I see the color and shape of the lo

I see the color and shape of the loaf of bread, but I can cross-check the shape using my sense of touch, confirming that it feels the same way that it looks.

I can also use hearing to investigate the bread by banging the loaf against a pot and hearing the ding. Further, the bread produces pleasurable stimulation of my senses of taste and smell.

The brain has different sensory systems but can combine them to form unified perceptions. In contrast
to hallucinations and dreams, which are hard to control, systematic experiments are possible: I can generate integrated and coherent sensations of the bread—for example, by simultaneously looking at it, scratching it, and eating it. Because I can make the bread cause these experiences, and because there is no evidence to support alternative hypotheses (e.g., I am hallucinating or dreaming), it is reasonable to conclude that the bread exists. Its reality is the best explanation of my diverse experience of it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูสีและรูปร่างของก้อนขนมปัง แต่ฉันสามารถข้าม-เช็ครูปร่างโดยใช้ความรู้สึกของผมสัมผัส ยืนยันว่า รู้สึกแบบเดียวกับที่เหมือนกัน ฉันสามารถใช้ฟังเพื่อตรวจสอบอาหาร โดยพวกชิ้นกับหม้อ และดิงได้ยิน เพิ่มเติม ขนมปังผลิตกระตุ้นแขกของฉันสัมผัสรสและกลิ่น สมองมีระบบรับความรู้สึกที่แตกต่างกัน แต่สามารถรวมเพื่อรวมแนว ในทางตรงข้ามเห็นภาพหลอนและดรีม ซึ่งเป็นการยากที่จะควบคุม ระบบการทดลองเป็นไปได้: ฉันสามารถสร้างบูรณาการ และ coherent สววรค์ของขนมปัง — เช่น โดยมองพร้อมกันได้ เกามัน และกินได้ เพราะทำขนมปังที่ทำให้เกิดประสบการณ์เหล่านี้ และไม่สนับสนุนสมมุติฐานทางเลือก (เช่น ฉัน hallucinating หรือฝัน), จะเหมาะสมที่จะสรุปว่า ขนมปังที่มีอยู่ ความจริงเป็นคำอธิบายดีที่สุดของประสบการณ์ที่หลากหลายของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเห็นสีและรูปร่างของก้อนขนมปัง แต่ฉันสามารถข้ามตรวจสอบรูปร่างโดยใช้ความรู้สึกของฉันสัมผัสยืนยันว่ามันให้ความรู้สึกแบบเดียวกับที่มันดู. ฉันยังสามารถใช้การได้ยินการตรวจสอบขนมปังโดยการต่อสู้ก้อน กับหม้อและได้ยินดิง นอกจากนี้การผลิตขนมปังกระตุ้นความพึงพอใจของความรู้สึกของฉันของรสชาติและกลิ่น. สมองมีระบบประสาทสัมผัสที่แตกต่างกัน แต่สามารถรวมพวกเขาในรูปแบบการรับรู้แบบครบวงจร ในทางตรงกันข้ามการเห็นภาพหลอนและความฝันซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะควบคุมการทดลองระบบที่เป็นไปได้: ฉันสามารถสร้างความรู้สึกแบบบูรณาการและเชื่อมโยงกันของตัวอย่างเช่นขนมปังสำหรับโดยพร้อมกันมองหาที่มันเกามันและการรับประทานอาหารมัน เพราะผมสามารถทำขนมปังทำให้เกิดประสบการณ์เหล่านี้และเนื่องจากมีหลักฐานที่จะสนับสนุนสมมติฐานทางเลือก (เช่นผมเห็นภาพหลอนหรือฝัน) ก็มีเหตุผลที่จะสรุปได้ว่าขนมปังที่มีอยู่ ความเป็นจริงของมันคือคำอธิบายที่ดีที่สุดของประสบการณ์ที่หลากหลายของฉันมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเห็นสีและรูปร่างของขนมปัง แต่ฉันสามารถตรวจสอบรูปร่างการใช้ประสาทสัมผัส ยืนยันว่า มันรู้สึกเหมือนกับว่ามันดู

ผมยังใช้ฟังเพื่อศึกษาโดยการต่อสู้กับขนมปังก้อนหม้อและเสียงติ๊ง นอกจากนี้ขนมปังผลิตกระตุ้นความพึงพอใจของฉันสัมผัสรสและกลิ่น

สมองระบบประสาทที่แตกต่างกัน แต่สามารถรวมรูปรวมอีกด้วย ในทางตรงกันข้าม
ฝันภาพหลอนและ ซึ่งยากที่จะควบคุม การทดลองระบบเป็นไปได้ : ฉันสามารถสร้างแบบบูรณาการและเชื่อมโยงกันความรู้สึกของขนมปัง เช่น พร้อมกันดู เกามันและกินมัน เพราะผมจะทำขนมปังให้ประสบการณ์เหล่านี้และเนื่องจากไม่มีหลักฐานสนับสนุนสมมติฐานทางเลือก ( เช่นผมประสาทหลอนหรือฝัน ) , มีเหตุผลที่จะสรุปว่าขนมปังอยู่ ความเป็นจริงของมันเป็นคำอธิบายที่ดีที่สุดของประสบการณ์ที่หลากหลายของฉันเอง