Geology and geography Satellite ima

Geology and geography

Satellite image of part of the Great Barrier Reef adjacent to the Queensland coastal areas of Airlie Beach and Mackay.
The Great Barrier Reef is a distinct feature of the East Australian Cordillera division. It includes the smaller Murray Islands. It reaches from Torres Strait (between Bramble Cay, its northernmost island, and the south coast of Papua New Guinea) in the north to the unnamed passage between Lady Elliot Island (its southernmost island) and Fraser Island in the south. Lady Elliot Island is located 1,915 km (1,190 mi) southeast of Bramble Cay as the crow flies.
The Plate tectonic theory indicates Australia has moved northwards at a rate of 7 cm (2.8 in) per year, starting during the Cenozoic. Eastern Australia experienced a period of tectonic uplift, which moved the drainage divide in Queensland 400 km (250 mi) inland. Also during this time, Queensland experienced volcanic eruptions leading to central and shield volcanoes and basalt flows. Some of these became high islands. After the Coral Sea Basin formed, coral reefs began to grow in the Basin, but until about 25 million years ago, northern Queensland was still in temperate waters south of the tropics—too cool to support coral growth. The Great Barrier Reef's development history is complex; after Queensland drifted into tropical waters, it was largely influenced by reef growth and decline as sea level changed.
Reefs can increase in diameter by 1 to 3 centimetres (0.39 to 1.18 in) per year, and grow vertically anywhere from 1 to 25 cm (0.39 to 9.84 in) per year; however, they grow only above a depth of 150 metres (490 ft) due to their need for sunlight, and cannot grow above sea level. When Queensland edged into tropical waters 24 million years ago, some coral grew, but a sedimentation regime quickly developed with erosion of the Great Dividing Range; creating river deltas, oozes and turbidites, unsuitable conditions for coral growth. 10 million years ago, the sea level significantly lowered, which further enabled sedimentation. The reef's substrate may have needed to build up from the sediment until its edge was too far away for suspended sediments to inhibit coral growth. In addition, approximately 400,000 years ago there was a particularly warm interglacial period with higher sea levels and a 4 °C (7 °F) water temperature change.

The Great Barrier Reef is clearly visible from aircraft flying over it.

Heron Island, a coral cay in the southern Great Barrier Reef
The land that formed the substrate of the current Great Barrier Reef was a coastal plain formed from the eroded sediments of the Great Dividing Range with some larger hills (some of which were themselves remnants of older reefs or volcanoes). The Reef Research Centre, aCooperative Research Centre, has found coral 'skeleton' deposits that date back half a million years. The Great Barrier Reef Marine Park Authority (GBRMPA) considers the earliest evidence of complete reef structures to have been 600,000 years ago. According to the GBRMPA, the current, living reef structure is believed to have begun growing on the older platform about 20,000 years ago. The Australian Institute of Marine Science agrees, placing the beginning of the growth of the current reef at the time of the Last Glacial Maximum. At around that time, sea level was 120 metres (390 ft) lower than it is today.
From 20,000 years ago until 6,000 years ago, sea level rose steadily around the world. As it rose, the corals could then grow higher on the newly submerged maritime margins of the hills of the coastal plain. By around 13,000 years ago the sea level was only 60 metres (200 ft) lower than the present day, and corals began to surround the hills of the coastal plain, which were, by then, continental islands. As the sea level rose further still, most of the continental islands were submerged. The corals could then overgrow the submerged hills, to form the present cays and reefs. Sea level here has not risen significantly in the last 6,000 years. The CRC Reef Research Centre estimates the age of the present, living reef structure at 6,000 to 8,000 years old.
The remains of an ancient barrier reef similar to the Great Barrier Reef can be found in The Kimberley, Western Australia.
The Great Barrier Reef World Heritage Area has been divided into 70 bioregions, of which 30 are reef bioregions. In the northern part of the Great Barrier Reef, ribbon reefs and deltaic reefs have formed; these structures are not found in the rest of the reef system. There are noatolls in the system, and reefs attached to the mainland are rare.
Fringing reefs are distributed widely, but are most common towards the southern part of the Great Barrier Reef, attached to high islands, for example, the Whitsunday Islands. Lagoonal reefs are found in the southern Great Barrier Reef, and further north, off the coast of Princess Charlotte Bay. Cresentic reefs are the most common shape of reef in the middle of the system, for example the reefs surrounding Lizard Island. Cresentic reefs are also found in the far north of the Great Barrier Reef Marine Park, and in the Swain Reefs (20–22 degrees south). Planar reefs are found in the northern and southern parts, near Cape York Peninsula, Princess Charlotte Bay, and Cairns. Most of the islands on the reef are found on planar reefs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธรณีวิทยาและภูมิศาสตร์ ภาพดาวเทียมของรทประชิดพื้นที่ชายฝั่งรัฐควีนส์แลนด์กดและแมคเคย์รทเป็นคุณลักษณะทั้งหมดของฝ่าย Cordillera ออสเตรเลียตะวันออก รวมเกาะเมอร์เรย์เล็ก มันถึงจากช่องแคบทอร์เรส (ระหว่าง Cay ตัสบรัมเบิล เกาะเหนือสุดของ และใต้ชายฝั่งของประเทศปาปัวนิวกินี) เหนือการพาสชื่อเลดี้เอลเลียตเกาะของชายแดนภาคใต้และเกาะเฟรเซอร์ในภาคใต้ เลดี้เอลเลียตเกาะเป็นอยู่ 1,915 กิโลเมตร (1,190 mi) ตะวันออกเฉียงใต้ของเคย์ตัสบรัมเบิลอีกาบิน ทฤษฎีการเคลื่อนที่จานบ่งชี้ออสเตรเลียได้ย้าย northwards ในอัตรา 7 ซม. (2.8 ใน) ต่อปี เริ่มต้นระหว่าง Cenozoic ออสเตรเลียตะวันออกพบ uplift ธรณี ซึ่งย้ายแบ่งระบายในรัฐควีนส์แลนด์ 400 km (250 mi) ใน รอบระยะเวลา นอกจากนี้ ในช่วงเวลานี้ รัฐควีนส์แลนด์ประสบการณ์นำกลางโล่ไฟ และหินบะซอลต์ไหลปะทุภูเขาไฟ เหล่านี้เป็นเกาะที่สูง หลังจากพื้นทะเลคอรัลเกิด ปะการังเริ่มเติบโตในลุ่มน้ำ แต่จนถึงประมาณ 25 ล้านปีที่ผ่านมา รัฐควีนส์แลนด์ภาคเหนือยังคงอยู่ในน้ำซึ่งจากการอบรม – เย็นเกินไปเพื่อสนับสนุนการเจริญเติบโตของปะการัง ประวัติการพัฒนาบริเวณเกรทมีความซับซ้อน หลังจากที่รัฐควีนส์แลนด์ลอยเข้ามาในน่านน้ำเขตร้อน ส่วนใหญ่รับอิทธิพลจากแนวปะการังเจริญเติบโตและลดลงตามระดับน้ำทะเลที่เปลี่ยนแปลง ปะการังสามารถเพิ่มเส้นผ่านศูนย์กลาง 1-3 หน่วยเซนติเมตร (0.39-1.18 ใน) ต่อปี และเติบโตในแนวตั้งได้จาก 1 25 ซม. (0.39-9.84 in) ต่อปี อย่างไรก็ตาม พวกเขาเติบโตเฉพาะบนความลึกประมาณ 150 เมตร (490 ฟุต) เนื่องจากความต้องการแสงแดด และไม่สามารถเจริญเติบโตเหนือระดับน้ำทะเล เมื่อรัฐควีนส์แลนด์ขอบในระดับ 24 ล้านปี การเติบโตของปะการังบาง แต่ระบอบการปกครองตกตะกอนอย่างรวดเร็วพัฒนากับพังทลายช่วงแบ่งดี สร้างแม่น้ำ deltas, oozes และ turbidites เงื่อนไขไม่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของปะการัง 10 ล้านปี ระดับน้ำทะเลอย่างมีนัยสำคัญลดลง ซึ่งต่อไปใช้ตกตะกอน พื้นผิวของแนวปะการังอาจมีจำเป็นต้องสร้างขึ้นจากตะกอนจนขอบของไกลเกินไปสำหรับตะกอนระงับยับยั้งการเจริญเติบโตของปะการัง นอกจากนี้ ประมาณ 400000 ปีที่ผ่านมามีระยะ interglacial อบอุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับระดับน้ำทะเลสูงขึ้นและอุณหภูมิน้ำ 4 ° C (7 ° F) เปลี่ยนแปลง รทจะมองเห็นได้ชัดเจนจากเครื่องบินที่บินอยู่เหนือมัน เกาะเฮรอน เคย์ปะการังในภาคใต้รทที่ดินที่เกิดขึ้นกับพื้นผิวปัจจุบันรท มีราบชายฝั่งที่เกิดจากตะกอน eroded ช่วงแบ่งดีมีภูเขาบางใหญ่ (บางที่มีตัวเศษปะการังเก่าหรือภูเขา) ศูนย์รีวิจัย ศูนย์วิจัย aCooperative พบเงินฝาก 'กระดูก' ปะการังกลับวันนั้นครึ่งหนึ่งล้านปี การรทมารีนพาร์คอำนาจ (GBRMPA) พิจารณาหลักฐานที่เก่าที่สุดของโครงสร้างแนวปะการังที่สมบูรณ์ที่ได้ 600000 ปี ตาม GBRMPA ปัจจุบัน ชีวิตปะการังโครงสร้างเชื่อว่าได้เริ่มขึ้นบนแพลตฟอร์มเก่าประมาณ 20000 ปีที่ผ่านมา สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเลออสเตรเลียตกลง วางจุดเริ่มต้นของการเติบโตของปะการังปัจจุบันในสุดน้ำแข็งสูงสุด ในรอบเวลา ระดับน้ำทะเลได้ 120 เมตร (390 ฟุต) ต่ำกว่าวันนี้ จาก 20000 ปีที่ผ่านมาจนถึงเมื่อ 6000 ปีที่ผ่านมา ระดับน้ำทะเลกุหลาบอย่างต่อเนื่องทั่วโลก เป็นเรื่องกุหลาบ ปะการังสามารถแล้วเติบโตสูงในระยะขอบใหม่น้ำท่วมทะเลภูเขาของราบชายฝั่งทะเล โดยประมาณ 13000 ปีผ่านมาระดับน้ำทะเลเพียง 60 เมตร (200 ฟุต) ต่ำกว่าปัจจุบัน และปะการังเริ่มล้อมรอบภูเขา ราบชายฝั่งซึ่งได้ โดยเกาะแล้ว ยุโรป ขณะที่ระดับน้ำทะเลกุหลาบเพิ่มเติมยังคง ส่วนใหญ่ของเกาะคอนติเนนทัลมีน้ำท่วม แนวปะการังสามารถแล้ว overgrow ภูเขาน้ำท่วม การ cays ปัจจุบันและปะการัง ระดับน้ำทะเลที่นี่ไม่ได้เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในปี 6000 ศูนย์วิจัยปะการัง CRC ประเมินอายุของปัจจุบัน อาศัยโครงสร้างของปะการังที่ 6000-8000 ปี ของความโบราณรีดคล้ายกับรทสามารถพบได้ในเดอะคิมเบอร์ลี่ ออสเตรเลียตะวันตก พื้นที่มรดกโลกรทได้ถูกแบ่งออกเป็น bioregions 70, 30 กำลัง bioregions ฟ ในภาคเหนือของรท ริบบิ้นแนวปะการังและโขดหิน deltaic มีขึ้น โครงสร้างเหล่านี้ไม่พบในส่วนเหลือของระบบฟ มี noatolls ในระบบ และมีแนวปะการังที่แนบอยู่กับแผ่นดินใหญ่ แนวปะการัง fringing กระจายอย่างกว้างขวาง แต่มีทั่วไปทางภาคใต้ของรท แนบเกาะสูง เช่น หมู่เกาะวิทซันเดย์ Lagoonal ปะการังพบในภาคใต้รท และเพิ่มเติมเหนือ ปิดอ่าวฝั่งเจ้าหญิงชาร์ลอตต์ Cresentic ปะการังมีรูปร่างทั่วไปแนวปะการังกลางระบบ เช่นแนวปะการังรอบ ๆ เกาะลิซาร์ด Cresentic ปะการังจะพบ ในภาคเหนือไกลมากอุปสรรคปะการังอุทยาน และ ปะการัง Swain (20 – 22 องศาใต้) ระนาบแนวปะการังจะพบในภาคเหนือ และภาคใต้ ใกล้แหลมคาบสมุทรยอร์ก เจ้าหญิงชาร์ลอตต์เบย์ และแครนส์ ส่วนใหญ่ของเกาะบนปะการังที่พบในปะการังที่ระนาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธรณีวิทยาและภูมิศาสตร์ภาพดาวเทียมของส่วนหนึ่งของกับ Great Barrier Reef ที่อยู่ติดกับพื้นที่ชายฝั่งรัฐควีนส์แลนด์ของแอร์ลีบีชและแม็ก. กับ Great Barrier Reef เป็นคุณลักษณะที่แตกต่างกันของแผนกตะวันออกเทือกเขาออสเตรเลีย ซึ่งจะรวมถึงหมู่เกาะที่มีขนาดเล็กเมอเรย์ มันถึงจากช่องแคบทอร์เร (ระหว่างหนาม Cay เกาะเหนือและชายฝั่งทางใต้ของปาปัวนิวกินี) ในภาคเหนือไปทางชื่อระหว่าง Lady Elliot Island (เกาะชายแดนภาคใต้) และเกาะเฟรเซอร์ในภาคใต้ เกาะ Lady Elliot ตั้งอยู่ 1,915 กิโลเมตร (1,190 ไมล์) ตะวันออกเฉียงใต้ของ Cay หนามเป็นอีกาบิน. จานทฤษฎีเปลือกโลกออสเตรเลียบ่งชี้ได้ย้ายไปทางเหนือในอัตรา 7 เซนติเมตร (2.8) ต่อปีเริ่มต้นในช่วง Cenozoic อีสเทิร์นออสเตรเลียมีประสบการณ์ระยะเวลาของการยกเปลือกโลกซึ่งย้ายแบ่งพื้นที่ในรัฐควีนส์แลนด์ 400 กิโลเมตร (250 ไมล์) นอกจากนี้ในช่วงเวลานี้รัฐควีนส์แลนด์ที่มีประสบการณ์การปะทุของภูเขาไฟที่นำไปสู่ภูเขาไฟกลางและโล่และกระแสบะซอลต์ บางส่วนของเหล่านี้กลายเป็นเกาะสูง หลังจากที่แนวปะการังทะเลลุ่มน้ำที่เกิดขึ้นแนวปะการังเริ่มที่จะเติบโตในลุ่มน้ำ แต่จนถึงประมาณ 25 ล้านปีที่ผ่านมาทางตอนเหนือของรัฐควีนส์แลนด์ยังคงอยู่ในน้ำเย็นทางตอนใต้ของเขตร้อนเกินไปเย็นเพื่อรองรับการเจริญเติบโตของปะการัง ประวัติศาสตร์การพัฒนาของกับ Great Barrier Reef ที่มีความซับซ้อน; หลังจากที่รัฐควีนส์แลนด์ลอยเข้ามาในน่านน้ำเขตร้อนได้รับอิทธิพลส่วนใหญ่มาจากการเจริญเติบโตของแนวปะการังและการลดลงในขณะที่ระดับน้ำทะเลเปลี่ยนแปลง. แนวปะการังสามารถเพิ่มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางโดย 1-3 เซนติเมตร (0.39-1.18 ใน) ต่อปีและเติบโตในแนวตั้งได้ทุกที่ 1-25 เซนติเมตร ( 0.39-9.84 ใน) ต่อปี แต่พวกเขาเติบโตเพียงเหนือระดับความลึก 150 เมตร (490 ฟุต) เนื่องจากความต้องการของพวกเขาสำหรับแสงแดดและไม่สามารถเจริญเติบโตเหนือระดับน้ำทะเล รัฐควีนส์แลนด์เมื่อขยับลงในน้ำร้อน 24 ล้านปีที่ผ่านมาขยายตัวปะการังบางส่วน แต่ระบอบการตกตะกอนการพัฒนาได้อย่างรวดเร็วด้วยการพังทลายของใหญ่แบ่งระยะ; สร้างสันดอนแม่น้ำ oozes turbidites และเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของปะการัง 10 ล้านปีที่ผ่านมาระดับน้ำทะเลลดลงอย่างมีนัยสำคัญซึ่งเปิดใช้งานต่อไปตกตะกอน พื้นผิวแนวปะการังอาจมีความจำเป็นที่จะสร้างขึ้นมาจากตะกอนดินจนขอบของมันคือไกลเกินไปสำหรับตะกอนที่ถูกระงับในการยับยั้งการเจริญเติบโตของปะการัง นอกจากนี้ประมาณ 400,000 ปีที่ผ่านมามีระยะเวลา interglacial อบอุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นและ 4 ° C (7 ° F) การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของน้ำ. กับ Great Barrier Reef เป็นอย่างชัดเจนมองเห็นได้จากเครื่องบินที่บินอยู่เหนือมัน. นกกระสาเกาะปะการัง สันดอนในกับ Great Barrier Reef ทางตอนใต้ของที่ดินที่ก่อตัวขึ้นพื้นผิวของกับGreat Barrier Reef ปัจจุบันเป็นที่ราบชายฝั่งทะเลที่เกิดจากตะกอนกัดเซาะของใหญ่แบ่งระยะกับเนินเขาขนาดใหญ่ (ซึ่งบางส่วนเป็นตัวเองที่เหลือของแนวเก่าหรือภูเขาไฟ) . The Reef ศูนย์วิจัย aCooperative ศูนย์วิจัยได้พบปะการัง 'โครงกระดูก' เงินฝากที่วันที่กลับครึ่งล้านปี กับ Great Barrier Reef Marine Park Authority (GBRMPA) พิจารณาหลักฐานเก่าแก่ที่สุดของโครงสร้างแนวปะการังที่สมบูรณ์ในการได้รับ 600,000 ปีที่ผ่านมา ตามที่ GBRMPA ที่ปัจจุบันโครงสร้างแนวปะการังที่อยู่อาศัยเป็นที่เชื่อกันว่าจะเริ่มเจริญเติบโตบนแพลตฟอร์มที่มีอายุประมาณ 20,000 ปีที่ผ่านมา ออสเตรเลียสถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเลตกลงการวางจุดเริ่มต้นของการเจริญเติบโตของแนวปะการังในปัจจุบันในขณะที่น้ำแข็งครั้งสุดท้ายสูงสุด ในช่วงเวลาที่ระดับน้ำทะเล 120 เมตรเป็น (390 ฟุต) ต่ำกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน. จาก 20,000 ปีที่ผ่านมาจนถึง 6,000 ปีที่ผ่านมาระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องทั่วโลก ในขณะที่มันเพิ่มขึ้นปะการังก็จะเติบโตสูงขึ้นในอัตรากำไรที่จมอยู่ใต้น้ำทางทะเลใหม่ของภูเขาของที่ราบชายฝั่ง ประมาณ 13,000 ปีที่ผ่านมาระดับน้ำทะเลเพียง 60 เมตร (200 ฟุต) ต่ำกว่าปัจจุบันนี้และปะการังเริ่มที่จะล้อมรอบเนินเขาที่ราบชายฝั่งซึ่งเป็นจากนั้นเกาะทวีป ขณะที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นต่อไปยังส่วนใหญ่ของเกาะทวีปจมอยู่ใต้น้ำ ปะการังก็จะมากเกินไปเนินเขาจมอยู่ใต้น้ำในรูปแบบ Cays ปัจจุบันและแนวปะการัง ระดับน้ำทะเลที่นี่ยังไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วง 6,000 ปี ซีอาร์ซี Reef ศูนย์วิจัยประมาณการอายุปัจจุบันที่อาศัยโครงสร้างแนวปะการังที่ 6,000 ถึง 8,000 ปี. ส่วนที่เหลือของแนวปะการังโบราณคล้ายกับกับ Great Barrier Reef สามารถพบได้ใน The Kimberley ออสเตรเลียตะวันตก. กับ Great Barrier Reef โลก พื้นที่มรดกได้รับการแบ่งออกเป็น 70 bioregions ซึ่งเป็นแนวปะการัง 30 bioregions ในภาคเหนือของกับ Great Barrier Reef แนวปะการังและแนวริบบิ้น deltaic ได้เกิด; โครงสร้างเหล่านี้จะไม่พบในส่วนที่เหลือของระบบแนวปะการัง มี noatolls ในระบบและแนวที่แนบมากับแผ่นดินใหญ่เป็นของหายาก. แนวแนวที่มีการกระจายอย่างกว้างขวาง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นไปทางตอนใต้ของกับ Great Barrier Reef ที่แนบมากับหมู่เกาะที่สูงเช่นหมู่เกาะวิทซันเดย์ แนว Lagoonal ที่พบในภาคใต้ของ Great Barrier Reef และต่อไปทางทิศเหนือนอกชายฝั่งของเจ้าหญิงชาร์ลอสเบย์ แนว Cresentic มีรูปร่างที่พบมากที่สุดของแนวปะการังในช่วงกลางของระบบเช่นแนวปะการังรอบเกาะ Lizard แนว Cresentic ยังพบอยู่ในตอนเหนือของกับ Great Barrier Reef Marine Park และในแนวปะการังลูกทุ่ง (20-22 องศาใต้) แนวระนาบที่พบในภาคเหนือและภาคใต้ใกล้คาบสมุทรยเจ้าหญิงชาร์ลเบย์และแครนส์ ส่วนใหญ่ของหมู่เกาะในแนวปะการังที่พบในแนวระนาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธรณีวิทยาและภูมิศาสตร์

ภาพดาวเทียมของส่วนหนึ่งของ Great Barrier Reef ติดกับรัฐควีนส์แลนด์ชายฝั่งพื้นที่ของชายหาดแอร์ลี่ และแม็คเคย์ .
Great Barrier Reef เป็นคุณลักษณะที่แตกต่างของออสเตรเลียตะวันออกเทือกเขาดิวิชั่น มันมีขนาดเล็ก เมอร์เรย์เกาะ มันถึงจากช่องแคบทอร์เรส ( ระหว่างพุ่มไม้ เกาะเหนือสุดของเกาะและชายฝั่งทางตอนใต้ของประเทศปาปัวนิวกีนี ) ในภาคเหนือที่ผ่านการอ้างอิงระหว่างเกาะ Lady Elliot ( เกาะใต้สุดของ ) และ เฟรเซอร์ เกาะทางใต้ เกาะ Lady Elliot ตั้งอยู่ 1915 km ( 1190 มิ ) ตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะพุ่มไม้เหมือนอีกาบิน
เปลือกโลกทฤษฎีบ่งชี้ว่า ออสเตรเลียได้ย้ายไปทางเหนือในอัตรา 7 ซม. ( 2.8 นิ้ว ) ต่อปี โดยเริ่มในโร .ภาคตะวันออกของออสเตรเลียมีประสบการณ์ระยะเวลาของเปลือกโลกยกตัว ซึ่งย้ายสันปันน้ำในรัฐควีนส์แลนด์ 400 กม. ( 250 มิ ) ภายในประเทศ นอกจากนี้ ในช่วงเวลานี้ และมีประสบการณ์การระเบิดภูเขาไฟสู่ภาคกลางและโล่ภูเขาไฟและหินที่เกิดจากภูเขาไฟไหล บางส่วนของเหล่านี้เป็นเกาะสูง หลังจากปะการังทะเลลุ่มน้ำขึ้น ปะการังเริ่มเติบโตในอ่าง แต่ จนกระทั่งเมื่อ 25 ล้านปีก่อนทางเหนือรัฐควีนส์แลนด์ยังคงหนาวน้ำใต้เขตร้อนเย็นเกินไปที่จะสนับสนุนการเจริญเติบโตของปะการัง ประวัติศาสตร์การพัฒนา Great Barrier Reef เป็นซับซ้อน หลังจากลอยเข้ามาในน่านน้ำเขตร้อนของรัฐควีนส์แลนด์เป็นส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากการเจริญเติบโตของปะการังและลดลงเป็นระดับน้ําทะเลเปลี่ยน
แนวปะการัง สามารถเพิ่มขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 3 เซนติเมตร 1 ( 0.39 1.18 ) ต่อปีและเจริญเติบโตในแนวตั้งก็ได้จาก 1 ถึง 25 เซนติเมตร ( 0.39 / ใน ) ต่อปี อย่างไรก็ตาม พวกเขาเติบโตเพียงข้างต้นความลึก 150 เมตร ( 490 ฟุต ) เนื่องจากความต้องการแสงแดด และไม่สามารถขึ้นเหนือระดับน้ำทะเล เมื่อน้ำในเขตร้อนชื้นควีนส์แลนด์ขอบเป็น 24 ล้านปีก่อน มีปะการังที่เติบโต แต่เป็นระบบที่พัฒนาอย่างรวดเร็ว มีการพังทลายของดีแบ่งช่วง สร้างสันดอนแม่น้ำและ oozes ตะกอนกระแสความขุ่น เงื่อนไขที่ไม่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของปะการัง 10 ล้านปีมาแล้วระดับน้ำทะเลลดลงอย่างมาก ซึ่งต่อไปจะช่วยการตกตะกอน พื้นผิวของแนวปะการังอาจต้องสร้างขึ้นจากดินตะกอนจนขอบของมันอยู่ไกลเกินไปสำหรับตะกอนแขวนลอยในการยับยั้งการเจริญเติบโตของปะการัง นอกจากนี้ ประมาณ 400 ,000 ปีมาแล้ว มีระยะเวลา interglacial อบอุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับทะเลและสูงกว่าระดับ 4 ° C ( 7 ° F ) การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิน้ำ

Great Barrier Reef สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนจากเครื่องบินที่บินเหนือ

นกกระสาเกาะ เกาะปะการัง Great Barrier Reef
ในภาคใต้ที่ดินขึ้นที่พื้นผิวของปัจจุบัน Great Barrier Reef เป็นที่ราบชายฝั่งที่เกิดขึ้นจากการกัดเซาะตะกอนดินใหญ่ แบ่งช่วง ด้วยเนินเขาขนาดใหญ่บางส่วน ( บางส่วนที่ถูกตัวเองเศษปะการังเก่า หรือภูเขาไฟ ) แนวปะการังที่ศูนย์วิจัย ศูนย์วิจัย acooperative ได้พบโครงกระดูก ' ปะการัง ' เงินฝากที่วันที่กลับครึ่งล้านปีGreat Barrier Reef Marine Park Authority ( gbrmpa ) พิจารณาเร็ว หลักฐานของโครงสร้างแนวปะการังสมบูรณ์ที่จะได้รับ 600000 ปีก่อน ตามไป gbrmpa ปัจจุบัน การใช้ชีวิตแนวโครงสร้าง เชื่อว่ามีการเริ่มต้นปลูกบนแพลตฟอร์มเก่าประมาณ 20 , 000 ปีก่อน สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเลของออสเตรเลียเห็นด้วยการเริ่มต้นของการเจริญเติบโตของปะการังปัจจุบัน ณเวลาสูงสุดธารน้ำแข็งครั้งสุดท้าย ในช่วงเวลานั้น ระดับน้ำทะเล 120 เมตร ( 40 ฟุต ) ต่ำกว่ามันคือวันนี้
จาก 20 , 000 ปีที่แล้วจนถึง 6000 ปีที่ผ่านมา ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องทั่วโลก เป็นกุหลาบ ปะการังจะเติบโตสูงกว่าที่เพิ่งจมทางทะเลขอบของเนินเขาของที่ราบชายฝั่ง โดยรอบ 13000 ปีมาแล้วระดับน้ำทะเลเพียง 60 เมตร ( 200 ฟุต ) ต่ำกว่าปัจจุบัน และแนวปะการังเริ่มล้อมรอบเนินเขาของที่ราบชายฝั่ง ซึ่งเป็น โดย เกาะ ทวีป ที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นต่อไปยัง , ส่วนใหญ่ของทวีปคือเกาะจม ปะการังก็ขึ้นอยู่ทั่วภูเขาใต้น้ำ จากเกาะปริ่มน้ำปัจจุบันและแนวปะการัง .ระดับน้ําทะเลที่นี่ไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วง 6 , 000 ปี การเกิดแนวศูนย์วิจัยประมาณการอายุปัจจุบัน แนวปะการังอยู่ในโครงสร้างที่ 6000 กับ 8000 ปี
ซากโบราณ Barrier Reef ที่คล้ายคลึงกับ Great Barrier Reef ที่สามารถพบได้ใน คิมเบอร์ลีย์ ออสเตรเลียตะวันตก
Great Barrier Reef มรดกโลก พื้นที่ถูกแบ่งออกเป็น bioregions 70 ,ซึ่งมีแนว bioregions . ในภาคเหนือของ Great Barrier Reef , แนวปะการังและแนวปะการัง มีริบบิ้น deltaic โครงสร้างเหล่านี้จะไม่พบในส่วนที่เหลือของระบบแนวปะการัง มี noatolls ในระบบ และแนวปะการังติดกับแผ่นดินใหญ่จะหายาก
fringing ปะการังมีการกระจายอย่างกว้างขวาง แต่จะพบมากที่สุดในภาคใต้ของ Barrier Reef ที่ยิ่งใหญ่ติดกับเกาะสูง เช่น สำรวจเกาะ lagoonal แนวปะการังที่พบในภาคใต้ของ Great Barrier Reef และเพิ่มเติมเหนือ นอกชายฝั่งของเจ้าหญิงชาร์ลอตต์ เบย์ cresentic แนวปะการังอยู่ทั่วไปมากที่สุด รูปร่างของแนวปะการังในช่วงกลางของระบบ เช่น แนวปะการังรอบเกาะตุ๊กแก cresentic แนวปะการัง นอกจากนี้ยังพบในไกลทางตอนเหนือของ Great Barrier Reef Marine Park ,และในแนว สเวน ( 20 – 22 องศาใต้ ) ระนาบแนวปะการังที่พบในภาคเหนือและภาคใต้ ใกล้คาบสมุทรเคปยอร์ค เจ้าหญิงชาร์ลอตต์ อ่าว และแคร์นส์ . ส่วนใหญ่ของเกาะในแนวปะการังที่พบในระนาบแนวปะการัง .