Effect of dietary fiber on constipa

Effect of dietary fiber on constipation: A meta analysis
Jing Yang, Hai-Peng Wang, Li Zhou, and Chun-Fang Xu
AIM: To investigate the effect of dietary fiber intake on constipation by a meta-analysis of randomized controlled trials (RCTs).
METHODS: We searched Ovid MEDLINE (from 1946 to October 2011), Cochrane Library (2011), PubMed for articles on dietary fiber intake and constipation using the terms: constipation, fiber, cellulose, plant extracts, cereals, bran, psyllium, or plantago. References of important articles were searched manually for relevant studies. Articles were eligible for the meta-analysis if they were high-quality RCTs and reported data on stool frequency, stool consistency, treatment success, laxative use and gastrointestinal symptoms. The data were extracted independently by two researchers (Yang J and Wang HP) according to the described selection criteria. Review manager version 5 software was used for analysis and test. Weighted mean difference with 95%CI was used for quantitative data, odds ratio (OR) with 95%CI was used for dichotomous data. Both I2 statistic with a cut-off of ≥ 50% and the χ2 test with a P value < 0.10 were used to define a significant degree of heterogeneity.
RESULTS: We searched 1322 potential relevant articles, 19 of which were retrieved for further assessment, 14 studies were excluded for various reasons, five studies were included in the analysis. Dietary fiber showed significant advantage over placebo in stool frequency (OR = 1.19; 95%CI: 0.58-1.80, P < 0.05). There was no significant difference in stool consistency, treatment success, laxative use and painful defecation between the two groups. Stool frequency were reported by five RCTs, all results showed either a trend or a significant difference in favor of the treatment group, number of stools per week increased in treatment group than in placebo group (OR = 1.19; 95%CI: 0.58-1.80, P < 0.05), with no significant heterogeneity among studies (I2= 0, P = 0.77). Four studies evaluated stool consistency, one of them presented outcome in terms of percentage of hard stool, which was different from others, so we included the other three studies for analysis. Two studies reported treatment success. There was significant heterogeneity between the studies (P < 0.1, I2> 50%). Three studies reported laxative use, quantitative data was shown in one study, and the pooled analysis of the other two studies showed no significant difference between treatment and placebo groups in laxative use (OR = 1.07; 95%CI 0.51-2.25), and no heterogeneity was found (P = 0.84, I2= 0). Three studies evaluated painful defecation: one study presented both quantitative and dichotomous data, the other two studies reported quantitative and dichotomous data separately. We used dichotomous data for analysis.
CONCLUSION: Dietary fiber intake can obviously increase stool frequency in patients with constipation. It does not obviously improve stool consistency, treatment success, laxative use and painful defecation.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3544045/

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของกากใยท้องผูก: วิเคราะห์แบบเมตายางจิง วังไฮเปง โจวลี่ และ Xu ชุนฝางจุดมุ่งหมาย: เพื่อตรวจสอบผลของการบริโภคใยอาหารท้องผูก โดย meta-analysis ของ randomized ทดลองควบคุม (RCTs)วิธีการ: เราค้นหาไลบรา รีขั้น (2011) PubMed, Ovid MEDLINE (จาก 1946 ถึง 2554 ตุลาคม) สำหรับบทความเกี่ยวกับการบริโภคใยอาหารและท้องผูกโดยใช้เงื่อนไข: ท้องผูก ไฟเบอร์ เซลลูโลส สารสกัดจากพืช ธัญญาหาร รำ ดิชั้น หรือ plantago อ้างอิงของบทความที่สำคัญถูกค้นหาด้วยตนเองสำหรับการศึกษาที่เกี่ยวข้อง บทความมีสิทธิ์สำหรับการวิเคราะห์เมตาถ้าพวกเขามี RCTs คุณภาพ และรายงานข้อมูลความถี่ในการอุจจาระ อุจจาระความสอดคล้อง ความสำเร็จการรักษา ใช้ laxative และอาการระบบ ข้อมูลที่แยกต่างหาก โดยสองนักวิจัย (ยางเจและ HP วัง) ตามเกณฑ์การเลือกอธิบาย ตรวจทานจัดการเวอร์ชัน 5 ซอฟต์แวร์ถูกใช้สำหรับการวิเคราะห์และทดสอบ ถ่วงน้ำหนักผลต่างเฉลี่ย 95% CI ใช้สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณ อัตราส่วนราคา (หรือ) 95% CI ใช้สำหรับข้อมูล dichotomous สถิติทั้งสอง I2 มีตัด≥ 50% และทดสอบ χ2 กับ P ที่ ใช้ค่า < 0.10 จะ define ตัว significant ของ heterogeneityผลลัพธ์: เราค้นหา 1322 อาจเกี่ยวบทความ 19 ที่ถูกเรียกใช้สำหรับการประเมินเพิ่มเติม 14 ศึกษาได้แยกสำหรับเหตุผลต่าง ๆ รวมอยู่ในการวิเคราะห์การศึกษา 5 ใยอาหารพบเปรียบประการสำคัญความถี่ในการอุจจาระ (หรือ = 1.19; 95% CI: 0.58-1.80, P < 0.05) ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเก้าอี้ความสอดคล้อง ความสำเร็จการรักษา ใช้ laxative และ defecation เจ็บระหว่างสองกลุ่มได้ ความถี่ในการอุจจาระมีรายงาน โดย RCTs ห้า ผลลัพธ์ทั้งหมดแสดงให้เห็นแนวโน้มหรือความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสามารถรักษากลุ่ม จำนวนอุจจาระต่อสัปดาห์เพิ่มขึ้นในกลุ่มการรักษามากกว่ากลุ่มยาหลอก (หรือ = 1.19; 95% CI: 0.58-1.80, P < 0.05), กับ heterogeneity ไม่สำคัญระหว่างศึกษา (I2 = 0, P = 0.77) ศึกษา 4 ประเมินความสอดคล้องของอุจจาระ หนึ่งของพวกเขานำเสนอผลในรูปแบบของเปอร์เซ็นต์ของอุจจาระยาก ซึ่งแตกต่างจากคนอื่น ๆ เพื่อให้เรารวมอื่น ๆ 3 ศึกษาวิเคราะห์ ศึกษาสองรายงานความสำเร็จการรักษา มี heterogeneity สำคัญระหว่างศึกษา (P < 0.1, I2 > 50%) 3 ศึกษารายงานใช้ laxative ข้อมูลเชิงปริมาณที่แสดงในหนึ่งการศึกษา และวิเคราะห์รวมของการศึกษา 2 พบว่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาและกลุ่มยาหลอกใช้ laxative (หรือ = 1.07; 95% CI 0.51-2.25), และ heterogeneity ไม่พบ (P = 0.84, I2 = 0) สามการศึกษาประเมิน defecation เจ็บ: หนึ่งการศึกษานำเสนอข้อมูลทั้งเชิงปริมาณ และ dichotomous การศึกษาสองรายงานข้อมูลเชิงปริมาณ และ dichotomous แยกต่างหาก เราใช้ dichotomous ข้อมูลสำหรับการวิเคราะห์สรุป: การบริโภคใยอาหารสามารถชัดเพิ่มความถี่ในการอุจจาระในผู้ป่วยที่มีปัญหาท้องผูก มันไม่ชัดปรับปรุงเก้าอี้ความสอดคล้อง ความสำเร็จการรักษา ใช้ laxative และ defecation เจ็บปวดhttp://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3544045/

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของใยอาหารในอาการท้องผูก:
การวิเคราะห์อภิมาจิงหยางไห่เป็งวังหลี่โจวและChun-ฝางเสี่ยว
AIM: เพื่อศึกษาผลกระทบของการบริโภคใยอาหารในอาการท้องผูกโดย meta-analysis ของการทดลองแบบสุ่ม (RCTs) .
วิธีการ: เราได้ค้นหา Ovid MEDLINE (จาก 1946 ถึงเดือนตุลาคม 2011), Cochrane Library (2011), PubMed สำหรับบทความเกี่ยวกับการบริโภคใยอาหารและท้องผูกใช้คำนี้: ท้องผูกเส้นใยเซลลูโลสสารสกัดจากพืชธัญพืชรำข้าว, psyllium หรือ Plantago อ้างอิงจากบทความที่สำคัญถูกค้นด้วยตนเองสำหรับการศึกษาที่เกี่ยวข้อง บทความที่มีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับการวิเคราะห์อภิมาว่าพวกเขา RCTs ที่มีคุณภาพสูงและมีการรายงานข้อมูลเกี่ยวกับความถี่อุจจาระสอดคล้องอุจจาระประสบความสำเร็จในการรักษาการใช้ยาระบายและอาการระบบทางเดินอาหาร ข้อมูลที่ถูกสกัดอย่างอิสระโดยสองนักวิจัย (หยาง J และวัง HP) ตามเกณฑ์การคัดเลือกอธิบาย รีวิวรุ่นผู้จัดการ 5 ซอฟแวร์ที่ใช้ในการวิเคราะห์และการทดสอบ ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักที่มี CI 95% ที่ใช้สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณ odds ratio (OR) กับ 95% CI ใช้สำหรับข้อมูล dichotomous ทั้งสถิติ I2 มีการตัดออกจาก≥ 50% และการทดสอบχ2ที่มีค่า P จัดให้ <0.10 ถูกนำมาใช้ไปทางสายตะวันออกเฉียงเหนือมีนัยสำคัญในระดับลาดเทของเซลล์สืบพันธุ์.
ผลการศึกษา: เราได้ค้นหา 1322 บทความที่เกี่ยวข้องที่อาจเกิดขึ้น 19 แห่งที่ถูกดึงมาสำหรับการประเมินต่อไป 14 การศึกษาได้รับการยกเว้นด้วยเหตุผลต่างๆห้าการศึกษาถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์ ใยอาหารพบว่ามีข้อได้เปรียบที่สำคัญกว่ายาหลอกในอุจจาระบ่อย (OR = 1.19; 95% CI: 0.58-1.80, p <0.05) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความสอดคล้องอุจจาระประสบความสำเร็จในการรักษาการใช้ยาระบายและถ่ายอุจจาระเจ็บปวดระหว่างสองกลุ่ม ความถี่สตูลได้รับรายงานจากห้า RCTs ผลทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าทั้งแนวโน้มหรือความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความโปรดปรานของกลุ่มทดลองจำนวนอุจจาระต่อสัปดาห์ที่เพิ่มขึ้นในกลุ่มการรักษากว่าในกลุ่มยาหลอก (OR = 1.19; 95% CI: 0.58-1.80 , p <0.05) โดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญการศึกษา (I2 = 0, P = 0.77) สี่การศึกษาการประเมินความสอดคล้องอุจจาระหนึ่งของพวกเขานำเสนอผลในแง่ของอัตราร้อยละของอุจจาระแข็งที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ ดังนั้นเราจึงรวมถึงอื่น ๆ ที่สามการศึกษาสำหรับการวิเคราะห์ การศึกษาสองรายงานความสำเร็จของการรักษา มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการศึกษา (P <0.1, I2> 50%) สามการศึกษารายงานการใช้ยาระบายข้อมูลเชิงปริมาณก็แสดงให้เห็นในการศึกษารวบรวมและการวิเคราะห์ของอีกสองการศึกษาแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาและกลุ่มยาหลอกในการใช้ยาระบาย (OR = 1.07; 95% CI 0.51-2.25) และไม่มี ก็พบความแตกต่าง (P = 0.84, I2 = 0) สามการศึกษาการประเมินผลการถ่ายอุจจาระเจ็บปวด: การศึกษาหนึ่งที่นำเสนอข้อมูลทั้งเชิงปริมาณและเชิง dichotomous อีกสองรายงานการศึกษาข้อมูลเชิงปริมาณและ dichotomous แยกต่างหาก เราใช้ข้อมูลเพื่อการวิเคราะห์ dichotomous.
สรุป: การบริโภคใยอาหารอย่างเห็นได้ชัดสามารถเพิ่มความถี่อุจจาระในผู้ป่วยที่มีอาการท้องผูก มันไม่ได้อย่างเห็นได้ชัดในการปรับปรุงความสอดคล้องอุจจาระประสบความสำเร็จในการรักษาการใช้ยาระบายและถ่ายอุจจาระเจ็บปวด.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3544045/

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของเส้นใยอาหารต่ออาการท้องผูก : การวิเคราะห์
Meta จิงหยาง ไห่เผิง หวัง ลี ชุน ซูโจว และเขี้ยว
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลของการบริโภคเส้นใยอาหารบนท้องผูกด้วยการวิเคราะห์อภิมานและควบคุมการทดลอง ( RCTs ) .
วิธี : เราค้นหาโอวิด Medline ( จาก 2489 ถึงตุลาคม 2554 ) ห้องสมุด Cochrane ( 2011 )PubMed สำหรับบทความเกี่ยวกับการบริโภคใยอาหาร และท้องผูก โดยใช้เงื่อนไข : ท้องผูก , เส้นใยเซลลูโลส สารสกัดจากพืช , ธัญพืช , รำข้าว , psyllium หรือแพลนตาโก . อ้างอิงจากบทความที่สำคัญถูกตรวจค้นด้วยตนเองเพื่อการศึกษาที่เกี่ยวข้อง บทความที่มีสิทธิ์สำหรับการวิเคราะห์อภิมาน ถ้าพวกเขาเป็น RCTs ที่มีคุณภาพสูงและรายงานข้อมูลเกี่ยวกับความถี่ , เก้าอี้สตูลความสอดคล้อง , ความสำเร็จของการรักษาใช้เป็นยาระบาย และอาการทางเดินอาหาร ข้อมูลแยกอิสระโดย นักวิจัยสอง ( ยาง J และหวัง HP ) ตามการอธิบายเกณฑ์ในการคัดเลือก . ตรวจทานผู้จัดการรุ่น 5 ซอฟต์แวร์วิเคราะห์และทดสอบ ความแตกต่างค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก 95% CI ใช้สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณ อัตราส่วน ราคา ( หรือ ) โดยมี 95% CI เท่ากับใช้ข้อมูลไดโคโตมัส .ทั้ง I2 สถิติกับจุดตัดของ≥ 50% และχ 2 ทดสอบที่มีค่า P < 0.10 ใช้เด จึงต้องการ signi จึงไม่สามารถระดับความหลากหลาย .
ผลลัพธ์ : เราค้นหา 1322 ที่มีศักยภาพที่เกี่ยวข้องบทความที่ 19 ซึ่งถูกเรียกประเมินเพิ่มเติม รวม 14 เรื่องเหตุผลต่างๆ ห้า ศึกษา ถูกรวมไว้ในการวิเคราะห์เส้นใยให้ประโยชน์สำคัญกว่ายาหลอกในความถี่อุจจาระ ( OR = 10 ; 95% CI : 0.58-1.80 , p < 0.05 ) มีความแตกต่างในความสำเร็จการใช้ยาระบาย , เก้าอี้ , และปวดถ่ายอุจจาระระหว่างสองกลุ่ม ความถี่อุจจาระถูกรายงานโดยห้า RCTs ทั้งหมดมีผลให้แนวโน้ม หรือ ความแตกต่างกันในความโปรดปรานของกลุ่มการรักษาจำนวนอุจจาระต่อสัปดาห์เพิ่มขึ้นในกลุ่มทดลองมากกว่ากลุ่มยาหลอก ( OR = 10 ; 95% CI : 0.58-1.80 , p < 0.05 ) กับความหลากหลายของการศึกษาไม่แตกต่างกัน ( I2 = 0 , p = 0.77 ) การศึกษาการประเมินความสอดคล้องแป้นหนึ่งของพวกเขาที่แสดงผลในแง่ของจำนวนอุจจาระแข็ง ซึ่งจะแตกต่างจากผู้อื่น ดังนั้นเรารวมอีก 3 การศึกษาวิเคราะห์สองการศึกษารายงานความสำเร็จการรักษา มีความหลากหลายอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการศึกษา ( p < 0.1 , I2 > 50% ) สามการศึกษารายงานการใช้ยาระบาย ข้อมูลเชิงปริมาณที่แสดงในการศึกษา และ pooled การวิเคราะห์ของอีกสองการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่าง ระหว่างการรักษาและกลุ่มยาหลอกในการใช้ยาระบาย ( OR = 1.07 ; 95% CI 0.51-2.25 ) และไม่สามารถพบ ( P = 084 , I2 = 0 ) สามการศึกษาประเมินปวดถ่ายอุจจาระ : การศึกษาหนึ่งที่นำเสนอทั้งข้อมูลเชิงปริมาณและไดโคโตมัส อีกสองการศึกษารายงานข้อมูลเชิงปริมาณและไดโคโตมัสต่างหาก เราใช้ข้อมูล dichotomous สำหรับการวิเคราะห์ .
สรุป : การบริโภคใยอาหารเห็นได้ชัดสามารถเพิ่มความถี่ในอุจจาระผู้ป่วยท้องผูก มันไม่ชัดปรับปรุงความสอดคล้องบิฐความสำเร็จการใช้ยาระบายและเจ็บปวด
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/pmc3544045/ การถ่ายอุจจาระ