Over-Saving in SingaporeThe questio

Over-Saving in Singapore
The question of over-saving in Singapore’s case has been discussed, more or less
directly, since the second half of the 1980s, partly initiated by the country’s
recession in 1985/86 which only Singapore experienced and was preceded by
sustained increases in the country’s saving rates peaking at 46.6 percent in 1983.
One of the earliest examples, a study group of the National University headed by
Prof. Lim Chong-Yah, who was also the president of the tri-partite National
Wage Council, did not necessarily address the question of over-saving directly,
but still recommended changes to the CPF among them a reduction in
mandatory contribution rates.458 The study group argued that after provisions
have been made for housing, for life annuity, and for Medisave, the 50% rate of
contributions to the CPF in the early 1980s was quite in excess of the needs of an
average worker in Singapore. Koh (1987) reads this as implying that Singapore
had over-saved.459 In fact, the government seems to have reached the same
conclusion, because it did indeed lower the CPF contribution rates twice in 1986
and 1987.460 Nevertheless, the government has always emphatically disputed the
view that Singaporeans are saving too much.461 Han (1996), in a book edited by

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประหยัดมากกว่าในสิงคโปร์คำถามที่ประหยัดมากกว่าในกรณีของสิงคโปร์ได้มีการหารือ น้อยตั้งแต่ครึ่งหลังของทศวรรษ 1980 เริ่มต้นบางส่วนของประเทศโดยตรงภาวะถดถอยในปี 1985/86 ที่สิงคโปร์เท่านั้นที่มีประสบการณ์ และถูกนำหน้าด้วยเพิ่ม sustained ในประเทศราคาบันทึกจุดที่ 46.6 เปอร์เซ็นต์ในปี 1983หนึ่งในตัวอย่างแรกสุด กลุ่มการศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งชาติโดยรศ.ริมช่อง-Yah ผู้เป็นประธานแห่งชาติฟุตบอลตรียังคณะกรรมการค่าจ้าง ไม่จำเป็นต้องได้อยู่คำถามที่มากเกินไปบันทึกโดยตรงแต่ยังคงแนะนำการเปลี่ยนแปลงให้บริษัทซีพีเอฟในหมู่พวกเขาลดrates.458 บังคับส่วนกลุ่มศึกษาการโต้เถียงที่หลังจากบทบัญญัติทำสำหรับการอยู่อาศัย สำหรับชีวิตสี่ปี และ Medisave อัตรา 50% ของส่วนการบริษัทซีพีเอฟในต้นทศวรรษ 1980 มีมากเกินกว่าความต้องการของการผู้ปฏิบัติงานเฉลี่ยในสิงคโปร์ เกาะ (1987) อ่านนี้เป็นหน้าที่ที่สิงคโปร์มี saved.459 มากกว่าความเป็นจริง รัฐบาลน่าจะ มีครบเหมือนกันบทสรุป เนื่องจากมันไม่ได้จริง ๆ ลดสัดส่วนบริษัทซีพีเอฟราคาสองครั้งในปี 1986และ 1987.460 แต่ รัฐบาลได้เสมอกึกก้องมีข้อโต้แย้งมุมมองที่บันทึกยังสิงคโปร์เกินไป much.461 ฮั่น (1996), ในหนังสือแก้ไขโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่าประหยัดในสิงคโปร์คำถามกว่าประหยัดในกรณีของสิงคโปร์ได้รับการกล่าวที่มากหรือน้อยโดยตรงตั้งแต่ช่วงครึ่งหลังของปี1980 ที่ริเริ่มโดยส่วนหนึ่งของประเทศที่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยใน1985-1986 ซึ่งมีเพียงสิงคโปร์ที่มีประสบการณ์และถูกนำหน้าด้วยอย่างยั่งยืนเพิ่มขึ้นในประเทศที่มีอัตราการประหยัดจุดที่ร้อยละ 46.6 ในปี 1983 เป็นหนึ่งในตัวอย่างแรกกลุ่มการศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งชาตินำโดยศ. ลิมจงย่ะซึ่งเป็นประธานของไตรภาคีแห่งชาติสภาค่าจ้างไม่จำเป็นต้องอยู่คำถามกว่าประหยัดโดยตรงแต่ยังคงแนะนำการเปลี่ยนแปลงของซีพีเอฟในหมู่พวกเขาลดลงในผลงานที่ได้รับคำสั่ง rates.458 การศึกษา กลุ่มที่ถกเถียงกันอยู่ว่าหลังจากที่บทบัญญัติได้รับการทำเพื่อที่อยู่อาศัยสำหรับเงินงวดชีวิตและ Medisave อัตรา 50% ของเงินสมทบซีพีเอฟในช่วงต้นทศวรรษที่1980 ก็ค่อนข้างในส่วนที่เกินความต้องการของคนงานเฉลี่ยในสิงคโปร์ เกาะ (1987) อ่านนี้เป็นหมายความว่าสิงคโปร์มีมากกว่าsaved.459 ในความเป็นจริงรัฐบาลที่ดูเหมือนว่าจะมีรายได้ถึงเดียวกันสรุปเพราะมันไม่แน่นอนที่ต่ำกว่าอัตราผลงานซีพีเอฟเป็นครั้งที่สองในปี1986 และ 1,987.460 อย่างไรก็ตามรัฐบาลได้เสมออย่างเด่นชัด พิพาทเห็นว่าสิงคโปร์กำลังบันทึกเกินไปmuch.461 ฮัน (1996) ในหนังสือแก้ไขโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากกว่าการประหยัดในสิงคโปร์
คำถามกว่าประหยัดในกรณีของสิงคโปร์ได้รับการกล่าวถึงมากขึ้นหรือน้อยลง
โดยตรงตั้งแต่ครึ่งหลังของปี 1980 บางส่วนมาจากภาวะถดถอยของประเทศในปี 1985 / 86
ที่สิงคโปร์เท่านั้นที่มีประสบการณ์และตามมาด้วย
sustained เพิ่มขึ้นในประเทศของการประหยัดราคา 46.6 จุดที่ ในปี 1983
หนึ่งในตัวอย่างแรกกลุ่มการศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งชาตินำโดย
ศ. ลิม ชง นี่ ใครเป็นประธานสภาแห่งชาติ
ค่าจ้างไตรซึ่งแบ่งออกเป็นส่วนๆ , ไม่จําเป็นต้องที่อยู่คำถามกว่าประหยัดโดยตรง
แต่ยังแนะนำการเปลี่ยนแปลงในอาหารของพวกเขาลด
บริจาคบังคับ rates.458 กลุ่มแย้งว่า หลังจากที่เสบียง
ได้รับการทำสำหรับที่อยู่อาศัยสำหรับชีวิตรายปีและเมดิเซฟ อัตรา 50 %
บริจาคเพื่อมหาชนในต้นทศวรรษ 1980 มีมากเกินความต้องการของ
คนงานเฉลี่ยในสิงคโปร์ เกาะ ( 1987 ) อ่านได้ว่า ที่สิงคโปร์มี over-saved.459
ในความเป็นจริง รัฐบาลจะได้ข้อสรุปเดียวกัน
เพราะมันลดอาหารแก่ผู้สองครั้งในปี 1986 และ
1987.460 อย่างไรก็ตามรัฐบาลได้ออกมาโต้แย้ง
วิวสิงคโปร์จะประหยัดด้วย much.461 ฮัน ( 1996 ) ในหนังสือที่เขียนโดย