This ritual conversation would repe

This ritual conversation would repeat itself year after year until one day, much to my chagrin,
she agreed to do the “rugged” thing. Suddenly, I was at a loss for words. I realized that, in
actuality, I didn’t want to do the rugged thing so much! I was, to say the least, ambivalent. A big
part of me enjoyed laying back and relaxing. It had been so easy when I could take ownership of
only the “rugged” part of myself and let her take ownership of the part of me that just wanted
to sit back and relax. Over the years I have had to take responsibility for, and reconcile, more
and more of my own internal conflicts (bummer!).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนทนาพิธีกรรมนี้จะซ้ำรอยปีแล้วปีเล่าจนกระทั่งวันหนึ่งมากเพื่อความผิดหวังของฉัน
เธอตกลงที่จะทำในสิ่งที่ "ขรุขระ" ทันใดนั้นผมอยู่ที่สูญเสียสำหรับคำ ฉันตระหนักว่าใน
ความเป็นจริงผมไม่ได้ต้องการที่จะทำในสิ่งที่ขรุขระมาก! ผมก็จะบอกว่าอย่างน้อยเด็ดขาด ขนาดใหญ่
ส่วนหนึ่งของฉันสนุกกับการวางกลับและผ่อนคลาย มันเป็นเรื่องง่ายดังนั้นเมื่อฉันสามารถเป็นเจ้าของ
เพียง "ขรุขระ" ส่วนหนึ่งของตัวเองและปล่อยให้เธอเป็นเจ้าของส่วนหนึ่งของฉันที่อยาก
จะกลับมานั่งพักและผ่อนคลาย กว่าปีที่ผมได้มีที่จะรับผิดชอบและกระทบมากขึ้น
และมากขึ้นของความขัดแย้งภายในของตัวเอง (ว้า!)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิธีกรรมการสนทนานี้จะซ้ำรอยปีจนกระทั่งวันหนึ่ง , มากเพื่อความผิดหวังของฉัน
เธอตกลงที่จะทำสิ่งที่ " ทนทาน " จู่ๆ ผมก็พูดไม่ออกเลย ฉันตระหนักว่าใน
ความจริงผมไม่อยากทำในสิ่งที่ขรุขระมาก ผมก็ว่าน้อย , ลังเล . ส่วนผมชอบวาง
กลับและผ่อนคลาย มันได้ง่ายดังนั้นเมื่อฉันสามารถเป็นเจ้าของ
เฉพาะ " ทนทาน " ส่วนหนึ่งของตัวฉันเอง และปล่อยให้เธอรับผิดชอบส่วนฉันแค่ต้องการ
นั่งกลับและผ่อนคลาย กว่าปีที่ผมต้องรับผิดชอบ และปรับความเข้าใจกันมากขึ้นและมากขึ้นของความขัดแย้ง
ของตัวเองภายใน ( เซ็งเลย )


.