Racial segregation has excluded bla

Racial segregation has excluded blacks and other
minorities from neighborhoods that offer high-quality
housing, schools, and other public services and has
deprived predominantly minority neighborhoods
of essential public services and private investments.
Today, even middle-class minority neighborhoods
have lower house price appreciation, fewer neighborhood
amenities, lower-performing schools, and
higher crime rates than white neighborhoods with
comparable income levels (Pattillo-McCoy 1999;
Pattillo 2005). For example, Prince George’s County,
Maryland, the most affluent African American community
in the nation, lacks the department stores, sitdown
restaurants, specialty stores, and other amenities
typical of comparable white communities (Cashin
2004).
Lenders have been less willing to invest in predominantly
minority communities (Oliver and Shapiro
1997) or have offered predatory loans and loan terms
that strip wealth from minority homeowners rather
than helping them build wealth (Calem, Gillen, and
Wachter 2004; Engel and McCoy 2008; HUD 2000).
Consequently, house values—and property tax revenues—typically
lag in predominantly black communities,
limiting the capacity of local government to
deliver high-quality public services. And public-sector
agencies have a history of neglecting or underserving
minority communities. Again, the Prince George’s
County example is instructive. Despite its overall affluence,
the county’s schools are struggling, facing funding
shortfalls, low achievement levels, and problems
attracting and retaining qualified teachers and administrators
(Cashin 2004).
Finally, middle-class minority neighborhoods are
more vulnerable to social disorder and distress than
comparable white neighborhoods, both because of
their proximity to poorer neighborhoods and because
they lack financial resources (Pattillo 2005). Some
research suggests that, even after controlling for
income levels, majority-black communities suffer
from higher crime rates than predominantly white
communities

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแบ่งแยกเชื้อชาติได้ถูกแยกออกดำและอื่น ๆชนกลุ่มน้อยจากละแวกบ้านที่มีคุณภาพสูงที่อยู่ อาศัย โรงเรียน และบริการสาธารณะอื่น ๆ และมีขาดส่วนใหญ่ย่านชนกลุ่มน้อยบริการสาธารณะที่จำเป็นและเงินลงทุนส่วนตัววันนี้ แม้ ชั้นกลางส่วนน้อยละแวกใกล้เคียงมีล่างบ้านขึ้น ย่านน้อยลงสิ่งอำนวยความสะดวก โรงเรียนประสิทธิภาพต่ำกว่า และอัตราอาชญากรรมสูงกว่าย่านสีขาวด้วยรายได้เทียบระดับ (Pattillo McCoy 1999ทาง Pattillo ที่ 2005) ตัวอย่างเช่น เจ้าชายจอร์จเขตแมรี่แลนด์ ชุมชนแอฟริกันอเมริกันร่ำรวยที่สุดในประเทศ ขาดห้าง แยกชายหญิงร้านอาหาร ร้านค้าพิเศษ และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆโดยทั่วไปของชุมชนสีขาวเปรียบได้ (Cashin2004)กู้ได้น้อยยินดีที่ลงทุนในส่วนใหญ่ชุมชนชนกลุ่มน้อย (โอลิเวอร์และ Shapiro1997) หรือเสนอเงื่อนไขเงินกู้และเงินกู้ยืมล่าที่แถบความมั่งคั่งจากเจ้าของบ้านชนกลุ่มน้อยค่อนข้างกว่าช่วยให้ พวกเขาสร้างความมั่งคั่ง (Calem, Gillen และWachter 2004 Engel และ McCoy 2008 ฮัด 2000)ดังนั้น บ้านค่า — และรายได้ภาษีทรัพย์สิน — โดยทั่วไปล่าช้าในชุมชนเป็นสีดำการจำกัดกำลังการผลิตของรัฐบาลท้องถิ่นเพื่อส่งมอบบริการสาธารณะคุณภาพสูง และ ภาครัฐหน่วยงานมีประวัติของการละเลย หรือ underservingชุมชนและสังคมชนกลุ่มน้อย อีกครั้ง เจ้าชายจอร์จตัวอย่างเขตคือให้คำแนะนำ แม้ มีความมั่งคั่งโดยรวมโรงเรียนของเขตกำลังดิ้นรน หันหน้าเข้าหาเงินทุนไข ระดับความสำเร็จต่ำ และปัญหาดึงดูดและรักษาครูที่มีคุณภาพและผู้ดูแล(Cashin 2004)ในที่สุด ย่านชั้นกลางส่วนน้อยได้ความเสี่ยงจากการผิดปกติของสังคมและความทุกข์กว่าละแวกบ้านขาวเทียบเท่า ทั้งสองเนื่องจากการย่อมย่านเมืองของพวกเขา และเนื่องจากพวกเขาขาดทรัพยากรทางการเงิน (Pattillo 2005) บางการวิจัยแสดงให้เห็นว่า แม้หลังจากที่ควบคุมเพื่อระดับรายได้ ชุมชนสีดำส่วนใหญ่ประสบจากอาชญากรรมอัตราที่สูงกว่าส่วนใหญ่สีขาวชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แยกเชื้อชาติได้รับการยกเว้นคนผิวดำและอื่น ๆ ที่
ชนกลุ่มน้อยจากละแวกใกล้เคียงที่มีคุณภาพสูง
ที่อยู่อาศัยโรงเรียนและการบริการสาธารณะอื่น ๆ และได้
ถูกลิดรอนเด่นละแวกใกล้เคียงที่ชนกลุ่มน้อย
ของการบริการสาธารณะที่จำเป็นและการลงทุนภาคเอกชน.
วันนี้แม้ละแวกใกล้เคียงที่ชนกลุ่มน้อยที่ชนชั้นกลาง
มีราคาชื่นชมสภาผู้แทนราษฎร ย่านน้อย
สิ่งอำนวยความสะดวกที่มีประสิทธิภาพต่ำโรงเรียนและ
อัตราการเกิดอาชญากรรมสูงกว่าละแวกใกล้เคียงสีขาวที่มี
ระดับรายได้เทียบเคียง (Pattillo-แท้ปี 1999
Pattillo 2005) ยกตัวอย่างเช่นเจ้าชายจอร์เคาน์ตี้
รัฐแมรี่แลนด์ที่ร่ำรวยที่สุดแอฟริกันอเมริกันชุมชน
ในประเทศที่ขาดร้านค้ากรม sitdown
ร้านอาหารร้านค้าพิเศษและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ
ตามแบบฉบับของชุมชนสีขาวเปรียบ (Cashin
2004).
ผู้ให้กู้ได้รับน้อยยินดีที่จะลงทุน ในส่วนใหญ่
ชุมชนน้อย (โอลิเวอร์และชาปิโรส์
1997) หรือมีการเสนอเงินให้กู้ยืมและเงื่อนไขเงินกู้ที่กินสัตว์
ที่ดึงความมั่งคั่งจากเจ้าของบ้านชนกลุ่มน้อยค่อนข้าง
กว่าช่วยให้พวกเขาสร้างความมั่งคั่ง (Calem, Gillen และ
Wachter 2004 Engel แท้และ 2008 ฮัด 2000).
ดังนั้น ค่าบ้านและภาษีทรัพย์สินรายได้-มักจะ
ล่าช้าในชุมชนคนผิวดำ,
จำกัด ขีดความสามารถของรัฐบาลท้องถิ่นในการ
ส่งมอบบริการสาธารณะที่มีคุณภาพสูง และภาครัฐ
หน่วยงานที่มีประวัติของการละเลยหรือ underserving
ชุมชนน้อย อีกครั้งเจ้าชายจอร์
เคาน์ตี้ตัวอย่างเป็นบทเรียน แม้จะมีความมั่งคั่งโดยรวมของ
โรงเรียนในเขตของกำลังดิ้นรนหันหน้าไปทางระดมทุน
ไขระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำและปัญหา
การดึงดูดและรักษาครูที่มีคุณวุฒิและผู้บริหาร
(Cashin 2004).
ในที่สุดย่านชนชั้นกลางชนกลุ่มน้อยที่มีความ
เสี่ยงต่อการผิดปกติของสังคมและความทุกข์กว่า
เทียบเคียง ละแวกใกล้เคียงสีขาวทั้งสองเพราะ
ความใกล้ชิดของพวกเขาไปสู่ย่านยากจนและเนื่องจาก
พวกเขาขาดทรัพยากรทางการเงิน (Pattillo 2005) บาง
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าแม้หลังจากการควบคุม
ระดับรายได้ชุมชนส่วนใหญ่สีดำต้องทนทุกข์ทรมาน
จากอัตราการเกิดอาชญากรรมสูงกว่าสีขาวเด่น
ชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแยกเชื้อชาติได้กีดกันคนผิวดำ และอื่น ๆชนกลุ่มน้อยจากย่านที่มีคุณภาพสูงบ้าน โรงเรียน และการบริการสาธารณะอื่น ๆและมีพระเด่นย่านชนกลุ่มน้อยการบริการสาธารณะที่จำเป็นและการลงทุนของเอกชนวันนี้ แม้คนชั้นกลางส่วนน้อยย่านราคาบ้านลดลงแข็งค่าน้อยลง ใกล้กับสิ่งอํานวยความสะดวก ลดการแสดง โรงเรียน และอัตราอาชญากรรมสูงขึ้นกว่าย่านสีขาวรายได้ระดับเทียบเคียง ( พัตติโลแท้ 1999 ;พัตติโล 2005 ) ตัวอย่างเช่น เจ้าชายจอร์จเคาน์ตีแมรี่แลนด์ , มั่งคั่งที่สุดชุมชนชาวอเมริกันในประเทศที่ไม่มีห้างสรรพสินค้า แฮะร้านอาหาร , ร้านค้าพิเศษและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆโดยทั่วไปของชุมชนสีขาวเปรียบ ( Cashin2004 )ตลอดจนได้รับการเต็มใจที่จะลงทุนในเด่นน้อยลงชุมชนคนกลุ่มน้อย และการเก็บเกี่ยว ( โอลิเวอร์1997 ) หรือ เสนอเงินให้กู้ยืมและเงื่อนไขเงินกู้ล่าที่แถบความมั่งคั่งจากเจ้าของบ้านชนกลุ่มน้อยค่อนข้างกว่าช่วยให้พวกเขาสร้างความมั่งคั่ง ( calem กิลเลน , และ ,wachter 2004 ; เกล แมคคอย 2008 ; ฮัด 2000 )ดังนั้น บ้านคุณค่าและรายได้ภาษีทรัพย์สินโดยทั่วไปความล่าช้าในชุมชนส่วนใหญ่สีดำการ จำกัด ความสามารถของรัฐบาลท้องถิ่นให้บริการสาธารณะที่มีคุณภาพสูง และเอกชนหน่วยงานมีประวัติของการละเลยหรือ underservingชุมชนของชนกลุ่มน้อย เจ้าชายจอร์จอีกตัวอย่างเขตก็ให้ความรู้ แม้จะมีความมั่งคั่งโดยรวมของโรงเรียนของมณฑลดิ้นรน ซึ่งเดิมเพิ่มระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำ และปัญหาดึงดูดและรักษาผู้บริหารครูที่มีคุณภาพและ( Cashin 2004 )สุดท้าย ชนชั้นกลางย่านเป็นส่วนน้อยเสี่ยงต่อความผิดปกติของสังคมและทุกข์มากกว่าย่านขาวเปรียบ ทั้งเพราะความใกล้ชิดของพวกเขาไปยังย่านคลิ และเพราะพวกเขาขาดทรัพยากรทางการเงิน ( พัตติโล 2005 ) บางงานวิจัยแสดงให้เห็นว่า แม้หลังจากควบคุมสำหรับระดับรายได้ ส่วนใหญ่สีดำชุมชนประสบจากอัตราอาชญากรรมสูงกว่าเด่น สีขาวชุมชน