The bass guitar[1] (also called ele

The bass guitar[1] (also called electric bass,[2][3][4] or simply bass; /ˈbeɪs/) is a stringed instrument played primarily with the fingers or thumb, by plucking, slapping, popping, (rarely) strumming, tapping, thumping, or picking with a plectrum, often known as a pick.

The bass guitar is similar in appearance and construction to an electric guitar, but with a longer neck and scale length, and four to six strings or courses. The four-string bass, by far the most common, is usually tuned the same as the double bass,[5] which corresponds to pitches one octave lower than the four lowest pitched strings of a guitar (E, A, D, and G).[6] The bass guitar is a transposing instrument, as it is notated in bass clef an octave higher than it sounds (as is the double bass) to avoid excessive ledger lines. Like the electric guitar, the bass guitar is plugged into an amplifier and speaker for live performances.

Since the 1960s, the bass guitar has largely replaced the double bass in popular music as the bass instrument in the rhythm section.[7] While types of bass lines vary widely from one style of music to another, the bassist usually fulfills a similar role: anchoring the harmonic framework and establishing the beat. Many styles of music utilise the bass guitar, including rock, metal, pop, punk rock, country, reggae, gospel, blues, and jazz. It is often a solo instrument in jazz, jazz fusion, Latin, funk, progressive rock and other rock and metal styles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กีตาร์เบส [1] (เบสที่เรียกว่าไฟฟ้า [2] [3] [4] หรือเพียงแค่เบส; / beɪs /) เป็นซึงส่วนใหญ่เล่นด้วยนิ้วมือหรือนิ้วหัวแม่มือโดยถอนขน, ตบ, popping (ไม่ค่อย ) ก้าวเดินเคาะ, เต้นหรือการเลือกที่มีปิ๊กที่รู้จักกันมักจะเป็นเลือก. กีตาร์จะคล้ายกันในลักษณะที่ปรากฏและการก่อสร้างเพื่อกีตาร์ไฟฟ้า แต่มีคอยาวและระยะเวลาในขนาดและสี่ถึงหกสตริงหรือหลักสูตร เบสสี่สตริงไกลโดยที่พบมากที่สุดจะถูกปรับมักจะเป็นเช่นเดียวกับดับเบิลเบส [5] ซึ่งสอดคล้องกับสนามคู่หนึ่งต่ำกว่าสายแหลมสี่ต่ำสุดของกีต้าร์ (E, A, D และ G ). [6] กีตาร์เบสเป็นเครื่องมือ transposing เป็นมันเป็น notated เบสโน๊ตคู่ที่สูงขึ้นกว่าเสียง (เป็นดับเบิลเบส) เพื่อหลีกเลี่ยงเส้นแยกประเภทมากเกินไป เช่นเดียวกับกีตาร์ไฟฟ้ากีตาร์เบสจะเสียบเข้ากับเครื่องขยายเสียงและลำโพงสำหรับการแสดงสด. ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1960, กีตาร์เบสได้แทนที่ดับเบิลเบสในเพลงที่นิยมเป็นเครื่องมือเบสในส่วนจังหวะ. [7] ในขณะที่ประเภท เส้นเสียงเบสแตกต่างกันจากหนึ่งในรูปแบบของเพลงไปยังอีกเบสมักจะตอบสนองบทบาทที่คล้ายกัน: การยึดกรอบการประสานและการสร้างจังหวะ หลายรูปแบบของเพลงใช้กีตาร์เบสรวมทั้งร็อค, โลหะ, ป๊อป, ร็อคพังค์, ประเทศ, เร็กเก้, พระกิตติคุณ, บลูส์และแจ๊ส มันมักจะเป็นเครื่องดนตรีเดี่ยวในดนตรีแจ๊สฟิวชั่นแจ๊สละตินฉุนก้าวหน้าหินและหินอื่น ๆ และรูปแบบโลหะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบสกีตาร์ [ 1 ] ( เรียกว่าเบสไฟฟ้า [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] หรือเพียงแค่เบส ; / ˈเป็นɪ / s ) เป็นเครื่องสายที่เล่นเป็นหลัก ด้วยนิ้วมือหรือนิ้วหัวแม่มือ , ถอนขน , ตบ , popping , ( ไม่ค่อย ) strumming , แตะ , เต้น , หรือ รับกับ ปิ๊ก , มักจะเรียกว่ารับ

เบสกีตาร์จะคล้ายกันในลักษณะและสร้างกีต้าร์ไฟฟ้า แต่ยาว คอ และความยาวขนาดและสี่ถึงหกสายหรือหลักสูตร 4 สาย เบสไกลโดยที่พบมากที่สุดคือมักจะติดตามเหมือนดับเบิ้ลเบส , [ 5 ] ซึ่งสอดคล้องกับสนามหนึ่งอ็อกเทฟต่ำกว่าสี่สุดแหลมสตริงของกีตาร์ ( E , A , D และ G ) [ 6 ] กีตาร์เบส คือการแปลงเครื่องมือมันเป็นหมายเหตุในกุญแจเสียงเบสโน๊ตที่สูงกว่าเสียง ( เป็นดับเบิ้ลเบส ) เพื่อหลีกเลี่ยงสายบัญชีมากเกินไป ชอบกีตาร์ไฟฟ้า กีตาร์เบส คือเสียบเข้ากับเครื่องขยายเสียง และลำโพงสำหรับการแสดงสด

ตั้งแต่ปี 1960 , เบสกีต้าร์ส่วนใหญ่ได้แทนที่ ดับเบิ้ลเบสเป็นเครื่องดนตรีในเพลงเสียงเบสในส่วนของจังหวะ[ 7 ] ในขณะที่ประเภทของเบสสายที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางจากรูปแบบหนึ่งของเพลงอื่น มือเบสมักจะตอบสนองบทบาทที่คล้ายกัน : ทอดสมอกรอบเสียงประสานและการสร้างจังหวะ หลายรูปแบบของเพลงที่ใช้กีตาร์รวมทั้งร็อค , โลหะ , ป๊อป , ร็อคพังค์ , ประเทศ , เร็กเก้ , กิตติคุณ , บลูส์และแจ๊ส มันมักจะเป็นเครื่องดนตรีเดี่ยวดนตรีแจ๊สแจ๊ส , ฟิวชั่น , ละติน , Funk ,ดนตรีร็อคก้าวหน้าและลักษณะหินและโลหะอื่น ๆ