Background: Mercury content in fish

Background: Mercury content in fish poses risks to the fish and to those who consume them. The aim of the current study was to verify the protective role of selenium against toxic mercury in Baltic fish. The assessment criteria were the Se:Hg molar ratio, its variability depending on species and tissue, and correlations among Se:Hg ratios, mercury concentration, and specimen length. Assays were performed in muscle and liver tissues of Baltic Sea commercial fish species, i.e., cod, herring, sprat, plaice, and turbot Results: Mercury concentrations in fish from the Baltic Sea are at low level. The values of the Se:Hg molar ratio were higher than 1 (with the exception of a few cod specimens), with ranges in muscle tissues as follows: cod 0.75-28.2; herring 2.0-50.3; sprat 14.2-56.2; flatfish 1.5-35.1; and in livers as follows: cod 10.9-268.2; herring 10.7-87.1; flatfish 10.2-232. The values of the Se:Hg ratio in muscle and liver tissues were negatively correlated with mercury content and specimen length. Conclusion: Mercury concentrations in commercial fish from the Baltic Sea are low and do not pose risks to consumers. The high values of the Se:Hg molar ratio confirm that mercury levels are safe, and also that selenium might offer protection against methylmercury toxicity, which could increase the safety of fish consumption. The values of the Se:Hg molar ratio could be an additional criterion, in addition to measuring Hg concentrations, for evaluating the risk of mercury exposure in fish from the Baltic Sea. (C) 2014 Elsevier Ltd. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: เนื้อหาสารปรอทในปลาซึ่งทำให้เกิดความเสี่ยงปลา และผู้บริโภคให้ จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันคือการ ตรวจสอบบทบาทป้องกันของเกลือจากพิษสารปรอทในปลาบอลติก Se:Hg สบอัตราส่วน ความแปรผันของชนิด และเนื้อเยื่อ และความสัมพันธ์ระหว่างอัตราส่วน Se:Hg ความเข้มข้นของปรอท และความยาวตัวอย่างเกณฑ์การประเมินได้ ดำเนินในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อและตับของพันธุ์ค้าปลาทะเลบอลติก เช่น cod ปลา sprat, plaice และผลลัพธ์ turbot assays: ความเข้มข้นของปรอทในปลาจากทะเลบอลติกอยู่ในระดับต่ำ ค่าของอัตราส่วนสบ Se:Hg สูงกว่า 1 (ยกเว้นกี่ cod specimens), กับช่วงในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อเป็นดังนี้: cod 0.75-28.2 ปลา 2.0-50.3 สา sprat 14.2-56.2 อันดับปลาซีกเดียว 1.5-35.1 และ ใน livers ดัง: cod 10.9-268.2 ปลา 10.7-87.1 อันดับปลาซีกเดียว 10.2-232 ค่าอัตราส่วน Se:Hg ในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อและตับถูกส่ง correlated กับความยาวของเนื้อหาและตัวอย่างสารปรอท สรุป: ความเข้มข้นของปรอทในปลาค้าจากทะเลบอลติกต่ำ และไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงให้กับผู้บริโภค ค่าสูงของอัตราส่วนสบ Se:Hg ยืนยันว่า ระดับปรอทมีความปลอดภัย และเกลือที่อาจมีป้องกัน methylmercury ความเป็นพิษ ซึ่งสามารถเพิ่มความปลอดภัยของการบริโภคปลา ค่าของอัตราส่วนสบ Se:Hg อาจเป็นเงื่อนไขเพิ่มเติม นอกจากวัดความเข้มข้น Hg การประเมินความเสี่ยงของการสัมผัสสารปรอทในปลาจากทะเลบอลติก (ค) 2014 Elsevier จำกัด สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: ปริมาณปรอทในปลา poses ความเสี่ยงต่อปลาและให้ผู้ที่ใช้พวกเขา จุดมุ่งหมายของการศึกษาในปัจจุบันคือการตรวจสอบบทบาทในการป้องกันของซีลีเนียมกับปรอทเป็นพิษในปลาทะเลบอลติก เกณฑ์การประเมินเป็น Se: Hg อัตราส่วนความแปรปรวนของมันขึ้นอยู่กับชนิดและเนื้อเยื่อและความสัมพันธ์ระหว่าง Se อัตราส่วนปรอทเข้มข้นปรอทและระยะเวลาในชิ้นงาน การตรวจได้ดำเนินการในกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อตับของชายฝั่งทะเลปลาเชิงพาณิชย์เช่นปลาแฮร์ริ่ง, ปลาทะเลชนิดหนึ่งเพลสและบ็ผลการศึกษา: ระดับความเข้มข้นของปรอทในปลาจากทะเลบอลติกอยู่ในระดับต่ำ ค่านิยมของ Se: Hg อัตราส่วนสูงกว่า 1 (ยกเว้นตัวอย่างปลาไม่กี่), ที่มีช่วงในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อดังนี้ปลา 0.75-28.2; แฮร์ริ่ง 2.0-50.3; ปลาทะเลชนิดหนึ่ง 14.2-56.2; flatfish 1.5-35.1; และในตับดังนี้ปลา 10.9-268.2; แฮร์ริ่ง 10.7-87.1; flatfish 10.2-232 ค่านิยมของ Se อัตราส่วนปรอทในกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อตับมีความสัมพันธ์เชิงลบกับปรอทและระยะเวลาในชิ้นงาน สรุป: ความเข้มข้นของปรอทในปลาเชิงพาณิชย์จากทะเลบอลติกอยู่ในระดับต่ำและไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงให้กับผู้บริโภค ค่าสูงของ Se: Hg อัตราส่วนยืนยันระดับปรอทที่มีความปลอดภัยและยังซีลีเนียมที่อาจมีการป้องกันความเป็นพิษเมทิลซึ่งสามารถเพิ่มความปลอดภัยในการบริโภคปลา ค่านิยมของ Se: Hg อัตราส่วนอาจจะเป็นเกณฑ์เพิ่มเติมนอกเหนือไปจากการวัดความเข้มข้นของปรอทสำหรับการประเมินความเสี่ยงของการได้รับสารปรอทในปลาจากทะเลบอลติก (C) 2014 เอลส์ จำกัด สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : ปริมาณปรอทในปลาความเสี่ยงต่อปลาและผู้ที่ใช้พวกเขา จุดมุ่งหมายของการศึกษาในปัจจุบันคือตรวจสอบบทบาทการป้องกันของซีลีเนียมต่อต้านพิษปรอทในทะเลบอลติก ปลา เกณฑ์การประเมิน คือ เซ : HG อัตราส่วนโดยโมลของความผันแปรขึ้นอยู่กับชนิดและเนื้อเยื่อ และความสัมพันธ์ระหว่างเซ : HG อัตราส่วนความเข้มข้นของปรอทและความยาวของชิ้นงานการใช้ในกล้ามเนื้อและตับเนื้อเยื่อของปลาเชิงพาณิชย์ทะเลบอลติก ชนิด เช่น ปลาแฮร์ริ่ง สปาร์ต , ปลาพเลซและเตือนผลความเข้มข้นปรอทในปลาจากทะเลบอลติก อยู่ในระดับต่ำ คุณค่าของเซ : HG อัตราส่วนสูงกว่า 1 ( ยกเว้นไม่กี่ตัวอย่างซีโอดี ) กับช่วงในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อดังนี้ COD 0.75-28.2 2.0-50.3 ; ปลา ; สปาร์ต 14 .2-56.2 1.5-35.1 ; ปลา ; และในตับดังนี้ COD 10.9-268.2 10.7-87.1 ; ปลา ; ปลา 10.2-232 . คุณค่าของเซ : ปรอทในกล้ามเนื้อและตับเนื้อเยื่อมีอัตราส่วนมีความสัมพันธ์กับเนื้อหา ปรอท และความยาวของชิ้นงาน สรุป : ความเข้มข้นของปรอทในปลาเชิงพาณิชย์จากทะเลบอลติกต่ำและไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อผู้บริโภค ค่าสูงของเซ :ปรอท อัตราส่วนโดยโมลที่ยืนยันว่าระดับปรอท ปลอดภัย และยังว่าซีลีเนียมอาจเสนอป้องกันเมตทิลเมอร์คิวรีพิษ ซึ่งสามารถเพิ่มความปลอดภัยของการบริโภคปลา คุณค่าของเซ : HG อัตราส่วนโมลอาจเป็นเกณฑ์เพิ่มเติมนอกเหนือจากการวัดความเข้มข้นของปรอทเพื่อประเมินความเสี่ยงของการสัมผัสสารปรอทในปลาจากทะเลบอลติก ( c ) 2014 บริษัทจำกัดสงวนลิขสิทธิ์