Relapse is a highly prevalent pheno

Relapse is a highly prevalent phenomenon in addiction. This paper examines the new research on identifying biological factors that contribute to addiction relapse risk. Prospective studies examining relapse risk are reviewed, and clinical, biological, and neural factors that predict relapse risk are identified. Clinical factors, patient-related factors, and subjective and behavioral measures such as depressive symptoms, stress, and drug craving all predict future relapse risk. Among biological measures, endocrine measures such as cortisol and cortisol/corticotropin (ACTH) ratio as a measure of adrenal sensitivity and serum brain-derived neurotrophic factor were also predictive of future relapse risk. Among neural measures, brain atrophy in the medial frontal regions and hyperreactivity of the anterior cingulate during withdrawal were identified as important in drug withdrawal and relapse risk. Caveats pertaining to specific drug abuse type and phase of addiction are discussed. Finally, significant implications of these findings for clinical practice are presented, with a specific focus on determining biological markers of relapse risk that may be used to identify those individuals who are most at risk of relapse in the clinic. Such markers may then be used to assess treatment response and develop specific treatments that will normalize these neural and biological sequelae so as to significantly improve relapse outcomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำเริบเป็นปรากฏการณ์พบมากในยาเสพติด กระดาษนี้ตรวจสอบการวิจัยใหม่ในการระบุปัจจัยทางชีวภาพที่นำไปสู่ความเสี่ยงกำเริบติดยาเสพติด อนาคตจะมีทบทวนการศึกษาการตรวจสอบความเสี่ยงกำเริบ และปัจจัยทางคลินิก ชีวภาพ และระบบประสาทที่ทำนายความเสี่ยงกำเริบจะ ปัจจัยทางคลินิก ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วย และมาตรการอัตนัย และพฤติกรรมเช่นอาการซึมเศร้า ความเครียด และยาอยากทั้งหมดทำนายความเสี่ยงในอนาคตกำเริบ ระหว่างวัดทางชีวภาพ ต่อมไร้ท่อวัดเช่น cortisol และคอร์ติ ซอ/corticotropin (ACTH) อัตราส่วนวัดปัจจัย neurotrophic มาสมองไวและเซรั่มที่ต่อมหมวกไตก็ยังทำนายความเสี่ยงในอนาคตกำเริบ หนึ่งในมาตรการของระบบประสาท สมองฝ่อในภูมิภาคอยู่ตรงกลางหน้าผากและอาจของการรักษาในระหว่างการถอน cingulate ถูกระบุเป็นสิ่งสำคัญในความเสี่ยงยาถอนและกำเริบ มีการกล่าวถึงคำเตือนที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดเฉพาะละเมิดชนิดและระยะของการติดยาเสพติด ในที่สุด ผลกระทบสำคัญของการค้นพบเหล่านี้สำหรับการปฏิบัติทางคลินิกจะแสดง เน้นการกำหนดเครื่องหมายทางชีววิทยาของกำเริบความเสี่ยงที่อาจถูกใช้เพื่อระบุบุคคลผู้ที่มีความเสี่ยงของการกำเริบในคลินิกมากที่สุด เครื่องหมายดังกล่าวแล้วอาจใช้เพื่อประเมินการตอบสนองการรักษา และพัฒนารักษาที่เฉพาะเจาะจงที่จะปกติ sequelae เหล่านี้ระบบประสาท และทางชีวภาพเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์กำเริบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำเริบของโรคเป็นปรากฏการณ์ที่แพร่หลายอย่างมากในการติดยาเสพติด กระดาษนี้จะตรวจสอบการวิจัยใหม่เกี่ยวกับการระบุปัจจัยทางชีวภาพที่นำไปสู่การติดยาเสพติดมีความเสี่ยงการกำเริบของโรค การศึกษาในอนาคตการตรวจสอบความเสี่ยงที่จะมีการทบทวนการกำเริบของโรคและคลินิกชีวภาพและระบบประสาทปัจจัยที่ทำนายความเสี่ยงการกำเริบของโรคจะมีการระบุ ปัจจัยทางคลินิกของผู้ป่วยปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการและมาตรการอัตนัยและพฤติกรรมเช่นอาการซึมเศร้าความเครียดและความอยากยาเสพติดทั้งหมดทำนายความเสี่ยงการกำเริบของโรคในอนาคต ท่ามกลางมาตรการทางชีวภาพมาตรการต่อมไร้ท่อเช่น cortisol และ cortisol / corticotropin (ACTH) อัตราการใช้เป็นตัวชี้วัดของความไวต่อมหมวกไตและซีรั่มสมองที่ได้มาจากปัจจัย neurotrophic ถูกนอกจากนี้ยังคาดการณ์ความเสี่ยงของการกำเริบของโรคในอนาคต ท่ามกลางมาตรการประสาทสมองลีบในพื้นที่ตรงกลางหน้าผากและ hyperreactivity ของ cingulate ล่วงหน้าในระหว่างการถอนถูกระบุว่าเป็นสิ่งสำคัญในการถอนยาเสพติดและความเสี่ยงการกำเริบของโรค คำเตือนเกี่ยวกับประเภทของยาเสพติดที่เฉพาะเจาะจงและขั้นตอนของการติดยาเสพติดที่จะกล่าวถึง สุดท้ายผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของการค้นพบเหล่านี้สำหรับการปฏิบัติทางคลินิกจะถูกนำเสนอด้วยการมุ่งเน้นเฉพาะในการกำหนดตัวบ่งชี้ทางชีวภาพของความเสี่ยงการกำเริบของโรคที่อาจนำมาใช้เพื่อระบุตัวบุคคลผู้ที่มีความเสี่ยงมากที่สุดของการกำเริบของโรคในคลินิก เครื่องหมายดังกล่าวอาจจะถูกใช้ในการประเมินการตอบสนองต่อการรักษาและการพัฒนาวิธีการรักษาที่เฉพาะเจาะจงที่จะปกติเหล่านี้ผลที่ตามมาของระบบประสาทและชีวภาพเพื่อให้เป็นไปอย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงผลการกำเริบของโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำเริบเป็นปรากฏการณ์อย่างแพร่หลายในการติด บทความนี้เป็นการวิเคราะห์วิจัยใหม่ในการระบุปัจจัยทางชีวภาพที่มีส่วนร่วมความเสี่ยงการกำเริบของโรคติด อนาคตการศึกษาตรวจสอบความเสี่ยงซ้ำจะถูกตรวจสอบ และทางชีวภาพ และระบบประสาทพฤติกรรมเสี่ยงอาการกำเริบจะระบุ ปัจจัยทางคลินิก ผู้ป่วย ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง และอัตวิสัย และวัดพฤติกรรม เช่น อาการเครียด ซึมเศร้า และความอยากยาทั้งหมดทำนายความเสี่ยงซ้ำในอนาคต ระหว่างมาตรการทางชีวภาพ , ต่อมไร้ท่อมาตรการต่างๆ เช่น คอร์ติซอล ( cortisol และ ACTH / คอร์ติโคโทรปิน ) อัตราส่วนเป็นวัดความไวของต่อมหมวกไตและ serum brain-derived neurotrophic ปัจจัยยังพยากรณ์ความเสี่ยงของการกำเริบของโรคในอนาคต ระหว่างวัดประสาท สมองฝ่อ ในภูมิภาค และ hyperreactivity อยู่ตรงกลางหน้าผากของ cingulate ก่อนในระหว่างการถอนเงินที่ถูกระบุว่าเป็นสำคัญในการถอนยาเสพติดและความเสี่ยงการป่วยซ้ำ caveats เกี่ยวกับประเภทยาเสพติดที่เฉพาะเจาะจงและระยะที่ติดว่า ในที่สุด ที่สำคัญผลกระทบของการค้นพบเหล่านี้สำหรับการปฏิบัติการวิจัยทางคลินิกจะถูกนำเสนอที่มีมุ่งเน้นเฉพาะในการกำหนดเครื่องหมายทางชีววิทยาของความเสี่ยงซ้ำที่อาจถูกใช้เพื่อระบุบุคคลผู้ที่เสี่ยงมากที่สุดของผู้ป่วยที่คลินิก เครื่องหมายดังกล่าวอาจจะถูกใช้เพื่อประเมินการตอบสนองการรักษา และพัฒนา การรักษาเฉพาะที่จะให้พวกนี้ประสาทชีวภาพทางหัวใจและเพื่อปรับปรุงผลทรุด