The most embarrassing moment of m

  The most embarrassing moment of my sophomore year was how I earned my nick name, Crash. It all started right after school when I turned on to the busiest street by the school. First I pulled up right behind this truck at a stop sign. After a second, a fellow older student told me that I was really close and that I was going to hit the truck in front of me. At the moment I was trying to tell the kid that I was giving a ride to get back in the car because he was hanging out the window. Since I was distracted, I thought the long line of traffic had started to move, but it hadn’t. In the blink of an eye I hit the back of the truck in front of me. The devastation sunk in. I was so worried that I damaged the truck, but all that I did was scratch his bumper. Lucky for him! Then it came time to look at my car. My car was ruined. The hood was buckled, the front end was pushed back, and my headlights were broken. Humiliated and scared, I still had to drive my totaled care home. During School that year, I never did hear the end of what had happened that day.  

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้อายมากที่สุดปี sophomore ของฉันได้ว่าฉันได้รับชื่อเล่นของฉัน ความผิดพลาด ทั้งหมดเริ่มต้นขวาโรงเรียนเมื่อเปิดอยู่จะถนนคึกคักตามโรงเรียน ก่อน ผมดึงขึ้นใกล้ ๆ นี้รถที่เครื่องหมายหยุด หลังจากที่สอง เพื่อนนักเรียนเก่าบอกว่า ผมปิดจริง ๆ และที่ ผมไปตีรถบรรทุกด้านหน้าของฉัน ในขณะที่ ผมพยายามบอกเด็กที่ฉันมีให้ขี่ไปกลับในรถเนื่องจากเขาถูกแขวนที่หน้าต่าง เนื่องจากผมต้องคอยกังวล ฉันคิดว่า จราจรสันได้เริ่มย้าย แต่มันไม่ได้ ในชั่วพริบตา ฉันตีด้านหลังของรถบรรทุกด้านหน้าของฉัน ภายหลังจากที่จมใน ผมกังวลมากว่า ฉันทำลายรถบรรทุก แต่ทั้งหมดที่ฉันไม่มีรอยขีดข่วนกันชนของเขา โชคดีสำหรับเขา จากนั้น มาเวลาดูรถของฉัน รถไม่เจ๊ง แม่เบี้ยถูกงอโค้ง ส่วนหน้าถูกผลักดันกลับ และไฟหน้าของฉันถูกตัดขาด ชิง และกลัว ฉันยังมีขับรวมยอดดูแลบ้านของฉัน ระหว่างเรียน ปี ไม่เคยได้ฟังตามที่ได้เกิดวันที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

  ช่วงเวลาที่น่าอับอายที่สุดของปีนักเรียนปีที่สองของผมก็คือวิธีการที่ฉันได้รับชื่อของฉันกรงขังชน มันทั้งหมดเริ่มต้นทันทีหลังจากที่โรงเรียนเมื่อผมหันไปยังถนนที่พลุกพล่านที่สุดในโรงเรียน ครั้งแรกที่ฉันดึงขึ้นด้านหลังของรถบรรทุกนี้ที่ป้ายหยุด หลังจากที่สองเพื่อนนักเรียนเก่าบอกว่าฉันอยู่ใกล้จริงๆและที่ผมจะตีรถที่ด้านหน้าของฉัน ในขณะที่ฉันกำลังพยายามที่จะบอกเด็กที่ฉันได้ให้นั่งที่จะได้รับกลับมาในรถเพราะเขาถูกแขวนออกไปนอกหน้าต่าง ตั้งแต่ผมถูกดึงความสนใจผมคิดว่าสายยาวของการจราจรได้เริ่มต้นที่จะย้าย แต่มันก็ไม่ได้ ในพริบตาผมตีหลังของรถบรรทุกที่ด้านหน้าของฉัน ความเสียหายจมอยู่ใน. ฉันเป็นห่วงเพื่อที่ฉันได้รับความเสียหายรถบรรทุก แต่ทั้งหมดที่ผมทำก็คือรอยขีดข่วนกันชนของเขา โชคดีสำหรับเขา! จากนั้นก็ถึงเวลาที่จะมองไปที่รถของฉัน รถของผมถูกทำลาย เครื่องดูดควันที่ได้รับการ buckled, ปลายด้านหน้าถูกผลักกลับและไฟหน้าของฉันถูกทำลาย อับอายและกลัวผมยังคงต้องขับรถกลับบ้านดูแลรวมทั้งสิ้นของฉัน ระหว่างโรงเรียนปีนั้นฉันไม่เคยได้ยินได้ฟังมาในตอนท้ายของสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น  

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมช่วงเวลาที่น่าอับอายที่สุดของปีนักเรียนปีที่สองของฉันเป็นวิธีที่ฉันได้รับ ฉันชื่อนิค แครช ทั้งหมดมันเริ่มต้นหลังจากที่โรงเรียน เมื่อผมเปิดไปถนนคับคั่ง โดยโรงเรียน แรกที่ผมดึงมาข้างหลังรถที่เป็นสัญญาณหยุด หลังที่สอง เพื่อนนักเรียนเก่าบอกผมว่าผมสนิทจริงๆ และที่ผมกำลังจะโดนรถบรรทุกอยู่ข้างหน้าฉันตอนนี้ผมก็พยายามบอกเด็กที่ผมให้นั่งไปในรถ เพราะเขาลอยออกไปทางหน้าต่าง ตั้งแต่ฉันเสียสมาธิ ฉันคิดว่าสายยาวของการจราจรเริ่มขยับ แต่มันไม่มี ในชั่วพริบตา ผมกดปุ่มด้านหลังของรถบรรทุกในด้านหน้าของฉัน การจมหายไป ฉันกังวลว่าฉันทำลายรถบรรทุกแต่ทั้งหมดที่ฉันทำคือรอยกันชนของเขา โชคดีสำหรับเขา จากนั้นก็ถึงเวลาที่จะมองรถของฉัน รถของฉันถูกทำลาย เครื่องดูดควันเป็น buckled , ปลายด้านหน้าถูกผลักกลับ และไฟหน้าของฉันแตก อับอาย และกลัว ผมยังต้องขับรถของฉันมีการดูแลบ้าน ในโรงเรียนในปีนั้น ผมไม่เคยได้ยินเสียงของสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น