Practice has tended to differ from

Practice has tended to differ from that of the UK, with pfa generally finding use as a component of cement, or considered k times as effective as cement (with k ranging from 0 to 0.5) when added at the concrete mixer.
Material with a wider range of fineness has also, in the main, been permitted.
The new European standard BS EN 450 for pfa has, as a result, included limits on material quality which are likely to have implications for UK practice.
The fineness has been set at 40% retained on a 45 µm sieve, compared to the BS 3892, Part 1 value of 12.0%, while the loss-on-ignition (LOI) has reduced from 6.0 to 5.0% (with 7.0% permitted nationally).
The other main change is in the control of material quality, with the requirement that pfa fineness should be within 10% of the supplier’s declared mean.
For most other properties, only relatively minor differences exist between the two standards.
The full impact of BS EN 450 will be felt by the concrete construction industry in 1999, when the European Standard BS EN 206 for concrete, which calls up pfa to BS EN 450, is introduced, making it possible for engineers to more readily apply the new pfa standard. This paper describes the work of study carried out at the University of Dundee, specifically aimed at addressing the technical and practical issues associated with the use of pfa to BS EN 450 in structural concrete.
Influences on concrete strength
A wide range of materials were considered to fully examine the influences of BS EN 450 pfa on concrete performance. The work included pfa covering, or just at the limit of, the BS EN 450 fineness and LOI ranges, from various UK sources. The Portland cement (PC) used was of class 42.5N to BS 12 and the aggregates of 20mm maximum size and sand to Zone M of BS 882.
The initial series of mixes was used to assess the effect of pfa fineness and LOI on concrete strength and covered the range of binder contents 250 to 550 kg/m3 , with 30% pfa replacement. The free water and coarse aggregate contents of these mixes were fixed at 175 and content reduced with increasing binder content to maintain the yield.
Compressive strength tests on 100 mm concrete cubes were carried out at ages up to 28 days after curing in water at 20˚C.
Fineness
A comparison of the 28-day strengths for concretes containing pfa of varying fineness (LOI 3.5 – 5.5 %) over the range of binder contents is given in Figure 1. This shows that there was a gradual reduction in strength with decreasing pfa fineness (increasing sieve retention), the effect increasing both with binder content and concrete age. Similar results were obtained from other tests on concrete containing pfa from a single source, but varying fineness over the BS EN 450 range. Therefore, the use of BS EN 450 pfa at the coarser end of the permitted range for equal binder content concrete will lead to strength reductions, compared to BS 3892, Part 1 pfa.
Loss – on – ignition
The results from test on concrete containing pfa of the same fineness (27.0%), but varying LOI (3.5 and 8.0%) for binder contents of 250 – 450 kg/m3 indicated differences generally less than 2.0 N/mm2 between these. Hence, an increase in LOI to 7.0% allowed nationally in BS EN 450 and that in the recently revised edition of BS 3892, Part 1, is of little practical significance, provided the LOI is relatively constant.
Equivalent strengths
Given the pfa fineness effect noted, a means of achieving equivalent strength with BS EN 450 pfa was required. A number of methods exist for proportioning pfa concrete, including the k-factor and optimization methods. However, to minimize the changes required, it was decided to approach this by simple adjustment of the water/cement ratio. With the small strength changes observed with pfa fineness, modifying the w/c ratio was likely to be minor and the use of this method easy to apply in practice.
The result shown in Figure 1 were used to establish the adjustments needed over the range of strengths to take account of fineness, with examples for 5, 20 and 40% retained on a 45 µm sieve given in Figure 2. This method was used initially at a single design strength with fine and coarse pfa, and appropriate changes made to the w/c ratio via either (1) the water content or (2) binder content or (3) both. It was found for all methods of adjustment that similar strength development profiles were obtained for concretes containing coarser pfa, compared to those with finer material.
Following this approach, the mix proportions given in Table 1 were developed. These were then tested (by adjustment the water content) for strength development (100 cubes, water – cured at 20 ˚C); the results are shown in Figure 3. As indicated, this method enabled equivalent strength to be achieved between fine and coarse pfa across the range of design strengths to 28 days and the results fell within a narrow band at all other ages. Tests of concrete containing pfa of variable LOI, but similar fineness, were also carried out with these mix proportions and this was again found to have little influence on strength.
Strength test results for these concretes, cured in air, showed similar effects. Indeed, the influence of moisture loss on hydration was dominant and any effect of pfa properties was minor.
Performance of BS EN 450 pfa in concrete
Using the method described above, and adjustment the w/c ratio of the mix (through the water content) to control strength, other aspects of pfa concrete performance using material over the BS EN 450 pfa fineness range were evaluated.
For the engineering properties, work from a related study has been considered, covering a range of design strengths. For durability, mixes developed in Table 1, straddling the requirements of BS 5328 (minimum binder content, maximum w/c ratio) for the particular property under consideration, were tested. All concretes in this work were water – cured, unless otherwise indicated. The test methods used (either standard methods or techniques developed at the University of Dundee – see references) and the results obtained are given in Tables 2 and 3.
Engineering properties
The result from tests for modulus of elasticity, creep coefficient and drying shrinkage are given in Table 2. As indicated, these followed expected behavior in terms of the effect of design strength on each property. However, no influence of pfa fineness on any of these was noted.
Durability
The result from tests for the main concrete or reinforcement deterioration processes, including chloride diffusion, carbonation depth, sulfate resistance, freeze/thaw and abrasion are given in Table 2. Again, expected behavior in terms of the effects of design strength on each property was obtained, but no influence of pfa fineness was found. Tests on variable LOI pfa concrete indicated that LOI also had little or no effect on durability up to a /Loi of 8.0%
Practical issues for use
The fineness of pfa over the BS EN 450 range will influence concrete strength, with reductions for each 5.0% increase in sieve retention of between approximately 0.5 N/mm2 and 1.5 N/mm2 over the practical binder range at 28 days. The permitted ±10.0% in the standard on the supplier’s declared mean can contribute to increased variability by up to 3.0 N/mm2 and may therefore add to the design margin of concrete producers. Pfa suppliers may, therefore, decide or be required to reduce the permitted variability. In contrast, the LOI limit of 7.0% is satisfactory, with little influence on compressive strength.
Tests using the range of Portland cements produced or available in the UK, combined with pfa to BS EN 450 indicate that the trends for pfa fineness, obtained with the reference cement, are maintained with the other sources of Portland cement. In addition, the variability in compressive strength of concrete associated with a range of pc/pfa combinations, using material from different sources, is no greater than that obtained for pc concrete.
A method of mix proportioning that takes account of the effect of pfa fineness on concrete strength has been devised. It is simple and can be integrated into existing concrete mix design procedures and production practice. Other aspects of concrete performance including engineering and durability properties are equivalent for pfa concretes over the BS EN 450 fineness range, providing the concretes are of the same design strength, achieved in the w/c ratio, via the mix water content.
the authors are currently undertaking a technology transfer programme for BS EN 450 pfa funded by DETR/industry. A technical guidance document will be produced and a number of seminars held during 1998 and 1999 in preparation for the new standard.
Acknowledgements
The authors would like to acknowledge the DETR and Industrial Partners: BRMCA, Castle Cement Ltd, Electricity Supply Board (Eire), National Power plc, NIGEN and Scottish Power – Ash Sales for their funding and guidance. In addition, thanks are given to Dr B J Mage for his help during the experimental work.

Practice has tended to differ from that of the UK, with pfa generally finding use as a component of cement, or considered k times as effective as cement (with k ranging from 0 to 0.5) when added at the concrete mixer.
Material with a wider range of fineness has also, in the main, been permitted.
The new European standard BS EN 450 for pfa has, as a result, included limits on material quality which are likely to have implications for UK practice.
 The fineness has been set at 40% retained on a 45 µm sieve, compared to the BS 3892, Part 1 value of 12.0%, while the loss-on-ignition (LOI) has reduced from 6.0 to 5.0% (with 7.0% permitted nationally). 
 The other main change is in the control of material quality, with the requirement that pfa fineness should be within 10% of the supplier’s declared mean. 
  For most other properties, only relatively minor differences exist between the two standards.
 The full impact of BS EN 450 will be felt by the concrete construction industry in 1999, when the European Standard BS EN 206 for concrete, which calls up pfa to BS EN 450, is introduced, making it possible for engineers to more readily apply the new pfa standard. This paper describes the work of study carried out at the University of Dundee, specifically aimed at addressing the technical and practical issues associated with the use of pfa to BS EN 450 in structural concrete.
Influences on concrete strength
A wide range of materials were considered to fully examine the influences of BS EN 450 pfa on concrete performance. The work included pfa covering, or just at the limit of, the BS EN 450 fineness and LOI ranges, from various UK sources. The Portland cement (PC) used was of class 42.5N to BS 12 and the aggregates of 20mm maximum size and sand to Zone M of BS 882.
 The initial series of mixes was used to assess the effect of pfa fineness and LOI on concrete strength and covered the range of binder contents 250 to 550 kg/m3 , with 30% pfa replacement. The free water and coarse aggregate contents of these mixes were fixed at 175 and content reduced with increasing binder content to maintain the yield.
Compressive strength tests on 100 mm concrete cubes were carried out at ages up to 28 days after curing in water at 20˚C.
Fineness 
A comparison of the 28-day strengths for concretes containing pfa of varying fineness (LOI 3.5 – 5.5 %) over the range of binder contents is given in Figure 1. This shows that there was a gradual reduction in strength with decreasing pfa fineness (increasing sieve retention), the effect increasing both with binder content and concrete age. Similar results were obtained from other tests on concrete containing pfa from a single source, but varying fineness over the BS EN 450 range. Therefore, the use of BS EN 450 pfa at the coarser end of the permitted range for equal binder content concrete will lead to strength reductions, compared to BS 3892, Part 1 pfa.
Loss – on – ignition
The results from test on concrete containing pfa of the same fineness (27.0%), but varying LOI (3.5 and 8.0%) for binder contents of 250 – 450 kg/m3 indicated differences generally less than 2.0 N/mm2 between these. Hence, an increase in LOI to 7.0% allowed nationally in BS EN 450 and that in the recently revised edition of BS 3892, Part 1, is of little practical significance, provided the LOI is relatively constant.
Equivalent strengths
Given the pfa fineness effect noted, a means of achieving equivalent strength with BS EN 450 pfa was required. A number of methods exist for proportioning pfa concrete, including the k-factor and optimization methods. However, to minimize the changes required, it was decided to approach this by simple adjustment of the water/cement ratio. With the small strength changes observed with pfa fineness, modifying the w/c ratio was likely to be minor and the use of this method easy to apply in practice.
The result shown in Figure 1 were used to establish the adjustments needed over the range of strengths to take account of fineness, with examples for 5, 20 and 40% retained on a 45 µm sieve given in Figure 2. This method was used initially at a single design strength with fine and coarse pfa, and appropriate changes made to the w/c ratio via either (1) the water content or (2) binder content or (3) both. It was found for all methods of adjustment that similar strength development profiles were obtained for concretes containing coarser pfa, compared to those with finer material.
Following this approach, the mix proportions given in Table 1 were developed. These were then tested (by adjustment the water content) for strength development (100 cubes, water – cured at 20 ˚C); the results are shown in Figure 3. As indicated, this method enabled equivalent strength to be achieved between fine and coarse pfa across the range of design strengths to 28 days and the results fell within a narrow band at all other ages. Tests of concrete containing pfa of variable LOI, but similar fineness, were also carried out with these mix proportions and this was again found to have little influence on strength.
Strength test results for these concretes, cured in air, showed similar effects. Indeed, the influence of moisture loss on hydration was dominant and any effect of pfa properties was minor.
Performance of BS EN 450 pfa in concrete
Using the method described above, and adjustment the w/c ratio of the mix (through the water content) to control strength, other aspects of pfa concrete performance using material over the BS EN 450 pfa fineness range were evaluated.
For the engineering properties, work from a related study has been considered, covering a range of design strengths. For durability, mixes developed in Table 1, straddling the requirements of BS 5328 (minimum binder content, maximum w/c ratio) for the particular property under consideration, were tested. All concretes in this work were water – cured, unless otherwise indicated. The test methods used (either standard methods or techniques developed at the University of Dundee – see references) and the results obtained are given in Tables 2 and 3.
Engineering properties
The result from tests for modulus of elasticity, creep coefficient and drying shrinkage are given in Table 2. As indicated, these followed expected behavior in terms of the effect of design strength on each property. However, no influence of pfa fineness on any of these was noted.
Durability
The result from tests for the main concrete or reinforcement deterioration processes, including chloride diffusion, carbonation depth, sulfate resistance, freeze/thaw and abrasion are given in Table 2. Again, expected behavior in terms of the effects of design strength on each property was obtained, but no influence of pfa fineness was found. Tests on variable LOI pfa concrete indicated that LOI also had little or no effect on durability up to a /Loi of 8.0%
Practical issues for use
The fineness of pfa over the BS EN 450 range will influence concrete strength, with reductions for each 5.0% increase in sieve retention of between approximately 0.5 N/mm2 and 1.5 N/mm2 over the practical binder range at 28 days. The permitted ±10.0% in the standard on the supplier’s declared mean can contribute to increased variability by up to 3.0 N/mm2 and may therefore add to the design margin of concrete producers. Pfa suppliers may, therefore, decide or be required to reduce the permitted variability. In contrast, the LOI limit of 7.0% is satisfactory, with little influence on compressive strength.
Tests using the range of Portland cements produced or available in the UK, combined with pfa to BS EN 450 indicate that the trends for pfa fineness, obtained with the reference cement, are maintained with the other sources of Portland cement. In addition, the variability in compressive strength of concrete associated with a range of pc/pfa combinations, using material from different sources, is no greater than that obtained for pc concrete.
A method of mix proportioning that takes account of the effect of pfa fineness on concrete strength has been devised. It is simple and can be integrated into existing concrete mix design procedures and production practice. Other aspects of concrete performance including engineering and durability properties are equivalent for pfa concretes over the BS EN 450 fineness range, providing the concretes are of the same design strength, achieved in the w/c ratio, via the mix water content.
the authors are currently undertaking a technology transfer programme for BS EN 450 pfa funded by DETR/industry. A technical guidance document will be produced and a number of seminars held during 1998 and 1999 in preparation for the new standard.
Acknowledgements
The authors would like to acknowledge the DETR and Industrial Partners: BRMCA, Castle Cement Ltd, Electricity Supply Board (Eire), National Power plc, NIGEN and Scottish Power – Ash Sales for their funding and guidance. In addition, thanks are given to Dr B J Mage for his help during the experimental work.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ปฏิบัติได้มีแนวโน้มที่จะ แตกต่างจากของสหราชอาณาจักร รับหาโดยทั่วไปใช้เป็นส่วนประกอบของปูนซีเมนต์ หรือถือว่ามีประสิทธิภาพที่ปูนซีเมนต์ครั้ง k (มี k ตั้งแต่ 0 ถึง 0.5) เมื่อเพิ่มที่เครื่องผสมคอนกรีตวัสดุกับช่วงกว้างของความละเอียดมียัง ในหลัก การได้รับอนุญาตใหม่ยุโรปมาตรฐาน BS EN 450 สำหรับรับได้ ดัง รวมวงเงินวัสดุคุณภาพซึ่งมีแนวโน้มที่มีผลการปฏิบัติสหราชอาณาจักร ความละเอียดที่มีการตั้งค่าที่เก็บไว้ในตัว 45 µm ตะแกรง เทียบกับ BS 3892, 1 ส่วนค่า 12.0% ในขณะที่ขาดทุนบนจุดระเบิด (ลอย) ได้ลดจาก 6.0 5.0% (กับ 7.0% อนุญาตให้ใช้ผลงาน) 40% การเปลี่ยนหลักอยู่ในการควบคุมคุณภาพวัตถุดิบ มีความต้องการควรละเอียดรับภายใน 10% หมายความว่าประกาศของผู้ผลิต สำหรับคุณสมบัติอื่น ๆ ส่วนใหญ่ ความแตกต่างเพียงเล็กน้อยค่อนข้างอยู่ระหว่างมาตรฐานทั้งสอง ผลกระทบของ BS EN 450 เต็มที่จะรู้สึก โดยอุตสาหกรรมการก่อสร้างคอนกรีตในปี 1999 เมื่อเป็นที่รู้จักในยุโรปมาตรฐาน BS EN 206 สำหรับคอนกรีต ซึ่งเรียกค่ารับกับ BS EN 450 ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับวิศวกรเพื่อใช้รับใหม่พร้อมมาตรฐานการ เอกสารนี้อธิบายการทำงานมหาวิทยาลัยดันดี โดยมุ่งพิจารณาปัญหาทางด้านเทคนิค และการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการใช้รับกับ BS EN 450 ในคอนกรีตโครงสร้างที่ทำการศึกษาอิทธิพลกับความแรงของคอนกรีตความหลากหลายของวัสดุได้ถือเพื่อตรวจสอบอิทธิพลของ BS EN 450 รับคอนกรีตประสิทธิภาพเต็ม งานรวมการรับที่ครอบคลุม หรือที่จำนวน BS EN 450 ละเอียดและลอย ช่วง จากแหล่งต่าง ๆ ของสหราชอาณาจักร ซีเมนต์พอร์ตแลนด์ (PC) ที่ใช้เป็นของคลาส 42.5N BS 12 และเพิ่มขนาดสูงสุด 20 มม.และหาดทรายขาวโซน M ของ BS 882 ชุดเริ่มต้นของการออกแบบผสมผสานใช้เพื่อประเมินผลความละเอียดรับลอยคอนกรีตความแข็งแรง และครอบคลุมช่วงของ binder เนื้อหา 250 ถึง 550 kg/m3 ด้วย 30% รับแทน น้ำและเนื้อหาหยาบรวมของการออกแบบผสมผสานเหล่านี้มีผลคงที่ 175 และเนื้อหาลดลงกับเพิ่มเนื้อหา binder เพื่อรักษาผลตอบแทนทดสอบแรง compressive ลูกบาศก์คอนกรีต 100 มม.ได้ดำเนินที่อายุขึ้นไป 28 วันหลังจากการบ่มในน้ำที่ 20˚Cความงดงามทางธรรมชาติ การเปรียบเทียบจุดแข็ง 28 วันสำหรับ concretes ประกอบด้วยรับความละเอียดที่แตกต่างกัน (ลอย 3.5 – 5.5%) ช่วงเนื้อหา binder แสดงไว้ในรูปที่ 1 นี้แสดงว่า มีสมดุลลดความแข็งแรงด้วยการลดความละเอียดรับ (เพิ่มเงินวางประกันของตะแกรง), ผลเพิ่มด้วย binder อายุเนื้อหา และคอนกรีต ผลคล้ายได้รับจากการทดสอบอื่น ๆ ในคอนกรีตที่ประกอบด้วยการรับจากแหล่งเดียว แต่แตกต่างกันไปละเอียดช่วง BS EN 450 ดังนั้น การใช้ BS EN 450 รับ coarser จบช่วงที่อนุญาตสำหรับเนื้อหา binder เท่าคอนกรีตจะทำให้ลดความแข็งแรง เมื่อเทียบกับ BS 3892 รับ Part 1ขาดทุน –บน – จุดระเบิดผลลัพธ์จากการทดสอบบนคอนกรีตประกอบด้วยรับของที่ความละเอียดเดียวกัน (27.0%), แต่แตกต่างกันลอย (3.5 และ 8.0%) สำหรับเนื้อหาของ binder 250-450 kg/m3 ระบุผลต่างโดยทั่วไปน้อยกว่า 2.0 N/มม 2 ได้ภายระหว่างเหล่านี้ ดังนั้น การเพิ่มลอย 7.0% อนุญาตให้ใช้ผลงานใน BS EN 450 และว่า ในรุ่นปรับปรุงล่าสุดของ BS 3892, Part 1 ของสำคัญปฏิบัติน้อย ให้ลอยตัวคือค่อนข้างคงจุดแข็งเทียบเท่าให้ผลละเอียดรับไว้ หมายถึงการบรรลุเป้าหมายความแรงเทียบเท่ากับรับ BS EN 450 ถูกต้อง จำนวนวิธีที่มีอยู่สำหรับรับคอนกรีต วิธีการปัจจัย k และปรับให้เหมาะสมรวมทั้งการจัดสัดส่วน อย่างไรก็ตาม เพื่อลดการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็น มันถูกตัดสินใจวิธีนี้ โดยการปรับปรุงเรื่องของอัตราส่วนน้ำ/ปูนซีเมนต์ แรงขนาดเล็กเปลี่ยนแปลงที่สังเกต ด้วยความละเอียดรับ ปรับเปลี่ยนอัตราส่วน w/c นั้นจะ ใช้วิธีนี้ง่ายต่อการนำไปใช้ในทางปฏิบัติและวิชารองผลที่แสดงในรูปที่ 1 ถูกใช้เพื่อสร้างการปรับปรุงที่จำเป็นช่วงจุดแข็งการบัญชีละเอียด มีตัวอย่างที่ 5, 20 และ 40% สะสมบนตะแกรง 45 µm ที่แสดงในรูปที่ 2 วิธีนี้ถูกใช้ครั้งแรกที่กำลังออกแบบเดียวกับรับดี และหยาบ และการเปลี่ยนแปลงที่เหมาะสมกับอัตราส่วน w/c ผ่านเนื้อหา (1)น้ำ หรือเนื้อหา binder (2) หรือ (3) ทั้ง มันถูกค้นพบในวิธีการทั้งหมดของการปรับปรุงที่ได้รับค่าพัฒนาความแข็งแรงคล้ายสำหรับ concretes ประกอบด้วยรับ coarser เปรียบเทียบกับวัสดุปลีกย่อยต่อไปนี้วิธีการนี้ มีพัฒนาสัดส่วนผสมที่กำหนดในตารางที่ 1 เหล่านี้ถูกทดสอบแล้ว (โดยการปรับปรุงเนื้อหาน้ำ) สำหรับพัฒนาความแข็งแรง (100 ลูกบาศก์ น้ำหายที่ 20 ˚ c); ผลลัพธ์จะแสดงในรูปที่ 3 ตามที่ระบุ วิธีนี้เปิดใช้งานความแข็งแรงเทียบเท่าต้องได้รับระหว่างรับละเอียด และหยาบของกำลังอัดที่ 28 วันและผลตกภายในวงแคบเลยวัยอื่น ๆ การออกแบบ นอกจากนี้ยังได้ดำเนินการทดสอบคอนกรีตประกอบด้วยรับลอยตัวแปร แต่ละเอียดคล้าย ออกกับเหล่านี้ผสมสัดส่วน และนี้อีกครั้งพบมีอิทธิพลเล็กน้อยความแข็งแรงผลการทดสอบความแข็งแรงสำหรับ concretes เหล่านี้ หายในอากาศ พบลักษณะคล้ายกัน แน่นอน อิทธิพลของการสูญเสียความชื้นในการไล่น้ำที่ถูกหลัก และคุณสมบัติรับผลใด ๆ เป็นรองประสิทธิภาพของ BS EN 450 รับในคอนกรีตใช้วิธีที่อธิบายไว้ข้างต้น และการปรับปรุงอัตราส่วนของส่วนผสม (ผ่านเนื้อหาน้ำ) ที่ควบคุมความแข็งแรง อื่น ๆ ด้านประสิทธิภาพคอนกรีตรับใช้วัสดุช่วงความละเอียดรับ BS EN 450 w/c ถูกประเมินสำหรับคุณสมบัติทางวิศวกรรม งานจากการศึกษาที่เกี่ยวข้องได้รับการพิจารณา ครอบคลุมช่วงของแข็งออกแบบ สำหรับอายุการใช้งาน มีทดสอบในตารางที่ 1, straddling ความต้องการของ BS 5328 (เนื้อหา binder ขั้นต่ำ อัตราส่วนสูงสุด w/c) สำหรับคุณสมบัติใด ๆ โดยเฉพาะภายใต้การพิจารณา พัฒนาออกแบบผสมผสาน Concretes ทั้งหมดในงานนี้มีน้ำหาย เว้นแต่จะระบุเป็นอย่างอื่น ใช้วิธีการทดสอบ (วิธีการมาตรฐานหรือเทคนิคพัฒนาที่ตัวมหาวิทยาลัยดันดี – ดูอ้างอิง) และผลลัพธ์ที่ได้แสดงไว้ในตาราง 2 และ 3คุณสมบัติทางวิศวกรรมผลจากการทดสอบสำหรับโมดูลัสของความยืดหยุ่น สัมประสิทธิ์การคืบ และการหดตัวแห้งได้ในตารางที่ 2 ตามที่ระบุ เหล่านี้ไปมาแล้วคาดว่าลักษณะการทำงานในแง่ของผลของความแข็งแรงการออกแบบแต่ละคุณสมบัติ อย่างไรก็ตาม ไม่มีอิทธิพลของความละเอียดรับบนใด ๆ เหล่านี้ถูกบันทึกอายุการใช้งานผลจากการทดสอบการเสื่อมสภาพการคอนกรีตหรือเหล็กเสริมหลักประมวล ผล รวมถึงการแพร่ของคลอไรด์ ลึก carbonation ต้านทานซัลเฟต ตรึง/thaw และรอยขีดข่วนได้ในตารางที่ 2 อีก พฤติกรรมที่คาดหวังในผลของการออกแบบความแข็งแรงในแต่ละคุณสมบัติกล่าว แต่ไม่มีอิทธิพลของความละเอียดรับพบ ทดสอบตัวแปรลอยรับคอนกรีตระบุว่า ลอยยังมีผลน้อย หรือไม่มีความทนทานถึง /Loi 8.0%ปัญหาการปฏิบัติงานของรับช่วง BS EN 450 จะมีผลต่อความแรงของคอนกรีต กับลดสำหรับแต่ละเพิ่ม 5.0% ในตะแกรงเก็บรักษาระหว่าง 1.5 N/มม 2 ได้ภายช่วงปฏิบัติ binder และประมาณ 0.5 N/มม 2 ได้ภายใน 28 วัน % ±10.0 อนุญาตในมาตรฐานในซัพพลายเออร์ของประกาศผลหมายความว่าสามารถนำไปสู่ความแปรผันเพิ่มขึ้นถึง 3.0 N/มม 2 ได้ภาย และอาจเพิ่มขอบการออกแบบของผู้ผลิตคอนกรีตดังนั้นการ ซัพพลายเออร์รับอาจ ดังนั้น ตัดสินใจ หรือต้องการลดความแปรผันที่อนุญาต ในทางตรงกันข้าม จำนวนลอย 7.0% จะเป็นที่พอใจ มีอิทธิพลน้อยแรง compressiveทดสอบที่ใช้ในช่วงของพอร์ตแลนด์ซีเมนต์ผลิต หรือใช้ในสหราชอาณาจักร รับกับ BS EN 450 รวมบ่งชี้ว่า แนวโน้มสำหรับความละเอียดรับ รับ ด้วยปูนซีเมนต์ อ้างอิงจะยังคงอยู่กับแหล่งของปูนซีเมนต์พอร์ตแลนด์ นอกจากนี้ สำหรับความผันผวนใน compressive ความแข็งแรงของคอนกรีตที่เกี่ยวข้องกับพีซี/รับชุด ใช้วัสดุจากแหล่งต่าง ๆ จะไม่มากกว่าที่ได้รับสำหรับพีซีคอนกรีตมีการกำหนดวิธีการจัดสัดส่วนผสมที่ใช้บัญชีของผลกระทบของความละเอียดรับบนความแรงของคอนกรีต มันจะง่าย และสามารถรวมอยู่ในขั้นตอนออกแบบส่วนผสมคอนกรีตที่มีอยู่และการปฏิบัติการผลิต ด้านอื่น ๆ ของประสิทธิภาพการทำงานคอนกรีตรวมทั้งคุณสมบัติทางด้านวิศวกรรมและความทนทานมี concretes รับกับช่วง BS EN 450 ละเอียด ให้ concretes เป็นของแข็งออกแบบเดียวกัน ได้ในอัตราส่วน w/c ผ่านเนื้อหาผสมน้ำผู้เขียนกำลังกำลังดำเนินโครงการถ่ายโอนเทคโนโลยีใน BS EN 450 รับสนับสนุน โดย DETR/อุตสาหกรรม จะผลิตเอกสารคำแนะนำทางเทคนิค และจำนวนสัมมนาจัดขึ้นในช่วงปี 1998 และ 1999 ในการเตรียมการสำหรับมาตรฐานใหม่ถาม-ตอบผู้เขียนอยากทราบ DETR และคู่ค้าอุตสาหกรรม: BRMCA ปราสาทปูนซีเมนต์ จำกัด คณะ กรรมการในการจัดหาไฟฟ้า (Eire), ชาติพลังงานจำกัด(มหาชน) NIGEN และ พาวเวอร์สก็อต – เถ้าขายเงินทุนและคำแนะนำ ขอบคุณที่ให้ Dr B J Mage สำหรับความช่วยเหลือในระหว่างการทดลองงาน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ปฏิบัติได้มีแนวโน้มที่จะแตกต่างจากที่ของสหราชอาณาจักรที่มี PFA ทั่วไปหาใช้เป็นส่วนประกอบของปูนซิเมนต์หรือการพิจารณาครั้ง k เป็นผลเป็นซีเมนต์ (กับ k ตั้งแต่ 0-0.5) เมื่อเข้ามาที่เครื่องผสมคอนกรีต.
วัสดุที่มีความกว้าง ช่วงของความวิจิตรยังมีในหลักรับอนุญาต.
มาตรฐานใหม่ในยุโรป BS EN 450 ได้ PFA เป็นผลรวมข้อ จำกัด เกี่ยวกับคุณภาพของวัสดุที่มีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบต่อการปฏิบัติสหราชอาณาจักร.
วิจิตรได้รับการตั้งค่าที่ 40 % เก็บไว้บนตะแกรงไมโครเมตร 45 เมื่อเทียบกับ BS 3892 ส่วนที่ 1 คุ้มค่า 12.0% ในขณะที่การสูญเสียจากการเผาไหม้ (LOI) ได้ลดลง 6.0-5.0% (7.0% ที่ได้รับอนุญาตในระดับประเทศ).
การเปลี่ยนแปลงหลักอื่น ๆ อยู่ในการควบคุมคุณภาพของวัสดุที่มีความต้องการที่วิจิตร PFA ควรจะอยู่ใน 10% ของซัพพลายเออร์ประกาศเฉลี่ย.
สำหรับคุณสมบัติอื่น ๆ มากที่สุดเพียงความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ มีอยู่ระหว่างสองมาตรฐาน.
ผลกระทบเต็มรูปแบบของ BS EN 450 จะรู้สึก โดยอุตสาหกรรมการก่อสร้างที่เป็นรูปธรรมในปี 1999 เมื่อมาตรฐานยุโรป BS EN 206 คอนกรีตซึ่งเรียก PFA เพื่อ BS EN 450, เป็นที่รู้จักทำให้มันเป็นไปได้สำหรับวิศวกรที่มากขึ้นอย่างรวดเร็วใช้มาตรฐาน PFA ใหม่ กระดาษนี้จะอธิบายการทำงานของการศึกษาดำเนินการที่มหาวิทยาลัยดันดีที่มุ่งเน้นเฉพาะการแก้ไขปัญหาทางเทคนิคและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของ PFA เพื่อ BS EN 450 ในคอนกรีตโครงสร้าง.
อิทธิพลกับความแรงของคอนกรีตหลากหลายของวัสดุที่ได้รับการพิจารณาในการ
ตรวจสอบอย่างเต็มที่อิทธิพลของ BS EN 450 PFA ผลการดำเนินงานที่เป็นรูปธรรม รวมถึงการทำงานที่ครอบคลุม PFA หรือเพียงแค่ที่ขีด จำกัด ของการ BS EN 450 ความละเอียดและช่วง LOI จากแหล่งต่างๆในสหราชอาณาจักร ปูนซีเมนต์พอร์ตแลนด์ (PC) ที่ใช้เป็นของชั้น 42.5N จะ BS 12 และมวลรวมของขนาดสูงสุด 20 มิลลิเมตรและทรายโซน M ของ BS 882
ชุดเริ่มต้นของผสมที่ใช้ในการประเมินผลกระทบของความวิจิตร PFA และ LOI กับความแรงของคอนกรีต และครอบคลุมช่วงของเนื้อหาเครื่องผูก 250-550 kg / m3 กับ 30% เปลี่ยน PFA น้ำฟรีและเนื้อหาของมวลรวมหยาบผสมเหล่านี้ถูกกำหนดไว้ที่ 175 และเนื้อหาที่ลดลงด้วยการเพิ่มเนื้อหาสารยึดเกาะเพื่อรักษาผลผลิต.
การทดสอบแรงอัด 100 มมก้อนคอนกรีตได้ดำเนินการในทุกเพศทุกวัยได้ถึง 28 วันหลังจากการบ่มในน้ำที่20˚
ซีความละเอียดการเปรียบเทียบจุดแข็ง
28 วันสำหรับคอนกรีตที่มี PFA ที่แตกต่างกันความวิจิตร A (LOI 3.5-5.5%) ในช่วงของเนื้อหาสารยึดเกาะจะได้รับในรูปที่ 1 แสดงให้เห็นว่ามีการลดอย่างค่อยเป็นค่อยไปในความแข็งแรงลดลง PFA ความวิจิตร (การเก็บรักษาเพิ่มขึ้นตะแกรง) ผลที่เพิ่มขึ้นทั้งที่มีเนื้อหาสารยึดเกาะและอายุคอนกรีต ผลที่คล้ายกันที่ได้รับจากการทดสอบอื่น ๆ บนพื้นคอนกรีตที่มี PFA จากแหล่งเดียว แต่ที่แตกต่างกันความละเอียดมากกว่า BS EN 450 ช่วง ดังนั้นการใช้ BS EN 450 PFA ที่ปลายหยาบในช่วงที่ได้รับอนุญาตสำหรับเนื้อหาเครื่องผูกเท่ากับคอนกรีตจะนำไปสู่การลดลงของความแข็งแรงเมื่อเทียบกับ BS 3892 ส่วน 1 PFA.
การสูญเสีย - บน -
จุดระเบิดผลจากการทดสอบบนพื้นคอนกรีตที่มีPFA ของความวิจิตรเดียวกัน (27.0%) แต่ที่แตกต่างกัน LOI (3.5 และ 8.0%) สำหรับเนื้อหาของสารยึดเกาะ 250-450 kg / m3 ชี้ให้เห็นความแตกต่างน้อยกว่า 2.0 N / mm2 ระหว่าง ดังนั้นการเพิ่มขึ้นใน LOI 7.0% ได้รับอนุญาตให้ประเทศชาติใน BS EN 450 และในฉบับแก้ไขเมื่อเร็ว ๆ นี้ของ BS 3892, ส่วนที่ 1 มีความสำคัญในทางปฏิบัติเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ LOI เป็นค่าคงที่ค่อนข้าง.
จุดแข็งเทียบเท่าได้รับความวิจิตร PFA ผลตั้งข้อสังเกต หมายถึงการบรรลุความแข็งแรงเทียบเท่ากับมาตรฐาน BS EN 450 PFA ที่ถูกต้อง
จำนวนของวิธีการที่มีอยู่สำหรับสัดส่วน PFA คอนกรีตรวมทั้ง k ปัจจัยและวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตามเพื่อลดการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นต้องใช้มันก็ตัดสินใจที่จะเข้าใกล้นี้โดยการปรับที่เรียบง่ายของอัตราส่วนน้ำ / ซีเมนต์ กับการเปลี่ยนแปลงความแข็งแรงขนาดเล็กตั้งข้อสังเกตด้วยความวิจิตร PFA, การปรับเปลี่ยน w / อัตราส่วนคมีแนวโน้มที่จะเป็นรายย่อยและการใช้วิธีนี้ง่ายต่อการใช้ในทางปฏิบัติ.
ผลที่ได้แสดงให้เห็นในรูปที่ 1 ถูกนำมาใช้เพื่อสร้างการปรับเปลี่ยนที่จำเป็นในช่วงของ จุดแข็งที่จะใช้บัญชีของความวิจิตรกับตัวอย่าง 5, 20 และ 40% เก็บไว้บนตะแกรง 45 ไมครอนได้รับในรูปที่ 2 วิธีการนี้ถูกนำมาใช้ครั้งแรกในการออกแบบความแข็งแรงเดียวกับ PFA ดีและหยาบและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับความเหมาะสมน W / C อัตราส่วนผ่านทั้ง (1) ปริมาณน้ำหรือ (2) เนื้อหาเครื่องผูกหรือ (3) ทั้งสอง มันถูกพบวิธีการทั้งหมดของการปรับรูปแบบการพัฒนาที่มีความแข็งแรงที่คล้ายกันที่ได้รับสำหรับคอนกรีตที่มี PFA หยาบเมื่อเทียบกับผู้ที่มีวัสดุปลีกย่อย.
ต่อไปนี้วิธีนี้สัดส่วนผสมที่กำหนดไว้ในตารางที่ 1 ได้รับการพัฒนา เหล่านี้ได้รับการทดสอบแล้ว (โดยการปรับปริมาณน้ำ) สำหรับการพัฒนาความแข็งแรง (100 ก้อนน้ำ - หายที่ 20 ° C); ผลลัพธ์ที่ได้จะแสดงในรูปที่ 3 ตามที่ระบุวิธีการนี้เปิดใช้งานมีความแข็งแรงเทียบเท่ากับการจะประสบความสำเร็จระหว่าง PFA ดีและหยาบในช่วงของจุดแข็งของการออกแบบเพื่อ 28 วันและผลที่ตกอยู่ในแถบแคบ ๆ ที่อายุอื่น ๆ การทดสอบของคอนกรีตที่มีโปรดของ LOI ตัวแปร แต่ความละเอียดที่คล้ายกันได้รับการดำเนินการยังออกที่มีสัดส่วนการผสมเหล่านี้ถูกพบอีกครั้งที่จะมีอิทธิพลน้อยที่กำลังมาแรง.
ความแรงของผลการทดสอบคอนกรีตเหล่านี้หายไปในอากาศแสดงให้เห็นผลกระทบที่คล้ายกัน อันที่จริงมีอิทธิพลต่อการสูญเสียความชุ่มชื้นบนความชุ่มชื้นเป็นที่โดดเด่นและผลกระทบของคุณสมบัติ PFA ใด ๆ รองลงมาคือ.
การปฏิบัติงานของ BS EN 450 PFA
ในคอนกรีตโดยใช้วิธีการที่อธิบายไว้ข้างต้นและการปรับw / อัตราส่วนคของผสม (ผ่านเนื้อหาน้ำ) ในการควบคุมความแข็งแรงด้านอื่น ๆ ของผลการดำเนินงานที่เป็นรูปธรรม PFA โดยใช้วัสดุที่ผ่านมาตรฐาน BS EN 450 PFA ช่วงวิจิตรได้รับการประเมิน.
สำหรับคุณสมบัติทางวิศวกรรมการทำงานจากการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการได้รับการพิจารณาครอบคลุมช่วงของจุดแข็งของการออกแบบ เพื่อความทนทานผสมการพัฒนาในตารางที่ 1 คร่อมความต้องการของ BS 5328 นี้ (ขั้นต่ำเนื้อหาเครื่องผูกสูงสุด w / คอัตราส่วน) สำหรับสถานที่ให้บริการโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การพิจารณาได้รับการทดสอบ คอนกรีตทั้งหมดในงานนี้ถูกน้ำ - รักษาให้หายได้นอกจากที่ระบุ วิธีการทดสอบที่ใช้ (ทั้งวิธีการมาตรฐานหรือเทคนิคการพัฒนาที่มหาวิทยาลัยดันดี - ดูแหล่งอ้างอิง) และผลที่ได้รับจะได้รับในตารางที่ 2 และ 3
คุณสมบัติทางวิศวกรรมผลจากการทดสอบโมดูลัสของความยืดหยุ่นค่าสัมประสิทธิ์คืบและการหดตัวของการอบแห้งจะได้รับ
ในตารางที่ 2 ตามที่ระบุเหล่านี้ตามพฤติกรรมที่คาดหวังในแง่ของผลกระทบของความแข็งแรงของการออกแบบในแต่ละสถานที่ให้บริการ อย่างไรก็ตามยังไม่มีอิทธิพลของความวิจิตร PFA ใด ๆ ของเหล่านี้เป็นข้อสังเกต.
ความคงทนผลจากการทดสอบสำหรับคอนกรีตหลักหรือกระบวนการเสื่อมสภาพการสนับสนุนรวมทั้งการแพร่กระจายคลอไรด์ความลึกอัดลม, ต้านทานซัลเฟตแช่แข็ง / ละลายและการขัดสีจะได้รับในตารางที่ 2 อีกครั้ง พฤติกรรมที่คาดหวังในแง่ของผลกระทบของความแข็งแรงในการออกแบบสถานที่ให้บริการในแต่ละที่ได้รับ แต่อิทธิพลของความวิจิตร PFA ไม่พบ
การทดสอบใน LOI PFA ตัวแปรคอนกรีตชี้ให้เห็นว่า LOI ยังมีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีความทนทานขึ้นไป / Loi 8.0%
ปัญหาในทางปฏิบัติสำหรับการใช้งานวิจิตรของ PFA มากกว่า BS EN 450 ช่วงที่จะมีผลต่อความแข็งแรงของคอนกรีตที่มีการลดละ 5.0% เพิ่มขึ้นในการเก็บรักษาระหว่างตะแกรงประมาณ 0.5 N / mm2 และ 1.5 ยังไม่มีข้อความ / mm2 ช่วงเครื่องผูกการปฏิบัติใน 28 วัน
ที่ได้รับอนุญาต± 10.0% ในมาตรฐานการจัดจำหน่ายของประกาศเฉลี่ยสามารถนำไปสู่ความแปรปรวนเพิ่มขึ้นถึง 3.0 N / mm2 และดังนั้นจึงอาจเพิ่มอัตรากำไรขั้นต้นในการออกแบบของผู้ผลิตคอนกรีต ซัพพลายเออร์ PFA จึงอาจตัดสินใจหรือจะต้องลดความแปรปรวนได้รับอนุญาต ในทางตรงกันข้ามการ จำกัด LOI 7.0% เป็นที่น่าพอใจที่มีอิทธิพลกับความแรงอัด.
การทดสอบโดยใช้ช่วงของพอร์ตแลนด์ซีเมนต์ที่ผลิตหรือมีอยู่ในสหราชอาณาจักรรวมกับ PFA เพื่อ BS EN 450 แสดงให้เห็นว่าแนวโน้มสำหรับความละเอียด PFA ได้รับด้วย ปูนซีเมนต์อ้างอิงจะรักษากับแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ของปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ นอกจากนี้ยังมีความแปรปรวนในการรับแรงอัดของคอนกรีตที่เกี่ยวข้องกับช่วงของเครื่องคอมพิวเตอร์ / รวมกัน PFA ที่ใช้วัสดุจากแหล่งที่มาที่แตกต่างกันคือไม่เกินที่ได้รับสำหรับพีซีคอนกรีต.
วิธีการของสัดส่วนผสมที่ใช้บัญชีของผลกระทบของความวิจิตร PFA กับความแรงของคอนกรีตได้รับการคิดค้น มันเป็นเรื่องง่ายและสามารถนำมารวมอยู่ในขั้นตอนการออกแบบส่วนผสมคอนกรีตที่มีอยู่และปฏิบัติในการผลิต ด้านอื่น ๆ ของผลการดำเนินงานที่เป็นรูปธรรมรวมทั้งคุณสมบัติทางวิศวกรรมและความทนทานเทียบเท่าสำหรับคอนกรีต PFA มากกว่า BS EN 450 ช่วงวิจิตรให้คอนกรีตที่มีความแข็งแรงออกแบบเดียวกันที่ประสบความสำเร็จในอัตราส่วน w / คผ่านการผสมปริมาณน้ำ.
ผู้เขียนเป็น ขณะนี้การดำเนินโครงการการถ่ายทอดเทคโนโลยีสำหรับ BS EN 450 PFA ได้รับทุนจาก DETR / อุตสาหกรรม เอกสารคำแนะนำทางเทคนิคจะมีการผลิตและจำนวนของการสัมมนาจัดขึ้นในระหว่างปี 1998 และปี 1999 ในการเตรียมการสำหรับมาตรฐานใหม่.
คำนิยมผู้เขียนต้องการที่จะรับทราบ DETR และหุ้นส่วนอุตสาหกรรม BRMCA ปราสาทปูนซิเมนต์ จำกัด ไฟฟ้าประปากรรมการ (ไอร์แลนด์) แห่งชาติแอลซีพาวเวอร์, NIGEN และสก็อตเพาเวอร์ - ขายแอชในการระดมทุนและคำแนะนำของพวกเขา
นอกจากนี้จะได้รับการขอบคุณดร BJ Mage สำหรับความช่วยเหลือของเขาในช่วงทดลองงาน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การปฏิบัติที่มีแนวโน้มที่จะแตกต่างจากที่ของ UK กับพีเอฟเอ โดยทั่วไปการใช้เป็นส่วนผสมของปูนซีเมนต์ หรือพิจารณา K ครั้งเป็นผลเป็นซีเมนต์ ( K ตั้งแต่ 0 ถึง 0.5 ) เมื่อเพิ่มที่ผสมคอนกรีต
วัสดุกับช่วงกว้างของความละเอียดได้ในหลักที่ได้รับอนุญาต
ใหม่มาตรฐานยุโรป BS EN 450 สำหรับ พีเอฟเอ ได้ ผลรวมข้อ จำกัด คุณภาพของวัตถุดิบ ซึ่งมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบต่ออังกฤษฝึก
ความละเอียดได้ตั้ง 40 % สะสมใน 45 µ M ตะแกรง , เมื่อเทียบกับ BS 3892 , ส่วนที่ 1 ค่า 12.0 % ในขณะที่การสูญเสียในการจุดระเบิด ( LOI ) ได้ลดลงจากร้อยละ 5.0 กับ 6.0 ถึง 7.0 % ที่ได้รับอนุญาตในประเทศ )
เปลี่ยนหลักอื่น ๆในการควบคุมคุณภาพของวัสดุกับความต้องการที่ยอดเยี่ยมความละเอียดควรจะภายใน 10% ของผู้ผลิตประกาศหมายถึง
สำหรับคุณสมบัติอื่น ๆส่วนใหญ่ ความแตกต่างเพียงค่อนข้างน้อยอยู่ระหว่างสองมาตรฐาน
เต็มผลกระทบของ BS EN 450 จะรู้สึกโดยอุตสาหกรรมก่อสร้างคอนกรีตในปี 1999 เมื่อยุโรปมาตรฐาน BS EN 206 สำหรับคอนกรีตซึ่งเรียกพีเอฟเอกับ BS EN 450 , แนะนำ ,ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับวิศวกรเพื่อเพิ่มเติมพร้อมใช้มาตรฐานดิ้งใหม่ กระดาษนี้จะอธิบายการทำงานของการศึกษาที่มหาวิทยาลัยดันดี โดยเฉพาะมุ่งจัดการกับปัญหาทางด้านเทคนิคและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการใช้ของพีเอฟเอกับ BS EN 450 ในโครงสร้างคอนกรีต .

อิทธิพลในคอนกรีตช่วงกว้างของวัสดุที่ได้รับการพิจารณาตรวจสอบอย่างเต็มที่ อิทธิพลของ BS EN 450 ยอดเยี่ยมในงานคอนกรีต งานรวม๙ ครอบคลุม หรือแค่ที่ขีด จำกัด ของ , BS EN 450 ความละเอียดและช่วงลอยกระทง , สหราชอาณาจักร จากแหล่งต่าง ๆ ปูน ( PC ) ใช้เป็นห้องเรียน 42.5n กับ BS 12 และมวลรวมของขนาด 20mm และทรายไปโซน M BS
882 .ชุดเริ่มต้นของการผสมที่ใช้ศึกษาผลของพีเอฟเอความละเอียดและลอยบนคอนกรีตและครอบคลุมการประสานเนื้อหา 250 550 กก. / ลบ . ม. พร้อมเปลี่ยนดิ้ง 30 % น้ำฟรีและเนื้อหามวลรวมหยาบผสมเหล่านี้อยู่ที่ 175 และปริมาณลดลงตามปริมาณวัสดุประสานเพื่อรักษาผลผลิต
การทดสอบคอนกรีตรับแรงอัด 100 มม. ก้อนทดลองที่อายุไม่เกิน 28 วัน หลังจากบ่มในน้ำที่ 20 ˚ C .

การเปรียบเทียบความละเอียดของ 28 วันคอนกรีตที่มีจุดแข็งที่แตกต่างจากความละเอียดของพีเอฟเอ ( LOI 3.5 – 5.5 % ) มากกว่าช่วงของวัสดุประสานเนื้อหาจะได้รับในรูปที่ 1นี้แสดงให้เห็นว่ามีความแข็งแรงลดลง ๙ค่อยๆลดความละเอียด ( เพิ่มตะแกรงการเก็บรักษา ) , ผลที่เพิ่มขึ้นทั้งปริมาณวัสดุประสาน และอายุของคอนกรีต ผลที่ได้จากการทดสอบอื่น ๆที่คล้ายกันในคอนกรีตที่ยอดเยี่ยมจากแหล่งเดียว แต่ค่าความละเอียดกว่า BS EN 450 ช่วง ดังนั้นใช้ BS EN 450 ยอดเยี่ยมที่หยาบปลายอนุญาตช่วงคอนกรีตประสานเนื้อหาเท่ากัน จะทำให้ลดความแข็งแรงเมื่อเทียบกับ BS 3892 , ส่วนที่ 1 ๙ .

สำหรับการสูญเสียซึ่งจุดผลจากการทดสอบบนคอนกรีตที่ยอดเยี่ยมของความละเอียดเดียวกัน ( 27.0 % ) แต่ค่า LOI ( 3.5 และ 8.0 % ) ที่ยึดเนื้อหา 250 - 450 kg / m3 พบความแตกต่างโดยทั่วไปน้อยกว่า 20 n / แน่นระหว่างเหล่านี้ ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของ LOI 7.0 % ให้โอเปอเรเตอร์ใน BS EN แล้วในช่วงนี้ ฉบับปรับปรุง ของ BS 3892 , ส่วนที่ 1 , ความสำคัญในทางปฏิบัติน้อยให้ลอยค่อนข้างคงที่

ให้ดิ้งจุดแข็งเทียบเท่าความละเอียดผลสังเกต , วิธีการบรรลุความแข็งแรงเทียบเท่ากับ BS EN 450 ดิ้งคือต้องจำนวนของวิธีการที่มีอยู่สำหรับการออกแบบส่วนผสมคอนกรีต ( พีเอฟเอ รวมถึงวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม เพื่อลดการเปลี่ยนแปลงที่ต้องการ ก็ตัดสินใจวิธีการนี้โดยการปรับง่ายของอัตราส่วนน้ำต่อปูนซีเมนต์ กับพลังการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กและละเอียดยอดเยี่ยม การปรับเปลี่ยนอัตราส่วน W / C อาจจะเล็กน้อย และใช้วิธีง่ายเพื่อใช้ในการฝึกนี้ .
ผลที่แสดงในรูปที่ 1 ถูกใช้เพื่อสร้างการปรับเปลี่ยนไปใช้ช่วงของจุดแข็งที่จะใช้บัญชีละเอียด ด้วยตัวอย่าง 5 , 20 และ 40 % สะสมใน 45 µ M ตะแกรงไว้ในรูปที่ 2 วิธีการนี้ถูกใช้ครั้งแรกในความแข็งแรงแบบเดียวกับพีเอฟเอละเอียดและหยาบ ,และเหมาะสมการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับ W / C ratio ผ่านทั้ง ( 1 ) ปริมาณน้ำ หรือ ( 2 ) หรือ ( 3 ) ประสานเนื้อหาทั้ง พบทั้งหมดวิธีปรับที่คล้ายกันได้รับการพัฒนาความแข็งแรงโปรไฟล์สำหรับคอนกรีตที่มีชนิดพีเอฟเอ เมื่อเทียบกับผู้ที่มีวัสดุปลีกย่อย .
ตามวิธีการนี้ ผสมสัดส่วนให้ตารางที่ 1 ได้รับการพัฒนา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.