เป็นสะพานที่เชื่อมต่อจังหวัดมุกดาหา

เป็นสะพานที่เชื่อมต่อจังหวัดมุกดาหารของประเทศไทยเข้ากับแขวงสุวรรณเขตในประเทศลาว เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางเศรษฐกิจตะวันตกตะวันออก ซึ่งเริ่มจากพม่า ผ่าน ไทย ลาวและสิ้นสุดที่เวียดนาม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาลุ่มแม่น้ำโขงของธนาคารการพัฒนาแห่งเอเชีย ซึ่งมีความยาวทั้งหมด 1600 เมตร มีความกว้าง 12 เมตร และมีช่องการจราจร 2 ช่อง มูลค่าการก่อสร้างประมาณ 70 ล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยแหล่งทุนในการก่อสร้างเป็นเงินกู้ยืมดอกเบี้ยต่ำจากรัฐบาลญี่ปุ่นให้กับรัฐบาลลาว 4011 ล้านเยน และให้กับรัฐบาลไทย 4079 ล้านเยน ใช้เวลาก่อสร้างตั้งแต่เดือนธันวาคม พ.ศ. 2546 ถึง เดือนธันวาคม พ.ศ. 2549

ตัวสะพานเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2547 ระหว่างการก่อสร้างได้เกิดอุบัติเหตุจากเครื่องเครน ที่ทำให้ ที่ปรึกษา วิศวกรและคนงานเสียชีวิต 9 คน (ชาวไทย ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ และลาว) บาดเจ็บ 10 คน (ชาวไทย ญี่ปุ่น และลาว) และหายสาบสูญ 1 คน (ชาวลาว) เมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 และสะพานเปิดให้สาธารณะใช้เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2549 ในระหว่างการขับรถมายังฝั่งไทย คนขับรถมาจากฝั่งลาวต้องเปลี่ยนฝั่งการขับ เนื่องจากประเทศลาวขับรถทางขวามือ ส่วนประเทศไทยขับรถทางซ้ายมือ ดังนั้นคนไทยเองจึงต้องเปลี่ยนฝั่งการขับรถไปเป็นทางขวาเมื่อเข้าประเทศลาวด้วยเช่นเดียวกัน และเพื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสะพานที่เชื่อมต่อจังหวัดมุกดาหารของประเทศไทยเข้ากับแขวงสุวรรณเขตในประเทศลาวเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางเศรษฐกิจตะวันตกตะวันออกซึ่งเริ่มจากพม่าผ่านไทยลาวและสิ้นสุดที่เวียดนามซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาลุ่มแม่น้ำโขงของธนาคารการพัฒนาแห่งเอเชียซึ่งมีความยาวทั้งหมด 1600 เมตรมีความกว้าง 12 เมตรและมีช่องการจราจร 2 ช่องมูลค่าการก่อสร้างประมาณ 70 ล้านดอลลาร์สหรัฐโดยแหล่งทุนในการก่อสร้างเป็นเงินกู้ยืมดอกเบี้ยต่ำจากรัฐบาลญี่ปุ่นให้กับรัฐบาลลาว 4011 ล้านเยนและให้กับรัฐบาลไทย 4079 ล้านเยนใช้เวลาก่อสร้างตั้งแต่เดือนธันวาคมพ.ศ. ๒๕๔๖ ถึงเดือนธันวาคมพ.ศ. ๒๕๔๙ตัวสะพานเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ 21 มีนาคมพ.ศ. 2547 ระหว่างการก่อสร้างได้เกิดอุบัติเหตุจากเครื่องเครนที่ทำให้ที่ปรึกษาวิศวกรและคนงานเสียชีวิต 9 คน (ชาวไทยญี่ปุ่นฟิลิปปินส์และลาว) บาดเจ็บ 10 คน (ชาวไทยญี่ปุ่นและลาว) และหายสาบสูญ 1 คน (ชาวลาว) เมื่อ 27 กรกฎาคมพ.ศ. 2548 และสะพานเปิดให้สาธารณะใช้เมื่อวันที่ 20 ธันวาคมพ.ศ. ๒๕๔๙ ในระหว่างการขับรถมายังฝั่งไทยคนขับรถมาจากฝั่งลาวต้องเปลี่ยนฝั่งการขับเนื่องจากประเทศลาวขับรถทางขวามือส่วนประเทศไทยขับรถทางซ้ายมือดังนั้นคนไทยเองจึงต้องเปลี่ยนฝั่งการขับรถไปเป็นทางขวาเมื่อเข้าประเทศลาวด้วยเช่นเดียวกันและเพื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งเริ่มจากพม่าผ่านไทยลาวและสิ้นสุดที่เวียดนาม ซึ่งมีความยาวทั้งหมด 1,600 เมตรมีความกว้าง 12 เมตรและมีช่องการจราจร 2 ช่องมูลค่าการก่อสร้างประมาณ 70 ล้านดอลลาร์สหรัฐ 4,011 ล้านเยนและให้กับรัฐบาลไทย 4,079 ล้านเยน พ.ศ. 2546 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2549 ตัวสะพานเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2547 ที่ทำให้ที่ปรึกษาวิศวกรและคนงานเสียชีวิต 9 คน (ชาวไทยญี่ปุ่นฟิลิปปินส์และลาว) บาดเจ็บ 10 คน (ชาวไทยญี่ปุ่นและลาว) และหายสาบสูญ 1 คน (ชาวลาว) เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 20 ธันวาคม พ.ศ. 2549 ในระหว่างการขับรถมายังฝั่งไทย เนื่องจากประเทศลาวขับรถทางขวามือส่วนประเทศไทยขับรถทางซ้ายมือ และเพื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นสะพานที่เชื่อมต่อจังหวัดมุกดาหารของประเทศไทยเข้ากับแขวงสุวรรณเขตในประเทศลาวเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางเศรษฐกิจตะวันตกตะวันออกซึ่งเริ่มจากพม่าผ่านไทยลาวและสิ้นสุดที่เวียดนามซึ่งมีความยาวทั้งหมด 1600 เมตรมีความกว้าง 12 เมตรและมีช่องการจราจร 2 ช่องมูลค่าการก่อสร้างประมาณ 70 ล้านดอลลาร์สหรัฐโดยแหล่งทุนในการก่อสร้างเป็นเงินกู้ยืมดอกเบี้ยต่ำจากรัฐบาลญี่ปุ่นให้กับรัฐบาลลาว 4011และให้กับรัฐบาลไทย 4079 ล้านเยนใช้เวลาก่อสร้างตั้งแต่เดือนธันวาคมพ .ศ . 2546 ถึงเดือนธันวาคมพ . ศ . 2549

ตัวสะพานเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ 21 มีนาคมพ . ศ .