รื่องย่อ : สร้างจากวรรณกรรมสุดคลาสส

รื่องย่อ : สร้างจากวรรณกรรมสุดคลาสสิค เกี่ยวกับเด็กชายคนหนึ่งที่ถูกเก็บและเลี้ยงให้เติบโตขึ้นมาประดุจหมาป่าในพงไพรพร้อมกับเหล่าสรรพสัตว์ต่างๆ และในเวลาต่อมาก็ได้ถูกตามล่าโดยเสือที่ชิงชังเผ่าพันธุ์มนุษย์จนทำให้เมาคลีต้องออกผจญภัยไปในป่ากว้างโดยมีเป้าหมายหวังจะให้มนุษย์เป็นคนคุ้มครองตน

ต้องใช้คำว่าเอาตัวรอดได้แบบหวุดหวิดเลยดีกว่ากับอนิเมชั่นเรื่องล่าสุดของดิสนี่ย์ คือถึงแม้จะแอบเดาๆทางไว้แล้วก็เถอะแต่ก็ไม่คิดว่าหนังมันจะมาแนวแบ๊วใสกิ๊งขนาดนี้ ชนิดที่ว่าแทบจะถอดเอาเรื่องออริจินอลจากตำราเรียนวัยประถมของเราออกมาแทบทั้งดุ้นเลยดีกว่า
.
กระนั้นหนังเหมือนจะจับทางตัวเองออก ก็เลยประดิษฐ์ฉากคิ้วท์ๆจำนวนมากขึ้นมาเพื่อเป็นจุดขายของตัวเองโดยเฉพาะ(เยอะจนแอบมีความรู้สึกยัดเยียดนิดหน่อยด้วยซ้ำ)เมื่อมาผสมผสานกับเนื้อเรื่องเบาๆที่ไม่มีการแฝงประเด็นอะไรอื่นๆไว้ให้ตีความต่อ มันเลยกลายสภาพเป็น 'หนังเด็ก' ไปโดยปริยาย
.
สิ่งหนึ่งที่ไม่ชอบเอามากๆเลยคือการเล่าเรื่องที่กระโชกโฮกฮากไม่มีศิลปะเลย มีความรู้สึกเหมือนหนังตัดแปะเอาฉากต่างๆเข้ามาใส่เพื่อให้มันครบองก์เนื้อเรื่องไปงั้นๆเองโดยไม่ได้ใส่ใจกับรายละเอียดเท่าไหร่ ซึ่งอันนี้มั่นใจว่าผู้ชมท่านอื่นคงสังเกตได้แหละ ไม่ว่าจะเป็นฉากจ่าฝูงอากีล่า/ฉากงูสาวโยฮันสัน หรืออีกหลายๆฉากที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะรีบตัดไปไหน คือใจคอจะไม่ให้มันมีเนื้อหาอะไรในเรื่องเลยรึไงพ่อคุณเอ้ย
.
โดยส่วนตัวฉากที่ขำที่สุดคือฉากที่เมาคลีไปเผชิญหน้ากับราชาวานรและบริวาร ซึ่งมันจี้ตรงที่ผู้กำกับมันวางธีมของบรรดาลิงทั้งหลายให้เป็นในลักษณะ american gangster แบบโจ่งแจ้งมาก คือไม่ได้มาในเชิงสัญลักษณ์ด้วยนะ (ขำมากขอยอมรับ 555)
.
รู้สึกปลงตกกับการที่หนังพยายามเกณฑ์บรรดานักแสดงระดับตัวท็อปทั้งหลายแหล่มาพากย์เสียงให้ตัวละคร แต่ก็ไม่ได้ใช้ให้มันเกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาเท่าไหร่ โดยเฉพาะ Scarlett Johansson ที่อุตส่าห์ถ่อสังขารมาพากย์ให้ก็ดันได้ออกฉากแปปเดียวอันเป็นผลพวงมาจากวิธีเดินเรื่องที่พูดไว้ข้างต้นนี่แหละ อีกประเด็นคือเรื่องซาวน์ประกอบในเรื่องที่ไม่โอเคเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าผิดที่ระบบเซอร์ราวน์หรือหนังมาเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้

"The Jungle Book-เมาคลีลูกหมาป่า เป็นหนังเด็กอีกเรื่องนึงที่ให้ความบันเทิงที่สะอาดใสไร้มณฑิลเหมาะสำหรับการไปดูพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งครอบครัว แต่ก็เป็นส่วนผสมที่น่าเสียดายที่หนังไม่สามารถขยับขยายต่อยอดให้มันไปไกลกว่าทีมันควรจะเป็นได้ ดูเหมือนเซนส์หนังที่ชวนกุมขมับของผู้กำกับคนนี้จะอยู่ในขาลงเสียกระมัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รื่องย่อ: สร้างจากวรรณกรรมสุดคลาสสิคเกี่ยวกับเด็กชายคนหนึ่งที่ถูกเก็บและเลี้ยงให้เติบโตขึ้นมาประดุจหมาป่าในพงไพรพร้อมกับเหล่าสรรพสัตว์ต่าง ๆ และในเวลาต่อมาก็ได้ถูกตามล่าโดยเสือที่ชิงชังเผ่าพันธุ์มนุษย์จนทำให้เมาคลีต้องออกผจญภัยไปในป่ากว้างโดยมีเป้าหมายหวังจะให้มนุษย์เป็นคนคุ้มครองตนต้องใช้คำว่าเอาตัวรอดได้แบบหวุดหวิดเลยดีกว่ากับอนิเมชั่นเรื่องล่าสุดของดิสนี่ย์คือถึงแม้จะแอบเดาๆทางไว้แล้วก็เถอะแต่ก็ไม่คิดว่าหนังมันจะมาแนวแบ๊วใสกิ๊งขนาดนี้ชนิดที่ว่าแทบจะถอดเอาเรื่องออริจินอลจากตำราเรียนวัยประถมของเราออกมาแทบทั้งดุ้นเลยดีกว่า.กระนั้นหนังเหมือนจะจับทางตัวเองออกก็เลยประดิษฐ์ฉากคิ้วท์ๆจำนวนมากขึ้นมาเพื่อเป็นจุดขายของตัวเองโดยเฉพาะ (เยอะจนแอบมีความรู้สึกยัดเยียดนิดหน่อยด้วยซ้ำ) เมื่อมาผสมผสานกับเนื้อเรื่องเบาๆที่ไม่มีการแฝงประเด็นอะไรอื่นๆไว้ให้ตีความต่อมันเลยกลายสภาพเป็น 'หนังเด็ก' ไปโดยปริยาย.สิ่งหนึ่งที่ไม่ชอบเอามากๆเลยคือการเล่าเรื่องที่กระโชกโฮกฮากไม่มีศิลปะเลยมีความรู้สึกเหมือนหนังตัดแปะเอาฉากต่างๆเข้ามาใส่เพื่อให้มันครบองก์เนื้อเรื่องไปงั้นๆเองโดยไม่ได้ใส่ใจกับรายละเอียดเท่าไหร่ซึ่งอันนี้มั่นใจว่าผู้ชมท่านอื่นคงสังเกตได้แหละหรืออีกหลายๆฉากที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะรีบตัดไปไหนไม่ว่าจะเป็นฉากจ่าฝูงอากีล่า/ฉากงูสาวโยฮันสันคือใจคอจะไม่ให้มันมีเนื้อหาอะไรในเรื่องเลยรึไงพ่อคุณเอ้ย.โดยส่วนตัวฉากที่ขำที่สุดคือฉากที่เมาคลีไปเผชิญหน้ากับราชาวานรและบริวารซึ่งมันจี้ตรงที่ผู้กำกับมันวางธีมของบรรดาลิงทั้งหลายให้เป็นในลักษณะนักเลงอเมริกันแบบโจ่งแจ้งมากคือไม่ได้มาในเชิงสัญลักษณ์ด้วยนะ (ขำมากขอยอมรับ 555).รู้สึกปลงตกกับการที่หนังพยายามเกณฑ์บรรดานักแสดงระดับตัวท็อปทั้งหลายแหล่มาพากย์เสียงให้ตัวละครแต่ก็ไม่ได้ใช้ให้มันเกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาเท่าไหร่โดยเฉพาะไม่รู้ว่าผิดที่ระบบเซอร์ราวน์หรือหนังมาเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้อีกประเด็นคือเรื่องซาวน์ประกอบในเรื่องที่ไม่โอเคเท่าไหร่ที่อุตส่าห์ถ่อสังขารมาพากย์ให้ก็ดันได้ออกฉากแปปเดียวอันเป็นผลพวงมาจากวิธีเดินเรื่องที่พูดไว้ข้างต้นนี่แหละสกาเล็ต"ป่าหนังสือเมาคลีลูกหมาป่าเป็นหนังเด็กอีกเรื่องนึงที่ให้ความบันเทิงที่สะอาดใสไร้มณฑิลเหมาะสำหรับการไปดูพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งครอบครัวแต่ก็เป็นส่วนผสมที่น่าเสียดายที่หนังไม่สามารถขยับขยายต่อยอดให้มันไปไกลกว่าทีมันควรจะเป็นได้ดูเหมือนเซนส์หนังที่ชวนกุมขมับของผู้กำกับคนนี้จะอยู่ในขาลงเสียกระมัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รื่องย่อ: สร้างจากวรรณกรรมสุดคลาสสิค มันเลยกลายสภาพเป็น 'หนังเด็ก' อเมริกันอันธพาลแบบโจ่งแจ้งมากคือไม่ได้มาใน เชิงสัญลักษณ์ด้วยนะ (ขำมากขอยอมรับ โดยเฉพาะ Scarlett Johansson ป่า Book- เมาคลีลูกหมาป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รื่องย่อ : สร้างจากวรรณกรรมสุดคลาสสิคเกี่ยวกับเด็กชายคนหนึ่งที่ถูกเก็บและเลี้ยงให้เติบโตขึ้นมาประดุจหมาป่าในพงไพรพร้อมกับเหล่าสรรพสัตว์ต่างๆและในเวลาต่อมาก็ได้ถูกตามล่าโดยเสือที่ชิงชังเผ่าพันธุ์มนุษย์จนทำให้เมาคลีต้องออกผจญภัยไปในป่ากว้างโดยมีเป้าหมาย หวังจะให้มนุษย์เป็นคนคุ้มครองตนต้องใช้คำว่าเอาตัวรอดได้แบบหวุดหวิดเลยดีกว่ากับอนิเมชั่นเรื่องล่าสุดของดิสนี่ย์คือถึงแม้จะแอบเดาๆทางไว้แล้วก็เถอะแต่ก็ไม่คิดว่าหนังมันจะมาแนวแบ๊วใสกิ๊งขนาดนี้ชนิดที่ว่าแทบจะถอดเอาเรื่องออริจินอลจากตำราเรียนวัยประถมของเราออกมาแทบทั้งดุ้นเลยดีกว่า.กระนั้นหนังเหมือนจะจับทางตัวเองออกก็เลยประดิษฐ์ฉากคิ้วท์ๆจำนวนมากขึ้นมาเพื่อเป็นจุดขายของตัวเองโดยเฉพาะ ( เยอะจนแอบมีความรู้สึกยัดเยียดนิดหน่อยด้วยซ้ำ ) เมื่อมาผสมผสานกับเนื้อเรื่องเบาๆที่ไม่มีการแฝงประเด็นอะไรอื่นๆไว้ให้ตีความต่อมันเลยกลายสภาพเป็น " หนังเ ด็ก " ไปโดยปริยาย.สิ่งหนึ่งที่ไม่ชอบเอามากๆเลยคือการเล่าเรื่องที่กระโชกโฮกฮากไม่มีศิลปะเลยมีความรู้สึกเหมือนหนังตัดแปะเอาฉากต่างๆเข้ามาใส่เพื่อให้มันครบองก์เนื้อเรื่องไปงั้นๆเองโดยไม่ได้ใส่ใจกับรายละเอียดเท่าไหร่ซึ่งอันนี้มั่นใจว่าผู้ชมท่านอื่นคงสังเกตได้แหละไม่ว่าจ ะเป็นฉากจ่าฝูงอากีล่า / ฉากงูสาวโยฮันสันหรืออีกหลายๆฉากที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะรีบตัดไปไหนคือใจคอจะไม่ให้มันมีเนื้อหาอะไรในเรื่องเลยรึไงพ่อคุณเอ้ย.โดยส่วนตัวฉากที่ขำที่สุดคือฉากที่เมาคลีไปเผชิญหน้ากับราชาวานรและบริวารซึ่งมันจี้ตรงที่ผู้กำกับมันวางธีมของบรรดาลิงทั้งหลายให้เป็นในลักษณะชาวอเมริกันอันธพาลแบบโจ่งแจ้งมากคือไม่ได้มาในเชิงสัญลักษณ์ด้วยนะ ( ขำมากขอยอมรับ 555 ).รู้สึกปลงตกกับการที่หนังพยายามเกณฑ์บรรดานักแสดงระดับตัวท็อปทั้งหลายแหล่มาพากย์เสียงให้ตัวละครแต่ก็ไม่ได้ใช้ให้มันเกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาเท่าไหร่โดยเฉพาะ Scarlett Johansson ที่อุตส่าห์ถ่อสังขารมาพากย์ให้ก็ดันได้ออกฉากแปปเดียวอันเป็นผลพวงมาจากวิธีเดินเรื่องที่พูดไว ้ข้างต้นนี่แหละอีกประเด็น