Political ecologists and other soci

Political ecologists and other social scientists have dedicated much attention to the complex and often harmful effects of main- stream development (Escobar, 1995; Walker and Bulkeley, 2006; Penz et al., 2011; Peet et al., 2011; Shrivastava and Kothari, 2012; Ukridi and Walter, 2011; Kirshner and Power, 2015). How- ever, the critical and theoretical focus of Political Ecology, like many other sub-disciplines of geography (as also the social sciences in general) has remained predominantly on people - on the human communities that are displaced and subject to the excesses of the development project (some exceptions: Collard andDempsey,2013;Emeland Neo,2015). Indeed,PoliticalEcology has arguably devoted far more attention to critiquing efforts to protect nonhuman life from the harms caused by developmentality than to developmentality itself (Brockington and Igoe, 2006; Buscher et al., 2012; Roth and Dressler, 2012). In this piece, we examine the implications of Political Ecology’s anthropocentrism in a context in which processes of development are predicated on the exploitation of nonhuman nature – and the reproduction of such exploitative relations within the human realm.
While there is much harm implicated in developmentality, this harm and the violence that often goes along with it, are grounded in a theory of human wellbeing: underlying a vast extractive machine is a vision of a ‘good’ life and the pursuit of happiness (Kenny and Kenny, 2006). Our goal in this essay is to place that positive goal in the context of ongoing violence against both human and nonhuman life and to ask whether it is enough for political ecology to critique the former while not paying much heed to the latter. Specifically, we bring togetherrecent scholarship in philosophy, political theory, and human geography to argue that developmen- tality’s pernicious social impacts are the other side of the same zoöpolitical coin that enables the treatment and exploitation of nonhuman nature as first and foremost a resource for the pursuit of human wellbeing. As such, political ecology’s primary focus on humans and human wellbeing – its anthropocentric lens – funda- mentally limits its critique and analysis of developmentality’s excesses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลุ่มอนุรักษ์เมืองและอื่น ๆ นักวิทยาศาสตร์สังคมได้ทุ่มเทความสนใจมากซับซ้อน และมักจะเป็นอันตรายต่อผลกระทบของการพัฒนากระแสหลัก (เอสโค่ 1995 วอล์คเกอร์และ Bulkeley, 2006 Penz et al. 2011 Peet et al. 2011 Shrivastava และโพธิวรคุณ 2012 Ukridi และวอลเตอร์ 2011 Kirshner และพลังงาน 2015) วิธี - เคย โฟกัสสำคัญ และทฤษฎีของนิเวศวิทยาการเมือง เช่นหลายอื่น ๆ ย่อยสาขาภูมิศาสตร์ (เป็นยังสังคมวิทยาทั่วไป) ยังคงเป็นคน - ชุมชนมนุษย์ที่มี และอาจ มี excesses ของโครงการพัฒนา (ยกเว้นบาง: สุขภาพและฟิต andDempsey, 2013 Emeland นีโอ 2015) จริง PoliticalEcology มีเนื้อหาทุ่มเทความสนใจมากขึ้นเพื่อพยายามปกป้องชีวิต nonhuman จากอันตรายที่เกิดจาก developmentality กว่าการ developmentality ตัวเอง (Brockington และ Igoe, 2006; critiquing Buscher et al. 2012 รอดและ Dressler, 2012) ในชิ้นนี้ เราตรวจสอบผลกระทบของการ anthropocentrism การเมืองนิเวศวิทยาในบริบทซึ่งกระบวนการของการพัฒนาจะบอกกล่าวของธรรมชาติ nonhuman – และสร้างความสัมพันธ์ดังกล่าวถูกแสวงประโยชน์ในขอบเขตที่มนุษย์ ในขณะที่มีอันตรายมากที่เกี่ยวข้องใน developmentality นี้อันตราย และความรุนแรงที่มักจะไปพร้อมกับมัน มีเหตุผลในทฤษฎีของคุณภาพชีวิตมนุษย์: พื้นฐานเครื่อง extractive ใหญ่เป็นวิสัยทัศน์ของชีวิต 'ดี' และแสวงหาความสุข (Kenny และเคนนี 2006) เป้าหมายของเราในเรียงความนี้คือ การวางเป้าหมายที่บวกในบริบทของความรุนแรงอย่างต่อเนื่องต่อชีวิตทั้งมนุษย์ และ nonhuman และถามว่า มีพอสำหรับนิเวศวิทยาการเมืองวิพากษ์อดีตในขณะที่ไม่ปฏิบัติตามมากไปหลัง Specifically เรานำ togetherrecent ศึกษาในปรัชญา ทฤษฎีการเมือง และภูมิศาสตร์มนุษย์เถียงว่า developmen-tality ผลกระทบต่อสังคมพิบัติเป็นอีกด้านของเหรียญเดียวกัน zoöpolitical ที่ช่วยให้การรักษาและแสวงหาประโยชน์จากธรรมชาติ nonhuman แรก และสำคัญที่สุดทรัพยากรสำหรับการแสวงหาคุณภาพชีวิตมนุษย์ เช่นนี้ การเมืองนิเวศวิทยาหลักเน้นมนุษย์และคุณภาพชีวิตมนุษย์ –ของเลนส์ anthropocentric – ดาราหนัง - จิตจำกัดของคำวิจารณ์และการวิเคราะห์ของ excesses ของ developmentality

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิเวศวิทยาทางการเมืองและนักวิทยาศาสตร์ทางสังคมอื่น ๆ ได้ทุ่มเทความสนใจมากกับผลกระทบที่ซับซ้อนและมักจะเป็นอันตรายของการพัฒนากระแสรุงรักษา (Escobar, 1995; วอล์คเกอร์และ Bulkeley 2006. Penz et al, 2011;. Peet et al, 2011; Shrivastava และ Kothari 2012; Ukridi และวอลเตอร์ 2011; Kirshner และ Power, 2015) อย่างไรก็ตามการที่เคยมุ่งเน้นที่สำคัญและทฤษฎีนิเวศวิทยาทางการเมืองเช่นเดียวกับอีกหลาย ๆ สาขาย่อยของภูมิศาสตร์ (ในขณะที่ยังสังคมศาสตร์ทั่วไป) ส่วนใหญ่ยังคงอยู่กับคนที่ - ที่ชุมชนของมนุษย์ที่จะย้ายและอาจมีความตะกละของ โครงการพัฒนา (บางข้อยกเว้น: กระหล่ำปลี andDempsey, 2013; Emeland Neo, 2015) แท้จริง PoliticalEcology ได้อุทิศเนื้อหาที่ให้ความสนใจมากขึ้นที่จะวิจารณ์ความพยายามที่จะปกป้องชีวิตมนุษย์จากอันตรายที่เกิดจากการ developmentality กว่าที่จะ developmentality ตัวเอง (Brockington และ Igoe 2006; Buscher et al, 2012;. โรทและเดรสเลอร์, 2012) ในส่วนนี้เราตรวจสอบผลกระทบของการ anthropocentrism นิเวศวิทยาทางการเมืองในบริบทที่กระบวนการของการพัฒนาจะบอกกล่าวกับการแสวงหาผลประโยชน์ของธรรมชาติมนุษย์ที่ -. และการสืบพันธุ์ของความสัมพันธ์ที่แสวงประโยชน์ดังกล่าวภายในดินแดนของมนุษย์
ในขณะที่มีอันตรายมากที่เกี่ยวข้องใน developmentality, อันตรายและความรุนแรงที่มักจะไปพร้อมกับมันมีเหตุผลในทฤษฎีของคุณภาพชีวิตของมนุษย์: ต้นแบบเครื่อง extractive ใหญ่เป็นวิสัยทัศน์ของชีวิตที่ 'ดี' และการแสวงหาความสุข (เคนนีเคนนี, 2006) ที่ เป้าหมายของเราในบทความนี้คือการวางเป้าหมายในเชิงบวกในบริบทของความรุนแรงอย่างต่อเนื่องกับชีวิตทั้งมนุษย์และมนุษย์และถามว่ามันก็เพียงพอสำหรับระบบนิเวศทางการเมืองที่จะวิจารณ์อดีตในขณะที่ยังไม่ได้จ่ายเงินมากรำลึกหลัง speci Fi ถอนรากถอนโคนเรานำทุนการศึกษา togetherrecent ในปรัชญาทฤษฎีการเมืองและภูมิศาสตร์มนุษย์ที่จะยืนยันว่าผลกระทบทางสังคมของ tality developmen- อันตรายเป็นอีกด้านหนึ่งของเหรียญzoöpoliticalเดียวกันที่ช่วยให้การรักษาและการใช้ประโยชน์ของธรรมชาติมนุษย์เป็นแรกและสำคัญที่สุดทรัพยากรสำหรับการ การแสวงหาความเป็นอยู่ที่ดีของมนุษย์ ในฐานะที่เป็นเป้าหมายหลักเช่นนิเวศวิทยาทางการเมืองของมนุษย์และคุณภาพชีวิตของมนุษย์ - เลนส์ anthropocentric ของ - funda- จิตใจ จำกัด วิจารณ์และการวิเคราะห์ความตะกละ developmentality ฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ecologists ทางการเมืองและนักวิทยาศาสตร์ทางสังคมอื่น ๆ ได้ทุ่มเทความสนใจไปที่ซับซ้อนและมักจะเป็นอันตรายต่อการพัฒนากระแสหลัก ( เอสโคบาร์ , 1995 ; วอล์คเกอร์และบุลคาลีย์ , 2006 ; Penz et al . , 2011 ; Peet et al . , 2011 ; shrivastava และ kothari , 2012 ; ukridi และวอลเตอร์ , 2011 ; kirshner และอำนาจ และ ) วิธีการ - เคย , ที่สำคัญและเน้นเชิงทฤษฎีนิเวศวิทยาการเมือง เช่นเดียวกับหลาย ๆสาขาวิชาย่อยของภูมิศาสตร์ ( ยังเป็นสังคมศาสตร์ทั่วไป ) ยังคงเด่นในคน - มนุษย์ชุมชนที่มีการแทนที่การและ excesses ของโครงการพัฒนา ( ยกเว้นบางคน : ผู้สื่อข่าว anddempsey 2013 ; emeland Neo 2015 ) แน่นอน politicalecology ได้อย่างทุ่มเทความสนใจกับการวิพากษ์ความพยายามที่จะปกป้องชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์จากอันตรายที่เกิดจาก developmentality มากกว่า developmentality ตัวเอง ( และ brockington อีโก , 2006 ; buscher et al . , 2012 ; Roth และ dressler , 2012 ) ในส่วนนี้เราตรวจสอบความหมายของการเมืองระบบนิเวศของ anthropocentrism ในบริบท ซึ่งกระบวนการพัฒนาตามการใช้ประโยชน์ของธรรมชาติ–ไม่ใช่มนุษย์และการสืบพันธุ์ของความสัมพันธ์ในเรื่องภายในอาณาจักรของมนุษย์ในขณะที่มีความอันตรายมากใน developmentality นี้อันตรายและความรุนแรงที่มักจะไปพร้อมกับมัน ถูกกักบริเวณในทฤษฎีคุณภาพชีวิตมนุษย์ : พื้นฐานมาก ปริมาณเครื่องเป็นวิสัยทัศน์ของชีวิต " ดี " และการแสวงหาความสุข ( เคนนี่ และเคนนี่ , 2006 ) เป้าหมายของเราในบทความนี้คือสถานที่ที่เป็นเป้าหมายในบริบทด้านความรุนแรงต่อทั้งมนุษย์และชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์ และถามว่ามันพอสำหรับนิเวศวิทยาการเมือง เพื่อวิจารณ์อดีตในขณะที่ไม่เอาใจใส่มาก หลัง กาจึงคอลลี่ เรานำ togetherrecent ทุนการศึกษาในปรัชญา , ทฤษฎีทางการเมืองและภูมิศาสตร์มนุษย์ ให้เหตุผลว่า การพัฒนา - tality ก็เป็นอันตรายผลกระทบทางสังคมเป็นอีกด้านหนึ่งของเหรียญเดียวกันดังนั้นöทางการเมือง ที่ ช่วย ให้ การรักษาและการใช้ประโยชน์จากธรรมชาติอย่างแรกและชั้นดีที่ไม่ใช่มนุษย์จึงเป็นทรัพยากรสำหรับการแสวงหาคุณภาพชีวิตของมนุษย์ เช่น การเมือง นิเวศวิทยา การเน้นคุณภาพชีวิตของมนุษย์ และมนุษย์ และ anthropocentric เลนส์– funda - ใจขอบเขตของการวิพากษ์และวิเคราะห์ developmentality มันตะกละ .