I am not frightened. No, not me. I’

I am not frightened. No, not me. I’m terrified! I hate the smell of hospitals that mixture of disinfectant and human waste and stale bodies and fear. And I don’t know what I’ll find when I see her. My mother, I mean. Luckily, Auntie Swee Eng is with me. There’s something comforting about her. She makes me feel safe, even when these terrible things are happening. Of course, she’s old but somehow that doesn’t matter. I know that she’ll help me to face whatever it is that waits for me behind that white door

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมไม่ได้กลัว ไม่มีไม่ได้ฉัน ผมกลัว! ฉันเกลียดกลิ่นของโรงพยาบาลที่มีส่วนผสมของยาฆ่าเชื้อและของเสียของมนุษย์และร่างกายฟกช้ำและความหวาดกลัว และฉันไม่ทราบว่าสิ่งที่ฉันจะพบว่าเมื่อฉันเห็นเธอ แม่ของฉันที่ฉันหมายถึง โชคดีที่คุณป้า Swee eng อยู่กับฉัน มีบางอย่างเกี่ยวกับการปลอบโยนของเธอ เธอทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยแม้ในขณะที่เหล่านี้สิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้น แน่นอนเธอเป็นคนเก่า แต่อย่างใดที่ไม่สำคัญ ฉันรู้ว่าเธอจะช่วยฉันที่จะเผชิญกับสิ่งที่เป็นที่รอสำหรับผมที่หลังประตูสีขาวที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่กลัว ไม่ ฉันไม่ ผมเป็นคนกลัว ฉันเกลียดกลิ่นของโรงพยาบาลที่ผสมยาฆ่าเชื้อ และขยะมนุษย์ และร่างกายเก่ากลัว และไม่ทราบว่าจะพบเมื่อฉันเห็นเธอ แม่ของฉัน ผมหมายถึง โชคดี ป้าซวี Eng อยู่กับฉัน มีบางสิ่งบางอย่างที่พบเกี่ยวกับเธอ เธอทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย แม้ว่าสิ่งเหล่านี้น่ากลัวเกิดขึ้น แน่นอน เธอคือเก่า แต่อย่างใด ที่ไม่ได้เรื่อง ฉันรู้ว่า เธอจะช่วยฉันเพียงเป็นที่รอฉันอยู่หลังประตูสีขาวที่หน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมกลัวไม่ได้ ไม่มีไม่ใช่ผม ผมรู้สึกหวาดกลัว ฉันเกลียดมีกลิ่นเหม็นของโรงพยาบาลที่เป็นการผสมผสานของน้ำยาฆ่าเชื้อโรคและเสียของมนุษย์และศพล้าสมัยและความกลัว และผมไม่รู้ว่าผมจะได้พบกับเมื่อผมดูเธอ แม่ของผมผมหมายถึง โชคดีของคุณป้า Swee กิมเอ็งอยู่กับผม มีบางสิ่งบางอย่างสบายๆเกี่ยวกับเธอ เธอทำให้ผมรู้สึกเหมือนตู้นิร ภัย แม้กระทั่งเมื่อสิ่งต่างๆเหล่านี้น่าสยดสยองมีอะไรเกิดขึ้น แน่นอนเธอของเก่าก็ไม่รู้แต่ว่าไม่ได้เรื่อง ฉันรู้ว่าเธอจะช่วยให้ผมสามารถหน้าไม่ว่าจะเป็นให้รอผมอยู่หลังประตูสีขาวที่