Air Marshal Sir Robert Brooke-Popha

Air Marshal Sir Robert Brooke-Popham, commanding officer of the British Forces in the Far East, fearing that the Japanese Fleet was trying to provoke a British attack and thus provide an excuse to go to war,[20] hesitated to launch Operation Matador on 7 December. Matador was the British plan to destroy the invasion force before or during the landing. He decided to delay the operation, at least for the night. Shortly after midnight on 7/8 December, Indian soldiers patrolling the beaches at Kota Bharu spotted three large shadows: the transport ships Awazisan Maru, Ayatosan Maru, and Sakura Maru, dropping anchor approximately 3 km (1.6 nmi; 1.9 mi) off the coast. The ships were carrying approximately 5,200 troops of the Takumi Detachment (Major-General Hiroshi Takumi, aboard Awazisan Maru). Most of these troops were veterans of the war in China.[17]

The Japanese invasion force consisted of units from the 18th Division, the assault troops came from the 56th Infantry Regiment (Colonel Yoshio Nasu, aboard Sakura Maru), supported by one mountain artillery battery of the 18th Mountain Artillery Regiment (Lieutenant Colonel Katsutoshi Takasu), the 12th Engineer Regiment (Lieutenant Colonel Ichie Fujii), the 18th Division Signal Unit, one company of the 12th Transport Regiment, one company of the 18th Division Medical Unit and No. 2 Field Hospital of the 18th Division Medical Unit. They were escorted by a fleet (Kota Bharu Invasion Force) under the command of Rear-Admiral Shintaro Hashimoto, consisting of the light cruiser Sendai, destroyers Ayanami, Isonami, Shikinami, and Uranami, minesweepers No. 2 and No. 3, and submarine chaser No. 9.[17]

The invasion began with a bombardment at around 00:30 local time on 8 December. (The Japanese carrier planes flying toward Pearl Harbor were about 50 minutes away; the attack on Pearl started at 01:18 local time, although it is usually referred to as the 7 December attack as it occurred in the morning of 7 December US time). The loading of landing craft began almost as soon as the transports dropped anchor. Rough seas and strong winds hampered the operation and a number of smaller craft capsized.[12] Several Japanese soldiers drowned. Despite these difficulties, by 00:45 the first wave of landing craft was heading for the beach in four lines.[17]
The defending force was the 8th Indian Infantry Brigade (Brigadier B. W. Key) of Indian 9th Infantry Division (Major General A. E. Barstow), supported by four 3.7 inch Mountain Howitzers of the 21st Mountain Battery (IA) (Major J. B. Soper). The 3/17th Bn, Dogra Regiment, under the command of Lt.Col.G.A.Preston,[21] had responsibility for the 10 mi (16 km) stretch of coast which was the chosen landing site. The British fortified the narrow beaches and islands with land mines, barbed wire, and pillboxes. They were supported by the 73rd Field Battery of the 5th Field Regiment, Royal Artillery, deployed adjacent to the nearby airfield.[22] The area defended by the 3/17th Dogras consisted of the narrow beaches of Badang and Sabak at Kota Bharu. The beaches were split by two estuarys that led to the mouth of the Pengkalan Chapa River through a maze of creeks, lagoons and swampy islands, behind which was the Kota Bharu airfield and the main road inland.[23]

The Dogras immediately opened intense fire on the invasion force with artillery and machine guns. By midnight, the first waves of Japanese troops were heading toward the beach front in landing craft. Colonel Masanobu Tsuji wrote in his book about the Malaya Campaign:

“ The enemy pillboxes, which were well prepared, reacted violently with such heavy force that our men lying on the beach, half in and half out of the water could not raise their heads.[24] ”
The first and second waves of Japanese soldiers were pinned down by the intense fire from the Dogra's pillboxes and trenches but after vicious hand to hand fighting a breach was made in the defences on the south bank of the estuary.[23] On the northern bank the Japanese were pinned down on an island where dawn found them trapped in the open. Allied aircraft from the nearby airfields began attacking the invasion fleet and the soldiers trapped on the island. Japanese casualties in the first and second waves were heavy.[24] The Japanese managed to get off the beach only after the two pill box positions and supporting trenches were destroyed. Despite their heavy resistance, the Dogras were forced to retreat to their defences in front of the airfield.[21] Brigadier Key brought forward his reserves; the 2/12th Frontier Force Regiment and the 1/13th Frontier Force Rifles to support the Dogras. At 10:30, Key ordered an attempt to retake the lost beaches with the 2/12th Frontier Force Regiment attacking from the south and the 1/13th Frontier Force Rifles attacking from the north. The fighting on the beaches was heavy with both sides suffering more casualties. The British forces made some progress but were unable to close the breach. In the afternoon, a second attack went in but failed again to close the breach.[23]

The airfield at Kota Bharu had been evacuated and by dusk on 8 December, with very low visibility, and Japanese troops were now able to infiltrate between the British units and with possible threats of landings further south, Brigadier Key asked for permission from Major-General Barstow (9th Division commander) and Lieutenant General Heath (III Corps commander) to withdraw if it became necessary.[23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พลอากาศโทเซอร์โรเบิร์ตบรูค-Popham บัญชาการของกองกำลังอังกฤษในตะวันออกไกล กลัวว่า กองเรือรบญี่ปุ่นพยายามกระตุ้นการโจมตีอังกฤษ และทำ ให้แก้การศึก, [20] hesitated เพื่อเปิดดำเนินงาน Matador วันที่ 7 ธันวาคมนี้ Matador แผนอังกฤษทำลายกองทัพบุกรุกก่อน หรือ ระหว่างการขนย้ายสินค้านั้น เขาตัดสินใจที่จะเลื่อนการดำเนินการ น้อยสำหรับกลางคืน หลังจากเวลาเที่ยงคืน 7/8 ธันวาคม อินเดียทหารลาดตระเวนในชายหาดที่ตาด่างราคาสามเงาขนาดใหญ่: การขนส่งเรือ Awazisan Maru, Ayatosan Maru และซากุระ Maru วางสมอประมาณ 3 กิโลเมตร (1.6 nmi; 1.9 mi) ปิดชายฝั่ง เรือถูกถือครองประมาณ 5200 ทหารไม่สนใจ Takumi (วิชาทั่วไปฮิโรชิ Takumi บนเรือ Awazisan Maru) ทหารผ่านศึกสงครามในจีนส่วนใหญ่ของกองกำลังเหล่านี้ได้ [17]กองทัพญี่ปุ่นบุกรุกประกอบด้วยหน่วยจากกอง 18 กองกำลังโจมตีมางานกองพันทหารราบ (พันโยะนาซุ บนเรือซากุระ Maru), สนับสนุน โดยแบตเตอรี่ปืนใหญ่ภูเขาหนึ่งใน 18 ภูเขาปืนใหญ่กองพัน (พันโท Katsutoshi Takasu), กอง ทหารวิศวกร 12 (พ.ต.ท. Ichie ฟูจิอิ) 18 ส่วนสัญญาณ หน่วย บริษัทหนึ่งของกองพันขนส่ง 12 บริษัทหนึ่งส่วน 18 หน่วยแพทย์และโรงพยาบาลฟิลด์ 2 หมายเลข 18 ส่วนหน่วยแพทย์ พวกเขากำลังคุ้มกันเรือสัญชาติ โดยกองเรือรบ (Kota Bharu บุกรุกแรง) ภายใต้คำสั่งของพล Shintaro ฮาชิโมโตะ ประกอบด้วยครุยเซอร์แสงเซนได เรือพิฆาต Ayanami, Isonami, Shikinami และ Uranami, minesweepers หมายเลข 2 และเลข 3 และซับมารีนเขาหมายเลข 9 [17]การรุกรานเริ่มต้น ด้วยการระดมยิงที่รอบ 00:30 น.เวลาท้องถิ่นในวันที่ 8 ธันวาคม (เครื่องบินขนส่งญี่ปุ่นเดินทางไปยังท่าเรือเพิร์ลได้ประมาณ 50 นาที การโจมตีเพิร์ลเริ่มที่เวลา 01:18 แม้ว่ามันจะเรียกเป็น 7 ธันวาคมโจมตีเป็น มันเกิดขึ้นในช่วงเช้า 7 ธันวาคมเราเวลา) โหลดของยานจอดเริ่มขึ้นเกือบทันทีที่การขนส่งลดลงสมอ ทะเลที่หยาบและแรงลมขัดขวางการดำเนินการและจำนวนเรือขนาดเล็ก capsized [12] ทหารญี่ปุ่นหลายจม แม้ มีความยากลำบากเหล่านี้ 00:45 โดย คลื่นแรกของยานลงจอดถูกหัวหาดในบรรทัดที่ 4 [17]8 อินเดียทหารราบกองพล (Brigadier B. ปริมาณคีย์) ของอินเดียถูกกองทัพ defending 9 ทหารราบฝ่าย (วิชาทั่วไป A. E. Barstow), สนับสนุน 3.7 นิ้วสี่ภูเขา Howitzers ของ 21 เขาแบตเตอรี่ (IA) (วิชา J. B. Soper) 3/17 พัน กองพัน Dogra ภายใต้คำสั่งของ Lt.Col.G.A.Preston,[21] ได้รับผิดชอบของชายฝั่งซึ่งเป็นไซต์เชื่อมโยงไปถึงท่านชาย mi 10 (16 กม.) อังกฤษธาตุหาดแคบและหมู่เกาะ กับเหมืองที่ดิน ลวดหนาม pillboxes พวกเขาได้รับการสนับสนุน โดยแบตเตอรี่ฟิลด์งานของ 5 ฟิลด์กองทหาร ปืนใหญ่รอยัล จัดวางติดกับสนามบินที่ใกล้เคียงกัน [22] ในพื้นที่ที่ปกป้อง โดย Dogras 3/17 ประกอบด้วยชายหาดแคบ Badang และบัคที่โกตาบารู ชายหาดถูกแบ่ง โดย estuarys สองที่ปากแม่น้ำ Chapa Pengkalan ผ่านเขาวงกตของลำธาร ทะเลสาบและเกาะเป็นหนอง เบื้องหลังที่มีสนามบินโกตาบารูและถนนเข้า [23]Dogras ที่เปิดรุนแรงไฟบนแรงบุกรุก ด้วยปืนใหญ่และปืนทันที โดยเที่ยงคืน คลื่นแรกของกองทัพญี่ปุ่นได้มุ่งไปทางหาดในยานลงจอด Masanobu Tsuji พันเขียนในหนังสือของเขาเกี่ยวกับแคมเปญมาลายา:"Pillboxes ศัตรู ซึ่งพร้อม ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นโหง ด้วยหนักเช่น แรงที่คนของเรานอนอยู่บนชายหาด ในครึ่ง และครึ่งหนึ่งจากน้ำไม่สามารถยกศีรษะของพวกเขา [24]"คลื่นแรก และสองของทหารญี่ปุ่นถูกตรึงลง ด้วยไฟรุนแรงของ Dogra pillboxes และ trenches แต่หลัง จากทายามือมือต่อสู้ทำการละเมิดใน defences บนฝั่งใต้ของห้อง [23] ในภาคเหนือธนาคาร ญี่ปุ่นถูกตรึงลงบนเกาะที่รุ่งอรุณพบนั้นถูกเปิดการ เครื่องบินฝ่ายสัมพันธมิตรจากโรงละครใกล้เคียงเริ่มโจมตีกองเรือรุกราน และทหารที่ติดอยู่บนเกาะ คนญี่ปุ่นในคลื่น และสองหนักขึ้น [24] ญี่ปุ่นการจัดการเพื่อไปชายหาดหลังจากตำแหน่งกล่องยาสอง และสนับสนุน trenches ถูกทำลาย แม้ มีความหนัก Dogras ถูกบังคับให้ไป defences ของหน้าสนามบิน [21] brigadier คีย์เลื่อนสำรองของเขา กองทหารกองกำลังชายแดน 2/12 และปืนกองทัพชายแดน 1/13 สนับสนุน Dogras ที่ 10:30 คีย์สั่งความพยายามก้าวชายหาดหายไปใน 2/12 กองทหารชายแดนแรงโจมตีจากภาคใต้และ 1/13 ชายแดนกองทัพปืนโจมตีจากทิศเหนือ ต่อสู้การได้หนัก ด้วยทุกข์ทรมานอย่างหนักทั้งสองด้าน กองทัพอังกฤษทำความคืบหน้าบาง แต่ก็ไม่สามารถปิดการละเมิด ในช่วงบ่าย โจมตีสองไปใน แต่ล้มเหลวอีกครั้งเพื่อปิดการละเมิด [23]สนามบินที่ตาได้รับการอพยพ และค่ำบน 8 ธันวาคม กับการมองเห็นต่ำมาก และกองทัพญี่ปุ่นตอนนี้สามารถแทรกซึมระหว่างหน่วยอังกฤษ และ มีคามสามารถของ landings เพิ่มเติมใต้ คีย์ Brigadier ขอสิทธิ์จากพลตรี Barstow (9 กองบัญชาการ) และพลโทฮีธ (ผู้บัญชาการ III Corps) ถอยถ้ามันกลายเป็นความจำเป็น [23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พลอากาศโทเซอร์โรเบิร์ตบรู๊ค-ค็อตต์, ผู้บัญชาการทหารของกองกำลังอังกฤษในตะวันออกไกลกลัวว่ากองทัพเรือญี่ปุ่นได้พยายามที่จะก่อให้เกิดการโจมตีอังกฤษและจึงให้ข้ออ้างที่จะไปทำสงคราม [20] ลังเลที่จะเปิดดำเนินงานในธาดอร์ 7 ธันวาคม ธาดอร์เป็นแผนของอังกฤษที่จะทำลายพลังการโจมตีก่อนหรือระหว่างการเชื่อมโยงไปถึง เขาจึงตัดสินใจที่จะชะลอการดำเนินการอย่างน้อยในตอนกลางคืน ไม่นานหลังจากเที่ยงคืนของวัน 7/8 ธันวาคมทหารอินเดียลาดตระเวนชายหาดที่โกตาบารูด่างสามเงาขนาดใหญ่: เรือขนส่ง Awazisan มารุมารุ Ayatosan และซากุระมารุวางสมอประมาณ 3 กิโลเมตร (1.6 nmi; 1.9 ไมล์) นอกชายฝั่ง . เรือดำเนินการประมาณ 5,200 ทหารของทาคูมิออก (นายพลฮิโรชิทาคูมิเรือ Awazisan มารุ) ส่วนใหญ่ของทหารเหล่านี้เป็นทหารผ่านศึกสงครามในประเทศจีน. [17] โจมตีกองกำลังญี่ปุ่นประกอบด้วยหน่วยจากกองที่ 18 กองกำลังโจมตีมาจากกรมทหารราบที่ 56 (พันเอกสุโอะเรือซากุระมารุ) โดยการสนับสนุนจากหนึ่งในภูเขา แบตเตอรี่ทหารปืนใหญ่ที่ 18 กรมทหารปืนใหญ่ภูเขา (ผู้พัน Katsutoshi Takasu) กรมทหารราบที่ 12 วิศวกร (ผู้พัน Ichie Fujii) กองสัญญาณหน่วยที่ 18 ซึ่งเป็นหนึ่งใน บริษัท ขนส่งทหารราบที่ 12 ซึ่งเป็นหนึ่งใน บริษัท ของกอง 18 หน่วยแพทย์และไม่มี . 2 โรงพยาบาลสนามของกอง 18 หน่วยแพทย์ พวกเขาถูกพาเรือเดินสมุทร (โกตาบารูบุกตรี) ภายใต้คำสั่งของพลชินทาโรฮาชิโมโตะประกอบด้วยจุดท่องเที่ยวเซนไดฆ่า Ayanami, Isonami, Shikinami และ Uranami, เรือกวาดทุ่นระเบิดฉบับที่ 2 และฉบับที่ 3 และเรือดำน้ำ นายพรานฉบับที่ 9 [17] บุกเริ่มต้นด้วยการโจมตีที่ประมาณ 00:30 เวลาท้องถิ่นที่ 8 ธันวาคม (เครื่องบินสายการบินที่บินไปยังญี่ปุ่นเพิร์ลฮาร์เบอร์ได้ประมาณ 50 นาทีออกไปโจมตีเพิร์ลเริ่มต้นที่ 01:18 ตามเวลาท้องถิ่นแม้ว่ามันจะเป็นมักจะเรียกว่าการโจมตีที่ 7 ธันวาคมในขณะที่มันเกิดขึ้นในช่วงเช้าวันที่ 7 ธันวาคมเวลาสหรัฐฯ) . โหลดของยานลงจอดเริ่มเกือบจะทันทีที่การขนส่งลดลงสมอ ทะเลที่มีคลื่นลมแรงและขัดขวางการดำเนินงานและจำนวนเรือเล็กล่ม. [12] ทหารญี่ปุ่นหลายจมน้ำ แม้จะมีปัญหาเหล่านี้โดย 00:45 คลื่นลูกแรกของยานลงจอดก็มุ่งหน้าไปยังชายหาดในสี่บรรทัด. [17] แรงปกป้องเป็น 8 กองพลทหารราบอินเดีย (นายพลจัตวา BW Key) ของกองทหารราบที่ 9 อินเดีย (พล AE สโตว์ ) โดยการสนับสนุนจากสี่ 3.7 นิ้วภูเขาปืนครกของแบตเตอรี่ที่ 21 เมาน์เทน (IA) (เมเจอร์ JB Soper) 3/17 พันล้าน Dogra ทหารภายใต้คำสั่งของ Lt.Col.GAPreston [21] มีความรับผิดชอบสำหรับ 10 ไมล์ (16 กิโลเมตร) ยืดของชายฝั่งซึ่งเป็นสถานที่ลงจอดที่เลือก อังกฤษเสริมชายหาดแคบและหมู่เกาะที่มีเหมืองที่ดินลวดหนามและป้อมปืน พวกเขาได้รับการสนับสนุนจากแบตเตอรี่ 73 สาขาทุ่งราบที่ 5 กองปืนใหญ่นำไปใช้ติดกับสนามบินที่อยู่ใกล้เคียง. [22] พื้นที่การปกป้องจาก 3/17 Dogras ประกอบด้วยชายหาดแคบ ๆ ของ Badang และ Sabak ที่โกตาบารู หาดทรายที่ถูกแยกออกสอง estuarys ที่นำไปสู่ปากแม่น้ำ Pengkalan Chapa ผ่านเขาวงกตของลำธารทะเลสาบและเกาะแอ่งน้ำที่อยู่เบื้องหลังซึ่งเป็นสนามบินโกตาบารูและถนนสายหลักภายในประเทศ. [23] Dogras ทันทีเปิดไฟที่รุนแรง ในการโจมตีกองกำลังที่มีปืนใหญ่และปืนกล โดยเที่ยงคืนคลื่นแรกของกองทัพญี่ปุ่นกำลังมุ่งหน้าไปทางด้านหน้าชายหาดในยานลงจอด พันเอกมาซาโนบุซูจิเขียนไว้ในหนังสือของเขาเกี่ยวกับแหลมมลายูแคมเปญ: "ป้อมปืนศัตรูซึ่งได้รับการเตรียมความพร้อมปฏิกิริยารุนแรงกับแรงหนักเช่นที่คนของเรานอนอยู่บนชายหาดในครึ่งและครึ่งหนึ่งออกมาจากน้ำไม่สามารถยกหัวของพวกเขา [24] " คลื่นแรกและครั้งที่สองของทหารญี่ปุ่นถูกตรึงลงโดยไฟแรงจากป้อมปืน Dogra และร่องลึก แต่หลังจากที่มือหินจะถึงมือต่อสู้ละเมิดได้ทำในการป้องกันบนฝั่งทางตอนใต้ของแม่น้ำ. [23] บนฝั่งทางตอนเหนือของญี่ปุ่นถูกตรึงบนเกาะที่รุ่งอรุณพบพวกเขาติดอยู่ในที่โล่ง เครื่องบินของฝ่ายพันธมิตรจากสนามบินใกล้เคียงเริ่มโจมตีการโจมตีอย่างรวดเร็วและทหารที่ติดอยู่บนเกาะ การบาดเจ็บล้มตายของญี่ปุ่นในคลื่นแรกและครั้งที่สองหนัก. [24] ญี่ปุ่นการจัดการที่จะได้รับการปิดชายหาดเฉพาะหลังจากที่สองตำแหน่งกล่องยาและสนามเพลาะสนับสนุนถูกทำลาย แม้จะมีความต้านทานหนักของพวกเขา Dogras ถูกบังคับให้ต้องล่าถอยไปป้องกันของพวกเขาในด้านหน้าของสนามบิน [21] นายพลที่สำคัญนำไปข้างหน้าสำรองของเขา. 2/12 บังคับกองร้อยตชดและ 1/13 ชายแดนปืนกองทัพเพื่อสนับสนุน Dogras เวลา 10.30 นคีย์คำสั่งให้พยายามที่จะเอาคืนหาดทรายที่หายไปกับ 2/12 บังคับกองร้อยตชดโจมตีจากทางทิศใต้และ 1/13 ชายแดนบังคับปืนโจมตีจากทางเหนือ การต่อสู้บนชายหาดหนักกับทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บทุกข์ทรมานมากขึ้น กองกำลังอังกฤษทำให้ความคืบหน้าบาง แต่ก็ไม่สามารถที่จะปิดช่องโหว่ ในช่วงบ่ายโจมตีครั้งที่สองไปใน แต่ล้มเหลวอีกครั้งเพื่อปิดช่องโหว่. [23] ที่สนามบินโกตาบารูได้รับการอพยพและค่ำในวันที่ 8 ธันวาคมที่มีการมองเห็นต่ำมากและกองทัพญี่ปุ่นตอนนี้สามารถที่จะแทรกซึมเข้าไปในระหว่าง หน่วยอังกฤษและกับภัยคุกคามที่เป็นไปได้ของการเพลย์ไปทางใต้กองที่สำคัญขออนุญาตจากนายพลสโตว์ (ผู้บัญชาการกอง 9) และพลโทป่าทั่วไป (ผู้บัญชาการกองพลที่สาม) ที่จะถอนตัวถ้ามันกลายเป็นสิ่งจำเป็น. [23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พลอากาศเอกเซอร์โรเบิร์ตบรู๊คพอเฟิ่มบัญชาของเจ้าหน้าที่กองกำลังอังกฤษในตะวันออกไกล กลัวว่ากองเรือญี่ปุ่นพยายามยั่วยุให้เกิดการโจมตีอังกฤษจึงให้ข้ออ้างทำสงคราม [ 20 ] ลังเลที่จะเปิดการดำเนินงานรวมในวันที่ 7 ธันวาคม มาทาดอร์คือแผนของอังกฤษที่จะทำลายการบุกรุกแรงก่อน หรือ ระหว่างลงจอด เขาตัดสินใจที่จะเลื่อนการผ่าตัดอย่างน้อยหนึ่งคืน ไม่นานหลังจากเที่ยงคืนของวันที่ 7 / 8 ธันวาคม , อินเดียทหารลาดตระเวนชายหาดที่ Kota Bharu เห็นเงาขนาดใหญ่สาม : เรือขนส่ง awazisan มารุ มารุ มารุ ayatosan และซากุระ ปล่อยสมอประมาณ 3 กม. ( 1.6 NMI ; 1.9 ไมล์ ) จากชายฝั่ง เรือถูกแบกประมาณ 5200 กองทหารกองทาคุมิ ( พลตรี ฮิโรชิ ทาคุมิต่างประเทศ awazisan มารุ ) ที่สุดของทหารเหล่านี้เป็นทหารผ่านศึกจากสงครามในประเทศจีน [ 17 ]

แรงบุกญี่ปุ่นประกอบด้วยหน่วยจากกอง 18 การโจมตีทหารจากกรมทหารราบที่ 56 ( พันเอก โยชิโอะ เอาละ ต่างประเทศ ซากุระมารุ ) , การสนับสนุนจากปืนใหญ่ภูเขาหนึ่งแบตเตอรี่ของกรมทหารปืนใหญ่ภูเขา 18 ( คัทสึโทชิ พันโท ทาคา )กองทหารวิศวกร 12 ( พันโท ichie ฟูจิ ) , หน่วยกองสัญญาณ 18 บริษัทหนึ่งของกรมทหารขนส่ง 12 , หนึ่งใน บริษัท ของแผนก 18 หน่วยแพทย์และหมายเลข 2 ของหน่วยแพทย์โรงพยาบาลสนาม 18 หน่วย พวกเขาถูกส่งโดยกองเรือ ( Kota Bharu รุกรานบังคับ ) ภายใต้การบังคับบัญชาของพลเรือตรี ชินทาโร่ ฮาชิโมโตะ ประกอบด้วย เรือแสงที่เซนไดฆ่าอายานามิ isonami Shikinami และ uranami , เรือกวาดทุ่นระเบิด , หมายเลข 2 และหมายเลข 3 และหมายเลข 9 เรือดำน้ำ Chaser [ 17 ]

การรุกรานเริ่มต้นด้วยการโจมตีที่ประมาณ 00 : 30 เวลาท้องถิ่นในวันที่ 8 ธันวาคม ( ผู้ให้บริการเครื่องบินบินไปทางญี่ปุ่นที่เพิร์ลฮาเบอร์มีประมาณ 50 นาที ; การโจมตีเพิร์ลเริ่มที่ 01:18 ภายในเวลาถึงแม้ว่ามันมักจะเรียกว่า 7 ธันวาคมโจมตีขณะที่มันเกิดขึ้นในเช้าวันที่ 7 ธันวาคม เวลาเรา ) โหลดของลงจอดยานเริ่มเกือบจะทันทีที่ขนส่งลดลงสมอ ทะเลมีคลื่นสูงและลมแรงการขัดขวางการดำเนินงานและหมายเลขของยานเล็กอับปาง [ 12 ] หลายทหารญี่ปุ่นจมน้ำ แม้จะมีอุปสรรคเหล่านี้โดย 00 :45 คลื่นแรกของท้องแบนมุ่งหน้าไปที่ชายหาดใน 4 สาย [ 17 ]
ให้บังคับได้ 8 กองพลทหารราบอินเดีย ( นายพลจัตวา B . W . คีย์ ) อินเดีย 9 กองพล ( หลักทั่วไป A . E . บาร์สโตว์ ) ได้รับการสนับสนุนโดยสี่ 3.7 นิ้วภูเขาปืนครกของแบตเตอรี่ภูเขา 21 ( IA ) สาขา เจ บี โซปเปอร์ ) 3 / 17 BN , โดกราเป็นทหารภายใต้คำสั่งของ lt.col.g.a.preston ,[ 21 ] มีความรับผิดชอบสำหรับ 10 มิ ( 16 กิโลเมตร ) ยืดของชายฝั่งที่ถูกเลือกลงเว็บไซต์ . อังกฤษเสริมชายหาดแคบและเกาะกับเหมืองที่ดิน ลวดหนาม และ pillboxes . พวกเขาได้รับการสนับสนุนโดย 73 เขตแบตเตอรี่ของกรมทหารปืนใหญ่สนามที่ 5 , พระ , ใช้ติดกับสนามบินใกล้เคียง