A long time ago, when I was eight,

A long time ago, when I was eight, dad took me fishing. It was in April, the first day of fishing season in northern Quebec. And I didn’t care if it was cold, or if there was still snow on the ground.
“Help me find my warm boots?” I asked. And he did. Then I helped dad make peanut butter sandwiches, my favorite. “Where’s my packsack?” I asked. Smiling patiently, he found it for me.
“This is how I’m going to get a fish,” I said. Holding my new fishing rod birthday gift full stretch, I saw its neat lines, tightly wound threads and shiny eyelets. Then swinging it around, smacked the water glass from the kitchen table. Good thing he helped me clean up all the bits and pieces.
Mom just stood and shook her head. I don’t think she was upset. Just glad her boys were going fishing together, anywhere out of the house.
We loaded up our pickup truck. First my fishing rod was too long in the front. So I placed it in the back. Then I put our packsacks with sandwiches and water right beside it. Almost forgot our fishing box with some neat lures, but dad didn’t. He handed the green tin box to me.
The gravel road was full of loose stones. And they flew behind us as if fired from slingshots. But I couldn’t see much because of the dust. Then we hit a huge bump. “My fishing rod!” I yelled, as I watched it bounce from the truck. Dad put the brakes on so hard I flew across the seat and almost choked on the road dust that soon covered us.
“I saw it fly across that ditch,” I said. Dad climbed down the side of the road. And stepped on some ice. “Don’t get wet!” I yelled. But, he did.
Soon dad came back with my neat gift, scratched and covered in mud. The broken cork handle made it shorter than before. After starting on our way, I could now keep my fishing rod in my lap. And my tears had stopped.
It’s hard to try and be a man when your birthday present tries to take off like a crow then gets broken. At least it fit inside the front of the truck. “Does that mean I can’t go fishing? I ask.
“No,” dad answered. “I’m going to show you another way to fish,” he said. “Just like my own dad showed me.”
“At least we’re still going fishing!” I shouted. After a while, my hat blew off. Dad stopped the truck and this time I went along to help him find it. I tried not to notice him talking to himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นานมาแล้ว เมื่อผมแปด พ่อเอาผมตกปลา ก็ในเดือนเมษายน วันแรกของฤดูกาลตกปลาในควิเบกเหนือ และฉันไม่ดูแล ถ้ามันเย็น หรือ ถ้ามียังหิมะบนพื้นดิน "ช่วยฉันรองเท้าอบอุ่นของฉัน" ถาม และเขาไม่ได้ แล้ว ฉันช่วยพ่อทำแซนด์วิชเนยถั่วลิสง ชื่นชอบ "ของฉัน packsack" ถาม เขายิ้มทน พบมันสำหรับฉัน "นี่คือวิธีฉันจะไปรับปลา ฉันกล่าวว่า โฮลดิ้งของฉันใหม่ประมงร็อดวันเกิดของขวัญเต็มยืด ฉันเห็นบรรทัดเรียบร้อย แน่นแผลหัวข้อและตาไก่เงา ควงรอบ smacked แก้วน้ำจากตารางห้องครัว สิ่งที่ดีเขาช่วยฉันล้างบิตและชิ้นส่วนทั้งหมด แม่เพียงยืน และจับศีรษะของเธอ ผมไม่คิดว่า เธอไม่พอใจ ดีใจเพียงชายของเธอได้ไปตกปลาด้วยกัน ได้ออกจากบ้าน เราโหลดขึ้นรถกระบะของเรา ครั้งแรก ของฉันเบ็ดถูกยาวเกินไปในหน้า ดังนั้น ผมวางไว้ในด้านหลัง ผมใส่ของเรา packsacks กับแซนด์วิชและน้ำขวาข้าง ๆ แล้ว เกือบลืมกล่องตกปลาของเรา มีบาง lures เรียบร้อย แต่พ่อไม่ เขามอบกล่องดีบุกสีเขียวให้ฉันถนนกรวดก็เต็มไป ด้วยหินหลวม และพวกเขาบินอยู่เบื้องหลังเราว่ายิงจากหนังสติ๊ก แต่ไม่เห็นเนื่องจากฝุ่นมาก จากนั้น เราตีชนขนาดใหญ่ "ฉันเบ็ด" ฉัน yelled ผมเห็นมันตีกลับจากรถบรรทุก พ่อใส่เบรคยากดังนั้นฉันบินข้ามนั่ง และเกือบสำลักในฝุ่นถนนที่ครอบคลุมเราเร็ว ๆ นี้ "ผมเห็นมันบินข้ามคูว่า ฉันกล่าวว่า พ่อปีนลงข้างถนน และเหยียบบนน้ำแข็งบาง "ไม่ได้รับเปียก" ผม yelled แต่ เขาไม่ได้ เร็ว ๆ นี้ พ่อกลับมาขวัญของฉันเรียบร้อย มีรอยขีดข่วน และครอบคลุมในโคลน จับหักคอร์กทำสั้นกว่าก่อน หลังจากการเริ่มต้นบนเส้นทางของเรา ตอนนี้ฉันสามารถเก็บเบ็ดของฉันในตักของฉัน และหยุดน้ำตาของฉัน ยากที่จะลอง และเป็นชายเมื่อวันเกิดของคุณปัจจุบันพยายามถอดเหมือนอีกาแล้วจะเสียหายได้ น้อย มันพอดีภายในด้านหน้าของรถบรรทุก "ไม่ที่หมายความว่า ฉันไม่สามารถไปตกปลา ผมถาม "ไม่ พ่อตอบ "ฉันจะแสดงวิธีอื่นปลา เขากล่าวว่า "พ่อของฉันเองเหมือนแสดงให้ฉันเห็น""อย่างน้อยเรายัง ไปตกปลา" ฉันตะโกน หลัง หมวกของฉันได้พัดออก พ่อหยุดรถบรรทุก และขณะนี้ผมไปไปช่วยเขาค้นหา พยายามไม่ให้สังเกตเห็นได้เขาพูดกับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นานมาแล้วเมื่อฉันอายุได้แปดขวบพ่อพาผมตกปลา มันเป็นในเดือนเมษายนวันแรกของฤดูการประมงในภาคเหนือของควิเบก และฉันไม่ได้สนใจว่ามันเย็นหรือถ้ายังคงมีหิมะบนพื้นดิน.
"ช่วยหารองเท้าที่อบอุ่นของฉัน" ฉันถาม และพระองค์ทรงกระทำ แล้วฉันจะช่วยพ่อทำแซนวิชเนยถั่วลิสงที่ชื่นชอบ "packsack ของฉันอยู่ที่ไหน?" ฉันถาม ยิ้มอดทนเขาพบว่ามันสำหรับฉัน.
"นี่คือวิธีที่ฉันจะได้รับปลา" ผมพูด โฮลดิ้งคันเบ็ดใหม่ของฉันของขวัญวันเกิดยืดเต็มรูปแบบที่ผมเห็นสายเรียบร้อยของกระทู้แผลแน่นและตาไก่เงา แล้วแกว่งไปรอบ ๆ ตบแก้วน้ำจากโต๊ะในครัว สิ่งที่ดีที่เขาช่วยให้ฉันทำความสะอาดทุกบิตและชิ้น.
แม่เพียงแค่ยืนส่ายหัวของเธอ ฉันไม่คิดว่าเธอรู้สึกเสียใจ ดีใจเพียงชายของเธอกำลังจะไปตกปลาด้วยกันทุกที่ออกจากบ้าน.
เราโหลดขึ้นรถกระบะของเรา ครั้งแรกของฉันคันเบ็ดยาวเกินไปในด้านหน้า ดังนั้นผมจึงได้วางไว้ในด้านหลัง จากนั้นฉันใส่ packsacks ของเรากับแซนวิชและขวาน้ำข้าง เกือบลืมกล่องของเรากับการตกปลาเหยื่อเรียบร้อย แต่พ่อไม่ได้ เขาส่งกล่องดีบุกสีเขียวให้ฉัน.
ถนนลูกรังเต็มไปด้วยหินหลวม และพวกเขาบินอยู่ข้างหลังเราเช่นถ้ายิงจากหนังสติ๊ก แต่ฉันไม่ได้เห็นมากเพราะฝุ่น แล้วเราโดนชนขนาดใหญ่ "คันเบ็ดของฉัน!" ผมตะโกนที่ผมดูมันตีกลับจากรถบรรทุก พ่อใส่เบรคในอย่างหนักเพื่อผมบินทั่วที่นั่งและสำลักเกือบฝุ่นถนนที่ปกคลุมเราเร็ว ๆ นี้.
"ฉันเห็นมันบินข้ามคูน้ำว่า" ผมพูด พ่อปีนขึ้นลงด้านข้างของถนน และก้าวขึ้นไปบนน้ำแข็งบาง "ไม่ได้รับเปียก!" ผมตะโกน แต่ที่เขาทำ.
เร็ว ๆ นี้พ่อกลับมาพร้อมกับของที่ระลึกเรียบร้อยของฉันมีรอยขีดข่วนและปกคลุมอยู่ในโคลน จับไม้ก๊อกหักทำให้มันสั้นกว่าก่อน หลังจากที่เริ่มต้นในทางของเราตอนนี้ผมสามารถเก็บคันเบ็ดของฉันในตักของฉัน และน้ำตาของฉันได้หยุด.
มันยากที่จะพยายามเป็นคนที่เมื่อของขวัญวันเกิดของคุณพยายามที่จะปิดเหมือนอีกาแล้วได้รับการหัก อย่างน้อยก็พอดีภายในด้านหน้าของรถบรรทุก "หมายความว่าฉันไม่สามารถไปตกปลา? ฉันขอ.
"ไม่มี" พ่อตอบ "ฉันจะแสดงให้คุณเห็นวิธีการเลี้ยงปลาอีก" เขากล่าว "เช่นเดียวกับพ่อของตัวเองแสดงให้ฉันเห็น."
"อย่างน้อยเราก็ยังคงไปตกปลา!" ผมตะโกน หลังจากที่ในขณะพัดหมวกของฉันออก พ่อหยุดรถและในครั้งนี้ผมไปพร้อมที่จะช่วยให้เขาพบว่ามัน ผมพยายามที่จะไม่สังเกตเห็นเขาพูดกับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นานมาแล้ว ตอนฉันแปดขวบ พ่อพาผมไปตกปลา มันอยู่ในเดือนเมษายน วันแรกของฤดูการประมงในภาคเหนือของควิเบก และผมก็ไม่สน ถ้ามันเย็น หรือถ้ายังคงมีหิมะบนพื้นดิน
" ช่วยหารองเท้าของฉันอบอุ่น ? " ฉันถาม และเขาทำ งั้นผมช่วยพ่อทำแซนวิชเนยถั่วของฉันชื่นชอบ " ไหนล่ะ กระเป๋าสะพายหลังของฉัน ? " ฉันถาม ยิ้มอย่างอดทน เขาพบว่ามันสำหรับฉัน
" นี่เป็นวิธีที่ฉันจะได้ปลา " ถือเบ็ดตกปลาใหม่ของขวัญวันเกิดเต็มยืด ผมเห็นเส้นเรียบ , แผลแน่นกระทู้ และเงาตาไก่ . แล้วเหวี่ยงมันไปรอบๆ ตบแก้วน้ำจากโต๊ะในครัว ดีนะที่เขาช่วยฉันทำความสะอาดทุกบิตและชิ้น
แม่แค่ยืนส่ายหน้า ผมไม่คิดว่าเธอจะอารมณ์เสียดีใจที่พวกเธอกำลังตกปลาด้วยกัน ก็ได้ออกจากบ้าน
เราโหลดขึ้นกระบะของเรา แรกคันเบ็ดของฉันยาวเกินไปในด้านหน้า ฉันอยู่ข้างหลัง แล้วผมก็ใส่ packsacks ของเรากับแซนด์วิชและน้ำข้างๆมัน เกือบลืมกล่องตกปลาของเราบาง lures เรียบร้อย แต่พ่อไม่ทำ เขายื่นกล่องดีบุกสีเขียวให้ฉัน .
ถนนลูกรังเต็มไปด้วยหินหลวมพวกเขาบินอยู่ข้างหลังเรา ถ้าไล่ออกจาก slingshots . แต่ผมก็ไม่ได้ดูมากเพราะฝุ่น แล้วเราโดนชนขนาดใหญ่ " คันเบ็ดของฉัน ! " ผมตะโกนขณะที่ผมมองมันตีกลับจากรถบรรทุก พ่อใส่เบรกอย่างหนัก ผมบินข้ามที่นั่ง และเกือบจะสำลักถนนฝุ่นในไม่ช้าปกคลุมเรา
" ผมเห็นมันบินข้ามคลอง " พ่อปีนลงด้านข้างของถนนเหยียบหิมะ " ไม่ต้องเปียก " ฉันตะโกนใส่ แต่ที่เขาทำ
แล้วพ่อกลับมาพร้อมกับของขวัญเรียบร้อยของฉัน , รอยขีดข่วนและปกคลุมไปด้วยโคลน ก๊อกแตก จัดการให้มันสั้นลงกว่าเดิม หลังจากเริ่ม วิธีของเรา ผมจะเก็บคันเบ็ดของฉันในตักของฉัน และน้ำตาของฉันหยุด
มันยากที่จะพยายามเป็นผู้ชายเมื่อวันเกิดของคุณพยายามที่จะถอดเหมือนอีกาแล้วได้รับการหักอย่างน้อยมันก็ใส่ในด้านหน้าของรถบรรทุก " หมายความว่า ผมจะได้ไม่ไปตกปลา ? ฉันถาม
" ไม่มี " พ่อตอบ " ผมจะแสดงให้คุณวิธีอื่นปลา " เขากล่าว " เหมือนพ่อของฉันให้ฉัน . "
" อย่างน้อย เราก็ยังไปตกปลา ! " ฉันตะโกน หลังจากนั้น หมวกก็พังลง พ่อหยุดรถ และครั้งนี้ผมก็พร้อมที่จะช่วยเขาค้นหามันฉันพยายามที่จะไม่สังเกตเห็นว่า เขาพูดกับตัวเอง