As the passenger drew nearer Kibum’

As the passenger drew nearer Kibum’s head didn’t move but his tongue didn’t stop and he began to suck just hard enough to make Jinki swear out loud, thankfully before the walking man was within earshot. The man couldn’t seem to pass by fast enough and Jinki’s self control was rapidly depleting, his entire body shaking now. He tried to steady his breathing into something close to normal but it was just as shaky as his body and Kibum just didn’t stop. His grip in Kibum’s hair tightened and Kibum moaned, the vibrations sending Jinki’s eyes rolling back into his head with his own low moan.

As soon as the other passenger had passed them by two seats Jinki’s grip loosened and Kibum slid forward again so far that Jinki hit the back of his throat, swearing once again under his breath. “Fuck, Kibum…”

Jinki’s words and moans were just barely quiet enough to be covered by the airplane noise as Kibum began to hum, running his tongue more roughly over Jinki’s throbbing length. Jinki’s head was now completely clouded over the way it always was when Kibum did things like this and he could no longer try to be subtle, but luckily Kibum noticed and decided not to drag things out any longer. When Jinki’s panting overtook his moaning and he was straining against his seatbelt almost constantly, Kibum moved faster. Jinki’s body tensed in the seat and Kibum pulled back, dragging his tongue along the slit of Jinki’s cock, pressing his lips tight and sliding back forward again quickly with a slightly louder hum. Jinki’s fingers tightened in Kibum’s hair again as he came with a gasp and a bit back moan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะผู้โดยสารดึง nearer Kibum ของศีรษะไม่ได้ย้าย แต่ลิ้นของเขาไม่หยุด และเริ่มดูดเพียงยากพอทำ Jinki สาบานดัง ๆ ขอบคุณก่อนคนเดินได้ภายใน earshot คนไม่สามารถดูเหมือนจะ ผ่านอย่างรวดเร็วเพียงพอ และ Jinki ของตนเองควบคุมได้อย่างรวดเร็ว พึ่ง ร่างกายของเขาทั้งที่ตอนนี้สั่น เขาพยายามคงหายใจของเขาเป็นสิ่งที่ใกล้กับปกติ แต่มันเป็นเพียงเสียงสั่นตามร่างกายของเขา และ Kibum เพียงไม่หยุด เขาจับผมของ Kibum ทำให้รัดกุม และ moaned Kibum สั่นสะเทือนส่งตาของ Jinki กลิ้งกลับศีรษะด้วยคร่ำต่ำของเขาเอง ทันทีที่ผู้โดยสารอื่น ๆ ได้ผ่านได้ โดยจับที่นั่งสอง Jinki หลวม และ Kibum ฝ่อไปข้างหน้า อีกไกล Jinki ที่ตีด้านหลังของคอของเขา ด่าทอการสบถอีกครั้งภายใต้ลมหายใจของเขา "Fuck, Kibum..."Jinki’s words and moans were just barely quiet enough to be covered by the airplane noise as Kibum began to hum, running his tongue more roughly over Jinki’s throbbing length. Jinki’s head was now completely clouded over the way it always was when Kibum did things like this and he could no longer try to be subtle, but luckily Kibum noticed and decided not to drag things out any longer. When Jinki’s panting overtook his moaning and he was straining against his seatbelt almost constantly, Kibum moved faster. Jinki’s body tensed in the seat and Kibum pulled back, dragging his tongue along the slit of Jinki’s cock, pressing his lips tight and sliding back forward again quickly with a slightly louder hum. Jinki’s fingers tightened in Kibum’s hair again as he came with a gasp and a bit back moan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นผู้โดยสารเข้ามาใกล้หัวของคิบอมไม่ได้ย้าย แต่ลิ้นของเขาก็ไม่ได้หยุดและเขาก็เริ่มที่จะดูดเพียงอย่างหนักพอที่จะทำให้จินกิสาบานออกมาดัง ๆ ก่อนที่จะขอบคุณคนที่เดินอยู่ในระยะที่ได้ยิน คนไม่สามารถดูเหมือนจะผ่านไปอย่างรวดเร็วพอและการควบคุมตัวเองจินกิถูกทำลายอย่างรวดเร็วทั้งร่างกายของเขาสั่นในขณะนี้ เขาพยายามที่จะคงการหายใจของเขาเป็นสิ่งที่ใกล้เคียงกับปกติ แต่มันก็เป็นเช่นเดียวกับที่สั่นคลอนในขณะที่ร่างกายของเขาและคิบอมก็ไม่ได้หยุด จับของเขาในผมคิบอมที่รัดกุมและคิบอมครางสั่นสะเทือนส่งสายตาจินกิของกลิ้งกลับเข้ามาในหัวของเขากับครางต่ำของตัวเอง. ทันทีที่ผู้โดยสารคนอื่น ๆ ที่ผ่านมาพวกเขาโดยทั้งสองนั่งจับจินกิของหลวมและคิบอมเลื่อนไปข้างหน้าอีกครั้งเพื่อให้ห่างไกลที่จินกิ ตีกลับของลำคอของเขาสาบานอีกครั้งภายใต้ลมหายใจของเขา "เพศสัมพันธ์, คิบอม ... " คำพูดของจินกิและครวญครางอยู่เพิ่งเงียบสงบพอที่จะได้รับการคุ้มครองจากเสียงเครื่องบินเป็นคิบอมเริ่มครวญเพลงที่ใช้ลิ้นของเขามากขึ้นประมาณมากกว่าความยาวของการสั่นจินกิ หัวจินกิก็คือตอนนี้อย่างสมบูรณ์เมฆมากกว่าวิธีที่มันมักจะเป็นตอนที่คิบอมไม่ได้สิ่งที่ต้องการนี้และเขาไม่สามารถที่จะพยายามที่จะบอบบาง แต่โชคดีที่คิบอมสังเกตเห็นและตัดสินใจที่จะไม่ลากสิ่งที่ออกได้อีกต่อไป เมื่อหอบของจินกิแซงเสียงสวดของเขาและเขาถูกรัดกับเข็มขัดนิรภัยของเขาเกือบตลอดเวลา, คิบอมย้ายได้เร็วขึ้น ร่างกายของจินกิ tensed ในที่นั่งและคิบอมดึงกลับลากลิ้นของเขาพร้อมช่องของไก่ของจินกิกดริมฝีปากของเขาแน่นและเลื่อนกลับไปข้างหน้าอีกครั้งอย่างรวดเร็วด้วยการครวญเพลงดังเล็กน้อย นิ้วมือของจินกิรัดกุมในผมของคิบอมอีกครั้งในขณะที่เขามาพร้อมกับอ้าปากค้างและครางกลับบิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฐานะผู้โดยสารเข้าไปใกล้คิมคิบอมหัวไม่ขยับ แต่ลิ้นของเขาไม่ได้หยุด และเขาเริ่มดูดก็หนักพอที่จะทำให้จินกิสบถออกมาดังๆ ขอบคุณก่อนเดินเขาได้ยิน . ผู้ชายไม่สามารถดูเหมือนจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว จินกิก็เพียงพอและควบคุมตนเองได้หมดไปอย่างรวดเร็ว ร่างกายทั้งหมดของเขาสั่นแล้วเขาพยายามประคองลมหายใจของเขาเป็นสิ่งที่ใกล้เคียงกับปกติ แต่มันก็สั่นขณะที่ร่างกายของเขาและคิบอมก็ไม่ได้หยุด เขาจับในคิบอมผมแน่นและคิบอมคราง , การสั่นสะเทือนส่งจินกิหลับตากลิ้งกลับเข้าไปในหัวเขาครางต่ำของเขาเอง

ทันทีที่ผู้โดยสารอื่น ๆที่ผ่านมา โดยสองที่นั่ง จินกิก็จับหลวมและคิบอมเลื่อนไปข้างหน้าอีกไกล ที่จินกิตีหลังคอของเขา สาบานอีกครั้งภายใต้ลมหายใจของเขา " บ้า คิบอม . . . . . . . " จินกิพูดแล้ว

. . ก็แทบจะเงียบพอที่จะครอบคลุมเครื่องบินเสียงคิบอมเริ่มฮัมเพลง ใช้ลิ้นของเขาอีกประมาณกว่า จินกิเต้นตุบ ๆความยาวหัวหน้า จินกิก็ตอนนี้กลายเป็นเมฆไปทางเสมอเมื่อคิบอมทำแบบนี้ และเขาจะไม่พยายามที่จะเป็นสีสัน แต่โชคดีที่คิบอมสังเกตเห็น และตัดสินใจไม่ต้องลากมันออกมาได้อีกต่อไป เมื่อจินกิก็หอบแซงหน้าของเขา . เขางุนงงกับเข็มขัดนิรภัยของเขาเกือบจะตลอดเวลา คิบอมขยับเร็วขึ้น ร่างของจินกิเกร็งในที่นั่งและคิบอมดึงกลับลากลิ้นไปตามร่องของจินกิก็ช่วย กดริมฝีปากแน่นและเลื่อนกลับไปข้างหน้าอีกครั้งอย่างรวดเร็วด้วยเล็กน้อยดังขึ้น เสียงฮัม นิ้วมือของจินกิก็ตึงตัวในคิบอมผมอีกครั้งเมื่อเขากลับมาพร้อมกับอ้าปากค้างและบิตกลับคราง