The effect of MgO nanoparticles dos

The effect of MgO nanoparticles dosage (0.2e1.4 g/L) on the
photocatalytic degradation of AR73 was investigated at initial pH of
5 and the reaction time of 30 min. According to the results, the
removal of AR73 was improved as the catalyst dosage increased up
to the dosage of 0.8 g/L, but no significant increasewas observed for
further concentrations (Fig. 4b). The total COD and AR73 removal
efficiencies for MgO nanoparticles dosage of 0.8 g/L were 77%
(±0.94) and 99.5% (±0.24), respectively. The enhanced AR73
removal, along with increasing the photocatalyst dosage, is due to
the increased surface area, producing more active sites for the
photocatalytic reaction and the efficient adsorption of UVA by the
catalyst. This leads to the generation of more OH
for the photocatalytic
degradation of the target pollutant (Kordouli et al., 2015).
However, as shown in Fig. 4b, the total COD removal did not
improved beyond the photocatalyst dosage of 0.8 g/L and even
decreased in dosage of 1.4 g/L. Increasing the photocatalyst dosage
over an optimum value leads to the aggregation of photocatalyst
particles in the solution, deactivating surface active sites responsible
for the generation of OH
(Affam and Chaudhuri, 2013;
Khataee et al., 2015). Therefore, photocatlyst dosage of 0.8 g/L
was selected for the study on the real wastewater samples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของปริมาณเก็บกัก MgO (0.2e1.4 g/L) ในการกระสลายของ AR73 รับการตรวจสอบที่ค่า pH เริ่มต้น5 และเวลาการเกิดปฏิกิริยา 30 นาที ตามผล การกำจัด AR73 ปรับปรุงเป็นยาเร่งปฏิกิริยาเพิ่มขึ้นปริมาณ 0.8 g/L แต่ไม่ increasewas ที่สำคัญสังเกตเพิ่มความเข้มข้น (รูปที่ 4b) การกำจัด COD และ AR73 ทั้งหมดประสิทธิภาพการเก็บกักปริมาณ MgO 0.8 g/L ได้ 77%(±0.94) และ 99.5% (±0.24), ตามลำดับ AR73 เพิ่มขึ้นกำจัด พร้อมกับการเพิ่มปริมาณ photocatalyst มีกำหนดที่จะพื้นที่ผิวเพิ่มขึ้น การผลิตการใช้งานเว็บไซต์สำหรับการกระปฏิกิริยาและดูดซับประสิทธิภาพของรังสีโดยการเศษ นี้นำไปสู่การสร้างเพิ่มเติม OH กระการลดมลพิษเป้าหมาย (Kordouli et al. 2015)อย่างไรก็ตาม ดังแสดงในรูป 4b การกำจัด COD รวมไม่นอกเหนือจากปริมาณ photocatalyst 0.8 g/L และแม้แต่การปรับปรุงลดลงในปริมาณ 1.4 แท้เพิ่มปริมาณ photocatalystกว่ามูลค่าเหมาะสมนำไปสู่การรวมของ photocatalystอนุภาคในการแก้ปัญหา การปิดพื้นผิวใช้งานเว็บไซต์ที่รับผิดชอบสำหรับการสร้าง OH (Affam และ Chaudhuri, 2013Khataee et al. 2015) ดังนั้น photocatlyst ปริมาณ 0.8 g/lเลือกสำหรับการศึกษาตัวอย่างน้ำเสียจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของปริมาณแมกนีเซียมออกไซด์นาโน (0.2e1.4 กรัม / ลิตร) ใน
การย่อยสลายออกไซด์ของ AR73 ถูกตรวจสอบที่ pH เริ่มต้นของ
5 และปฏิกิริยาเวลา 30 นาที ตามผลการ
กำจัดของ AR73 ได้รับการปรับปรุงเป็นปริมาณตัวเร่งปฏิกิริยาเพิ่มขึ้นได้
ปริมาณ 0.8 กรัม / ลิตร แต่ไม่มีนัยสำคัญ increasewas สังเกต
ความเข้มข้นต่อไป (รูป. 4b) รวมซีโอดีและ AR73 กำจัด
ประสิทธิภาพสำหรับ MgO นาโนปริมาณ 0.8 กรัม / ลิตรเป็น 77%
(± 0.94) และ 99.5% (± 0.24) ตามลำดับ AR73 เพิ่ม
การกำจัดพร้อมกับการเพิ่มปริมาณ photocatalyst ที่เกิดจากการ
เพิ่มพื้นที่ผิวการผลิตเว็บไซต์ที่ใช้งานมากขึ้นสำหรับ
ปฏิกิริยาออกไซด์และประสิทธิภาพการดูดซับรังสี UVA โดย
ตัวเร่งปฏิกิริยา นี้นำไปสู่การสร้างเพิ่มเติมโอ้? สำหรับปฏิกิริยา
การย่อยสลายของสารมลพิษเป้าหมาย (Kordouli et al., 2015).
อย่างไรก็ตามดังแสดงในรูป 4b การกำจัดซีโอดีทั้งหมดไม่ได้
ปรับตัวดีขึ้นเกินกว่าปริมาณที่ photocatalyst 0.8 กรัม / ลิตรและแม้กระทั่งการ
ลดลงในปริมาณ 1.4 กรัม / ลิตร การเพิ่มขึ้นของปริมาณ photocatalyst
กว่ามูลค่าที่เหมาะสมที่จะนำไปสู่การรวมตัวของ photocatalyst
อนุภาคในการแก้ปัญหาการปิดเว็บไซต์ที่ใช้งานบนพื้นผิวมีความรับผิดชอบ
ในการสร้างโอ้? (Affam และ Chaudhuri, 2013;
. Khataee et al, 2015) ดังนั้นปริมาณ photocatlyst 0.8 กรัม / ลิตร
ได้รับเลือกสำหรับการศึกษาในตัวอย่างน้ำเสียจริง