if Mangan's sister came out on the doorstep to call her brother in to his tea, we watched her from our shadow peer up and down the street. We waited to see whether she would remain or go in and, if she remained, we left our shadow and walked up to Mangan's steps resignedly. She was waiting for us, her figure defined by the light from the half-opened door. Her brother always teased her before he obeyed, and I stood by the railings looking at her. Her dress swung as she moved her body, and the soft rope of her hair tossed from side to side.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อวันสั้นในฤดูหนาว ค่ำตกลงก่อนที่เราได้รับประทานอาหารค่ำของเราดี เมื่อเราไปตามถนน บ้านมีปลูกหม่น พื้นที่ของท้องฟ้าเหนือเราเป็นสีของการเปลี่ยนแปลงสีม่วง และ ยังมันโคมไฟถนนยกโคมไฟเบา อากาศเย็นต่อยเรา และเราเล่นจนสวมร่างกายของเรา เราตะโกนพูดย้ำถนนเงียบ อาชีพที่เราเล่นนำเราผ่านเลนโคลนเข้มหลังบ้าน ที่เราวิ่งฝ่าอันตรายของเผ่าหยาบจากคอทเทจ ประตูหลังสวนน้ำหยดเข้มซึ่งเหม็นเกิดจาก ashpits คอกม้าเงียบมืดที่โค้งชแมนเป็นไส้ม้า หรือส่ายเพลงจากสายรัด buckled เมื่อเรากลับไปถนน แสงจากหน้าต่างห้องครัวได้เต็มพื้นที่ ถ้าลุงที่เห็นเปลี่ยนมุม เราซ่อนเงาจนเราเห็นเขาป้องกันอย่างปลอดภัย หรือถ้าน้องสาว Mangan ออกมาในการเรียกพี่ชายของเธอในการชงชา เราดูเธอจากเพียร์เงาของเราขึ้นลงถนน เรารอดูว่า เธอจะอยู่ หรือไปใน และ ถ้าเธอยังคงอยู่ เราทิ้งเงาของเราเดินขึ้นไปตอน Mangan resignedly เธอกำลังรอสำหรับเรา รูปเธอกำหนด โดยแสงจากประตูเปิดครึ่ง พี่ชายของเธอจะล้อเธอก่อนเขาเชื่อฟัง และผมยืน โดยรั้วเธอ เธอแต่งตัวปรับเธอย้ายร่างกายของเธอ และเชือกนุ่มของผมโยนจากด้านข้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันที่สั้นของฤดูหนาวมาโพล้เพล้ก่อนที่เราจะได้กินอาหารเย็นที่ดีของเรา เมื่อเราพบกันในถนนบ้านได้เติบโตมืด พื้นที่ของท้องฟ้าเหนือเราเป็นสีที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาและสีม่วงต่อมันโคมไฟถนนโคมไฟยกอ่อนแอของพวกเขา อากาศเย็นต่อยเราและเราเล่นจนร่างกายของเราเรืองแสง เสียงตะโกนของเราสะท้อนในถนนเงียบ อาชีพการเล่นของเรานำเราผ่านเลนโคลนมืดเบื้องหลังบ้านที่เราวิ่งฝ่าอันตรายของชนเผ่าหยาบจากกระท่อมไปทางประตูด้านหลังของที่มืดแหมะสวนที่กลิ่นไม่พึงประสงค์เกิดขึ้นจาก ashpits เพื่อคอกกลิ่นหอมเข้ม ซึ่งเป็นคนขับรถม้าเรียบและหวีม้าหรือส่ายเพลงจากสายรัดสายรัด เมื่อเรากลับไปที่ถนนแสงจากหน้าต่างห้องครัวได้เต็มพื้นที่ ถ้าลุงของผมก็เห็นเปลี่ยนมุมที่เราซ่อนตัวอยู่ในเงาจนกว่าเราจะได้เห็นเขาตั้งอยู่ได้อย่างปลอดภัย หรือถ้าน้องสาว Mangan ออกมาในบันไดหน้าประตูที่จะเรียกพี่ชายของเธอในชาของเขาเราดูเธอจากเพียร์เงาของเราขึ้นและลงบนถนน เรารอคอยที่จะเห็นว่าเธอจะยังคงอยู่หรือไปในและถ้าเธอยังคงอยู่เราออกจากเงาของเราและเดินขึ้นไปตามขั้นตอนของ Mangan resignedly เธอเป็นคนที่รอให้เราร่างของเธอถูกกำหนดโดยแสงจากประตูครึ่งเปิด พี่ชายของเธอมักจะแกล้งให้เธอก่อนที่เขาจะเชื่อฟังและฉันยืนอยู่ข้างรั้วมองเธอ ชุดของเธอขณะที่เธอเหวี่ยงย้ายร่างกายของเธอและเชือกอ่อนของผมของเธอโยนจากทางด้านข้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวันที่สั้นของฤดูหนาวมาถึง มืดลงก่อนเราก็กินดินเนอร์ของเรา เมื่อเราเจอกันในถนน มีบ้านหลังโต sombre . พื้นที่ของท้องฟ้าเบื้องบน คือ สี ม่วง เปลี่ยนแปลง และต่อเป็นโคมไฟของถนนหน้าของพวกเขาอ่อนแอ โคมไฟ อากาศหนาวต่อยเรา และเราเล่นจนร่างกายเปล่งแสง เสียงของเราดังก้องในถนนเงียบ อาชีพการเล่นของเราพาเราผ่านความมืดเป็นโคลนเลน ด้านหลังบ้าน ที่เราวิ่งฝ่าอันตรายของชนเผ่าที่หยาบกร้านจากกระท่อมไปยังประตูด้านหลังของเข้มแหมะสวนที่หอมลุกขึ้นจาก ashpits , มืดกลิ่นไอคอกม้าที่คนขับรถม้าเรียบและ combed ม้าหรือเขย่าเพลงจากเทียม ยอมแล้ว เมื่อเรากลับไปที่ถนน แสงจากหน้าต่างห้องครัวเต็มพื้นที่ ถ้าคุณลุงได้เห็นการเปลี่ยนมุม เราซ่อนในเงา จนเราได้เห็นเขาได้อย่างปลอดภัย ตั้งอยู่ที่ หรือถ้าน้อง Mangan ก็ออกมาที่หน้าประตูเรียกพี่ชายของเธอในชาของเขา พวกเราเฝ้าดูเธอจากเงาของเรา เพื่อนที่ขึ้นและลงถนน เรารอดูว่าเธอจะอยู่หรือไป และถ้าเธอยังคงอยู่ เราทิ้งเงาของเราและเดินไป Mangan เป็นขั้นตอนอย่างจำนน . เธอกำลังรอเราอยู่ เธอคิดกำหนดโดยแสงจากเปิดครึ่งบาน พี่ชายชอบล้อเธอ ก่อนที่เขาจะเชื่อฟังและฉันยืนอยู่ข้างรั้วมองเธออยู่ แต่งตัวของเธอเหวี่ยงเธอขยับร่างกายของเธอ และเชือกนุ่มของเส้นผมของเธอถูกโยนจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่ง