DSeasonal Influenza in Sri LankaSea

DSeasonal Influenza in Sri Lanka


Seasonal influenza viruses circulate and cause disease in humans every year. In Sri Lanka, for the last few years, it has been generally observed during April to June and again in November to January. It spreads from person-to-person through sneezing, coughing, or touching contaminated surfaces. Seasonal influenza viruses can cause mild to severe illness and even death, particularly in some high-risk individuals. Persons at increased risk for severe disease includes pregnant women, the very young and very old, immune-compromised people, and people with chronic underlying medical conditions such as cancer, diabetes mellitus and heart diseases. Seasonal influenza viruses evolve continuously, which means that people can get infected multiple times throughout their lives. Therefore the components of seasonal influenza vaccines are generally reviewed biannually and updated periodically to ensure continued effectiveness of the vaccines. Recently, the National Drug Regulatory Authority of Sri Lanka has given license for the use of seasonal influenza (flu) vaccine.

There are three large groupings or types of seasonal influenza viruses, labeled A, B, and C. Type A influenza viruses are further divided into subtypes according to the specific variety and combinations of two proteins that occur on the surface of the virus, the hemagglutinin or “H” protein and the neuraminidase or “N” protein. Currently, influenza A (H1N1) is the commonly circulating seasonal influenza A virus subtype in Sri Lanka. During the current season, it has been observed to generally cause severe disease. This seasonal A (H1N1) virus is the same virus that caused the influenza pandemic and it first appeared in Sri Lanka in two waves during 2009/ 10 period.

In addition, there are two type B viruses that are also circulating as seasonal influenza viruses, which are named after the areas where they were first identified, Victoria lineage and Yamagata lineage. Type C influenza causes milder infections and is associated with sporadic cases and minor localized outbreaks. As influenza C poses much less of a disease burden than influenza A and B, only the latter two are included in seasonal influenza vaccines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DSeasonal ไข้หวัดใหญ่ในประเทศศรีลังกาไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลไหลเวียน และทำให้เกิดโรคในมนุษย์ทุกปี ในศรีลังกา ไม่กี่ปี มันได้ถูกโดยทั่วไปตรวจสอบในช่วงเดือนเมษายน ถึงเดือนมิถุนายน และอีกครั้ง ในเดือนพฤศจิกายนถึงมกราคม มันแพร่กระจายจากเกิดจาม ไอ หรือสัมผัสพื้นผิวที่ปนเปื้อน ไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลอาจทำให้เกิดอ่อนการเจ็บป่วยที่รุนแรงและตาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบางบุคคลอิก คนที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับโรคร้ายแรงรวมถึงหญิงตั้งครรภ์ เด็กมาก และเก่ามาก ภูมิคุ้มกันทำลายคน และผู้ที่ มีต้นแบบเรื้อรังแพทย์เงื่อนไขเช่นมะเร็ง เบาหวานโรคหัวใจ ไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งหมายความ ว่า คนสามารถติดเชื้อหลายครั้งตลอดชีวิต ดังนั้น ส่วนประกอบของค่าวัคซีนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลโดยทั่วไปทานละสอง และปรับปรุงเป็นระยะ ๆ เพื่อให้มั่นใจต่อประสิทธิภาพของการรู้ ล่าสุด ชาติยากำกับดูแลหน่วยงานของประเทศศรีลังกาได้รับลิขสิทธิ์ในการใช้วัคซีนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล (ไข้หวัด)มีสามกลุ่มใหญ่หรือชนิดของไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล ป้าย A, B และไวรัสไข้หวัดใหญ่ชนิด c. A จะแบ่ง subtypes ตามเฉพาะต่าง ๆ และชุดสองโปรตีนที่เกิดขึ้นบนพื้นผิวของไวรัส hemagglutinin หรือ "H" โปรตีน และ neuraminidase หรือโปรตีน "N" ปัจจุบัน ไข้หวัดใหญ่ (H1N1) เป็นชนิดย่อยไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล A หมุนเวียนทั่วไปในประเทศศรีลังกา ในระหว่างฤดูกาลปัจจุบัน มันได้ถูกตรวจสอบเพื่อทำให้เกิดโรครุนแรงโดยทั่วไป ไวรัส (H1N1) ฤดูกาลนี้คือ ไวรัสเดียวกันที่ทำให้เกิดการระบาด และจะปรากฏตัวครั้งแรกในประเทศศรีลังกาในคลื่นที่สองระหว่างปี 2009 / 10 รอบระยะเวลานอกจากนี้ มีสองไวรัสชนิด B ที่ยังมีการหมุนเวียนเป็นไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล ซึ่งเป็นชื่อหลังจากที่พื้นที่ที่พวกแรกระบุ ลินเนจวิคตอเรียและลินเนจยามางาตะ ไข้หวัดใหญ่ชนิด C เป็นสาเหตุของการติดเชื้อพะแนง และเกี่ยวข้องกับกรณีมีถิ่นแพร่กระจายรอง เป็นไข้หวัดใหญ่ C ทำมากน้อยของภาระโรคกว่าไข้หวัดใหญ่ A และ B เฉพาะสองหลังจะรวมอยู่ในค่าวัคซีนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DSeasonal ไข้หวัดใหญ่ในศรีลังกาไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลและโรคไหลเวียนสาเหตุในมนุษย์ทุกปี ในศรีลังกาไม่กี่ปีที่ผ่านมาจะได้รับการปฏิบัติโดยทั่วไปในช่วงเมษายน-มิถุนายนและอีกครั้งในพฤศจิกายน-มกราคม มันจะกระจายจากคนสู่คนผ่านการไอจามหรือสัมผัสพื้นผิวที่ปนเปื้อน ไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลอาจทำให้เกิดความรุนแรงการเจ็บป่วยที่รุนแรงและเสียชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบางบุคคลที่มีความเสี่ยงสูง บุคคลที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับโรคที่รุนแรงรวมถึงหญิงตั้งครรภ์และเด็กมากอายุมากคนภูมิคุ้มกันที่ถูกบุกรุกและคนที่มีเงื่อนไขทางการแพทย์พื้นฐานเรื้อรังเช่นโรคมะเร็งโรคเบาหวานและโรคหัวใจ ไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลมีวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องซึ่งหมายความว่าคนที่จะได้รับการติดเชื้อหลายครั้งตลอดชีวิตของพวกเขา ดังนั้นส่วนประกอบของวัคซีนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลจะมีการทบทวนโดยทั่วไป biannually และมีการปรับปรุงเป็นระยะ ๆ เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่องของการฉีดวัคซีน เมื่อเร็ว ๆ นี้ผู้มีอำนาจกำกับดูแลยาเสพติดแห่งชาติของศรีลังกาได้รับใบอนุญาตสำหรับการใช้งานของโรคไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล (ไข้หวัด) วัคซีน. มีสามกลุ่มขนาดใหญ่หรือประเภทของไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลจะมีป้าย A, B และ C ประเภทไวรัสไข้หวัดใหญ่มีต่อไป แบ่งออกเป็นชนิดย่อยตามความหลากหลายที่เฉพาะเจาะจงและการรวมกันของทั้งสองโปรตีนที่เกิดขึ้นบนพื้นผิวของไวรัส hemagglutinin หรือ "H" โปรตีนและ neuraminidase หรือ "N" โปรตีน ปัจจุบันโรคไข้หวัดใหญ่ A (H1N1) เป็นไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลหมุนเวียนทั่วไปไวรัสชนิดย่อยในประเทศศรีลังกา ในช่วงฤดูกาลปัจจุบันจะได้รับการปฏิบัติโดยทั่วไปทำให้เกิดโรคที่รุนแรง ฤดูกาลนี้ A (H1N1) ไวรัสเป็นไวรัสเดียวกันที่ทำให้เกิดการระบาดใหญ่ของไข้หวัดใหญ่และมันปรากฏตัวครั้งแรกในประเทศศรีลังกาในสองคลื่นในช่วง 2009/10 ระยะเวลา. นอกจากนี้ยังมีสองไวรัสประเภท B ที่ยังไหลเวียนของไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล ซึ่งได้รับการตั้งชื่อตามพื้นที่ที่พวกเขาถูกระบุว่าเป็นครั้งแรกวิคตอเรียและเชื้อสายวงศ์ตระกูลยามากาตะ ไข้หวัดใหญ่ชนิด C ที่ทำให้เกิดการติดเชื้อที่รุนแรงน้อยลงและมีความเกี่ยวข้องกับกรณีเป็นระยะ ๆ และการระบาดหน่วงเล็กน้อย ในฐานะที่เป็นไข้หวัดใหญ่ C poses มากน้อยของภาระโรคกว่าไข้หวัดใหญ่ A และ B เท่านั้นที่ทั้งสองฝ่ายจะรวมอยู่ในวัคซีนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dseasonal ไข้หวัดใหญ่ในศรีลังกา


ฤดูกาลไข้หวัดใหญ่ไวรัสหมุนเวียนและก่อให้เกิดโรคในคน ทุกปี ในศรีลังกาสำหรับไม่กี่ปี มันได้ถูกพบโดยทั่วไปในช่วงเดือนเมษายนถึงเดือนมิถุนายนและอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายนถึงมกราคม มันแพร่กระจายจากคนสู่คนผ่านจาม ไอ หรือสัมผัสกับพื้นผิวที่ปนเปื้อนไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล สามารถทำให้อ่อนเพื่ออาการรุนแรงและเสียชีวิต โดยเฉพาะในบางกลุ่มบุคคล คน ที่เพิ่มความเสี่ยงสำหรับโรครุนแรง รวมถึงหญิงตั้งครรภ์ , เด็กมากและเก่ามาก ภูมิคุ้มกันทำลายคน และผู้ที่มีโรคประจำตัวเรื้อรัง เช่น โรคมะเร็ง เบาหวาน และโรคหัวใจ .ไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลมีวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องซึ่งหมายความว่าผู้คนสามารถติดเชื้อหลายครั้งตลอดชีวิตของพวกเขา ดังนั้นส่วนประกอบของวัคซีนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลโดยทั่วไปจะพิจารณา biannually และปรับปรุงเป็นระยะเพื่อให้แน่ใจว่าประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่องของวัคซีน เมื่อเร็วๆ นี้อำนาจควบคุมยาเสพติดแห่งชาติของศรีลังกาได้รับใบอนุญาตสำหรับการใช้วัคซีนไข้หวัดใหญ่ ( Flu )

มีขนาดใหญ่สามกลุ่มหรือประเภทของไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลติดป้ายว่า A , B และ C . ประเภทของไวรัสไข้หวัดใหญ่จะแบ่งออกเป็นชนิดย่อยตามความหลากหลายที่เฉพาะเจาะจงและการรวมกันของทั้งสองโปรตีนที่เกิดขึ้น บนพื้นผิวของไวรัสส่วนฮีมแอกลูตินินหรือ " H " โปรตีนและนิวรามินิเดส หรือ " N " โปรตีน ปัจจุบันไข้หวัดใหญ่ ( H1N1 ) เป็นไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลที่หมุนเวียนทั้งในศรีลังกา ในฤดูกาลปัจจุบัน มันได้รับการตรวจสอบโดยทั่วไปก่อให้เกิดโรคที่รุนแรงฤดูกาลนี้ ( H1N1 ) ไวรัสคือไวรัสที่ทำให้เกิดไข้หวัดใหญ่ระบาดเหมือนกันและมันปรากฏตัวครั้งแรกในประเทศศรีลังกาในคลื่นสองในระหว่าง 2009 / 10 ช่วง

นอกจากนี้ มีอยู่สองชนิด บี ไวรัสที่ยังหมุนเวียนเป็นไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล ซึ่งเป็นชื่อหลังจากพื้นที่ที่พวกเขาครั้งแรกที่ระบุไว้ วิคตอเรียวงศ์ตระกูลและยามางาตะโคตรสาเหตุการติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ชนิด C milder และมีความเกี่ยวข้องกับกรณีประปรายและผู้เยาว์ถิ่นระบาด เป็นไข้หวัดใหญ่ c อากัปกิริยามากน้อยของภาระโรคกว่าไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A และ B , เพียงสองหลังจะรวมอยู่ในวัคซีนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล