- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Fifty Shades DarkerAuthor:E.L. Jame
Fifty Shades Darker
Author:E.L. James
"That's fine." His voice is curt.
Gingerly the waiter fills our glasses, placing the bottle on the table before beating a hasty retreat. Christian has not taken his eyes off me the whole time. I am the first to crack, breaking eye contact, picking up my glass and taking a large gulp. I barely taste it.
"I'm sorry," I whisper, suddenly feeling stupid. I left because I thought we were incompatible, but he's saying I could have stopped him?
"Sorry for what?" he says alarmed.
"Not using the safe word."
He closes his eyes, as if in relief.
"We might have avoided all this suffering," he mutters.
"You look fine." More than fine. You look like you.
"Appearances can be deceptive," he says quietly. "I'm anything but fine. I feel like the sun has set and not risen for five days, Ana. I'm in perpetual night here."
I'm winded by his admission. Oh my, like me.
"You said you'd never leave, yet the going gets tough and you're out the door."
"When did I say I'd never leave?"
"In your sleep. It was the most comforting thing I'd heard in so long, Anastasia. It made me relax."
My heart constricts and I reach for my wine.
"You said you loved me," he whispers. "Is that now in the past tense?" His voice is low, laced with anxiety.
"No, Christian, it's not."
He gazes at me, and he looks so vulnerable as he exhales. "Good," he murmurs.
I'm shocked by his admission. He's had a change of heart. When I told him I loved him before, he was horrified. The waiter is back. Briskly he places our plates in front of us and scuttles away.
Holy hell. Food.
"Eat," Christian commands.
Deep down I know I'm hungry, but right now, my stomach is in knots. Sitting across from the only man I have ever loved and debating our uncertain future does not promote a healthy appetite. I look dubiously at my food.
"So help me God, Anastasia, if you don't eat, I will take you across my knee here in this restaurant, and it will have nothing to do with my sexual gratification. Eat!"
Jeez, keep your hair on, Grey. My subconscious stares at me over her half-moon specs.
She is wholeheartedly in agreement with Fifty Shades.
"Okay, I'll eat. Stow your twitching palm, please."
He doesn't smile but continues to glare at me. Reluctantly I lift my knife and fork and slice into my steak. Oh, it's mouthwateringly good. I am hungry, really hungry. I chew and he visibly relaxes.
We eat our supper in silence. The music's changed. A soft-voiced woman sings in the background, her words echoing my thoughts.
I glance at Fifty. He's eating and watching me. Hunger, longing, anxiety combined in one hot look.
"Do you know who's singing?" I try for some normal conversation.
Christian pauses and listens. "No... but she's good, whoever she is."
"I like her, too."
Finally he smiles his private enigmatic smile. What's he planning?
"What?" I ask.
He shakes his head. "Eat up," he says mildly.
I have eaten half the food on my plate. I cannot eat any more. How can I negotiate this?
"I can't manage any more. Have I eaten enough for Sir?"
He stares at me impassively, not answering, then glances at his watch.
"I am really full," I add, taking a sip of the delicious wine.
"We have to go shortly. Taylor's here, and you have to be up for work in the morning."
"So do you."
"I function on a lot less sleep than you do, Anastasia. At least you've eaten something."
"Aren't we going back via Charlie Tango?"
"No, I thought I might have a drink. Taylor will collect us. Besides, this way I have you in the car all to myself for a few hours, at least. What can we do but talk?"
Oh, that's his plan.
Christian summons the waiter to ask for the check, then picks up his Blackberry and makes a call.
"We're at Le Picotin, South West Third Avenue." He hangs up.
Jeez, he's curt over the phone.
"You're very brusque with Taylor, in fact, with most people."
"I just get to the point quickly, Anastasia."
"You haven't gotten to the point this evening. Nothing's changed, Christian."
"I have a proposition for you."
"This started with a proposition."
"A different proposition."
The waiter returns, and Christian hands over his credit card without checking the bill.
He gazes at me speculatively while the waiter swipes his card. Christian's phone buzzes once, and he peers at it.
He has a proposition? What now? A couple of scenarios run through my mind: kidnap, working for him. No, nothing makes sense. Christian finishes paying.
"Come. Taylor's outside."
We stand and he takes my hand.
"I don't want to lose you, Anastasia." He kisses my knuckles tenderly, and the touch of his lips on my skin resonates throughout my body.
Outside the Audi is waiting. Christian opens my door. Climbing in, I sink into the plush leather. He heads to the driver's side, Taylor steps out of the car and they talk briefly.
This isn't their usual protocol. I'm curious. What are they talking about? Moments later, they both climb in, and I glance at Christian who's wearing his impassive face as he stares ahead.
I allow myself a brief moment to examine his godlike profile: straight nose, sculptured full lips, hair falling deliciously over his forehead. This divine man is surely not meant for me. Soft music suddenly fills the rear of the car, an orchestral piece that I don't know, and Taylor pulls into the light traffic, heading for the I-5 and Seattle.
Christian shifts to face me. "As I was saying, Anastasia, I have a proposition for you."
I glance nervously at Taylor.
"Taylor can't hear you," Christian reassures me.
"How?"
"Taylor," Christian calls. Taylor doesn't respond. He calls again, still no response.
Christian leans over and taps his shoulder. Taylor removes an ear bud I hadn't noticed.
"Yes, sir?"
"Thank you, Taylor. It's okay; resume your listening."
"Sir."
"Happy now? He's listening to his iPod. Puccini. Forget he's here. I do."
"Did you deliberately ask him to do that?"
"Yes."
Oh. "Okay, your proposition?"
Christian looks suddenly determined and businesslike. Holy shit. We're negotiating a deal. I listen attentively.
"Let me ask you something first. Do you want a regular vanilla relationship with no kinky f*ckery at all?"
My mouth drops open. "Kinky f*ckery?" I squeak.
"Kinky f*ckery."
"I can't believe you said that." I glance nervously at Taylor.
"Well, I did. Answer me," he says calmly.
I flush. My inner goddess is down on bended knee with her hands clasped in supplication begging me.
"I like your kinky f*ckery," I whisper.
"That's what I thought. So what don't you like?"
Not being able to touch you. You enjoying my pain, the bite of the belt...
"The threat of cruel and unusual punishment."
"What does that mean?"
"Well, you have all those canes and whips and stuff in your playroom, and they frighten the living daylights out of me. I don't want you to use them on me."
"Okay, so no whips or canes - or belts, for that matter," he says sardonically.
I gaze at him puzzled. "Are you attempting to redefine the hard limits?"
"Not as such, I'm just trying to understand you, get a clearer picture of what you do and don't like."
"Fundamentally, Christian, it's your joy in inflicting pain on me that's difficult for me to handle. And the idea that you'll do it because I have crossed some arbitrary line."
"But it's not arbitrary; the rules are written down."
"I don't want a set of rules."
"None at all?"
"No rules." I shake my head, but my heart is in my mouth. Where is he going with this?
"But you don't mind if I spank you?"
"Spank me with what?"
"This." He holds up his hand.
I squirm uncomfortably. "No, not really. Especially with those silver balls..." Thank heavens it's dark, my face is flaming and my voice trails off as I recall that night. Yeah...
I'd do that again.
He smirks at me. "Yes, that was fun."
"More than fun," I mutter.
"So you can deal with some pain."
I shrug. "Yes, I suppose." Oh, where is he going with this? My anxiety level has shot up several magnitudes on the Richter scale.
He strokes his chin, deep in thought. "Anastasia, I want to start again. Do the vanilla thing and then maybe, once you trust me more and I trust you to be honest and to communicate with me, we could move on and do some of the things that I like to do."
I stare at him, stunned, with no thoughts in my head at all - like a computer crash. He gazes at me anxiously, but I can't see him clearly, as we're shrouded in the Oregon darkness. It occurs to me, finally, this is it.
He wants the light, but can I ask him to do this for me? And don't I like the dark? Some dark, sometimes. Memories of the Thomas Tallis night drift invitingly through my mind.
"But what about punishments?"
"No punishments." He shakes his head. "None."
"And the rules?"
"No rules."
"None at all? But you have needs."
"I need you more, Anastasia. These last few days have been purgatory. All my instincts tell me to let you go, tell me I don't deserve you.
"Those photos the boy took... I can see how he sees you. You look so untroubled and beautiful, not that you're not beautiful now, but here you sit. I see your pain. It's hard knowing that I'm the one who has made you feel this way.
"But I'm a selfish man. I've wanted you since you fell into my office. You are exquisite, honest, warm, strong, witty, beguilingly innocent; the list is endless. I am in awe of you. I want you, and the thought of anyone else having you is like a knife twisting in my dark soul."
My mouth goes dry. Holy shit. My subconscious nods with satisfaction. If that isn't a declaration of love, I don't know what is. And the words tumble out of me - a dam breached.
"Christian, why do you think you have a dark soul? I would never say that. Sad maybe, but you're a good man. I can see that... you're generous, you're kind, and you've never lied to me. And I haven't tried very hard.
"Last Saturday was such a shock to my system. It was my wake-up call. I realized that you'd been easy on me and that
Author:E.L. James
"That's fine." His voice is curt.
Gingerly the waiter fills our glasses, placing the bottle on the table before beating a hasty retreat. Christian has not taken his eyes off me the whole time. I am the first to crack, breaking eye contact, picking up my glass and taking a large gulp. I barely taste it.
"I'm sorry," I whisper, suddenly feeling stupid. I left because I thought we were incompatible, but he's saying I could have stopped him?
"Sorry for what?" he says alarmed.
"Not using the safe word."
He closes his eyes, as if in relief.
"We might have avoided all this suffering," he mutters.
"You look fine." More than fine. You look like you.
"Appearances can be deceptive," he says quietly. "I'm anything but fine. I feel like the sun has set and not risen for five days, Ana. I'm in perpetual night here."
I'm winded by his admission. Oh my, like me.
"You said you'd never leave, yet the going gets tough and you're out the door."
"When did I say I'd never leave?"
"In your sleep. It was the most comforting thing I'd heard in so long, Anastasia. It made me relax."
My heart constricts and I reach for my wine.
"You said you loved me," he whispers. "Is that now in the past tense?" His voice is low, laced with anxiety.
"No, Christian, it's not."
He gazes at me, and he looks so vulnerable as he exhales. "Good," he murmurs.
I'm shocked by his admission. He's had a change of heart. When I told him I loved him before, he was horrified. The waiter is back. Briskly he places our plates in front of us and scuttles away.
Holy hell. Food.
"Eat," Christian commands.
Deep down I know I'm hungry, but right now, my stomach is in knots. Sitting across from the only man I have ever loved and debating our uncertain future does not promote a healthy appetite. I look dubiously at my food.
"So help me God, Anastasia, if you don't eat, I will take you across my knee here in this restaurant, and it will have nothing to do with my sexual gratification. Eat!"
Jeez, keep your hair on, Grey. My subconscious stares at me over her half-moon specs.
She is wholeheartedly in agreement with Fifty Shades.
"Okay, I'll eat. Stow your twitching palm, please."
He doesn't smile but continues to glare at me. Reluctantly I lift my knife and fork and slice into my steak. Oh, it's mouthwateringly good. I am hungry, really hungry. I chew and he visibly relaxes.
We eat our supper in silence. The music's changed. A soft-voiced woman sings in the background, her words echoing my thoughts.
I glance at Fifty. He's eating and watching me. Hunger, longing, anxiety combined in one hot look.
"Do you know who's singing?" I try for some normal conversation.
Christian pauses and listens. "No... but she's good, whoever she is."
"I like her, too."
Finally he smiles his private enigmatic smile. What's he planning?
"What?" I ask.
He shakes his head. "Eat up," he says mildly.
I have eaten half the food on my plate. I cannot eat any more. How can I negotiate this?
"I can't manage any more. Have I eaten enough for Sir?"
He stares at me impassively, not answering, then glances at his watch.
"I am really full," I add, taking a sip of the delicious wine.
"We have to go shortly. Taylor's here, and you have to be up for work in the morning."
"So do you."
"I function on a lot less sleep than you do, Anastasia. At least you've eaten something."
"Aren't we going back via Charlie Tango?"
"No, I thought I might have a drink. Taylor will collect us. Besides, this way I have you in the car all to myself for a few hours, at least. What can we do but talk?"
Oh, that's his plan.
Christian summons the waiter to ask for the check, then picks up his Blackberry and makes a call.
"We're at Le Picotin, South West Third Avenue." He hangs up.
Jeez, he's curt over the phone.
"You're very brusque with Taylor, in fact, with most people."
"I just get to the point quickly, Anastasia."
"You haven't gotten to the point this evening. Nothing's changed, Christian."
"I have a proposition for you."
"This started with a proposition."
"A different proposition."
The waiter returns, and Christian hands over his credit card without checking the bill.
He gazes at me speculatively while the waiter swipes his card. Christian's phone buzzes once, and he peers at it.
He has a proposition? What now? A couple of scenarios run through my mind: kidnap, working for him. No, nothing makes sense. Christian finishes paying.
"Come. Taylor's outside."
We stand and he takes my hand.
"I don't want to lose you, Anastasia." He kisses my knuckles tenderly, and the touch of his lips on my skin resonates throughout my body.
Outside the Audi is waiting. Christian opens my door. Climbing in, I sink into the plush leather. He heads to the driver's side, Taylor steps out of the car and they talk briefly.
This isn't their usual protocol. I'm curious. What are they talking about? Moments later, they both climb in, and I glance at Christian who's wearing his impassive face as he stares ahead.
I allow myself a brief moment to examine his godlike profile: straight nose, sculptured full lips, hair falling deliciously over his forehead. This divine man is surely not meant for me. Soft music suddenly fills the rear of the car, an orchestral piece that I don't know, and Taylor pulls into the light traffic, heading for the I-5 and Seattle.
Christian shifts to face me. "As I was saying, Anastasia, I have a proposition for you."
I glance nervously at Taylor.
"Taylor can't hear you," Christian reassures me.
"How?"
"Taylor," Christian calls. Taylor doesn't respond. He calls again, still no response.
Christian leans over and taps his shoulder. Taylor removes an ear bud I hadn't noticed.
"Yes, sir?"
"Thank you, Taylor. It's okay; resume your listening."
"Sir."
"Happy now? He's listening to his iPod. Puccini. Forget he's here. I do."
"Did you deliberately ask him to do that?"
"Yes."
Oh. "Okay, your proposition?"
Christian looks suddenly determined and businesslike. Holy shit. We're negotiating a deal. I listen attentively.
"Let me ask you something first. Do you want a regular vanilla relationship with no kinky f*ckery at all?"
My mouth drops open. "Kinky f*ckery?" I squeak.
"Kinky f*ckery."
"I can't believe you said that." I glance nervously at Taylor.
"Well, I did. Answer me," he says calmly.
I flush. My inner goddess is down on bended knee with her hands clasped in supplication begging me.
"I like your kinky f*ckery," I whisper.
"That's what I thought. So what don't you like?"
Not being able to touch you. You enjoying my pain, the bite of the belt...
"The threat of cruel and unusual punishment."
"What does that mean?"
"Well, you have all those canes and whips and stuff in your playroom, and they frighten the living daylights out of me. I don't want you to use them on me."
"Okay, so no whips or canes - or belts, for that matter," he says sardonically.
I gaze at him puzzled. "Are you attempting to redefine the hard limits?"
"Not as such, I'm just trying to understand you, get a clearer picture of what you do and don't like."
"Fundamentally, Christian, it's your joy in inflicting pain on me that's difficult for me to handle. And the idea that you'll do it because I have crossed some arbitrary line."
"But it's not arbitrary; the rules are written down."
"I don't want a set of rules."
"None at all?"
"No rules." I shake my head, but my heart is in my mouth. Where is he going with this?
"But you don't mind if I spank you?"
"Spank me with what?"
"This." He holds up his hand.
I squirm uncomfortably. "No, not really. Especially with those silver balls..." Thank heavens it's dark, my face is flaming and my voice trails off as I recall that night. Yeah...
I'd do that again.
He smirks at me. "Yes, that was fun."
"More than fun," I mutter.
"So you can deal with some pain."
I shrug. "Yes, I suppose." Oh, where is he going with this? My anxiety level has shot up several magnitudes on the Richter scale.
He strokes his chin, deep in thought. "Anastasia, I want to start again. Do the vanilla thing and then maybe, once you trust me more and I trust you to be honest and to communicate with me, we could move on and do some of the things that I like to do."
I stare at him, stunned, with no thoughts in my head at all - like a computer crash. He gazes at me anxiously, but I can't see him clearly, as we're shrouded in the Oregon darkness. It occurs to me, finally, this is it.
He wants the light, but can I ask him to do this for me? And don't I like the dark? Some dark, sometimes. Memories of the Thomas Tallis night drift invitingly through my mind.
"But what about punishments?"
"No punishments." He shakes his head. "None."
"And the rules?"
"No rules."
"None at all? But you have needs."
"I need you more, Anastasia. These last few days have been purgatory. All my instincts tell me to let you go, tell me I don't deserve you.
"Those photos the boy took... I can see how he sees you. You look so untroubled and beautiful, not that you're not beautiful now, but here you sit. I see your pain. It's hard knowing that I'm the one who has made you feel this way.
"But I'm a selfish man. I've wanted you since you fell into my office. You are exquisite, honest, warm, strong, witty, beguilingly innocent; the list is endless. I am in awe of you. I want you, and the thought of anyone else having you is like a knife twisting in my dark soul."
My mouth goes dry. Holy shit. My subconscious nods with satisfaction. If that isn't a declaration of love, I don't know what is. And the words tumble out of me - a dam breached.
"Christian, why do you think you have a dark soul? I would never say that. Sad maybe, but you're a good man. I can see that... you're generous, you're kind, and you've never lied to me. And I haven't tried very hard.
"Last Saturday was such a shock to my system. It was my wake-up call. I realized that you'd been easy on me and that
0/5000
50 เฉดสีเข้มJames Author:E.L "ที่ถูกต้อง" เสียงของเขาเป็นห้วน ๆ ที่มีต่อGingerly เสิร์ฟเติมแว่นตา วางขวดบนโต๊ะก่อนตีถอยเข้า คริสเตียนไม่ถูกตาปิดฉันตลอดเวลา ผมเป็นคนแรกถอด ทำลายตา รับแก้วของฉัน และการ gulp ขนาดใหญ่ ฉันเพิ่งจะลิ้มรสมัน"ฉันขอ ผมกระซิบ รู้สึกโง่ก็ เพราะฉันคิดว่า เราไม่เข้ากันไม่ได้ แต่เขาบอกว่า ฉันไม่สามารถหยุดเขาทิ้งฉัน"ขออะไร" เขากล่าวว่า รับความตกใจเกี่ยวกับ"ไม่ใช้คำว่าปลอดภัย"เขาปิดตา เหมือนในบรรเทา"เราอาจมีหลีกเลี่ยงทุกข์นี้ เขา mutters"คุณดูดี" มากกว่าค่าปรับ คุณดูเหมือนคุณ"ต๊ะติ๊งโหน่ง เขาบอกอย่างเงียบ ๆ "ฉันดีอะไรแต่ ผมรู้สึกเหมือนดวงอาทิตย์มีตั้ง และไม่เกิดขึ้นห้าวัน เอเอ็นเอ ฉันในที่นี่ตลอดคืน"ฉันเป็น winded โดยเขาเข้า โอ้ ฉัน เช่นฉัน"คุณพูดคุณจะ ไม่ แต่ไปได้ยาก และคุณออกจากประตู""ไม่ขายไม่เคยจะฝากหรือไม่""ในการนอนหลับของคุณ มันเป็นสิ่งพบมากที่สุดที่ฉันได้ยินในระยะยาว อนาสตาเซีย มันทำให้ฉันผ่อนคลาย"Constricts หัวใจของฉัน และฉันถึงไวน์ของฉัน"คุณว่า คุณรักฉัน ที่เขา whispers "คือว่าตอนนี้ในอดีตกาล เสียงของเขามีน้อย laced กับความวิตกกังวล"ไม่มี คริสเตียน ไม่"เขา gazes ที และเขามีลักษณะอ่อนแอจึงเป็นเขา exhales "ดี เขา murmursI'm shocked by his admission. He's had a change of heart. When I told him I loved him before, he was horrified. The waiter is back. Briskly he places our plates in front of us and scuttles away.Holy hell. Food."Eat," Christian commands.Deep down I know I'm hungry, but right now, my stomach is in knots. Sitting across from the only man I have ever loved and debating our uncertain future does not promote a healthy appetite. I look dubiously at my food."So help me God, Anastasia, if you don't eat, I will take you across my knee here in this restaurant, and it will have nothing to do with my sexual gratification. Eat!"Jeez, keep your hair on, Grey. My subconscious stares at me over her half-moon specs.She is wholeheartedly in agreement with Fifty Shades."Okay, I'll eat. Stow your twitching palm, please."He doesn't smile but continues to glare at me. Reluctantly I lift my knife and fork and slice into my steak. Oh, it's mouthwateringly good. I am hungry, really hungry. I chew and he visibly relaxes.We eat our supper in silence. The music's changed. A soft-voiced woman sings in the background, her words echoing my thoughts.I glance at Fifty. He's eating and watching me. Hunger, longing, anxiety combined in one hot look."Do you know who's singing?" I try for some normal conversation.Christian pauses and listens. "No... but she's good, whoever she is.""I like her, too."Finally he smiles his private enigmatic smile. What's he planning?"What?" I ask.He shakes his head. "Eat up," he says mildly.I have eaten half the food on my plate. I cannot eat any more. How can I negotiate this?"I can't manage any more. Have I eaten enough for Sir?"He stares at me impassively, not answering, then glances at his watch."I am really full," I add, taking a sip of the delicious wine."We have to go shortly. Taylor's here, and you have to be up for work in the morning.""So do you.""I function on a lot less sleep than you do, Anastasia. At least you've eaten something.""Aren't we going back via Charlie Tango?""No, I thought I might have a drink. Taylor will collect us. Besides, this way I have you in the car all to myself for a few hours, at least. What can we do but talk?"Oh, that's his plan.Christian summons the waiter to ask for the check, then picks up his Blackberry and makes a call."We're at Le Picotin, South West Third Avenue." He hangs up.Jeez, he's curt over the phone."You're very brusque with Taylor, in fact, with most people.""I just get to the point quickly, Anastasia.""You haven't gotten to the point this evening. Nothing's changed, Christian.""I have a proposition for you.""This started with a proposition.""A different proposition."The waiter returns, and Christian hands over his credit card without checking the bill.He gazes at me speculatively while the waiter swipes his card. Christian's phone buzzes once, and he peers at it.
He has a proposition? What now? A couple of scenarios run through my mind: kidnap, working for him. No, nothing makes sense. Christian finishes paying.
"Come. Taylor's outside."
We stand and he takes my hand.
"I don't want to lose you, Anastasia." He kisses my knuckles tenderly, and the touch of his lips on my skin resonates throughout my body.
Outside the Audi is waiting. Christian opens my door. Climbing in, I sink into the plush leather. He heads to the driver's side, Taylor steps out of the car and they talk briefly.
This isn't their usual protocol. I'm curious. What are they talking about? Moments later, they both climb in, and I glance at Christian who's wearing his impassive face as he stares ahead.
I allow myself a brief moment to examine his godlike profile: straight nose, sculptured full lips, hair falling deliciously over his forehead. This divine man is surely not meant for me. Soft music suddenly fills the rear of the car, an orchestral piece that I don't know, and Taylor pulls into the light traffic, heading for the I-5 and Seattle.
Christian shifts to face me. "As I was saying, Anastasia, I have a proposition for you."
I glance nervously at Taylor.
"Taylor can't hear you," Christian reassures me.
"How?"
"Taylor," Christian calls. Taylor doesn't respond. He calls again, still no response.
Christian leans over and taps his shoulder. Taylor removes an ear bud I hadn't noticed.
"Yes, sir?"
"Thank you, Taylor. It's okay; resume your listening."
"Sir."
"Happy now? He's listening to his iPod. Puccini. Forget he's here. I do."
"Did you deliberately ask him to do that?"
"Yes."
Oh. "Okay, your proposition?"
Christian looks suddenly determined and businesslike. Holy shit. We're negotiating a deal. I listen attentively.
"Let me ask you something first. Do you want a regular vanilla relationship with no kinky f*ckery at all?"
My mouth drops open. "Kinky f*ckery?" I squeak.
"Kinky f*ckery."
"I can't believe you said that." I glance nervously at Taylor.
"Well, I did. Answer me," he says calmly.
I flush. My inner goddess is down on bended knee with her hands clasped in supplication begging me.
"I like your kinky f*ckery," I whisper.
"That's what I thought. So what don't you like?"
Not being able to touch you. You enjoying my pain, the bite of the belt...
"The threat of cruel and unusual punishment."
"What does that mean?"
"Well, you have all those canes and whips and stuff in your playroom, and they frighten the living daylights out of me. I don't want you to use them on me."
"Okay, so no whips or canes - or belts, for that matter," he says sardonically.
I gaze at him puzzled. "Are you attempting to redefine the hard limits?"
"Not as such, I'm just trying to understand you, get a clearer picture of what you do and don't like."
"Fundamentally, Christian, it's your joy in inflicting pain on me that's difficult for me to handle. And the idea that you'll do it because I have crossed some arbitrary line."
"But it's not arbitrary; the rules are written down."
"I don't want a set of rules."
"None at all?"
"No rules." I shake my head, but my heart is in my mouth. Where is he going with this?
"But you don't mind if I spank you?"
"Spank me with what?"
"This." He holds up his hand.
I squirm uncomfortably. "No, not really. Especially with those silver balls..." Thank heavens it's dark, my face is flaming and my voice trails off as I recall that night. Yeah...
I'd do that again.
He smirks at me. "Yes, that was fun."
"More than fun," I mutter.
"So you can deal with some pain."
I shrug. "Yes, I suppose." Oh, where is he going with this? My anxiety level has shot up several magnitudes on the Richter scale.
He strokes his chin, deep in thought. "Anastasia, I want to start again. Do the vanilla thing and then maybe, once you trust me more and I trust you to be honest and to communicate with me, we could move on and do some of the things that I like to do."
I stare at him, stunned, with no thoughts in my head at all - like a computer crash. He gazes at me anxiously, but I can't see him clearly, as we're shrouded in the Oregon darkness. It occurs to me, finally, this is it.
He wants the light, but can I ask him to do this for me? And don't I like the dark? Some dark, sometimes. Memories of the Thomas Tallis night drift invitingly through my mind.
"But what about punishments?"
"No punishments." He shakes his head. "None."
"And the rules?"
"No rules."
"None at all? But you have needs."
"I need you more, Anastasia. These last few days have been purgatory. All my instincts tell me to let you go, tell me I don't deserve you.
"Those photos the boy took... I can see how he sees you. You look so untroubled and beautiful, not that you're not beautiful now, but here you sit. I see your pain. It's hard knowing that I'm the one who has made you feel this way.
"But I'm a selfish man. I've wanted you since you fell into my office. You are exquisite, honest, warm, strong, witty, beguilingly innocent; the list is endless. I am in awe of you. I want you, and the thought of anyone else having you is like a knife twisting in my dark soul."
My mouth goes dry. Holy shit. My subconscious nods with satisfaction. If that isn't a declaration of love, I don't know what is. And the words tumble out of me - a dam breached.
"Christian, why do you think you have a dark soul? I would never say that. Sad maybe, but you're a good man. I can see that... you're generous, you're kind, and you've never lied to me. And I haven't tried very hard.
"Last Saturday was such a shock to my system. It was my wake-up call. I realized that you'd been easy on me and that
He has a proposition? What now? A couple of scenarios run through my mind: kidnap, working for him. No, nothing makes sense. Christian finishes paying.
"Come. Taylor's outside."
We stand and he takes my hand.
"I don't want to lose you, Anastasia." He kisses my knuckles tenderly, and the touch of his lips on my skin resonates throughout my body.
Outside the Audi is waiting. Christian opens my door. Climbing in, I sink into the plush leather. He heads to the driver's side, Taylor steps out of the car and they talk briefly.
This isn't their usual protocol. I'm curious. What are they talking about? Moments later, they both climb in, and I glance at Christian who's wearing his impassive face as he stares ahead.
I allow myself a brief moment to examine his godlike profile: straight nose, sculptured full lips, hair falling deliciously over his forehead. This divine man is surely not meant for me. Soft music suddenly fills the rear of the car, an orchestral piece that I don't know, and Taylor pulls into the light traffic, heading for the I-5 and Seattle.
Christian shifts to face me. "As I was saying, Anastasia, I have a proposition for you."
I glance nervously at Taylor.
"Taylor can't hear you," Christian reassures me.
"How?"
"Taylor," Christian calls. Taylor doesn't respond. He calls again, still no response.
Christian leans over and taps his shoulder. Taylor removes an ear bud I hadn't noticed.
"Yes, sir?"
"Thank you, Taylor. It's okay; resume your listening."
"Sir."
"Happy now? He's listening to his iPod. Puccini. Forget he's here. I do."
"Did you deliberately ask him to do that?"
"Yes."
Oh. "Okay, your proposition?"
Christian looks suddenly determined and businesslike. Holy shit. We're negotiating a deal. I listen attentively.
"Let me ask you something first. Do you want a regular vanilla relationship with no kinky f*ckery at all?"
My mouth drops open. "Kinky f*ckery?" I squeak.
"Kinky f*ckery."
"I can't believe you said that." I glance nervously at Taylor.
"Well, I did. Answer me," he says calmly.
I flush. My inner goddess is down on bended knee with her hands clasped in supplication begging me.
"I like your kinky f*ckery," I whisper.
"That's what I thought. So what don't you like?"
Not being able to touch you. You enjoying my pain, the bite of the belt...
"The threat of cruel and unusual punishment."
"What does that mean?"
"Well, you have all those canes and whips and stuff in your playroom, and they frighten the living daylights out of me. I don't want you to use them on me."
"Okay, so no whips or canes - or belts, for that matter," he says sardonically.
I gaze at him puzzled. "Are you attempting to redefine the hard limits?"
"Not as such, I'm just trying to understand you, get a clearer picture of what you do and don't like."
"Fundamentally, Christian, it's your joy in inflicting pain on me that's difficult for me to handle. And the idea that you'll do it because I have crossed some arbitrary line."
"But it's not arbitrary; the rules are written down."
"I don't want a set of rules."
"None at all?"
"No rules." I shake my head, but my heart is in my mouth. Where is he going with this?
"But you don't mind if I spank you?"
"Spank me with what?"
"This." He holds up his hand.
I squirm uncomfortably. "No, not really. Especially with those silver balls..." Thank heavens it's dark, my face is flaming and my voice trails off as I recall that night. Yeah...
I'd do that again.
He smirks at me. "Yes, that was fun."
"More than fun," I mutter.
"So you can deal with some pain."
I shrug. "Yes, I suppose." Oh, where is he going with this? My anxiety level has shot up several magnitudes on the Richter scale.
He strokes his chin, deep in thought. "Anastasia, I want to start again. Do the vanilla thing and then maybe, once you trust me more and I trust you to be honest and to communicate with me, we could move on and do some of the things that I like to do."
I stare at him, stunned, with no thoughts in my head at all - like a computer crash. He gazes at me anxiously, but I can't see him clearly, as we're shrouded in the Oregon darkness. It occurs to me, finally, this is it.
He wants the light, but can I ask him to do this for me? And don't I like the dark? Some dark, sometimes. Memories of the Thomas Tallis night drift invitingly through my mind.
"But what about punishments?"
"No punishments." He shakes his head. "None."
"And the rules?"
"No rules."
"None at all? But you have needs."
"I need you more, Anastasia. These last few days have been purgatory. All my instincts tell me to let you go, tell me I don't deserve you.
"Those photos the boy took... I can see how he sees you. You look so untroubled and beautiful, not that you're not beautiful now, but here you sit. I see your pain. It's hard knowing that I'm the one who has made you feel this way.
"But I'm a selfish man. I've wanted you since you fell into my office. You are exquisite, honest, warm, strong, witty, beguilingly innocent; the list is endless. I am in awe of you. I want you, and the thought of anyone else having you is like a knife twisting in my dark soul."
My mouth goes dry. Holy shit. My subconscious nods with satisfaction. If that isn't a declaration of love, I don't know what is. And the words tumble out of me - a dam breached.
"Christian, why do you think you have a dark soul? I would never say that. Sad maybe, but you're a good man. I can see that... you're generous, you're kind, and you've never lied to me. And I haven't tried very hard.
"Last Saturday was such a shock to my system. It was my wake-up call. I realized that you'd been easy on me and that
การแปล กรุณารอสักครู่..
ห้าสิบเฉดสีเข้ม
ผู้แต่ง: EL เจมส์"ที่ดี". เสียงของเขาเป็นห้วง ๆ . ระมัดระวังบริกรเติมแว่นตาของเราวางขวดบนโต๊ะก่อนที่จะตีถอย คริสเตียนไม่ได้เอาตาของเขาออกมาตลอดเวลา ผมเป็นครั้งแรกที่จะแตกทำลายสบตาหยิบขึ้นมาแก้วของฉันและการอึกใหญ่ ผมแทบจะลิ้มรสมัน. "ฉันขอโทษ" ผมกระซิบก็รู้สึกโง่ ผมออกเพราะผมคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ แต่เขาก็บอกว่าฉันจะได้หยุดเขา? "ขอโทษสำหรับอะไร?" เขาบอกว่าตกใจ. "ไม่ใช้คำที่ปลอดภัย." เขาปิดตาของเขาเช่นถ้าในการบรรเทา. "เราอาจจะหลีกเลี่ยงความทุกข์นี้" เขาพึมพำ. "คุณดูดี." มากกว่าดี คุณมีลักษณะเหมือนคุณ. "ปรากฏสามารถหลอกลวง" เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ "ฉันอะไร แต่ดี. ฉันรู้สึกเหมือนดวงอาทิตย์ได้มีการกำหนดและไม่ได้เพิ่มขึ้นเป็นเวลาห้าวัน Ana. ฉันในเวลากลางคืนตลอดที่นี่." ผมยืดโดยเข้ารับการรักษาของเขา โอ้เช่นฉัน. "คุณบอกว่าคุณไม่เคยปล่อยให้ แต่กำลังได้รับยากและคุณออกไปที่ประตู." "เมื่อไหร่ที่ผมบอกว่าผมไม่เคยออก?" "ในการนอนหลับของคุณ. มันเป็นส่วนใหญ่ สิ่งที่ปลอบโยนฉันได้ยินในระยะยาวดังนั้น Anastasia. มันทำให้ฉันผ่อนคลาย. " หัวใจของฉันและฉัน constricts การเข้าถึงสำหรับไวน์ของฉัน. "คุณบอกว่าคุณรักฉัน" เขากระซิบ "คือว่าตอนนี้ในอดีต" เสียงของเขาอยู่ในระดับต่ำเจือด้วยความวิตกกังวล. "ไม่มีคริสเตียนก็ไม่ได้." เขาจ้องมาที่ผมและเขาดูเพื่อให้ความเสี่ยงในขณะที่เขา exhales "ดี" เขาร่าย. ฉันตกใจโดยการรับเข้าของ เขามีการเปลี่ยนแปลงของหัวใจ เมื่อฉันบอกเขาว่าฉันรักเขาก่อนเขาก็ตกใจ บริกรกลับมา เหยงเขาวางจานของเราในหน้าของเราและ scuttles ไป. นรกศักดิ์สิทธิ์ อาหาร. "กิน" คำสั่งที่นับถือศาสนาคริสต์. ลึกลงไปฉันรู้ว่าฉันหิว แต่ตอนนี้ท้องของฉันอยู่ในนอต นั่งอยู่ตรงข้ามกับผู้ชายเพียงคนเดียวที่ฉันเคยรักและโต้วาทีอนาคตที่ไม่แน่นอนของเราไม่ส่งเสริมความอยากอาหารที่ดีต่อสุขภาพ ผมมองที่น่าสงสัยว่าอาหารของฉัน. "ดังนั้นช่วยฉันพระเจ้า Anastasia ถ้าคุณไม่กินผมจะพาคุณข้ามเข่าของฉันที่นี่ในร้านนี้และมันจะมีอะไรจะทำอย่างไรกับความพึงพอใจทางเพศของฉัน. กิน!" Jeez ให้ผมของคุณในสีเทา จิตใต้สำนึกของฉันจ้องมองมาที่ฉันมากกว่ารายละเอียดพระจันทร์ครึ่งของเธอ. เธอเป็นบริสุทธิ์ใจในข้อตกลงกับห้าสิบเฉด. "เอาล่ะฉันจะกิน. Stow ปาล์มกระตุกของคุณโปรด." เขาไม่ยิ้ม แต่ยังคงจ้องมองมาที่ฉัน ฉันไม่เต็มใจยกมีดและส้อมและหั่นสเต็กของฉัน โอ้มันเป็นสิ่งที่ดี mouthwateringly ฉันหิวหิวจริงๆ ฉันเคี้ยวและเขาอย่างเห็นได้ชัดผ่อนคลาย. เรากินอาหารมื้อเย็นของเราอยู่ในความเงียบ เพลงที่เปลี่ยนแปลงไป ผู้หญิงนุ่มเปล่งเสียงร้องเพลงในพื้นหลังคำพูดของเธอสะท้อนความคิดของฉัน. ฉันเหลือบห้าสิบ เขารับประทานอาหารและดูผม หิว, ความปรารถนา, ความวิตกกังวลร่วมกันในรูปลักษณ์ที่ร้อน one. "คุณรู้ว่าใครร้องเพลง" ฉันพยายามที่สำหรับบางคนการสนทนาปกติ. คริสเตียนและหยุดฟัง "ไม่ ... แต่เธอก็เป็นเรื่องดีที่ใครก็ตามที่เธอเป็น." "ฉันชอบเธอมากเกินไป." ในที่สุดเขาก็ยิ้มรอยยิ้มลึกลับส่วนตัวของเขา อะไรคือการวางแผนเขา? "คืออะไร?" ฉันขอ. เขาจะส่ายหัวของเขา "กินขึ้น" เขากล่าวอย่างอ่อนโยน. ผมได้กินครึ่งอาหารบนจานของฉัน ฉันไม่สามารถกินอาหารใด ๆ เพิ่มเติม ฉันจะสามารถเจรจาต่อรองนี้หรือไม่? "ผมไม่สามารถจัดการใด ๆ เพิ่มเติม. ฉันมีกินพอสำหรับเซอร์" เขาจ้องมองมาที่ฉันไม่ยินดียินร้ายไม่ตอบแล้วสายตาที่นาฬิกาของเขา. "ผมเต็มรูปแบบจริงๆ" ฉันจะเพิ่มการ จิบไวน์อร่อย. "เราต้องไปในไม่ช้า. เทย์เลอร์ที่นี่และคุณจะต้องขึ้นสำหรับการทำงานในตอนเช้า." "คุณทำเช่นนั้น." "ผมทำงานมากการนอนหลับน้อยกว่าที่คุณทำ Anastasia. ที่ อย่างน้อยคุณได้กินอะไรบางอย่าง. " "เราไม่ได้จะกลับมาทางชาร์ลี Tango?" "ไม่ฉันคิดว่าฉันอาจจะมีเครื่องดื่ม. เทย์เลอร์จะเก็บเรา. นอกจากนี้วิธีนี้ฉันมีเธออยู่ในรถทั้งหมดให้กับตัวเอง ไม่กี่ชั่วโมงอย่างน้อย. เราสามารถทำอะไร แต่พูดคุย? " โอ้ว่าแผนการของเขา. คริสเตียนเรียกบริกรที่จะขอตรวจสอบแล้วหยิบของเขา Blackberry และทำให้สาย. "เราอยู่ที่ Le Picotin ใต้ ตะวันตกถนนสายสาม. " เขาแฮงค์ขึ้น. Jeez เขาสั้น ๆ ผ่านทางโทรศัพท์. "คุณมากผลุนผลันกับเทย์เลอร์ในความเป็นจริงกับคนส่วนใหญ่." "ฉันเพิ่งได้รับไปยังจุดได้อย่างรวดเร็ว Anastasia." "คุณยังไม่ได้อากาศไปยังจุด เย็นนี้. ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไป, คริสเตียน. " "ผมมีข้อเสนอสำหรับคุณ." "นี้เริ่มต้นด้วยเรื่อง." "ข้อเสนอที่แตกต่างกัน." ผลตอบแทนที่บริกรและมือคริสเตียนกว่าบัตรเครดิตของเขาโดยไม่ตรวจสอบการเรียกเก็บเงิน. เขาจ้อง ที่ผมคร่าว ๆ ในขณะที่บริกร swipes บัตรของเขา โทรศัพท์ของคริสเตียน buzzes ครั้งและเขาคนรอบข้างที่มัน. เขามีข้อเสนอหรือไม่? ตอนนี้คืออะไร? คู่ของสถานการณ์ที่วิ่งผ่านใจของฉัน: ลักพาตัว, ทำงานให้กับเขา ไม่มีอะไรที่ทำให้รู้สึก คริสเตียนเสร็จสิ้นการจ่ายเงิน. "มา. นอกเทย์เลอร์." เรายืนและเขาใช้มือของฉัน. "ผมไม่ต้องการที่จะสูญเสียคุณ Anastasia." เขาจูบนิ้วของฉันละม่อมและสัมผัสของริมฝีปากของเขาบนผิวของฉันสะท้อนไปทั่วร่างกายของฉัน. นอกออดี้กำลังรอ คริสเตียนเปิดประตูของฉัน ปีนเขาในผมจมลงไปในหนังหรูหรา เขามุ่งหน้าไปด้านคนขับ, เทย์เลอร์ก้าวออกจากรถและพวกเขาพูดคุยสั้น ๆ . นี้ไม่ได้โปรโตคอลปกติของพวกเขา ฉันอยากรู้ สิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง? . ครู่ต่อมาพวกเขาทั้งสองปีนขึ้นไปในและฉันเหลือบคริสเตียนที่สวมใส่ใบหน้าเฉยของเขาในขณะที่เขาจ้องมองไปข้างหน้าผมให้ตัวเองเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เพื่อตรวจสอบรายละเอียดจากสวรรค์ของเขาตรงจมูกริมฝีปากเต็มรูปปั้นผมล้มโอชะกว่าหน้าผากของเขา คนนี้พระเจ้าแน่นอนไม่ได้หมายสำหรับฉัน เพลงนุ่มอย่างกระทันหันเติมด้านหลังของรถ, ดนตรีชิ้นที่ผมไม่ทราบและเทย์เลอร์ดึงเข้าไปในไฟจราจรมุ่งหน้าไป I-5 และซีแอตเติ. คริสเตียนกะจะเผชิญกับฉัน "ขณะที่ผมกำลังพูด Anastasia ผมมีข้อเสนอสำหรับคุณ." ผมเหลือบมองประหม่าที่เทย์เลอร์. "เทย์เลอร์ไม่สามารถได้ยินคุณ" คริสเตียนมั่นใจฉัน. "ได้อย่างไร?" "เทย์เลอร์" คริสเตียนสาย เทย์เลอร์ไม่ตอบสนอง เขาเรียกอีกครั้งยังไม่มีการตอบสนอง. คริสเตียนโน้มตัวไปและก๊อกไหล่ของเขา เทย์เลอร์เอาหูผมไม่ได้สังเกตเห็น. "ใช่ครับ?" "ขอบคุณ, เทย์เลอร์มันโอเค.. กลับมาฟังของคุณ" ". เซอร์" ? "มีความสุขตอนนี้เขาฟังไอพอดปุชชีนีลืมเขาอยู่ที่นี่.. . ผมทำ. " "คุณจงใจขอให้เขาทำเช่นนั้น?" "ใช่." โอ้ "เอาล่ะเรื่องของคุณ" คริสเตียนมีลักษณะมุ่งมั่นที่ฉับพลันและกระฉับกระเฉง อึศักดิ์สิทธิ์ เรากำลังเจรจาข้อตกลง ผมฟังอย่างตั้งใจ. "ให้ฉันถามคุณบางสิ่งบางอย่างแรก. คุณต้องการความสัมพันธ์ปกติกับวานิลลาไม่ประหลาดฉ * ckery ที่ทั้งหมดหรือไม่" ปากของฉันลดลงเปิด "Kinky f * ckery?" ผมรับสารภาพ. "Kinky ฉ * ckery." "ฉันไม่สามารถเชื่อว่าคุณกล่าวว่า." ผมเหลือบมองประหม่าที่เทย์เลอร์. "ดีฉันไม่. ตอบฉัน" เขากล่าวอย่างใจเย็น. ฉันล้าง เทพธิดาภายในของฉันคือลงคุกเข่าด้วยมือของเธอประสานในวิงวอนขอร้องฉัน. "ผมชอบประหลาดฉ ckery * ของคุณ" ผมกระซิบ. "นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่า. ดังนั้นสิ่งที่คุณไม่ชอบ?" ไม่สามารถที่จะสัมผัส คุณ คุณเพลิดเพลินกับความเจ็บปวดของฉันกัดของเข็มขัด ... "ภัยคุกคามของการลงโทษที่โหดร้ายและผิดปกติ." "สิ่งที่หมายความว่า?" "ดีคุณมีอ้อยเหล่านั้นและแส้และสิ่งที่อยู่ในห้องเด็กเล่นของคุณและพวกเขาขู่ . หวาดกลัวออกจากฉันฉันไม่ต้องการให้คุณใช้พวกเขากับฉัน ". "โอเคแส้จึงไม่มีหรืออ้อย - หรือเข็มขัดสำหรับเรื่องที่". เขากล่าวเสียดสีผมจ้องมองที่เขางง "คุณพยายามที่จะกำหนดวงเงินยาก?" "ไม่เป็นเช่นนี้ฉันแค่พยายามที่จะเข้าใจว่าคุณได้รับภาพที่ชัดเจนของสิ่งที่คุณทำและไม่ชอบ." "ปัจจัยพื้นฐานที่นับถือศาสนาคริสต์ก็มีความสุขของคุณในการก่อให้เกิดความ เจ็บปวดกับฉันว่าเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะจัดการและความคิดที่ว่าคุณจะทำมันเพราะผมได้ข้ามบางสายโดยพลการ ".. "แต่ก็ไม่ได้โดยพลการกฎระเบียบที่มีการเขียนลง." "ฉันไม่ต้องการชุดของ กฎ. " "ไม่มีเลย?" "ไม่มีกฎ." ผมสั่นหัวของฉัน แต่หัวใจของฉันอยู่ในปากของฉัน ซึ่งเขาจะมีนี้คือ? "แต่คุณไม่คิดว่าฉันตบคุณ?" "ตีผมด้วยอะไร?" "นี่." เขาชูมือของเขา. ฉันดิ้นไม่สบาย "ไม่มีไม่ได้จริงๆ. โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับลูกเงินเหล่านั้น ... " ขอบคุณสวรรค์มันมืดใบหน้าของฉันคือเผาและเสียงของเส้นทางออกเป็นผมจำได้ในคืนนั้น ใช่ ... ฉันทำแบบนั้นอีกครั้ง. เขา smirks มาที่ฉัน "ใช่ว่าเป็นเรื่องที่สนุก." "มากกว่าความสนุกสนาน" ผมพูดพึมพำ. "เพื่อให้คุณสามารถจัดการกับความเจ็บปวดบางอย่าง." ฉันยัก "ใช่ฉันคิดว่า." โอ้ที่เขาจะมีนี้? ระดับความวิตกกังวลของฉันได้ยิงขึ้นเคาะหลายมาตราริกเตอร์. เขาจังหวะคางของเขาลึกลงไปในความคิด "Anastasia ผมต้องการที่จะเริ่มต้นอีกครั้ง. ทำสิ่งที่วานิลลาและแล้วบางทีเมื่อคุณเชื่อใจฉันมากขึ้นและผมเชื่อว่าคุณจะต้องมีความซื่อสัตย์และการสื่อสารกับฉันเราจะย้ายไปและทำบางสิ่งที่ฉันต้องการจะทำ . " ฉันจ้องมองที่เขาตะลึงกับความคิดในหัวของฉันเลย - เช่นความผิดพลาดคอมพิวเตอร์ เขาจ้องมาที่ผมกังวลใจ แต่ฉันไม่สามารถมองเห็นเขาได้อย่างชัดเจนในขณะที่เรากำลังปกคลุมไปด้วยความมืดโอเรกอน มันเกิดขึ้นกับผมในที่สุดนี้เป็นมัน. เขาต้องการแสง แต่ฉันสามารถขอให้เขาทำเช่นนี้สำหรับฉันหรือไม่ และไม่ฉันชอบที่มืด? บางมืดบางครั้ง ความทรงจำของดริฟท์คืนโทมัลลิสดึงดูดใจผ่านใจของฉัน. "แต่สิ่งที่เกี่ยวกับการลงโทษ?" "ไม่มีการลงโทษ." เขาจะส่ายหัวของเขา "ไม่มี". "และกฎระเบียบหรือไม่" "ไม่มีกฎ." "ไม่มีที่ทั้งหมดหรือไม่ แต่คุณมีความต้องการ." "ฉันต้องการให้คุณมากขึ้น Anastasia. เหล่านี้ไม่กี่วันที่ผ่านมาได้รับนรก. สัญชาตญาณของฉันบอกฉันจะให้คุณ ไปบอกฉันไม่สมควรได้รับคุณ. "ภาพเหล่านั้นเด็กเอา ... ฉันสามารถดูวิธีการที่เขาเห็นคุณ เพื่อให้คุณดูราบรื่นและสวยงามไม่ว่าคุณไม่ได้สวยงามตอนนี้ แต่ที่นี่คุณนั่ง ผมเห็นความเจ็บปวดของคุณ มันยากที่รู้ว่าฉันคือคนที่ได้ทำให้คุณรู้สึกแบบนี้. "แต่ฉันเป็นคนที่เห็นแก่ตัว. ฉันอยากให้คุณเมื่อคุณตกอยู่ในสำนักงานของฉัน. คุณที่ประณีต, เที่ยงตรงอบอุ่นแข็งแรงไหวพริบ beguilingly บริสุทธิ์.. รายการเป็นที่สิ้นสุดผมอยู่ในความกลัวของคุณฉันต้องการให้คุณและความคิดของคนอื่นที่มีคุณก็เหมือนมีดบิดในจิตวิญญาณมืดมิดของฉัน ". ปากของฉันไปแห้ง อึศักดิ์สิทธิ์ จิตใต้สำนึกของฉันพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ หากที่ไม่ประกาศของความรัก, ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เป็น และคำพูดเกลือกกลิ้งออกจากฉัน -. เขื่อนละเมิด? "คริสเตียนทำไมคุณคิดว่าคุณมีจิตวิญญาณของความมืดฉันไม่เคยจะบอกว่าอาจจะเศร้า แต่คุณเป็นคนดีฉันจะเห็นว่า ... คุณ.. 'ใหม่ใจกว้างคุณเป็นประเภทและคุณไม่เคยโกหกฉัน. และฉันยังไม่ได้พยายามอย่างหนัก. "เมื่อวันเสาร์เป็นช็อตดังกล่าวไปยังระบบของฉัน มันเป็นโทรปลุกฉัน ฉันรู้ว่าคุณจะมีเรื่องง่ายที่ฉันและว่า
ผู้แต่ง: EL เจมส์"ที่ดี". เสียงของเขาเป็นห้วง ๆ . ระมัดระวังบริกรเติมแว่นตาของเราวางขวดบนโต๊ะก่อนที่จะตีถอย คริสเตียนไม่ได้เอาตาของเขาออกมาตลอดเวลา ผมเป็นครั้งแรกที่จะแตกทำลายสบตาหยิบขึ้นมาแก้วของฉันและการอึกใหญ่ ผมแทบจะลิ้มรสมัน. "ฉันขอโทษ" ผมกระซิบก็รู้สึกโง่ ผมออกเพราะผมคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ แต่เขาก็บอกว่าฉันจะได้หยุดเขา? "ขอโทษสำหรับอะไร?" เขาบอกว่าตกใจ. "ไม่ใช้คำที่ปลอดภัย." เขาปิดตาของเขาเช่นถ้าในการบรรเทา. "เราอาจจะหลีกเลี่ยงความทุกข์นี้" เขาพึมพำ. "คุณดูดี." มากกว่าดี คุณมีลักษณะเหมือนคุณ. "ปรากฏสามารถหลอกลวง" เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ "ฉันอะไร แต่ดี. ฉันรู้สึกเหมือนดวงอาทิตย์ได้มีการกำหนดและไม่ได้เพิ่มขึ้นเป็นเวลาห้าวัน Ana. ฉันในเวลากลางคืนตลอดที่นี่." ผมยืดโดยเข้ารับการรักษาของเขา โอ้เช่นฉัน. "คุณบอกว่าคุณไม่เคยปล่อยให้ แต่กำลังได้รับยากและคุณออกไปที่ประตู." "เมื่อไหร่ที่ผมบอกว่าผมไม่เคยออก?" "ในการนอนหลับของคุณ. มันเป็นส่วนใหญ่ สิ่งที่ปลอบโยนฉันได้ยินในระยะยาวดังนั้น Anastasia. มันทำให้ฉันผ่อนคลาย. " หัวใจของฉันและฉัน constricts การเข้าถึงสำหรับไวน์ของฉัน. "คุณบอกว่าคุณรักฉัน" เขากระซิบ "คือว่าตอนนี้ในอดีต" เสียงของเขาอยู่ในระดับต่ำเจือด้วยความวิตกกังวล. "ไม่มีคริสเตียนก็ไม่ได้." เขาจ้องมาที่ผมและเขาดูเพื่อให้ความเสี่ยงในขณะที่เขา exhales "ดี" เขาร่าย. ฉันตกใจโดยการรับเข้าของ เขามีการเปลี่ยนแปลงของหัวใจ เมื่อฉันบอกเขาว่าฉันรักเขาก่อนเขาก็ตกใจ บริกรกลับมา เหยงเขาวางจานของเราในหน้าของเราและ scuttles ไป. นรกศักดิ์สิทธิ์ อาหาร. "กิน" คำสั่งที่นับถือศาสนาคริสต์. ลึกลงไปฉันรู้ว่าฉันหิว แต่ตอนนี้ท้องของฉันอยู่ในนอต นั่งอยู่ตรงข้ามกับผู้ชายเพียงคนเดียวที่ฉันเคยรักและโต้วาทีอนาคตที่ไม่แน่นอนของเราไม่ส่งเสริมความอยากอาหารที่ดีต่อสุขภาพ ผมมองที่น่าสงสัยว่าอาหารของฉัน. "ดังนั้นช่วยฉันพระเจ้า Anastasia ถ้าคุณไม่กินผมจะพาคุณข้ามเข่าของฉันที่นี่ในร้านนี้และมันจะมีอะไรจะทำอย่างไรกับความพึงพอใจทางเพศของฉัน. กิน!" Jeez ให้ผมของคุณในสีเทา จิตใต้สำนึกของฉันจ้องมองมาที่ฉันมากกว่ารายละเอียดพระจันทร์ครึ่งของเธอ. เธอเป็นบริสุทธิ์ใจในข้อตกลงกับห้าสิบเฉด. "เอาล่ะฉันจะกิน. Stow ปาล์มกระตุกของคุณโปรด." เขาไม่ยิ้ม แต่ยังคงจ้องมองมาที่ฉัน ฉันไม่เต็มใจยกมีดและส้อมและหั่นสเต็กของฉัน โอ้มันเป็นสิ่งที่ดี mouthwateringly ฉันหิวหิวจริงๆ ฉันเคี้ยวและเขาอย่างเห็นได้ชัดผ่อนคลาย. เรากินอาหารมื้อเย็นของเราอยู่ในความเงียบ เพลงที่เปลี่ยนแปลงไป ผู้หญิงนุ่มเปล่งเสียงร้องเพลงในพื้นหลังคำพูดของเธอสะท้อนความคิดของฉัน. ฉันเหลือบห้าสิบ เขารับประทานอาหารและดูผม หิว, ความปรารถนา, ความวิตกกังวลร่วมกันในรูปลักษณ์ที่ร้อน one. "คุณรู้ว่าใครร้องเพลง" ฉันพยายามที่สำหรับบางคนการสนทนาปกติ. คริสเตียนและหยุดฟัง "ไม่ ... แต่เธอก็เป็นเรื่องดีที่ใครก็ตามที่เธอเป็น." "ฉันชอบเธอมากเกินไป." ในที่สุดเขาก็ยิ้มรอยยิ้มลึกลับส่วนตัวของเขา อะไรคือการวางแผนเขา? "คืออะไร?" ฉันขอ. เขาจะส่ายหัวของเขา "กินขึ้น" เขากล่าวอย่างอ่อนโยน. ผมได้กินครึ่งอาหารบนจานของฉัน ฉันไม่สามารถกินอาหารใด ๆ เพิ่มเติม ฉันจะสามารถเจรจาต่อรองนี้หรือไม่? "ผมไม่สามารถจัดการใด ๆ เพิ่มเติม. ฉันมีกินพอสำหรับเซอร์" เขาจ้องมองมาที่ฉันไม่ยินดียินร้ายไม่ตอบแล้วสายตาที่นาฬิกาของเขา. "ผมเต็มรูปแบบจริงๆ" ฉันจะเพิ่มการ จิบไวน์อร่อย. "เราต้องไปในไม่ช้า. เทย์เลอร์ที่นี่และคุณจะต้องขึ้นสำหรับการทำงานในตอนเช้า." "คุณทำเช่นนั้น." "ผมทำงานมากการนอนหลับน้อยกว่าที่คุณทำ Anastasia. ที่ อย่างน้อยคุณได้กินอะไรบางอย่าง. " "เราไม่ได้จะกลับมาทางชาร์ลี Tango?" "ไม่ฉันคิดว่าฉันอาจจะมีเครื่องดื่ม. เทย์เลอร์จะเก็บเรา. นอกจากนี้วิธีนี้ฉันมีเธออยู่ในรถทั้งหมดให้กับตัวเอง ไม่กี่ชั่วโมงอย่างน้อย. เราสามารถทำอะไร แต่พูดคุย? " โอ้ว่าแผนการของเขา. คริสเตียนเรียกบริกรที่จะขอตรวจสอบแล้วหยิบของเขา Blackberry และทำให้สาย. "เราอยู่ที่ Le Picotin ใต้ ตะวันตกถนนสายสาม. " เขาแฮงค์ขึ้น. Jeez เขาสั้น ๆ ผ่านทางโทรศัพท์. "คุณมากผลุนผลันกับเทย์เลอร์ในความเป็นจริงกับคนส่วนใหญ่." "ฉันเพิ่งได้รับไปยังจุดได้อย่างรวดเร็ว Anastasia." "คุณยังไม่ได้อากาศไปยังจุด เย็นนี้. ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไป, คริสเตียน. " "ผมมีข้อเสนอสำหรับคุณ." "นี้เริ่มต้นด้วยเรื่อง." "ข้อเสนอที่แตกต่างกัน." ผลตอบแทนที่บริกรและมือคริสเตียนกว่าบัตรเครดิตของเขาโดยไม่ตรวจสอบการเรียกเก็บเงิน. เขาจ้อง ที่ผมคร่าว ๆ ในขณะที่บริกร swipes บัตรของเขา โทรศัพท์ของคริสเตียน buzzes ครั้งและเขาคนรอบข้างที่มัน. เขามีข้อเสนอหรือไม่? ตอนนี้คืออะไร? คู่ของสถานการณ์ที่วิ่งผ่านใจของฉัน: ลักพาตัว, ทำงานให้กับเขา ไม่มีอะไรที่ทำให้รู้สึก คริสเตียนเสร็จสิ้นการจ่ายเงิน. "มา. นอกเทย์เลอร์." เรายืนและเขาใช้มือของฉัน. "ผมไม่ต้องการที่จะสูญเสียคุณ Anastasia." เขาจูบนิ้วของฉันละม่อมและสัมผัสของริมฝีปากของเขาบนผิวของฉันสะท้อนไปทั่วร่างกายของฉัน. นอกออดี้กำลังรอ คริสเตียนเปิดประตูของฉัน ปีนเขาในผมจมลงไปในหนังหรูหรา เขามุ่งหน้าไปด้านคนขับ, เทย์เลอร์ก้าวออกจากรถและพวกเขาพูดคุยสั้น ๆ . นี้ไม่ได้โปรโตคอลปกติของพวกเขา ฉันอยากรู้ สิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง? . ครู่ต่อมาพวกเขาทั้งสองปีนขึ้นไปในและฉันเหลือบคริสเตียนที่สวมใส่ใบหน้าเฉยของเขาในขณะที่เขาจ้องมองไปข้างหน้าผมให้ตัวเองเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เพื่อตรวจสอบรายละเอียดจากสวรรค์ของเขาตรงจมูกริมฝีปากเต็มรูปปั้นผมล้มโอชะกว่าหน้าผากของเขา คนนี้พระเจ้าแน่นอนไม่ได้หมายสำหรับฉัน เพลงนุ่มอย่างกระทันหันเติมด้านหลังของรถ, ดนตรีชิ้นที่ผมไม่ทราบและเทย์เลอร์ดึงเข้าไปในไฟจราจรมุ่งหน้าไป I-5 และซีแอตเติ. คริสเตียนกะจะเผชิญกับฉัน "ขณะที่ผมกำลังพูด Anastasia ผมมีข้อเสนอสำหรับคุณ." ผมเหลือบมองประหม่าที่เทย์เลอร์. "เทย์เลอร์ไม่สามารถได้ยินคุณ" คริสเตียนมั่นใจฉัน. "ได้อย่างไร?" "เทย์เลอร์" คริสเตียนสาย เทย์เลอร์ไม่ตอบสนอง เขาเรียกอีกครั้งยังไม่มีการตอบสนอง. คริสเตียนโน้มตัวไปและก๊อกไหล่ของเขา เทย์เลอร์เอาหูผมไม่ได้สังเกตเห็น. "ใช่ครับ?" "ขอบคุณ, เทย์เลอร์มันโอเค.. กลับมาฟังของคุณ" ". เซอร์" ? "มีความสุขตอนนี้เขาฟังไอพอดปุชชีนีลืมเขาอยู่ที่นี่.. . ผมทำ. " "คุณจงใจขอให้เขาทำเช่นนั้น?" "ใช่." โอ้ "เอาล่ะเรื่องของคุณ" คริสเตียนมีลักษณะมุ่งมั่นที่ฉับพลันและกระฉับกระเฉง อึศักดิ์สิทธิ์ เรากำลังเจรจาข้อตกลง ผมฟังอย่างตั้งใจ. "ให้ฉันถามคุณบางสิ่งบางอย่างแรก. คุณต้องการความสัมพันธ์ปกติกับวานิลลาไม่ประหลาดฉ * ckery ที่ทั้งหมดหรือไม่" ปากของฉันลดลงเปิด "Kinky f * ckery?" ผมรับสารภาพ. "Kinky ฉ * ckery." "ฉันไม่สามารถเชื่อว่าคุณกล่าวว่า." ผมเหลือบมองประหม่าที่เทย์เลอร์. "ดีฉันไม่. ตอบฉัน" เขากล่าวอย่างใจเย็น. ฉันล้าง เทพธิดาภายในของฉันคือลงคุกเข่าด้วยมือของเธอประสานในวิงวอนขอร้องฉัน. "ผมชอบประหลาดฉ ckery * ของคุณ" ผมกระซิบ. "นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่า. ดังนั้นสิ่งที่คุณไม่ชอบ?" ไม่สามารถที่จะสัมผัส คุณ คุณเพลิดเพลินกับความเจ็บปวดของฉันกัดของเข็มขัด ... "ภัยคุกคามของการลงโทษที่โหดร้ายและผิดปกติ." "สิ่งที่หมายความว่า?" "ดีคุณมีอ้อยเหล่านั้นและแส้และสิ่งที่อยู่ในห้องเด็กเล่นของคุณและพวกเขาขู่ . หวาดกลัวออกจากฉันฉันไม่ต้องการให้คุณใช้พวกเขากับฉัน ". "โอเคแส้จึงไม่มีหรืออ้อย - หรือเข็มขัดสำหรับเรื่องที่". เขากล่าวเสียดสีผมจ้องมองที่เขางง "คุณพยายามที่จะกำหนดวงเงินยาก?" "ไม่เป็นเช่นนี้ฉันแค่พยายามที่จะเข้าใจว่าคุณได้รับภาพที่ชัดเจนของสิ่งที่คุณทำและไม่ชอบ." "ปัจจัยพื้นฐานที่นับถือศาสนาคริสต์ก็มีความสุขของคุณในการก่อให้เกิดความ เจ็บปวดกับฉันว่าเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะจัดการและความคิดที่ว่าคุณจะทำมันเพราะผมได้ข้ามบางสายโดยพลการ ".. "แต่ก็ไม่ได้โดยพลการกฎระเบียบที่มีการเขียนลง." "ฉันไม่ต้องการชุดของ กฎ. " "ไม่มีเลย?" "ไม่มีกฎ." ผมสั่นหัวของฉัน แต่หัวใจของฉันอยู่ในปากของฉัน ซึ่งเขาจะมีนี้คือ? "แต่คุณไม่คิดว่าฉันตบคุณ?" "ตีผมด้วยอะไร?" "นี่." เขาชูมือของเขา. ฉันดิ้นไม่สบาย "ไม่มีไม่ได้จริงๆ. โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับลูกเงินเหล่านั้น ... " ขอบคุณสวรรค์มันมืดใบหน้าของฉันคือเผาและเสียงของเส้นทางออกเป็นผมจำได้ในคืนนั้น ใช่ ... ฉันทำแบบนั้นอีกครั้ง. เขา smirks มาที่ฉัน "ใช่ว่าเป็นเรื่องที่สนุก." "มากกว่าความสนุกสนาน" ผมพูดพึมพำ. "เพื่อให้คุณสามารถจัดการกับความเจ็บปวดบางอย่าง." ฉันยัก "ใช่ฉันคิดว่า." โอ้ที่เขาจะมีนี้? ระดับความวิตกกังวลของฉันได้ยิงขึ้นเคาะหลายมาตราริกเตอร์. เขาจังหวะคางของเขาลึกลงไปในความคิด "Anastasia ผมต้องการที่จะเริ่มต้นอีกครั้ง. ทำสิ่งที่วานิลลาและแล้วบางทีเมื่อคุณเชื่อใจฉันมากขึ้นและผมเชื่อว่าคุณจะต้องมีความซื่อสัตย์และการสื่อสารกับฉันเราจะย้ายไปและทำบางสิ่งที่ฉันต้องการจะทำ . " ฉันจ้องมองที่เขาตะลึงกับความคิดในหัวของฉันเลย - เช่นความผิดพลาดคอมพิวเตอร์ เขาจ้องมาที่ผมกังวลใจ แต่ฉันไม่สามารถมองเห็นเขาได้อย่างชัดเจนในขณะที่เรากำลังปกคลุมไปด้วยความมืดโอเรกอน มันเกิดขึ้นกับผมในที่สุดนี้เป็นมัน. เขาต้องการแสง แต่ฉันสามารถขอให้เขาทำเช่นนี้สำหรับฉันหรือไม่ และไม่ฉันชอบที่มืด? บางมืดบางครั้ง ความทรงจำของดริฟท์คืนโทมัลลิสดึงดูดใจผ่านใจของฉัน. "แต่สิ่งที่เกี่ยวกับการลงโทษ?" "ไม่มีการลงโทษ." เขาจะส่ายหัวของเขา "ไม่มี". "และกฎระเบียบหรือไม่" "ไม่มีกฎ." "ไม่มีที่ทั้งหมดหรือไม่ แต่คุณมีความต้องการ." "ฉันต้องการให้คุณมากขึ้น Anastasia. เหล่านี้ไม่กี่วันที่ผ่านมาได้รับนรก. สัญชาตญาณของฉันบอกฉันจะให้คุณ ไปบอกฉันไม่สมควรได้รับคุณ. "ภาพเหล่านั้นเด็กเอา ... ฉันสามารถดูวิธีการที่เขาเห็นคุณ เพื่อให้คุณดูราบรื่นและสวยงามไม่ว่าคุณไม่ได้สวยงามตอนนี้ แต่ที่นี่คุณนั่ง ผมเห็นความเจ็บปวดของคุณ มันยากที่รู้ว่าฉันคือคนที่ได้ทำให้คุณรู้สึกแบบนี้. "แต่ฉันเป็นคนที่เห็นแก่ตัว. ฉันอยากให้คุณเมื่อคุณตกอยู่ในสำนักงานของฉัน. คุณที่ประณีต, เที่ยงตรงอบอุ่นแข็งแรงไหวพริบ beguilingly บริสุทธิ์.. รายการเป็นที่สิ้นสุดผมอยู่ในความกลัวของคุณฉันต้องการให้คุณและความคิดของคนอื่นที่มีคุณก็เหมือนมีดบิดในจิตวิญญาณมืดมิดของฉัน ". ปากของฉันไปแห้ง อึศักดิ์สิทธิ์ จิตใต้สำนึกของฉันพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ หากที่ไม่ประกาศของความรัก, ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เป็น และคำพูดเกลือกกลิ้งออกจากฉัน -. เขื่อนละเมิด? "คริสเตียนทำไมคุณคิดว่าคุณมีจิตวิญญาณของความมืดฉันไม่เคยจะบอกว่าอาจจะเศร้า แต่คุณเป็นคนดีฉันจะเห็นว่า ... คุณ.. 'ใหม่ใจกว้างคุณเป็นประเภทและคุณไม่เคยโกหกฉัน. และฉันยังไม่ได้พยายามอย่างหนัก. "เมื่อวันเสาร์เป็นช็อตดังกล่าวไปยังระบบของฉัน มันเป็นโทรปลุกฉัน ฉันรู้ว่าคุณจะมีเรื่องง่ายที่ฉันและว่า
การแปล กรุณารอสักครู่..
50 เฉดสีเขียนเข้ม
: e.l. เจมส์
" ไม่เป็นไร " เสียงเขาห้วน
ระมัดระวังบริกรเติมแว่นวางขวดบนโต๊ะก่อนตีหนีรีบร้อน . คริสเตียนไม่ได้นำสายตาจากฉันตลอดเวลา ฉันแรกที่แตก , ทำลายสายตา หยิบแก้วของฉันและไปอึกใหญ่ ผมแทบจะไม่ได้ลิ้มรสมัน
" ขอโทษนะ " ฉันกระซิบ ก็รู้สึกโง่ฉันไป เพราะฉันคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ แต่เขาบอกว่าผมจะหยุดเขา ?
" ขอโทษเรื่องอะไร ? เขาบอกว่าตกใจ
" ไม่ใช้คำว่าปลอดภัย "
เขาหลับตา เช่น ถ้าในที่โล่ง
" เราอาจจะหลีกเลี่ยงความทุกข์ทั้งหมดนี่ " เขาบ่น
" คุณดูดี " มากกว่าครับ ดูเหมือนคุณ
" นัดสามารถหลอกลวง " เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ . " ผมเลยแต่ไม่เป็นไรฉันรู้สึกเหมือนดวงอาทิตย์มีการตั้งค่าและไม่เพิ่มขึ้น 5 วัน อนา ผม ตลอด คืนมา "
ฉันผูกโดยเข้าเรียนของเขา โอ้ เหมือนผม
" เธอบอกว่าเธอจะไม่ทิ้ง แต่จะรับยากและคุณจะออกจากประตู "
" ฉันพูดเมื่อไหร่ว่าฉันจะไม่มีวันทิ้ง ?
" ในการนอนหลับของคุณ มันอบอุ่นที่สุดที่ผมเคยได้ยินมานาน อนาสตาเซีย มันทำให้ฉันผ่อนคลาย
"หัวใจเราถึงไวน์ของฉัน
" คุณบอกว่าคุณรักฉัน " " เขากระซิบ คือว่าตอนนี้ในอดีต ? " เสียงของเขาต่ำ ผสมกับความกังวล
" ไม่ คริสเตียน ไม่ใช่ "
เขาต้องยืนมองฉันและเขาดูอ่อนแอ เป็น . . . " ดี " เขาพึมพำ
ผมตกใจโดยการเข้าชมของเขา เขาเปลี่ยนใจ เมื่อฉันบอกเขาว่าฉันรักเขาก่อน เขาก็กลัวมาก บริกรกลับมาไป เขาวางจานของเรา ต่อหน้าเรา และวิ่งจู๊ดออกไป
ให้ตายสิ อาหาร
" กิน " คริสเตียนสั่ง
ลึกลงฉันรู้ว่าฉันหิว แต่ตอนนี้ท้องของฉันในนอต นั่งตรงข้ามคนเท่านั้นที่ผมเคยรัก และสนับสนุน อนาคตไม่แน่นอนของเราไม่ได้ส่งเสริมความอยากอาหารเพื่อสุขภาพ ฉันมองอย่างสงสัยที่อาหารของฉัน
" พระเจ้าช่วย , อนา อิวาโนวิช ถ้าคุณไม่กินผมจะพาคุณข้ามเข่าของฉันที่นี่ในภัตตาคารนี้ และมันจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับความพึงพอใจทางเพศของฉัน กิน ! "
เฮ้อ อารมณ์เสีย เกรย์ จิตใต้สำนึกของฉันจ้องมองฉัน เธอดวงจันทร์ครึ่งรายละเอียด
เธอสุดใจในข้อตกลงกับเฉดสี 50
" โอเค ฉันจะกิน แสดงของคุณกระตุก ปาล์ม ค่ะ "
เขาไม่ได้ยิ้ม แต่ยังคงจ้องฉันอย่างไม่เต็มใจ ฉันยกของฉันมีดและส้อมและหั่นเป็นสเต็กของฉัน โอ้ มัน mouthwateringly ดี ฉันหิวนะหิว ผมเคี้ยวและเขาเห็นได้ชัดผ่อนคลาย
เรากินมื้อเย็นของเราอยู่ในความเงียบ ของเพลงที่เปลี่ยนไป นุ่ม เสียงผู้หญิงร้องในพื้นหลัง , คำพูดสะท้อนความคิดของผม
ผมมองห้าสิบ เขาได้กินและดูฉัน ความหิวโหย ความวิตกกังวล รวมกันในหนึ่ง
จาดู
: e.l. เจมส์
" ไม่เป็นไร " เสียงเขาห้วน
ระมัดระวังบริกรเติมแว่นวางขวดบนโต๊ะก่อนตีหนีรีบร้อน . คริสเตียนไม่ได้นำสายตาจากฉันตลอดเวลา ฉันแรกที่แตก , ทำลายสายตา หยิบแก้วของฉันและไปอึกใหญ่ ผมแทบจะไม่ได้ลิ้มรสมัน
" ขอโทษนะ " ฉันกระซิบ ก็รู้สึกโง่ฉันไป เพราะฉันคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ แต่เขาบอกว่าผมจะหยุดเขา ?
" ขอโทษเรื่องอะไร ? เขาบอกว่าตกใจ
" ไม่ใช้คำว่าปลอดภัย "
เขาหลับตา เช่น ถ้าในที่โล่ง
" เราอาจจะหลีกเลี่ยงความทุกข์ทั้งหมดนี่ " เขาบ่น
" คุณดูดี " มากกว่าครับ ดูเหมือนคุณ
" นัดสามารถหลอกลวง " เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ . " ผมเลยแต่ไม่เป็นไรฉันรู้สึกเหมือนดวงอาทิตย์มีการตั้งค่าและไม่เพิ่มขึ้น 5 วัน อนา ผม ตลอด คืนมา "
ฉันผูกโดยเข้าเรียนของเขา โอ้ เหมือนผม
" เธอบอกว่าเธอจะไม่ทิ้ง แต่จะรับยากและคุณจะออกจากประตู "
" ฉันพูดเมื่อไหร่ว่าฉันจะไม่มีวันทิ้ง ?
" ในการนอนหลับของคุณ มันอบอุ่นที่สุดที่ผมเคยได้ยินมานาน อนาสตาเซีย มันทำให้ฉันผ่อนคลาย
"หัวใจเราถึงไวน์ของฉัน
" คุณบอกว่าคุณรักฉัน " " เขากระซิบ คือว่าตอนนี้ในอดีต ? " เสียงของเขาต่ำ ผสมกับความกังวล
" ไม่ คริสเตียน ไม่ใช่ "
เขาต้องยืนมองฉันและเขาดูอ่อนแอ เป็น . . . " ดี " เขาพึมพำ
ผมตกใจโดยการเข้าชมของเขา เขาเปลี่ยนใจ เมื่อฉันบอกเขาว่าฉันรักเขาก่อน เขาก็กลัวมาก บริกรกลับมาไป เขาวางจานของเรา ต่อหน้าเรา และวิ่งจู๊ดออกไป
ให้ตายสิ อาหาร
" กิน " คริสเตียนสั่ง
ลึกลงฉันรู้ว่าฉันหิว แต่ตอนนี้ท้องของฉันในนอต นั่งตรงข้ามคนเท่านั้นที่ผมเคยรัก และสนับสนุน อนาคตไม่แน่นอนของเราไม่ได้ส่งเสริมความอยากอาหารเพื่อสุขภาพ ฉันมองอย่างสงสัยที่อาหารของฉัน
" พระเจ้าช่วย , อนา อิวาโนวิช ถ้าคุณไม่กินผมจะพาคุณข้ามเข่าของฉันที่นี่ในภัตตาคารนี้ และมันจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับความพึงพอใจทางเพศของฉัน กิน ! "
เฮ้อ อารมณ์เสีย เกรย์ จิตใต้สำนึกของฉันจ้องมองฉัน เธอดวงจันทร์ครึ่งรายละเอียด
เธอสุดใจในข้อตกลงกับเฉดสี 50
" โอเค ฉันจะกิน แสดงของคุณกระตุก ปาล์ม ค่ะ "
เขาไม่ได้ยิ้ม แต่ยังคงจ้องฉันอย่างไม่เต็มใจ ฉันยกของฉันมีดและส้อมและหั่นเป็นสเต็กของฉัน โอ้ มัน mouthwateringly ดี ฉันหิวนะหิว ผมเคี้ยวและเขาเห็นได้ชัดผ่อนคลาย
เรากินมื้อเย็นของเราอยู่ในความเงียบ ของเพลงที่เปลี่ยนไป นุ่ม เสียงผู้หญิงร้องในพื้นหลัง , คำพูดสะท้อนความคิดของผม
ผมมองห้าสิบ เขาได้กินและดูฉัน ความหิวโหย ความวิตกกังวล รวมกันในหนึ่ง
จาดู
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ดินเกิดจากกระบวนการสลายตัวของหินและแร่ธา
- สวัสดีจ๊ะที่รัก วันนี้คุณทำงานเหนื่อยไหม
- ดินเกิดจากกระบวนการสลายตัวของหินและแร่ธา
- you eat dinner ? :)
- นอกจากนี้
- Zoonotic or variant influenza Humans can
- คุณหล่อจัง
- เป็นสัตว์ที่มีรูปร่างกลมใหญ่เทอะทะ ปากกว
- ความคิดถึง ห้ามกันไม่ได้
- จุดประสงค์
- Just finish
- Protect
- จุดประสงค์
- ฉันเป็นคนไม่สำคัญ
- Though I was once married but she is Kat
- yep, I ever drunk.
- Damn it
- Keep your hand
- ความคิดถึง ห้ามกันไม่ได้
- คุณชนะใจฉัน
- ดินเกิดจากกระบวนการสลายตัวของหินและแร่ธา
- ข้อเท้าพลิก
- อ่อนน้อมถ่อมตน
- ฉันจะหาคุณพอแฟนฉัน
