Table 1 shows the yields of RS III

Table 1 shows the yields of RS III obtained from cassava
starch suspended in distilled water, 1, 10 or
100 mmol/L lactic acid then autoclaved at 121 C for
1 h and incubated at different temperatures and times.
We considered the quantities of RS III in the raw cassava
starch (0.44 g/100 g) to be negligible and did not account
for them in the determination of RS III in the subsequent
experiments. Preliminary studies performed using lactic
and citric acid concentrations exceeding 100 and
50 mmol/L, respectively, were unsuitable as these concentrations
excessively acidified the starch slurries (pH < 3.0)
and created unfavourable conditions for enzymatic activity
in the subsequent isolation of RS III.
Irrespective of the incubation temperature or time, lower
amounts of RS III were formed from cassava starch suspended
in 100 mmol/L lactic acid compared to suspensions
in water. When the lactic acid concentration was decreased
to 10 mmol/L and further to 1 mmol/L, the RS III yields
approached or exceeded those from cassava starch suspended
in water (Table 1). Partial acid hydrolysis and thermal
treatment improves RS III yields by inducing partial depolymerisation
of amylose chains which results to increased
polymer mobility for molecular rearrangement (Thompson,
2000). Excessive hydrolysis of the glycosidic bonds, as may
have occurred in the 100 mmol/L lactic acid treatment, may
limit amylose recrystallisation during subsequent incubation.
The viscosities of the slurries gave an indication of
the extent of hydrolysis. The viscosity of autoclaved cassava
starch suspended in water or 1 mmol/L lactic acid was 1390
and 2140 mPa s, respectively. Both values were significantly
higher (P < 0.05) than the viscosities of starch suspended
in 100 mmol/L (20 mPa s) or 10 mmol/L lactic acid

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 แสดงอัตราผลตอบแทนของ RS III ได้จากมันสำปะหลัง
แป้งระงับในกลั่นน้ำ 1, 10 หรือ
กรด 100 mmol/L แล้ว autoclaved ที่ 121 C สำหรับ
1 h และ incubated ที่อุณหภูมิแตกต่างกันและเวลา
เราพิจารณาปริมาณของ RS III ในมันสำปะหลังดิบ
แป้ง (0.44 กรัม/100 กรัม) เป็นระยะ และทำบัญชี
สำหรับพวกเขาในการกำหนดของ RS III ในซึ่งต่อมา
ทดลอง ศึกษาเบื้องต้นที่ใช้แล็กติก
และเกิน 100 ความเข้มข้นของกรดซิตริก และ
50 mmol/L ตามลำดับ ไม่เหมาะสมเป็นความเข้มข้นเหล่านี้
acidified slurries แป้ง (pH < 3.0) มากเกินไป
และสร้างเงื่อนไข unfavourable สำหรับกิจกรรมเอนไซม์ในระบบ
แยกต่อมาของ RS III.
ไม่บ่มอุณหภูมิหรือเวลา ล่าง
จำนวน RS III ถูกก่อตั้งขึ้นจากแป้งมันสำปะหลังหยุด
ใน 100 mmol/L กรดเมื่อเทียบกับบริการ
ในน้ำ เมื่อมีลดความเข้มข้นกรดแลคติ
10 mmol/L การ ติด 1 mmol/L, RS III ทำให้
ประดับ หรือเกินจากแป้งมันสำปะหลังหยุด
น้ำ (ตารางที่ 1) ไฮโตรไลซ์กรดบางส่วนและความร้อน
รักษาช่วยเพิ่มผลผลิตของ RS III โดย inducing depolymerisation บางส่วน
ของโซ่และมีผลไปเพิ่ม
คล่องตัวพอลิเมอร์สำหรับ rearrangement โมเลกุล (ทอมป์สัน,
2000) ไฮโตรไลซ์มากเกินไปของพันธบัตร glycosidic พฤษภาคม
เกิดขึ้นในการบำบัดรักษากรด 100 mmol/L อาจ
จำกัด recrystallisation และระหว่างคณะทันตแพทยศาสตร์ต่อมา
การบ่งชี้ให้ viscosities ของ slurries
ขอบเขตของไฮโตรไลซ์ ความหนืดของมันสำปะหลัง autoclaved
แป้งระงับในน้ำหรือกรด 1 mmol/L ถูก 1390
และเหมาะกับแรง s ตามลำดับ ค่าทั้งสองได้อย่างมีนัยสำคัญ
สูง (P < 0.05) กว่า viscosities ของแป้งระงับ
100 mmol/L (20 แรง s) หรือกรด 10 mmol/L

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 1 แสดงผลผลิตของ RS III ที่ได้จากมันสำปะหลัง
แป้งแขวนลอยในน้ำ 1 , 10
100 มิลลิโมล / ลิตรแล้วสังเคราะห์กรดแลคติกที่ 121  C
1 H และบ่มที่อุณหภูมิและเวลาที่แตกต่างกัน .
เราถือว่าเป็นปริมาณของ RS III ในแป้งมันสำปะหลัง
ดิบ ( 0.44 กรัม / 100 กรัม ) ได้เล็กน้อยและไม่บัญชี
สำหรับพวกเขาในการหา RS III ในการทดลองภายหลัง

การศึกษาเบื้องต้นการใช้แลคติกและกรดซิตริกความเข้มข้นเกิน

100 และ 50 มิลลิโมล / ลิตร ตามลำดับ สามารถเป็นเหล่านี้มากเกินไปปรับความเข้มข้น
แป้ง slurries ( pH < 3.0 ) และสร้างเงื่อนไขเฉพาะสำหรับ

ในการแยกเอนไซม์ตามมาของ RS III
โดยไม่คำนึงถึงเวลาบ่มเพาะที่อุณหภูมิหรือลด
ปริมาณของ Rs 3 ขึ้นจากแป้งมันสำปะหลังระงับ
100 มิลลิโมล / ลิตร เมื่อเทียบกับกรดแลคติก
สารแขวนลอยในน้ำ เมื่อความเข้มข้นของกรดแลคติกลดลง
10 mmol / L และต่อ 1 มิลลิโมล / ลิตร อาร์เอส 3 ผลผลิต
เข้าหา หรือเกินจากแป้งมันสำปะหลังระงับ
ในน้ำ ( ตารางที่ 1 ) ย่อยด้วยกรดและความร้อน
บางส่วนการเพิ่มผลผลิตโดยอาร์เอส 3 กระตุ้นบางส่วน depolymerisation
ของอะไมโลสโซ่ซึ่งผลลัพธ์เพิ่มขึ้น
พอลิเมอร์การเคลื่อนไหวโมเลกุลใหม่ ( ทอมป์สัน ,
2 ) ปฏิกิริยาที่มากเกินไปของพันธะไกลโคซิดิกที่อาจ
เกิดขึ้นใน 100 มิลลิโมล / ลิตรกรดรักษา อาจ จำกัด การ recrystallisation โลส

การบ่มความหนืดของ slurries ให้ข้อบ่งชี้ของ
ขอบเขตการย่อย . ความหนืดของสารแขวนลอยในน้ำสังเคราะห์แป้งมันสำปะหลัง
1 มิลลิโมล / ลิตรหรือกรดแลคติกเป็น 1390
2140 MPa และวินาที ตามลำดับ ทั้งค่า
สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) มากกว่าความหนืดของแป้งระงับ
100 mmol / L ( 20 เมกกะปาสคาล ) หรือ 10 มิลลิโมล / ลิตร กรดแลกติก