companion for his old age. He decid

companion for his old age. He decided to use his
first wish and to keep the other two in case of an
emergency. Taking a thorn he pricked his tongue
with it, to remind himself not to utter rash wishes
aloud. Then holding the third leaf and gazing round
him at the dusky undergrowth, the primroses, great
beeches and the blue-green water of the canal, he
said:
"I wish I had a wife as beautiful as the
forest."
2
A tremendous quacking and splashing broke
out on the surface of the water. He thought that it
was the swan laughing at him. Taking no notice he
made his way through the darkening woods to his
car, wrapped himself up in the rug and went to
sleep.
When he awoke it was morning and the birds
were beginning to call. Coming along
the track towards him was the most beautiful
creature he had ever seen, with eyes as blue-green
as the canal, hair as dusky as the bushes, and skin
as white as the feathers of swans.
"Are you the wife that I wished for?" asked
Mr. Peters.
"Yes I am," she replied. "My name is Leita."
She stepped into the car beside him and they
drove off to the church on the outskirts of the
forest, where they were married. Then he took her
to his house in a remote and lovely valley and
showed her all his treasures-the bees in their white
hives, the Jersey cows, the hyacinths, the silver
candlesticks, the blue cups and the lustre bowl for
putting primroses in. She admired everything, but
what pleased her most was the river which ran by
the foot of his garden.
"Do swans come up here?" she asked. "Yes, I
have often seen swans there on the river," he
told her, and she smiled.
Leita made him a good wife. She was gentle
and friendly, busied herself about the house
garden, polished the bowls, milked the cows and
mended his socks. But as time went by Mr.
Peters began to feel that she was not happy. She
seemed restless, wandered much in the garden,
and sometimes when he came back from the
fields he would find the house empty and she
would only return after half an hour or so with
no explanation of where she had been. On these
occasions she was always especially tender and
would put out his slippers to warm and cook his
favorite dish-Welsh rarebit with wild
strawberries-for supper.
One evening he was returning home along
the river path when he saw Leita in front of him,
down by the water. A swan had sailed up to the
verge and she had her arms round its neck and
the swan's head rested against her cheek. She was
weeping, and as he came nearer he saw that tears
were rolling, too, from the swan's eyes.
"Leita, what is it?" he asked, very troubled.
"This is my sister," she answered. "I can't
bear being separated from her."
Now he understood that Leita was really a
swan from the forest, and this made him very sad
because when a human being marries a bird it
always leads to sorrow.
"I could use my second wish to give your
sister
human shape, so that she could be a companion to
you," he suggested.
""No, no," she cried, "I couldn't ask that of
her."
"Is it so very hard to be a human being?"
asked Mr. Peters sadly.
"Very, very hard," she answered.
"Don't you love me at all, Leita?"
"Yes, I do, I do love you," she said, and there
were tears in her eyes again. "But I miss the old life
in the forest, the cool grass and the mist rising off
the river at sunrise and the feel of the water sliding
over my feathers as my sister and
I drifted along the stream."
"Then shall I use my second wish to turn you
back into a swan again?" he asked, and his tongue
pricked to remind him of the old King's words, and
his heart swelled with grief inside him.
"Who would darn your socks and cook your
meals and see to the hens?"
"I'd do it myself as I did before I married
you," he said, trying to sound cheerful.
She shook her head. "No, I could not be as
unkind to you as that. I am partly a swan, but I am
also partly a human being now. I will stay with
you."
Poor Mr. Peters was very distressed on his wife's
account and did his best to make her life happier,
taking her for drives in the car, finding beautiful
music for her to listen to on the radio, buying
clothes for her and even suggesting a trip round the
world. But she said no to that; she would prefer to
stay in their own house near the river.
He noticed that she spent more and more time
baking wonderful cakes-jam puffs, petits fours,
3
éclairs and meringues. One day he saw her take a
basketful down to the river and he guessed that she
was giving them to her sister.
He built a seat for her by the river, and
the two sisters spent hours together there,
communicating in some wordless manner.
For a time he thought that all would be well,
but then he saw how thin and pale she was
growing.
One night when he had been late doing the
accounts he came up to bed and found her
weeping in her sleep and calling:
"Rhea! Rhea! I can't understand what you
say! Oh, wait for me, take me with you!"
Then he knew that it was hopeless and she
would never be happy as a human. He stooped
down and kissed her goodbye, then took another
leaf from his notecase, blew it out
of the window, and used up his second wish.
Next moment instead of Leita there was
a sleeping swan lying across the bed with its
head under its wing. He carried it out of the
house and down to the brink of the river,
and then he said, "Leita! Leita!" to waken her,
and gently put her into the water. She gazed
round her in astonishment for a moment, and
then came up to him and rested her head lightly
against his hand; next instant she was flying
away over the trees towards the heart of the
forest.
He heard a harsh laugh behind him, and
turning round saw the old King looking at
him with a malicious expression.
"Well, my friend! You don't seem to have
managed so wonderfully with your first two
wishes, do you? What will you do with the
last? Turn yourself into a swan? Or turn
Leita back into a girl?"
"I shall do neither," said Mr. Peters calmly.
"Human beings and swans are better in their
own shapes."
But for all that he looked sadly over towards
the forest where Leita had flown, and walked
slowly back to his empty house.
Next day he saw two swans swimming at the
bottom of the garden, and one of them wore the
gold chain he had given Leita after their
marriage; she came up and rubbed her head
against h

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวช่วยสำหรับอายุมาก เขาตัดสินใจที่จะใช้ของเขาต้องก่อน และให้อีกสองกรณีของการฉุกเฉิน การมีหนามใหญ่เขา pricked ลิ้นของเขากับมัน เพื่อเตือนตัวเองไม่ ผื่นสุดปรารถนาออกเสียง แล้ว เก็บใบที่ 3 และพร้อมปัดเขาที่ dusky undergrowth, primroses ดีbeeches และน้ำเขียวคลอง เขากล่าวว่า:"ฉันต้องการฉันมีภรรยาที่สวยงามเป็นป่า" 2Quacking มากและเล่นยากจนออกบนพื้นผิวของน้ำ เขาคิดว่า งั้นมีหงส์หัวเราะที่เขา การไม่แจ้งเขาทำทางของเขาผ่านป่า darkening เขาห่อตัวเองในการพรมรถยนต์ และไปนอนเมื่อเขาตื่นขึ้นมา ได้ช่วงเช้าและนกได้เริ่มต้นการโทร มาพร้อมกันติดตามต่อเขาสวยที่สุดสิ่งมีชีวิตที่เขาเคยเห็น มีตาเป็นสีฟ้า-เขียวเป็นคลอง dusky เป็นพุ่มไม้ และผิวผมสีขาวที่ขนของหมู่"คุณภรรยาที่ฉันปรารถนาสำหรับ" ขอนาย Peters"ใช่ฉัน เธอตอบ "ชื่อของฉันคือ Leita"เธอก้าวเข้าสู่รถข้าง ๆ เขาและพวกเขาขับรถออกจากโบสถ์ของป่า ที่พวกเขาแต่งงาน แล้ว เขาเอาเธอบ้านของเขาในหุบเขาห่างไกล และดี และพบเธอผึ้งสมบัติเขาสีขาวของพวกเขาโคลมพิษ ชุด ปัจจัย เงินเห็น ถ้วยสีน้ำเงิน และชามโกลเด้นสำหรับวาง primroses ใน เธอชื่นชมทุกอย่าง แต่อะไรใจเธอมากที่สุดเป็นแม่น้ำที่วิ่งตามเท้าของสวนของเขา"ทำหมู่เกิดขึ้นที่นี่" เธอถาม "ใช่ ฉันมักจะได้เห็นหมู่มีน้ำ เขาบอกเธอ และเธอยิ้มLeita ทำให้เขาเป็นภรรยาที่ดี เธออ่อนโยนและมิตร busied ตัวเองเกี่ยวกับบ้านสวน โบลิ่ง ขัดเงาเร็ว milked วัว และmended ถุงเท้าของเขา แต่เวลาไป โดยนายPeters เริ่มรู้สึกว่า เธอไม่มีความสุข เธอประจักษ์ได้เดินไปมามากในสวน สโมสรและบางครั้งเมื่อเขากลับมาจากการเขตที่เขาจะพบบ้านว่างและเธอจะกลับมาหลังจากครึ่งชั่วโมงเท่านั้น หรือกับไม่มีคำอธิบายของที่เธอเคย บนเหล่านี้โอกาสที่เธอจะชำระเงินโดยเฉพาะ และจะดับรองเท้าแตะของเขาอบอุ่น และทำอาหารของเขาrarebit ชาวเวลส์จานโปรดกับป่าสตรอเบอร์รี่-สำหรับซุปเปอร์ตอนเย็นหนึ่งที่เขาได้กลับบ้านไปเส้นทางแม่น้ำเมื่อเขาเห็น Leita หน้าเขาลงน้ำ หงส์ที่มีแล่นถึงหมิ่นและเธอมีแขนรอบคอของมัน และหัวของสวอนคัดสรรกับแก้ม เธอร้องไห้ ล้าง และเขามาชนิดเขาเห็นน้ำตาที่มีกลิ้ง เกินไป จากสายตาของหงส์"Leita มันคืออะไร" เขาถาม ปัญหามากขึ้น"นี่คือน้องสาวของฉัน เธอตอบ "ฉันไม่สามารถหมีถูกแยกออกจากเธอ"ตอนนี้เขาเข้าใจว่า Leita เป็นความจริงหงส์ป่า และนี้ทำให้เขาเศร้ามากเนื่องจากเมื่อมนุษย์ marries นกมันจะนำไปสู่ความเสียใจ"ฉันไม่ใช้ของฉันต้องสองให้ของคุณน้องสาวรูปร่างเป็นมนุษย์ เพื่อที่เธอจะเป็นตัวช่วยให้คุณ เขาแนะนำ""ไม่ ไม่ เธอร้อง "ฉันไม่ขอที่เธอ""คือมันจึงยากมากที่จะเป็นมนุษย์ถามนาย Peters เศร้า"มาก มากยาก เธอตอบ"อย่ารักฉันเลย Leita""ใช่ ฉัน ฉันรักคุณ เธอกล่าวว่า และมีมีน้ำตาในดวงตาของเธออีกครั้ง "แต่คิดชีวิตเก่าในป่า หญ้าเย็น และหมอกขึ้นปิดแม่น้ำที่พระอาทิตย์ขึ้นและความรู้สึกของน้ำบานเลื่อนกว่าชั้นผิวของฉันเป็นน้องสาวของฉัน และฉันลอยไปตามกระแสข้อมูล""แล้วจะฉันใช้ของฉันต้องสองเพื่อเปิดให้คุณกลับเข้าเป็นสวอนอีก "เขาถาม และลิ้นของเขาpricked เพื่อเตือนเขาพระเก่าคำ และswelled หัวใจกับความเศร้าโศกภายในเขา"ใครจะ darn ถุงเท้าของคุณ และทำอาหารของคุณอาหารและดูให้ไก่ได้อย่างไร""ฉันจะทำตัวเองเป็นฉันได้ก่อนฉันแต่งงานคุณ เขากล่าว พยายามเสียงร่าเริงเธอจับหัวของเธอ "ไม่ ฉันไม่สามารถเป็นunkind คุณเป็น ฉันบางส่วนเป็นสวอน แต่ฉันนอกจากนี้บางส่วนมนุษย์เดี๋ยวนี้ ฉันจะอยู่กับคุณ"จนนาย Peters อยู่มากเป็นทุกข์ของภรรยาบัญชี และไม่ได้ดีที่สุดเพื่อทำให้ชีวิตของเธอมีความสุขพาสำหรับไดรฟ์ในรถ ค้นหาสวยงามเพลงเธอฟังทางวิทยุ ซื้อเสื้อผ้าของเธอและได้แนะนำการเดินทางรอบโลก แต่เธอกล่าวว่า ไม่ว่า เธอต้องการพักในบ้านพักของตนเองเขาสังเกตเห็นว่า เธอใช้เวลามากขึ้น และเวลามากขึ้นอบเค้กแยมดี puffs, petits fours 3éclairs และเมอแรงก์ วันหนึ่งเขาเห็นเธอใช้การbasketful ลงแม่น้ำ และเขาเดาว่า เธอมีให้กับน้องสาวของเธอเขาสร้างนั่งสำหรับเธอ โดยแม่น้ำ และน้องสาวสองคนใช้เวลาร่วมกันการสื่อสารในลักษณะบาง wordlessเวลา เขาคิดว่า ทั้งหมดจะดีแต่แล้ว เขาเห็นว่าบาง และซีดเธอการเติบโตคืนหนึ่งเมื่อเขาได้รับสายทำการบัญชีเขามานอน และพบเธอในการนอนหลับของเธอร้องไห้ และโทร:"เรีย เรีย ไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่คุณพูด โอ้ ฉันรอ พาฉันกับคุณ"แล้วเขารู้ว่า มันเป็นตา และเธอไม่เคยจะมีความสุขเป็นมนุษย์ เขา stoopedลง และรั้งเธอลา แล้วเอาอีกใบไม้จาก notecase ของเขา ได้พัดออกของหน้าต่าง และเขาต้องการที่สองใช้ช่วงเวลาถัดไปแทน Leita มีสวอนนอนที่นอนบนเตียงด้วยความหัวภายใต้ปีกของมัน เขาดำเนินการจากการบ้าน และลงแม่น้ำ ต้องแล้ว เขา ว่า "Leita Leita "ให้ waken เธอและค่อย ๆ วางเธอลงในน้ำ เธอจ้องรอบเธอใน astonishment ช่วง และแล้วมาขึ้นเขา และคัดสรรหัวเธอเบา ๆกับมือ ทันทีที่เธอได้เดินทางต่อไปเก็บผ่านต้นต่อแห่งการป่าเขาได้ยินเสียงหัวเราะรุนแรงหลังเขา และพระเก่าเห็นกลมกลึงเขากับนิพจน์ที่เป็นอันตราย"ดี เพื่อนของฉัน คุณดูเหมือนจะไม่มีบริหารดังนั้นเยี่ยมยอด ด้วยสองครั้งแรกของคุณความปรารถนาดี คุณ คุณจะทำอะไรกับการสุดท้าย เปลี่ยนตัวเองเป็นหงส์ หรือเปิดLeita กลับมาเป็นผู้หญิง""ฉันจะทำ ไม่" กล่าวว่า นาย Peters เบา ๆ"มนุษย์และหมู่จะดีกว่าของพวกเขารูปร่างของตัวเอง"แต่ทั้งหมดที่เขาดูเศร้าเกินไปที่ Leita มีบิน และเดินป่าช้ากลับไปยังบ้านของเขาว่างเปล่าวันถัดไปเห็นสระว่ายน้ำในหมู่ 2ด้านล่างของสวน และหนึ่งในนั้นสวมโซ่ทองที่เขามีให้ Leita หลังของพวกเขาแต่งงาน เธอขึ้นมา และ rubbed ศีรษะของเธอกับ h

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สหายสำหรับอายุของเขา เขาตัดสินใจที่จะใช้เขาปรารถนาแรกและเพื่อให้อีกสองในกรณีฉุกเฉิน การหนามเขา pricked ลิ้นของเขากับมันเพื่อเตือนตัวเองไม่ได้ที่จะพูดผื่นประสงค์ออกเสียง แล้วถือใบที่สามและจ้องรอบเขาที่พงคล้ำ, พริมโรสที่ดีบีชและน้ำทะเลสีฟ้าสีเขียวของคลองเขากล่าวว่า: "ฉันหวังว่าฉันมีภรรยาที่สวยงามเป็นที่ป่า." 2 quacking อย่างมาก และสาดโพล่งออกมาบนพื้นผิวของน้ำ เขาคิดว่ามันเป็นหงส์หัวเราะที่เขา การแจ้งให้ทราบว่าเขาทำทางของเขาผ่านป่ามืดของเขารถห่อตัวเองขึ้นมาในพรมและไปนอน. เมื่อเขาตื่นขึ้นมามันเป็นช่วงเช้าและนกเป็นจุดเริ่มต้นที่จะเรียก มาพร้อมแทร็คต่อเขาเป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดของสิ่งมีชีวิตที่เขาเคยเห็นกับตาเป็นสีเขียวเป็นคลองผมเป็นดำเป็นพุ่มไม้และผิวเป็นสีขาวเป็นขนหงส์. "คุณภรรยาที่ฉัน อยากให้? " ถามนาย ปีเตอร์ส. "ใช่ฉัน" เธอตอบ "ชื่อของฉันคือ Leita." เธอก้าวเข้าไปในรถข้างเขาและพวกเขาขับรถออกไปที่โบสถ์ในเขตชานเมืองของป่าที่พวกเขาแต่งงานกัน จากนั้นเขาก็พาเธอไปที่บ้านของเขาในหุบเขาห่างไกลและน่ารักและแสดงให้เห็นว่าเธอสมบัติทั้งหมดของเขาผึ้งในสีขาวของพวกเขาลมพิษวัวนิวเจอร์ซีย์ผักตบชวาที่เงินเชิงเทียน, ถ้วยสีฟ้าและชามเงาสำหรับใส่ในพริมโรสเธอชื่นชมทุกอย่าง แต่สิ่งที่พอใจมากที่สุดคือแม่น้ำของเธอซึ่งวิ่งจากเท้าของสวนของเขา. "ทำหงส์ขึ้นมาที่นี่?" เธอถาม. "ใช่ฉันได้เห็นหงส์มักจะมีในแม่น้ำ" เขาบอกเธอและเธอก็ยิ้ม. Leita ทำให้เขากลายเป็นภรรยาที่ดี เธอเป็นคนที่อ่อนโยนและเป็นมิตรกับตัวเองยุ่งเกี่ยวกับบ้านสวน, ขัดชามรีดนมวัวและซ่อมถุงเท้าของเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปโดยนายปีเตอร์สเริ่มรู้สึกว่าเธอไม่ได้มีความสุข เธอดูเหมือนกระสับกระส่ายมากเดินในสวนและบางครั้งเมื่อเขากลับมาจากทุ่งเขาจะหาบ้านที่ว่างเปล่าและเธอเท่านั้นที่จะกลับมาหลังจากครึ่งชั่วโมงหรือเพื่อให้มีคำอธิบายที่เธอได้รับไม่มี เหล่านี้โอกาสเธออยู่เสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งนุ่มและจะนำออกรองเท้าแตะของเขาเพื่อให้ความอบอุ่นและปรุงอาหารของเขาที่ชื่นชอบของจานเวลส์rarebit กับป่าสตรอเบอร์รี่สำหรับอาหารมื้อเย็น. เย็นวันหนึ่งเขาได้รับกลับบ้านพร้อมเส้นทางแม่น้ำเมื่อเขาเห็น Leita ในด้านหน้าของเขา ลงน้ำ หงส์แล่นขึ้นไปที่หมิ่นและเธอก็อ้อมแขนของเธอรอบคอและหัวหงส์ที่วางกับแก้มของเธอ เธอเป็นคนที่ร้องไห้และในขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้เขาเห็นว่าน้ำตาถูกกลิ้งเกินไปจากสายตาของหงส์. "Leita มันคืออะไร?" เขาถามว่ามีปัญหามาก. "นี่คือน้องสาวของฉัน" เธอตอบ "ฉันไม่สามารถแบกรับการแยกออกจากเธอ." ตอนนี้เขาเข้าใจว่าเป็น Leita จริงๆหงส์จากป่าและสิ่งนี้ทำให้เขาเสียใจมากเพราะเมื่อมนุษย์แต่งงานกับนกมันมักจะนำไปสู่ความเศร้าโศก. "ฉันสามารถใช้ของฉัน ความปรารถนาที่จะให้คนที่สองของคุณน้องสาวรูปร่างของมนุษย์เพื่อที่เธอจะเป็นสหายไปคุณ"เขาบอก." "ไม่ไม่" เธอร้องไห้ "ฉันไม่สามารถขอให้ของเธอ." "มันจึงยากมาก ที่จะเป็นมนุษย์? "ขอให้นายปีเตอร์เศร้า." มากยากมาก "เธอตอบ." คุณไม่รักฉันเลย Leita? "" ใช่ฉันทำฉันรักคุณ "เธอกล่าว และมีน้ำตาในดวงตาของเธออีกครั้ง". แต่ผมพลาดชีวิตเก่าในป่าหญ้าเย็นและหมอกที่เพิ่มขึ้นออกจากแม่น้ำที่พระอาทิตย์ขึ้นและความรู้สึกของน้ำเลื่อนมากกว่าขนของฉันเป็นน้องสาวของฉันและฉันลอยไปตามกระแส. "" แล้วฉันจะต้องใช้ความปรารถนาของฉันที่สองที่จะเปิดให้คุณกลับเข้ามาในหงส์อีกครั้ง? "เขาถามและลิ้นของเขา pricked ที่จะทำให้เขานึกถึงคำพูดเก่าของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและหัวใจของเขาพองด้วยความโศกเศร้าในตัวเขา." ใครจะ สาปถุงเท้าของคุณและปรุงอาหารของคุณอาหารและเห็นไก่ได้หรือไม่"" ฉันทำเองเป็นผมก่อนที่ผมจะแต่งงานกับคุณ"เขากล่าวว่าพยายามที่จะเสียงร่าเริง. เธอส่ายหัวของเธอ "ไม่ฉันไม่อาจจะเป็นที่ไร้ความปรานีให้คุณเป็นที่. ผมบางส่วนหงส์ แต่ฉันยังเป็นส่วนหนึ่งเป็นมนุษย์ในขณะนี้. ฉันจะอยู่กับคุณ." น่าสงสารนายปีเตอร์เป็นทุกข์มากในภรรยาของเขาบัญชีและทำดีที่สุดของเขาที่จะทำให้ชีวิตของเธอมีความสุขพาเธอสำหรับไดรฟ์ในรถหาที่สวยงามเพลงให้เธอฟังวิทยุซื้อเสื้อผ้าสำหรับเธอและบอกแม้กระทั่งการเดินทางรอบที่โลก แต่เธอบอกว่าไม่มีที่มิ เธอต้องการที่จะอยู่ในบ้านของตัวเองที่อยู่ใกล้แม่น้ำ. เขาสังเกตเห็นว่าเธอใช้เวลามากขึ้นและเวลาการอบที่ยอดเยี่ยมพัฟเค้กแยม Petits Fours, 3 éclairsและเมอแรงค์ วันหนึ่งเขาเห็นเธอใช้เวลากระจาดลงไปในแม่น้ำและเขาเดาว่าเธอได้ให้พวกเขาไปยังน้องสาวของเธอ. เขาสร้างที่นั่งของเธอโดยแม่น้ำและน้องสาวสองคนใช้เวลาอยู่ด้วยกันมีการสื่อสารในบางลักษณะที่พูดไม่ออก. สำหรับ เวลาที่เขาคิดว่าทั้งหมดจะดีแต่แล้วเขาก็เห็นว่าบางและอ่อนเธอได้รับการเจริญเติบโต. คืนหนึ่งเมื่อเขาได้รับในช่วงปลายทำบัญชีเขาขึ้นมาที่เตียงและพบว่าเธอร้องไห้ในการนอนหลับของเธอและเรียก: "นกกระจอกเทศ! นกกระจอกเทศ! ฉันไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่คุณพูด! โอ้รอฉันพาฉันกับคุณ! "จากนั้นเขาก็รู้ว่ามันเป็นความหวังและเธอไม่เคยจะมีความสุขเป็นมนุษย์ เขาก้มลงจูบลาเธอแล้วใช้เวลาอีกใบจากnotecase ของเขาเป่ามันออกมาจากหน้าต่างและใช้ความปรารถนาที่สองของเขา. ช่วงเวลาถัดไปแทน Leita มีหงส์หลับนอนอยู่ทั่วเตียงด้วยหัวภายใต้ปีกของมัน. เขาถือมันออกมาจากบ้านและลงไปที่ปากของแม่น้ำและจากนั้นเขากล่าวว่า"Leita Leita!" การลุกขึ้นของเธอและค่อยๆวางเธอลงไปในน้ำ เธอมองไปรอบ ๆ ของเธอในความประหลาดใจสักครู่และแล้วก็มาถึงเขาและวางหัวของเธอเบาๆกับมือของเขา; ทันทีต่อไปเธอกำลังบินอยู่ห่างออกไปมากกว่าต้นไม้ที่มีต่อหัวใจของป่า. เขาได้ยินเสียงหัวเราะที่รุนแรงอยู่ข้างหลังเขาและรอบการเปลี่ยนเห็นเก่าคิงมองไปที่เขาด้วยการแสดงออกที่เป็นอันตราย. "ดีเพื่อนของฉันคุณดูเหมือนจะไม่ จะมีการจัดการเพื่อให้เยี่ยมยอดกับครั้งแรกของคุณสองปรารถนาของคุณ? สิ่งที่คุณจะทำอย่างไรกับที่ผ่านมาเปิดตัวเองเป็นหงส์หรือไม่หรือเปิดLeita กลับเข้ามาในหญิงสาวคนหนึ่ง? "" ผมจะทำไม่ได้ "นายปีเตอร์กล่าวว่าใจเย็น"มนุษย์และหงส์ที่ดีของพวกเขาในรูปร่างของตัวเอง." แต่สำหรับทุกสิ่งที่เขามองเศร้ามากกว่าที่มีต่อป่าที่ Leita บินและเดินช้าๆ กลับไปที่บ้านที่ว่างเปล่าของเขา. วันต่อมาเขาเห็นสองหงส์ว่ายน้ำที่ด้านล่างของสวนและหนึ่งในนั้นสวมโซ่ทองเขาได้รับ Leita หลังจากพวกเขาแต่งงาน; เธอมาขึ้นและลูบหัวของเธอกับเอช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อนเกินอายุ เขาตัดสินใจที่จะใช้ความปรารถนา ครั้งแรกของเขา และให้อีกสองคน

ในกรณีของการฉุกเฉิน เอาหนามเขาแทงลิ้น
กับมันเพื่อให้ตัวเองไม่ต้องเอ่ยความปรารถนา
ผื่นด้วย แล้วถือใบที่สามและจ้องรอบ
เขาพื้นสีดำที่พริมโรส , บีเชสดี
, และน้ำเขียว ของคลอง เขากล่าวว่า :

" ฉันต้องการฉันมีภรรยาสวยเหมือน
ป่า "
2
มหาศาลแควกกระเซ็นแตก
ออกมาบนพื้นผิวของน้ำ เขาคิดว่ามัน
เป็นหงส์ หัวเราะเยาะเขา จะไม่สังเกตเห็นเขา
ทำทางของเขาผ่านป่าที่มืดมิด รถของเขา
ห่อตัวเองขึ้นในพรมและไป

เมื่อเขาหลับ ตื่นก็เช้า และนก
เริ่มเรียก ไปด้วย
ติดตามต่อ เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่สวยงาม
ที่สุดที่เขาเคยเห็นกับตาเป็นสีเขียว
เป็นคลอง ผมเป็นสีดำ เช่น พุ่มไม้ และผิว
ขาวอย่างขนของหงส์ .
" คุณภรรยาที่ฉันปรารถนา ? นายปีเตอร์ถาม
.
" ใช่ " เธอตอบ " . ชื่อของฉันคือ leita "
เธอก้าวเข้าไปในรถข้างๆเขาและพวกเขา
ขับรถไปโบสถ์ในเขตชานเมืองของ
ป่าที่พวกเขาแต่งงานกัน เขาจึงเอานาง
ที่บ้านของเขาในระยะไกลและหุบเขาที่น่ารักและ
พบทั้งหมดของเธอสมบัติของเขาผึ้งในรังผึ้งสีขาว
, วัวเจอร์ซี่ย์ , ไฮยาซิน , เชิงเทียนสีเงิน
, ถ้วยและชามสีฟ้าเงาสำหรับ
ใส่พริมโรสใน . เธอชื่นชมทุกอย่าง แต่สิ่งที่พอใจเธอมากที่สุดคือ

แม่น้ำซึ่งวิ่งด้วยเท้าสวนของเขา .
" ทำหงส์มาที่นี่ ?