From at least 1300, European prince

From at least 1300, European princes fought their wars with borrowed money, using revenues to pay lenders. Since consent to taxation was vested in representative assemblies made up of nobles and burghers, direct taxation of wealth and property was not common. When large loans were needed at once, one turned to consortia of bankers (fiscal intermediation), although the interest rates they demanded were not supportable for long. One alternative, especially in states that lacked a strong central government, was long-term, low-interest loans marketed to the public, and guaranteed by town governments or local parliaments (fiscal intermediation). In some states, notably Venice and the Dutch Republic, a system like this worked well for centuries, but it could not cope with nearly exponential increases in the cost of war. During the Napoleonic era, a centralized state that monopolized the power to raise and spend money, as in England, became the European norm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากน้อย 1300 เจ้าชายยุโรปต่อสู้สงครามของพวกเขา ด้วยเงินยืม การใช้รายได้เพื่อจ่ายเงินกู้ ตั้งแต่ยินยอมเสียภาษีมีสิทธิขาดในแอสเซมบลีตัวแทนขุนนางและ burghers ภาษีอากรโดยตรงของความมั่งคั่งและทรัพย์สินไม่ได้ทั่วไป เมื่อเงินกู้ขนาดใหญ่จำเป็นเวลาเดียวกัน หนึ่งกลายเป็นกลุ่มร่วมค้าระดับของนายธนาคาร (ตั๋วเงิน), แม้ว่าจะไม่สนับสนุนพวกเขาเรียกร้องอัตราดอกเบี้ยนาน ทางเลือกหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐที่มีรัฐบาลกลางที่แข็งแกร่ง ขาดถูกเงินกูยืมระยะยาว ดอกเบี้ยต่ำทำตลาดให้ประชาชน และค้ำประกัน โดยรัฐบาลเมืองหรือท้องถิ่นรัฐสภา (ตั๋วเงิน) ในอเมริกาบาง โดยเฉพาะเวนิสและสาธารณรัฐดัตช์ ระบบเช่นนี้ทำกันมานานหลายศตวรรษ แต่มันไม่สามารถรับมือกับการเพิ่มต้นทุนของสงครามเนนเกือบ ในช่วงยุคครา รัฐรวมศูนย์ที่ผูกขาดอำนาจในการยก และการใช้จ่ายเงิน เช่นในอังกฤษ กลายเป็น บรรทัดฐานในยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างน้อยก็จาก 1300 เจ้าชายยุโรปต่อสู้สงครามของพวกเขาด้วยเงินที่ยืมมาใช้จ่ายรายได้ให้กับผู้ให้กู้ ตั้งแต่ความยินยอมในการจัดเก็บภาษีตกเป็นประกอบตัวแทนสร้างขึ้นจากขุนนางและแชมเปนการจัดเก็บภาษีโดยตรงของความมั่งคั่งและทรัพย์สินไม่ธรรมดา เมื่อเงินให้สินเชื่อที่มีขนาดใหญ่เป็นสิ่งที่จำเป็นในครั้งเดียวหนึ่งหันไปไพรีของนายธนาคาร (ตัวกลางการคลัง) แม้ว่าอัตราดอกเบี้ยที่พวกเขาเรียกร้องไม่ได้ค้ำนาน อีกทางเลือกหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐที่ขาดรัฐบาลกลางที่แข็งแกร่งได้ในระยะยาวดอกเบี้ยต่ำกู้เงินวางตลาดให้ประชาชนและค้ำประกันโดยรัฐบาลหรือรัฐสภาเมืองท้องถิ่น (ตัวกลางการคลัง) ในบางรัฐสะดุดตาเวนิสสาธารณรัฐดัตช์และระบบเช่นนี้ทำงานได้ดีมานานหลายศตวรรษ แต่ก็ไม่สามารถรับมือกับการเพิ่มขึ้นเกือบชี้แจงในค่าใช้จ่ายของสงคราม ช่วงยุคจักรพรรดินโปเลียนรัฐส่วนกลางที่ผูกขาดอำนาจในการยกระดับและใช้จ่ายเงินในขณะที่อังกฤษกลายเป็นบรรทัดฐานยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างน้อย 1300 เจ้าชายยุโรปต่อสู้สงครามกับเงินที่ยืมใช้รายได้เพื่อจ่ายเจ้าหนี้ ตั้งแต่ยินยอมภาษีอากรเป็นสิทธิ์ของตัวแทน การประกอบสร้างขึ้นจากขุนนางและ burghers ภาษีอากรโดยตรงของความมั่งคั่งและทรัพย์สินไม่ได้เหมือนกัน เมื่อสินเชื่อขนาดใหญ่ ต้องการที่เมื่อหนึ่งหันไป consortia ของธนาคาร ( คลังกลาง ) แม้ว่าอัตราดอกเบี้ยที่พวกเขาเรียกร้องให้มีการช่วยเหลือสำหรับยาว ทางเลือกหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐขาดความแข็งแรงรัฐบาลก็ระยะยาว เงินกู้ดอกเบี้ยต่ำเด็ดขาด เพื่อประชาชน และรับรองโดยรัฐบาลเมืองหรือท้องถิ่นรัฐสภา ( คลังกลาง ) ในบางรัฐ โดยเฉพาะเวนิสและสาธารณรัฐดัตช์ ระบบนี้ทำงานได้ดีสำหรับหลายศตวรรษ แต่มันไม่สามารถรับมือกับเกือบทวีคูณเพิ่มขึ้นในค่าใช้จ่ายของสงคราม ในยุคของนโปเลียน เป็นส่วนกลาง รัฐผูกขาดอำนาจที่จะยกระดับและการใช้จ่ายเงิน เช่น อังกฤษ กลายเป็นมาตรฐานยุโรป