วัดอุโมงค์เป็นวัดที่มีความน่าสนใจรายล้อมไปด้วยป่า มีระยะทางเพียง 3 กิโลเมตรจากในตัวเมืองไปทางทิศตะวันตกซึ่งเป็นเส้นทางเดียวกับการเดินทางไปดอยสุเทพ ตัวอุโมงค์สร้างจากกำแพงอิฐ สันนิษฐานว่าเป็นศิลปะสมัยพ.ศ. 1923 (ค.ศ.1380) เพื่อเป็นที่จำพรรษาของพระมหาเถระจันทร์ ภายหลังวัดอุโมงค์ขาดการทำนุบำรุง ปล่อยให้ร้าง ปรักหักพังเรื่อยๆ จนกระทั่งปลายปี 1940 กษัตริย์ในยุคนั้นได้เล็งเห็นความสำคัญและบูรณะวัดนี้ขึ้นอีกครั้ง วัดอุโมงค์มีอาคารที่ทันสมัยซึ่งเป็นที่อาศัยของพระจากหลายๆ แห่งรวมไปถึงพระจากประเทศอื่นๆ ภายในบริเวณมีเจดีย์ใหญ่ สระน้ำ พิพิธภัณฑ์เฉลิมพระเกียรติฯ และหอสมุดธรรมะซึ่งมีบริการหนังสือธรรมะภาษาอังกฤษ และในวันอาทิตย์ประมาณบ่าย 3 โมง บริเวณสระน้ำจัดให้มีการสนทนาธรรมในภาษาอังกฤษซึ่งดำเนินการโดยเหล่าพระภิกษุต่างชาติที่จำวัด ณ ที่แห่งนี้