Stuart Vevers walks to work at Coac

Stuart Vevers walks to work at Coach along the High Line every day, lucky thing. The aerial park, with its grasses and fig trees and urban butterflies, tracks across the west side of Manhattan as one of the most joyously human examples of industrial repurposing in our times. The new Coach offices are under construction near the end of the High Line at 30th Street, as it happens, and it was adjacent to that location, on a perfectly sunny September afternoon, that the company invited the press, buyers, and celebrities to step along the old railway tracks and into a temporary grass-planted space to see the first big runway show Coach has staged for New York Fashion Week.

As it also happens, 2016 marks the 75th anniversary of Coach, “So,” said Vevers, “it felt like a good moment to show we have confidence.” The values of Coach have always been purely American and pragmatic, ­a company proud to fulfill everyday needs. But in the 21st century, Vevers is one of those designers who questions how, and whether, that democratic ideal in fashion is reaching young people at attainable prices, and in ways that will excite them. His answer was to think about “a magpie girl who goes on road trips, picking up Western things, but also might steal from her granny’s closet on the Upper East Side.”

If so, granny was a bit of a ’70s bohemian, because this girl’s dresses were all made from micro-floral multicolored patchworks, though they were definitely a lot shorter than they were at Woodstock, and with an easily relatable pull-on-and-go attitude about them. Still, Vevers is not someone who will go off on narrative raptures about fictional muses. Refreshingly, he’s a down-to-earth product designer who is good at thinking about such things as what a functional cut-down cowboy boot should look like for a customer’s money: i.e., comfortable, with a lot of collaged fun thrown into the bargain. “I don’t think I’ve ever put a heel on the runway at Coach,” he said, laughing. “I just want to make it feel light in spirit and bring some joy to it, and maybe a sense of the American outdoors.”

It worked. Coach is, of course, a great American bag company—and there were plenty of respectfully traditional saddle-leather hobo shapes reprised in the show—but it also needs to convert a new generation to its faith. And, oddly, on the High Line today it felt as if Stuart Vevers, an Englishman abroad, is the person who might be able to see exactly how to do that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จวร์ต Vevers เดินไปทำงานที่โค้ชตามแนวสูงทุกวันสิ่งที่โชคดี สวนทางอากาศที่มีหญ้าและต้นมะเดื่อและผีเสื้อในเมืองของแทร็คที่ข้ามฝั่งตะวันตกของแมนฮัตตันเป็นหนึ่งในตัวอย่างส่วนใหญ่มีความสุขของมนุษย์ประสงค์อุตสาหกรรมในเวลาของเรา สำนักงานโค้ชใหม่ภายใต้การก่อสร้างใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของเส้นสูงที่ 30 ถนนที่มันเกิดขึ้นและมันก็อยู่ใกล้เคียงกับสถานที่ในช่วงบ่ายกันยายนแดดอย่างสมบูรณ์แบบที่ บริษัท ฯ ได้รับเชิญสื่อมวลชนและผู้ซื้อและคนดังที่จะก้าว ไปตามรางรถไฟเก่าและในพื้นที่หญ้าปลูกชั่วคราวจะเห็นรันเวย์ใหญ่ครั้งแรกแสดงโค้ชมีฉากสำหรับ New York Fashion Week. ในขณะที่มันยังเกิดขึ้น 2016 เป็นปีครบรอบ 75 ปีของโค้ช "ดังนั้น" Vevers กล่าวว่า " มันรู้สึกเหมือนเป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะแสดงเรามีความมั่นใจ. "ค่าของโค้ชที่ได้รับเสมอหมดจดอเมริกันและในทางปฏิบัติซึ่งเป็น บริษัท ที่มีความภาคภูมิใจที่จะตอบสนองความต้องการในชีวิตประจำวันตอบสนอง แต่ในศตวรรษที่ 21, Vevers เป็นหนึ่งในนักออกแบบผู้ที่ถามวิธีการและไม่ว่าที่เหมาะประชาธิปไตยในแฟชั่นเป็นถึงคนหนุ่มสาวในราคาที่สำเร็จและในรูปแบบที่พวกเขาจะตื่นเต้น คำตอบของเขาคือการคิดเกี่ยวกับ "หญิงสาวนกกางเขนที่ไปในการเดินทางถนนยกขึ้นสิ่งตะวันตก แต่ยังอาจขโมยจากตู้ยายของเธอบนฝั่งตะวันออกตอนบน." ถ้าเป็นเช่นนั้นยายเป็นบิตหนึ่งของยุค 70 โบฮีเมียนเพราะ ชุดของผู้หญิงคนนี้ถูกสร้างขึ้นมาจาก patchworks หลากสีไมโครดอกไม้แม้ว่าพวกเขาจะแน่นอนมากน้อยกว่าพวกเขาในสต๊อคและกับ relatable ได้อย่างง่ายดายดึงบนและไปทัศนคติเกี่ยวกับพวกเขา ยังคง Vevers ไม่ได้คนที่จะไปปิดที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับ raptures แรงบันดาลใจสวม สดชื่นเขาลงเพื่อแผ่นดินออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นสิ่งที่ดีที่คิดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เช่นสิ่งที่ทำงานตัดลงบูตคาวบอยควรมีลักษณะเช่นเงินของลูกค้า: คือความสะดวกสบายที่มีจำนวนมากของความสนุก collaged โยนลงไปในการต่อรองราคา . "ฉันไม่คิดว่าฉันได้เคยใส่ส้นบนรันเวย์ที่โค้ช" เขากล่าวว่าหัวเราะ "ผมแค่อยากจะทำให้มันรู้สึกเบาในจิตวิญญาณและนำความสุขบางส่วนไปและบางทีความรู้สึกของชาวอเมริกันนอก." มันทำงาน โค้ชเป็นของหลักสูตรที่ดีถุงอเมริกัน บริษัท และมีความอุดมสมบูรณ์ของรูปทรงกุ๊ยอานหนังแบบดั้งเดิมกราบพรางในการแสดง แต่ก็ยังต้องการที่จะแปลงรุ่นใหม่ความเชื่อของตน และผิดปกติบนสายสูงในวันนี้มันรู้สึกราวกับว่า Vevers จวร์ต, อังกฤษในต่างประเทศคือคนที่อาจจะสามารถที่จะเห็นว่าวิธีการทำว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Stuart Vevers เดินทำงานโค้ชพร้อมสายสูงทุกวัน โชคดีน่ะ สวนสาธารณะทางอากาศที่มีหญ้าและต้นไม้มะเดื่อ และผีเมือง , เพลงผ่านทางฝั่งตะวันตกของแมนฮัตตันเป็นหนึ่งในมากที่สุดอย่างมนุษย์ตัวอย่างของอุตสาหกรรมตในเวลาของเรา สำนักงานโค้ชใหม่ภายใต้การก่อสร้างใกล้จุดสิ้นสุดของบรรทัดสูงถนนตามที่มันเกิดขึ้นและมันก็อยู่ติดกับสถานที่ที่ , ในแดดอย่างสมบูรณ์กันยายนบ่าย ที่ บริษัท เชิญกดที่ ผู้ซื้อ และคนดังที่จะก้าวไปตามรางรถไฟเก่าและเป็นหญ้าที่ปลูกพื้นที่ชั่วคราวเพื่อดูแรกที่โค้ชรันเวย์โชว์ใหญ่มี staged นิวยอร์กแฟชั่นสัปดาห์

มันก็เกิดขึ้น , 2016 คะแนน 75 ปีของโค้ช " ดังนั้น " Vevers กล่าวว่า ," มันรู้สึกเหมือนช่วงเวลาที่ดีที่จะแสดงให้เรามีความมั่นใจ " ค่าของโค้ชได้เสมอหมดจดชาวอเมริกันและปฏิบัติองบริษัทภูมิใจเพื่อตอบสนองความต้องการทุกวัน แต่ในศตวรรษที่ 21 , Vevers เป็นหนึ่งในนักออกแบบผู้ถามว่า แล้วว่าเหมาะว่าประชาธิปไตยในแฟชั่นถึงคนหนุ่มสาวที่ราคาได้ และในวิธีการที่จะกระตุ้นให้พวกเขาคำตอบของเขา คือคิดเรื่อง " นกสาวที่ไปในการเดินทางถนนยกขึ้นอย่างตะวันตก แต่ยังอาจจะขโมยจากเธอยายตู้เสื้อผ้าใน Upper East Side "

ถ้าคุณย่าเป็นบิตของ ' 70s โบฮีเมียน เพราะชุดนี้ ผู้หญิงถูกสร้างขึ้นมาทั้งหมดจากไมโคร ดอกไม้หลากสี การตัดเย็บ แต่พวกเขาแน่นอนมากสั้นกว่าที่พวกเขาอยู่ที่สต็อก ,และด้วยเราสามารถดึง และทัศนคติ เกี่ยวกับพวกเขา ยังคง , Vevers เป็นคนที่จะไม่ไปปิดในการเล่าเรื่อง raptures เกี่ยวกับตัวละครแรงบันดาลใจ . สดชื่น เขาเป็นคนติดดิน ออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เก่งในการคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นสิ่งที่สามารถตัดบูตคาวบอย ก็เหมือนเงินของลูกค้า ได้แก่ สบายมีมาก collaged สนุกโยนในการต่อรอง " ผมไม่คิดว่า ผมเคยใส่ส้นสูงในรันเวย์ที่โค้ช " เขาพูดกลั้วหัวเราะ " ฉันก็แค่ อยากให้มันรู้สึกแสงในจิตวิญญาณและนำความปิติยินดี และบางทีความรู้สึกของชาวอเมริกันกลางแจ้ง "

มันได้ผล โค้ช แน่นอนอเมริกันยอดเยี่ยมถุง บริษัท และมีความอุดมสมบูรณ์ของกราบแบบอานม้า กุ๊ยรูปร่าง reprised ในการแสดง แต่มันก็ต้องเปลี่ยนรุ่นใหม่ให้ศรัทธาของ และ ก็แปลกดี บนเส้นสูงวันนี้ มันรู้สึกเหมือนกับว่า Stuart Vevers คนอังกฤษในต่างประเทศ เป็นคนที่อาจจะดูว่ามันทำยังไง