Dewey went to great lengths to expl

Dewey went to great lengths to explain why such openness and flexibility are not anti-intellectual, but in fact promote a more active and engaged intelligence than that produced by forced, rote learning. Child-honoring and democracy go together, and a culture that is authoritarian toward its children will eventually become, if it is not already, authoritarian toward all but the most elite of its members. It is revealing, I think, to look at the No Child Left Behind program, with its relentless testing and rigid control of learning, in this light. I have heard NCLB referred to as “Childhood Left Behind,” which seems to me a troublingly accurate description. And if childhood is left behind, so too is our essential personhood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dewey ไปยาวมากเพื่ออธิบายเหตุดังกล่าวเปิดกว้างและยืดหยุ่นไม่ป้องกันทรัพย์สินทางปัญญา แต่ในความเป็นจริงส่งเสริมปัญญาที่ใช้งานอยู่ และมีส่วนร่วมมากขึ้นกว่าที่เรียนอาจ ถูกบังคับ สามารถพบเห็นเด็กและประชาธิปไตยไปด้วยกัน และวัฒนธรรมที่มีต่อเด็กของประเทศก็จะกลาย เป็น หากยังไม่ได้ ต่อแต่ที่สุดยอดของสมาชิกทุกประเทศ มันถูกเปิดเผย คิด ดูไม่เด็กซ้ายหลังโปรแกรม การทดสอบอย่างไม่หยุดยั้งและควบคุมเข้มงวดของการเรียนรู้ แสงนี้ ผมเคยได้ยิน NCLB เรียกว่า "วัยเด็กซ้ายหลัง ซึ่งดูเหมือนว่าผมอธิบายถูกต้อง troublingly และ ถ้าเด็กถูกทิ้ง เพื่อให้ได้ความเป็นบุคคลสำคัญของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดิวอี้ไปยาวมากเพื่ออธิบายว่าทำไมการเปิดกว้างและมีความยืดหยุ่นดังกล่าวไม่ได้ต่อต้านทางปัญญา แต่ในความเป็นจริงการส่งเสริมปัญญาใช้งานมากขึ้นและมีส่วนร่วมมากกว่าที่ผลิตโดยบังคับท่องจำ เด็กเคารพและประชาธิปไตยไปด้วยกันและวัฒนธรรมที่เป็นเผด็จการที่มีต่อเด็ก ๆ ในที่สุดก็จะกลายเป็นถ้ามันไม่ได้แล้วต่อเผด็จการทั้งหมด แต่ยอดที่สุดของสมาชิก มันเป็นเรื่องที่เผยให้เห็นผมคิดว่าจะมองไปที่เด็กถูกทิ้งไว้ข้างหลังโปรแกรมอย่างไม่หยุดยั้งกับการทดสอบและการควบคุมที่เข้มงวดของการเรียนรู้ในแง่นี้ ผมเคยได้ยิน และถ้าในวัยเด็กถูกทิ้งไว้ข้างหลังดังนั้นก็คือเป็นบุคคลที่สำคัญของเรา