The problems, as would be expected,

The problems, as would be expected, are acutest for the poorest of the poor countries. We tend to think, therefore, that once a country makes a breakthrough, either to democracy or to some minimum economic floor (perhaps our $2,000-$3,000 per person per year income), its problems are over. But development is an ongoing process; there are always ----even in highly developed countries---residual problems or hangovers from the past and new challenges for the future. In most developing countries illiteracy remains high, and that is an ongoing problem. Health care is limited and life expectancy is low, and those features retard development. Poverty remains widespread; diseases like AIDS may ravage the population; and whole areas of the country (usually rural) and often the majority of the population remain locked in poverty even while the urban, modernizing sectors begin to change. What wealth exists is often terribly unevenly distributed between the rich and poor---although there are intriguing differences that are difficult to explain. Among the world’s major geographic/ cultural areas, Latin America has the world’s worst distribution of income, while Asia has the most equitable distribution. There is no doubt that Latin America’s unequal income distribution holds back development by excluding (varying by country) upwards of 50, 60, 70, and even 80 percent of the population from effective, full participation in the national social, economic, and political life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหา จะคาดหวัง มี acutest สำหรับยากจนที่สุดของประเทศยากจน เรามักจะคิดว่า ดังนั้น เมื่อประเทศทำให้มีความก้าวหน้า เพื่อประชาธิปไตย หรือบางพื้นที่เศรษฐกิจต่ำสุด (บางทีเรา $2000 3000 ดอลลาร์ ต่อคนต่อปีรายได้), ปัญหาที่ผ่าน แต่การพัฒนา กระบวนการอย่างต่อเนื่อง มีได้เสมอ---แม้ในประเทศพัฒนาแล้วสูงปัญหาเหลือหรือ hangovers ท้าทายอดีต และใหม่สำหรับอนาคต ยังคงสูงในประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ illiteracy แล้วก็มีปัญหาอย่างต่อเนื่อง สุขภาพไม่จำกัดอายุขัยอยู่ในระดับต่ำ และลักษณะที่ถ่วงการพัฒนา ความยากจนยังคงแพร่หลาย โรคเช่นเอดส์อาจทำลายประชากร และพื้นที่ทั้งหมดของประเทศ (ชนบทมัก) และบ่อยครั้งประชากรส่วนใหญ่ยังคง ถูกล็อกในความยากจนแม้เริ่มภาคการเมือง การปรับเปลี่ยน มีให้เลือกมากมายอะไรบ่อยชะมัดซึ่งกระจายระหว่างคนรวยและคนจน---แม้ว่าจะมีความแตกต่างน่าที่ยากจะอธิบาย ระหว่างโลกสำคัญทางภูมิศาสตร์ / วัฒนธรรมพื้นที่ ละตินได้กระจายเลวร้ายที่สุดในโลกของรายได้ ในขณะที่เอเชียมีการกระจายที่เป็นธรรมมากที่สุด มีการกระจายรายได้ไม่เท่ากันที่สหรัฐอเมริกามีข้อสงสัยเก็บกลับโดยรวม (แตกต่างกันไปตามประเทศ) upwards of 50, 60, 70 และแม้แต่ร้อย ละ 80 ของประชากรจากเต็ม มีประสิทธิภาพการมีส่วนร่วมในชีวิตทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาที่เกิดขึ้นในขณะที่คาดว่าจะได้รับการ acutest สำหรับประเทศที่ยากจนที่สุดของคนยากจน เรามักจะคิดได้ว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นประเทศที่ทำให้ประสบความสำเร็จทั้งการปกครองระบอบประชาธิปไตยหรือบางชั้นทางเศรษฐกิจขั้นต่ำ (อาจ $ 2,000 $ 3,000 ของเราต่อคนรายได้ต่อปี) ปัญหามากกว่า แต่การพัฒนาเป็นกระบวนการต่อเนื่อง; มีเสมอ ---- แม้ในประเทศที่พัฒนาสูง --- ปัญหาที่เหลือหรืออาการเมาค้างจากที่ผ่านมาและความท้าทายใหม่สำหรับอนาคต การไม่รู้หนังสือในประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ยังคงสูงและที่เป็นปัญหาต่อเนื่อง การดูแลสุขภาพที่มี จำกัด และอายุขัยอยู่ในระดับต่ำและคุณสมบัติเหล่านั้นชะลอการพัฒนา ความยากจนยังคงแพร่หลาย; โรคเช่นโรคเอดส์อาจทำลายประชากร; และพื้นที่ทั้งหมดของประเทศ (โดยปกติในชนบท) และบ่อยครั้งที่ประชากรส่วนใหญ่ยังคงถูกขังอยู่ในความยากจนแม้ในขณะที่เมืองที่ทันสมัย​​ภาคเริ่มที่จะเปลี่ยนแปลง ความมั่งคั่งของสิ่งที่มีอยู่มักจะชะมัดกระจายระหว่างคนรวยและคนจน --- แม้ว่าจะมีความแตกต่างที่น่าสนใจที่มียากที่จะอธิบาย ในพื้นที่ของโลกที่สำคัญทางภูมิศาสตร์ / วัฒนธรรมละตินอเมริกามีการกระจายที่เลวร้ายที่สุดในโลกของรายได้ในขณะที่เอเชียมีการกระจายอย่างเป็นธรรมมากที่สุด มีข้อสงสัยว่าการกระจายรายได้ที่ไม่เท่าเทียมกันของละตินอเมริกาถือการพัฒนากลับมาโดยไม่รวม (ที่แตกต่างกันในแต่ละประเทศ) ไม่เป็นขึ้นจาก 50, 60, 70, และแม้กระทั่งร้อยละ 80 ของประชากรจากที่มีประสิทธิภาพการมีส่วนร่วมเต็มรูปแบบในระดับชาติทางสังคมเศรษฐกิจและชีวิตทางการเมือง .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาที่คาดว่าจะเป็น , เป็น acutest สำหรับที่ยากจนที่สุดของประเทศยากจน เรามักจะคิดว่า ดังนั้น เมื่อประเทศให้ก้าวหน้า เพื่อให้ประชาธิปไตย หรือบางขั้นพื้น ( บางทีเศรษฐกิจของเรา $ 2000 - 3000 $ ต่อคน รายได้ต่อปี ปัญหามันมีมากกว่า แต่การพัฒนาเป็นกระบวนการต่อเนื่อง ;มีเสมอ ---- แม้ในการพัฒนาประเทศ --- เหลือปัญหาหรืออาการเมาค้างจากอดีต และความท้าทายใหม่ในอนาคต ส่วนใหญ่ในประเทศกำลังพัฒนาการยังคงสูงและเป็นปัญหาต่อเนื่อง การดูแลสุขภาพจำกัด และอายุขัยเฉลี่ยต่ำ และคุณลักษณะที่ชะลอการพัฒนา ความยากจนยังคงอยู่อย่างแพร่หลาย ; โรคเช่นโรคเอดส์ อาจทำให้ประชากรและพื้นที่ทั้งหมดของประเทศ ( ปกติในชนบท ) และบ่อยครั้งที่ประชากรส่วนใหญ่ยังคงล็อคในความยากจน ขณะที่เมืองภาคทันสมัยเริ่มเปลี่ยน สิ่งที่ความมั่งคั่งที่มีอยู่มักจะชะมัด --- ซึ่งกระจายระหว่างคนรวยและคนจน แม้ว่ามีความแตกต่างที่น่าสนใจที่ยากจะอธิบาย ของโลกสาขาภูมิศาสตร์ / วัฒนธรรมพื้นที่ละตินอเมริกามีการกระจายรายได้เลวร้ายที่สุดของโลก ขณะที่เอเชียมีการกระจายอย่างเป็นธรรมที่สุด มีข้อสงสัยว่ารายได้การกระจายไม่เท่ากันของละตินอเมริกาถือกลับมาพัฒนาโดยรวม ( แตกต่างกันไปตามประเทศ ) มากกว่า 50 , 60 , 70 และ 80 เปอร์เซ็นต์ของประชากร จากประสิทธิภาพ การมีส่วนร่วมเต็มในชาติ สังคม เศรษฐกิจ และการเมือง