It is crucial to evaluate the perfo

It is crucial to evaluate the performance of measures in sustainable fisheries using policy indicator systems. The Taiwanese government has implemented several measures; however, their effectiveness is limited. In the ecological dimension, officers (0.364) and scholars (0.368) regarded natural habitat (C4) as crucial in enabling the Taiwanese government to emphasize the promotion of marine-protected areas and positive community-based management [11] and [45]. In the production dimension, although measures such as fishing boat reduction (I6) and suspension of fishing activities (I7) have been implemented successfully, the net monetary return has not increased due to an increase in costs (I14). This shows that both policies require adjustments, especially with regard to targets ( Fig. 7). In the livelihood dimension, a decrease in the ratio of the average wage of fishers to the average civil wage (I23) has resulted in social issues, especially a decrease in the number of Taiwanese fishermen and an increase in foreign fishing crews. This has resulted in safety issues for the captains and crews of fishing vessels. Furthermore, illegal fishing and smuggling may have increased as a result of insufficient enforcement from a shortage of enforcement officers ( Fig. 8). Therefore, it is crucial for the Taiwanese government to acquire new patrol boats and to establish and strengthen institutions for the training of fishing enforcement officers to strengthen the enforcement of fisheries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินประสิทธิภาพของมาตรการในการใช้ระบบบ่งชี้นโยบายประมงอย่างยั่งยืนได้ รัฐบาลไต้หวันได้ดำเนินมาตรการหลายอย่าง อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของพวกเขาถูกจำกัด ในมิติระบบนิเวศ เจ้าหน้าที่ (0.364) และนักวิชาการ (0.368) ถือว่าอยู่อาศัยตามธรรมชาติ (C4) เป็นสิ่งสำคัญในการเปิดใช้งานรัฐบาลไต้หวันจะเน้นส่งเสริมป้องกันทางทะเลพื้นที่บวกชุมชนบริหารจัดการ [11] และ [45] ในมิติผลิต แม้ว่ามีการใช้มาตรการเช่นตกปลาเรือลด (I6) และระงับกิจกรรมตกปลา (I7) เสร็จเรียบร้อยแล้ว ส่งคืนเงินสุทธิได้ไม่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของต้นทุน (I14) นี้แสดงว่า ทั้งสองนโยบายจำเป็นต้องปรับปรุง โดยเฉพาะกับเป้าหมาย (Fig. 7) ในมิติของการดำรงชีวิต การลดลงในอัตราส่วนของค่าจ้างเฉลี่ยของสฟิชเพื่อค่าจ้างพลเรือนเฉลี่ย (I23) มีผลในประเด็นทางสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการลดจำนวนชาวประมงและการเพิ่มหน้าที่ประมงต่างประเทศ นี้มีผลในเรื่องความปลอดภัยสำหรับแคบเทินส์และหน้าที่ของเรือประมง นอกจากนี้ ตกปลา และการลักลอบไม่ถูกต้องอาจได้เพิ่มจากเจ้าหน้าที่ไม่เพียงพอจากการขาดแคลนเจ้าหน้าที่บังคับใช้ (Fig. 8) ดังนั้น จึงเป็นเรื่องสำคัญที่รัฐบาลไต้หวันซื้อเรือลาดตระเวนใหม่เพื่อสร้าง และเสริมสร้างสถาบันฝึกอบรมของเจ้าหน้าที่บังคับใช้เพื่อเสริมสร้างการบังคับประมงตกปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นสิ่งสำคัญในการประเมินประสิทธิภาพของมาตรการในการประมงอย่างยั่งยืนโดยใช้ระบบตัวบ่งชี้นโยบาย รัฐบาลไต้หวันได้ดำเนินมาตรการหลายแห่ง แต่ประสิทธิภาพของพวกเขาจะถูก จำกัด ในมิติทางนิเวศวิทยาเจ้าหน้าที่ (0.364) และนักวิชาการ (0.368) ได้รับการยกย่องอยู่อาศัยตามธรรมชาติ (C4) เป็นสิ่งสำคัญในการทำให้รัฐบาลไต้หวันจะเน้นโปรโมชั่นในพื้นที่ทางทะเลที่มีการป้องกันและการจัดการชุมชนตามบวก [11] และ [45] ในมิติการผลิตแม้ว่ามาตรการเช่นการลดเรือประมง (I6) และการหยุดชะงักของกิจกรรมการประมง (I7) ได้รับการดำเนินการเรียบร้อยแล้วผลตอบแทนทางการเงินสุทธิยังไม่ได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่าย (I14) นี้แสดงให้เห็นว่านโยบายทั้งต้องมีการปรับเปลี่ยนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับเป้าหมาย (รูปที่. 7) ในมิติการดำรงชีวิต, การลดลงของอัตราส่วนของค่าจ้างเฉลี่ยของชาวประมงกับค่าแรงพลเรือนเฉลี่ย (I23) มีผลในประเด็นทางสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการลดลงของจำนวนชา​​วประมงไต้หวันและการเพิ่มขึ้นของลูกเรือประมงต่างประเทศ นี้มีผลในประเด็นด้านความปลอดภัยสำหรับกัปตันและลูกเรือของเรือประมง นอกจากนี้การประมงที่ผิดกฎหมายและการลักลอบขนอาจจะเพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากการบังคับใช้กฎหมายที่ไม่เพียงพอจากปัญหาการขาดแคลนของเจ้าหน้าที่บังคับใช้ (รูปที่. 8) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับรัฐบาลไต้หวันจะได้รับเรือลาดตระเวนใหม่และการสร้างและเสริมสร้างสถาบันการฝึกอบรมของเจ้าหน้าที่บังคับใช้ตกปลาเพื่อเสริมสร้างการดำเนินการของการประมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะประเมินประสิทธิภาพของมาตรการในการประมงอย่างยั่งยืนโดยใช้ระบบบ่งชี้นโยบาย รัฐบาลไต้หวัน ได้มีมาตรการหลาย อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของพวกเขาจะถูก จำกัด ในมิติด้านนิเวศวิทยา เจ้าหน้าที่ ( 0.364 ) และนักวิชาการ ( 0368 ) ถือว่าธรรมชาติ ( C4 ) ที่สำคัญในการเปิดใช้งานรัฐบาลไต้หวันเพื่อเน้นการส่งเสริมของพื้นที่คุ้มครองทางทะเลและการจัดการชุมชนบวก [ 11 ] และ [ 45 ] ด้านการผลิต แม้ว่ามาตรการ เช่น ลดเรือตกปลา ( เสียใจ ) และการระงับกิจกรรมตกปลา ( i7 ) ได้ดำเนินการเสร็จเรียบร้อยแล้วผลตอบแทนทางการเงินสุทธิได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของต้นทุน ( i14 ) แสดงว่านโยบายต้องปรับเปลี่ยน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเป้าหมาย ( รูปที่ 7 ) ในการดำรงชีวิต มิติ ลดลงในสัดส่วนของค่าจ้างเฉลี่ยของชาวประมงกับค่าจ้างข้าราชการเฉลี่ย ( i23 ) ส่งผลให้เกิดปัญหาทางสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการลดลงของจํานวนของชาวประมงไต้หวันและมีการเพิ่มลูกเรือประมงต่างชาติ นี้มีผลในเรื่องความปลอดภัยสำหรับกัปตันและลูกเรือของเรือประมง นอกจากนี้ประมงผิดกฎหมายและลักลอบนำเข้าอาจเพิ่มผลของการบังคับใช้ไม่เพียงพอจากการขาดแคลนเจ้าหน้าที่ ( รูปที่ 8 ) ดังนั้นมันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับรัฐบาลไต้หวันจะได้รับเรือลาดตระเวนใหม่ และเพื่อสร้างและเสริมสร้างสำหรับการฝึกอบรมของเจ้าหน้าที่บังคับใช้ตกปลาเพื่อเสริมสร้างการบังคับใช้ประมงสถาบัน