It’s difficult to control potato la

It’s difficult to control potato late blight
In the early 20th century, the breeder found that hexaploid S. demissum had resistance genes (R genes)
and could directly cross with tetraploid S. tuberosum. So it was considered as the main resistance
resource, and 11 R genes (R1-R11) have been introgressed into potato cultivars[2]. But resistance
breakdown was found in cultivars carrying one or few R genes in monoculture, and P. infestans isolates
that could infect all specificities of 11 R genes were occasionally found[4]. Disappointed by the nondurable
resistance of the S. demissum R genes, researchers and breeders either turned to other species for
durable R genes [7-11], or adopted so-called ‘R-gene-free’ approaches to explore partial resistance [12-
13]. However, both alternatives appeared to be problematic: sexual barriers made the flow of R genes
from other wild species time-consuming and partial resistance was often unfavorably linked to late
maturity and low vigor [14-15]. For example, Dutch breeder utilized double bridgecrossing using S.
acaule (2n=4x=48) and S. phureja (2n=2x=24) to introgress late blight R genes from S. bulbocastanum
(2n=2x=24) into S. tuberosum, and in early 1970’s this resulted in the ABPT clones[11]. It was not until
2004 that the first potato cv. Biogold (Van RijnBV) carrying gene(s) from the ABPT clones was released,
but unfortunately these materials were overcome less then one year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยากที่จะควบคุมมันไหม้ปลายปีในต้นศตวรรษที่ 20 พ่อแม่พันธุ์พบ demissum S. hexaploid ที่มียีนต้านทาน (R ยีน)และอาจตรงข้ามกับ tetraploid S. tuberosum เพื่อให้เป็นไปตามความต้านทานหลักทรัพยากร และ 11 R ยีน (R1-R11) มี introgressed เป็นมันฝรั่งพันธุ์ [2] แต่ความต้านทานแบ่งพบในสายพันธุ์ที่นำยีน R หนึ่ง หรือสองสามในการปลูกพืชเชิงเดี่ยว และแยก P. ทอฟธอราที่อาจติดเชื้อจำเพาะทั้งหมด 11 R ยีนบางครั้งพบ [4] ผิดหวัง ด้วยการ nondurableความต้านทานของ S. demissum R ยีน นักวิจัย และพ่อพันธุ์แม่พันธุ์อย่างใดอย่างหนึ่งอยู่กับสายพันธุ์อื่น ๆ สำหรับทนทาน R ยีน [7-11], หรือบังคับเรียกว่า 'R-ยีนฟรี' วิธีการสำรวจความต้านทานบางส่วน [12-13] . อย่างไรก็ตาม ทางเลือกทั้งสองที่ดูเหมือนจะมีปัญหา: อุปสรรคทางเพศทำให้การไหลของยีน Rจากสายพันธุ์อื่น ๆ ป่า ใช้เวลานาน และบางส่วนมัก unfavorably ลิงค์ไปช้าวุฒิภาวะและความแข็งแรงต่ำ [14-15] เช่น พันธุ์ดัตช์ใช้คู่ bridgecrossing ใช้ S.acaule (2n = 4 x = 48) และ S. phureja (2n = 2 x = 24) กับยีนไหม้ปลายปี R introgress S. bulbocastanum(2n = 2 x = 24) S. tuberosum และ ในต้นปี 1970 ของนี้ส่งผลให้โคลน ABPT [11] จนกระทั่ง2004 ที่โคลนตัวแรกมันฝรั่งพันธุ์ Biogold (Van RijnBV) พกพา gene(s) จาก ABPT ถูกนำออกใช้แต่น่าเสียดายที่วัสดุเหล่านี้ถูกเอาชนะน้อยแล้วหนึ่งปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องยากที่จะควบคุมมันฝรั่งทำลายปลาย
ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 พ่อแม่พันธุ์พบว่าเอส hexaploid demissum มียีนต้านทาน (R ยีน)
และตรงข้ามกับเอส tetraploid tuberosum ดังนั้นจึงถือเป็นความต้านทานหลัก
ทรัพยากรและ 11 R ยีน (R1-R11) ได้รับ introgressed เข้ามันฝรั่งพันธุ์ [2] แต่ต้านทาน
รายละเอียดที่พบในสายพันธุ์แบกหนึ่งหรือยีน R ไม่กี่แห่งในเชิงเดี่ยวและ P. infestans แยก
ที่อาจติดเชื้อจำเพาะทั้งหมด 11 R ยีนถูกพบเป็นครั้งคราว [4] ผิดหวังโดย nondurable
ความต้านทานของเอส demissum ยีน R, นักวิจัยและพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ทั้งหันไปสายพันธุ์อื่น ๆ สำหรับ
ยีน R คงทน [7-11] หรือนำมาใช้เรียกว่า 'R-ยีนฟรี' วิธีการสำรวจความต้านทานบางส่วน [12 -
13] อย่างไรก็ตามทางเลือกทั้งสองดูเหมือนจะเป็นปัญหา: ปัญหาและอุปสรรคใดที่ทำให้การไหลของยีนที่ R
จากคนอื่น ๆ ป่าและพันธุ์ใช้เวลานานและความต้านทานบางส่วนมักจะถูกเชื่อมโยงความสุขถึงปลายเดือน
จนครบกำหนดและความแข็งแรงต่ำ [14-15] ยกตัวอย่างเช่นดัตช์พ่อแม่พันธุ์ใช้ bridgecrossing คู่โดยใช้เอส
acaule (2n = 4x = 48) และ S. phureja (2n = 2x = 24) เพื่อ introgress ยีน R ทำลายปลายจากเอส bulbocastanum
(2n = 2x = 24) เข้าสู่เอส tuberosum และในช่วงต้นปี 1970 นี้ส่งผลให้ในโคลน ABPT [11] มันไม่ได้จนกว่า
2004 ว่ามันฝรั่งพันธุ์แรก Biogold (Van RijnBV) แบกยีน (s) จากโคลน ABPT ถูกปล่อยตัว
แต่โชคร้ายที่วัสดุเหล่านี้ถูกครอบงำน้อยกว่าหนึ่งปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันยากที่จะควบคุมมันสายไหม้ในช่วงต้นศตวรรษ 20 พันธุ์ พบว่า hexaploid S . demissum มียีนต้านทาน ( R ยีน )และตรงข้ามกับเตตราพล ด์ . tuberosum . ดังนั้น มันถือว่าเป็นต้านทานหลักทรัพยากรและยีน R 11 ( r1-r11 ) ได้รับ introgressed ในมันฝรั่งพันธุ์ [ 2 ] แต่ความต้านทานรายละเอียดที่พบในพันธุ์หนึ่งถือหรือน้อย R ยีนเชิงเดี่ยว และหน้าอินเฟสทันสไอโซเลทที่ติดเชื้อทั้งหมด - ยีน R 11 ในบางครั้งพบ [ 4 ] ผิดหวังจาก nondurableความต้านทานของ S . demissum R ยีน นักวิจัย และพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ให้กลายเป็นชนิดอื่น ๆทนทาน R ยีน [ 7-11 ] หรือใช้วิธีที่เรียกว่า ' r-gene-free ' เพื่อศึกษาความต้านทาน [ 12 - บางส่วน13 ] อย่างไรก็ตาม ทั้งทางเลือกที่ปรากฏเป็นปัญหาอุปสรรคที่ทำให้การไหลของทางเพศ : R ยีนจากสายพันธุ์ป่าอื่น ๆใช้เวลานาน และบางส่วนก็มักจะพิจารณาเชื่อมโยงไปยังสายความต้านทานความแข็งแรงต่ำ ) [ 14 ] ตัวอย่างเช่น การใช้พันธุ์ดัชคู่ bridgecrossing Sacaule ( 2n = 4x = 48 ) และ S . phureja ( 2n = 2x = 24 ) introgress สายไหม้ r ยีนจาก bulbocastanum S( 2n = 2x = 24 ) ในสหรัฐอเมริกา tuberosum และในช่วงต้นปี 1970 นี้ส่งผล abpt โคลน [ 11 ] มันไม่ได้จนกว่า2004 ที่มันฝรั่งพันธุ์แรก biogold ( รถตู้ rijnbv ) แบกยีน ( s ) จาก abpt โคลนถูกปล่อยตัวแต่น่าเสียดายที่วัสดุเหล่านี้ถูกเอาชนะน้อยกว่าหนึ่งปี