BackgroundLittle other than subject

Background
Little other than subjective judgment is available to help clinicians determine when a patient should be transferred out of the intensive care unit.
Objective
To assess whether remaining in the intensive care unit longer than judged to be medically necessary is associated with increased 30-day mortality.
Methods
This prospective, observational cohort study was performed in a 13-bed, closed-model, adult medical intensive care unit of a county-owned, university-affiliated hospital that often has difficulty transferring patients to general care areas because of a lack of available beds. Analysis included all 2401 survivors of intensive care from the study period. Delay in discharge from the intensive care unit was defined as time elapsed between the request for transfer and the actual transfer.Logistic regression was used to assess the association of discharge delay with 30-day mortality, adjusting for demographics, comorbid conditions, type and severity of acute illness, care limitations in the unit, and other potential confounding variables. Nonlinear relationships with continuous variables were modeled with restricted cubic splines.
Results
Overall, 30-day mortality was 10.1%. Mean discharge delay was 9.6 (SD, 11.7) hours; 9.9% had a discharge delay exceeding 24 hours. The relationship of 30-day mortality to discharge delay was statistically significant and U-shaped,
with the nadir at 20 hours. Conclusions These data indicate an optimal time window for patients to leave the intensive care unit, with increased mortality not only if they leave earlier but also if they leave later than this optimal timing. (American Journal of Critical Care. 2013;22:390-397)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังน้อยแตกพิพากษาตามอัตวิสัยจะสามารถช่วยกำหนดว่าเมื่อผู้ป่วย clinicians ควรโอนย้ายจากหน่วยดูแลเร่งรัดการวัตถุประสงค์เพื่อประเมินว่าคงเหลือในหน่วยเร่งรัดดูแลที่นานกว่าตัดสินให้มีความจำเป็นทางเชื่อมโยงเพิ่มขึ้น 30 วันตายวิธีการการศึกษา cohort อนาคต สังเกตการณ์นี้ที่ดำเนินการใน 13 เตียง รุ่นปิด ผู้ใหญ่แพทย์เร่งรัดดูแลหน่วยของโรงพยาบาล เป็นเขต สังกัดมหาวิทยาลัยที่มักจะมีปัญหาในการโอนผู้ป่วยการดูแลทั่วไปเนื่องจากไม่มีเตียงว่าง วิเคราะห์รวมทั้งหมด 2401 ผู้ดูแลเร่งรัดจากรอบระยะเวลาศึกษา ความล่าช้าในการจำหน่ายจากหน่วยเร่งรัดดูแลถูกกำหนดเป็นเวลาที่ผ่านไประหว่างคำขอโอนและการโอนย้ายจริง ถดถอยโลจิสติกถูกใช้เพื่อประเมินความสัมพันธ์ของความล่าช้าในการปล่อย ด้วยการตาย 30 วัน การปรับปรุงสำหรับประชากร เงื่อนไข comorbid ชนิด และความรุนแรงของการเจ็บป่วยเฉียบพลัน จำกัดดูแลในหน่วย และศักยภาพอื่น ๆ confounding ตัวแปร ความสัมพันธ์ไม่เชิงเส้นกับตัวแปรต่อเนื่องถูกจำลอง ด้วยลูกบาศก์ splines จำกัดผลลัพธ์การตายโดยรวม 30 วันได้ 10.1% หมายถึง การหน่วงเวลาปล่อย 9.6 (SD, 11.7) ชั่วโมง 9.9% ได้เลื่อนปล่อยเกิน 24 ชั่วโมง ความสัมพันธ์ของการตาย 30 วันเลื่อนการปลดถูกทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ และรูป ตัวยูwith the nadir at 20 hours. Conclusions These data indicate an optimal time window for patients to leave the intensive care unit, with increased mortality not only if they leave earlier but also if they leave later than this optimal timing. (American Journal of Critical Care. 2013;22:390-397)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาเล็ก ๆ น้อย ๆ อื่น ๆ นอกเหนือจากการตัดสินอัตนัยที่มีอยู่เพื่อช่วยให้แพทย์ตรวจสอบเมื่อผู้ป่วยควรได้รับการถ่ายโอนจากหน่วยดูแลผู้ป่วยหนัก. วัตถุประสงค์เพื่อประเมินว่าจะเหลืออยู่ในห้องไอซียูนานกว่าการตัดสินที่จะจำเป็นในทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของอัตราการตาย 30 วัน . วิธีการที่คาดหวังการศึกษาการศึกษาเชิงนี้ได้รับการดำเนินการใน 13 เตียงปิดรุ่นหน่วยการดูแลทางการแพทย์อย่างเข้มข้นผู้ใหญ่ของเขตที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยในเครือที่มักจะมีปัญหาการโอนย้ายผู้ป่วยไปยังพื้นที่การดูแลทั่วไปเพราะการขาดของ เตียงที่มีอยู่ การวิเคราะห์รวมทั้งหมด 2,401 รอดชีวิตของผู้ป่วยหนักจากระยะเวลาการศึกษา ความล่าช้าในการออกจากหน่วยดูแลผู้ป่วยหนักถูกกำหนดเป็นเวลาที่ผ่านไประหว่างการขอโอนและการถดถอย transfer.Logistic ที่เกิดขึ้นจริงที่ใช้ในการประเมินความสัมพันธ์ของความล่าช้าปล่อยกับการตาย 30 วันเมื่อปรับค่าประชากรเงื่อนไข comorbid ชนิดและความรุนแรง ของการเจ็บป่วยเฉียบพลันข้อ จำกัด ดูแลในหน่วยและตัวแปรอื่น ๆ ที่อาจเกิดขึ้นรบกวน ความสัมพันธ์เชิงเส้นกับตัวแปรอย่างต่อเนื่องได้รับการสร้างแบบจำลองที่มีเส้นโค้งลูกบาศก์ จำกัด . ผลโดยรวม, การตาย 30 วันเป็น 10.1% ความล่าช้าในการปล่อยค่าเฉลี่ยเป็น 9.6 (SD, 11.7) ชั่วโมง; 9.9% มีความล่าช้าปล่อยเกิน 24 ชั่วโมง ความสัมพันธ์ของการตาย 30 วันที่จะปล่อยล่าช้านัยสำคัญทางสถิติและรูปตัวยู, มีจุดต่ำสุดที่ 20 ชั่วโมง สรุปข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นหน้าต่างเวลาที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วยที่จะออกจากหอผู้ป่วยหนักที่มีอัตราการตายเพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ถ้าพวกเขาออกจากก่อนหน้านี้ แต่ยังถ้าพวกเขาปล่อยให้เกินระยะเวลาที่เหมาะสมนี้ (วารสารอเมริกันการดูแลที่สำคัญ 2013; 22:. 390-397)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติเล็ก ๆน้อย ๆอื่น ๆตัดสินอัตนัย
กว่าที่มีอยู่เพื่อช่วยให้แพทย์ทราบเมื่อผู้ป่วยควรย้ายออกจากไอซียู มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินว่า

ที่เหลืออยู่ในหอผู้ป่วยนานกว่าการตัดสินจะสมในจำเป็นนั้นเกี่ยวข้องกับการเพิ่ม 30 วัน อัตราการตาย วิธีนี้

ติดตามสังเกตการณ์การศึกษาในอนาคต ใน 13 เตียงแบบปิด ผู้ใหญ่ หอผู้ป่วยหนักอายุรกรรมของโรงพยาบาลในเครือมหาวิทยาลัยเขตที่เป็นเจ้าของ ที่มักจะมีความยากย้ายผู้ป่วยไปยังพื้นที่การดูแลทั่วไป เพราะไม่มีเตียงพร้อม การวิเคราะห์รวมทั้งหมด 2401 ผู้รอดชีวิตจากการดูแลจากระยะเวลาการศึกษาความล่าช้าในการออกจาก ICU เป็นกำหนดเวลาที่ผ่านไประหว่างการขอโอนและการโอนจริง ใช้ Logistic Regression ประเมินสมาคมการหน่วงเวลา 30 วันตาย สำหรับการรองรับ comorbid เงื่อนไข ชนิดและความรุนแรงของการเจ็บป่วยเฉียบพลัน , การดูแลข้อ จำกัด ในหน่วย และตัวแปร confounding ที่มีศักยภาพอื่น ๆ .ความสัมพันธ์เชิงเส้นกับตัวแปรแบบต่อเนื่องมีจำกัด 500 ลูกบาศก์ด้วย .

โดยรวมผล 30 วัน อัตราการตายเป็น 10.1% หมายถึงปล่อยล่าช้าเฉลี่ย 9.6 ( SD , 11.7 ) ชั่วโมง ร้อยละ 9.9 มีจำหน่ายล่าช้าเกิน 24 ชั่วโมง ความสัมพันธ์ของการตายการหน่วงเวลา 30 วัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และบางอุตสาหกรรม
, กับจุดจอมดินใน 20 ชั่วโมงสรุปข้อมูลเหล่านี้บ่งชี้ที่ดีที่สุดเวลาหน้าต่างสำหรับผู้ป่วยออกจากไอซียู มีอัตราการตายเพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ถ้าพวกเขาออกไปก่อน แต่ถ้าพวกเขาปล่อยช้ากว่าเวลาที่เหมาะสมนี้ ( วารสารการดูแลที่สำคัญของชาวอเมริกัน 2013 ; 22:390-397 )