This paper recreates an appropriate

This paper recreates an appropriate tourism model to sustain rural land use in Mae Kampong village, Chiang Mai province, Thailand. The study focuses on the village’s current land use and existing tourism management. The data, collected by interview and field observation, were analyzed and compared with tourism trends in the area for modification into an integrated tourism model for sustainable rural land use. In this paper, the sustainability of rural land use is shown to derive from the maintenance and increase of community capital, including natural, human, social, financial or built, and cultural capital. These categories of capital can also be comparably merged with four elements of rural land use sustainability, ecological, economic, social, and cultural sustainability as a conceptual framework for an integrated tourism model. Land use in Mae Kampong village can be sustained by the existing tourism management model, which has been integrated mainly by community-based tourism and ecotourism. Recently, however, long-stay tourism and health tourism have arisen with the possibility of creating new resources and generating new wealth from tourism and rural land use, such as an increase in rental houses and resort hotels, the development of health products from forest tea, and the organic local food served to tourists in homestays. The recreated tourism model, therefore, is integrated by four types of tourism, community-based, long-stay, health, and ecotourism, so as to achieve a higher living standard which attributed the overall rural land use sustainability to four components of its sustainability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษนี้สร้างแบบจำลองการท่องเที่ยวที่เหมาะสมเพื่อให้ใช้ที่ดินชนบทในหมู่บ้านแม่กำปอง จังหวัดเชียงใหม่ ไทย การศึกษาเน้นในการใช้ที่ดินปัจจุบันของหมู่บ้านและจัดการท่องเที่ยวที่มีอยู่ ข้อมูล รวบรวม โดยการสังเกตสัมภาษณ์และฟิลด์ ถูกวิเคราะห์ และเปรียบเทียบกับแนวโน้มการท่องเที่ยวในพื้นที่สำหรับแก้ไขลงในแบบจำลองการท่องเที่ยวแบบบูรณาการสำหรับการใช้ที่ดินอย่างยั่งยืนชนบท กระดาษนี้ แสดงความยั่งยืนของการใช้ที่ดินในชนบทจะได้รับจากการบำรุงรักษาและการเพิ่มเงินกองทุนชุมชน รวมถึงธรรมชาติ ทุนมนุษย์ สังคม การเงิน หรือสร้าง และวัฒนธรรม ทุนประเภทเหล่านี้สามารถยังสามารถปานผสานกับองค์ประกอบ 4 อย่างที่ดินชนบทใช้ยั่งยืน ระบบนิเวศ ความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมเป็นกรอบแนวคิดสำหรับรูปแบบการท่องเที่ยวรวม ใช้ที่ดินในหมู่บ้านแม่กำปองสามารถให้ยั่งยืน โดยอยู่ท่องเที่ยวจัดการแบบจำลอง ที่มีการบูรณาการ โดยชุมชนการท่องเที่ยวและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เมื่อเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตาม พักการท่องเที่ยวการท่องเที่ยวและสุขภาพได้เกิดขึ้น โดยสามารถสร้างทรัพยากรใหม่ และสร้างใหม่จากการท่องเที่ยวและการใช้ที่ดินชนบท เช่นการเพิ่มขึ้นของค่าเช่าบ้าน และรีสอร์ทโรงแรม การพัฒนาผลิตภัณฑ์สุขภาพจากป่าชา และอินทรีย์ที่อาหารที่ให้บริการนักท่องเที่ยวในแบบโฮมสเตย์ แบบแหล่งท่องเที่ยว ดังนั้น ถูกรวมเข้า โดยสี่ประเภทท่องเที่ยว ชุมชน ห้องพัก สุขภาพ และท่องเที่ยวเชิง นิเวศ เพื่อให้บรรลุมาตรฐานชีวิตสูงซึ่งบันทึกความยั่งยืนใช้ที่ดินชนบทโดยรวมสี่องค์ประกอบของความยั่งยืนของ การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษนี้จะสร้างรูปแบบการท่องเที่ยวที่เหมาะสมในการรักษาการใช้ประโยชน์ที่ดินในชนบทในหมู่บ้านแม่กำปองจังหวัดเชียงใหม่ การศึกษามุ่งเน้นไปที่การใช้ประโยชน์ที่ดินในปัจจุบันของหมู่บ้านและการจัดการการท่องเที่ยวที่มีอยู่ ข้อมูลที่เก็บรวบรวมโดยการสัมภาษณ์และการสังเกตภาคสนามที่ได้มาวิเคราะห์และเปรียบเทียบกับแนวโน้มการท่องเที่ยวในพื้นที่สำหรับการปรับเปลี่ยนเป็นรูปแบบการท่องเที่ยวแบบบูรณาการสำหรับการใช้ประโยชน์ที่ดินในชนบทอย่างยั่งยืน ในบทความนี้ความยั่งยืนของการใช้ประโยชน์ที่ดินในชนบทที่มีการแสดงให้เห็นว่าเป็นผลมาจากการบำรุงรักษาและการเพิ่มขึ้นของเงินทุนชุมชนรวมถึงธรรมชาติของมนุษย์สังคมทางการเงินหรือสร้างขึ้นและทุนทางวัฒนธรรม ประเภทนี้ของเงินทุนยังสามารถผสานปานกับสี่องค์ประกอบของการพัฒนาอย่างยั่งยืนการใช้ประโยชน์ที่ดินในชนบทนิเวศเศรษฐกิจสังคมและความยั่งยืนทางวัฒนธรรมเป็นกรอบแนวคิดสำหรับรูปแบบการท่องเที่ยวแบบบูรณาการ การใช้ที่ดินในหมู่บ้านแม่กำปองสามารถยั่งยืนโดยรูปแบบการจัดการท่องเที่ยวที่มีอยู่ซึ่งได้รับการแบบบูรณาการโดยส่วนใหญ่การท่องเที่ยวชุมชนและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เมื่อเร็ว ๆ นี้อย่างไรก็ตามการท่องเที่ยวพำนักระยะยาวและการท่องเที่ยวเพื่อสุขภาพจะเกิดขึ้นกับความเป็นไปได้ของการสร้างทรัพยากรใหม่และสร้างความมั่งคั่งใหม่จากการท่องเที่ยวและการใช้ที่ดินในชนบทเช่นการเพิ่มขึ้นของค่าเช่าบ้านและโรงแรมรีสอร์ทการพัฒนาผลิตภัณฑ์สุขภาพจากชาป่า และอาหารท้องถิ่นอิน​​ทรีย์ให้บริการแก่นักท่องเที่ยวในโฮมสเตย์ รูปแบบการท่องเที่ยวที่สร้างจึงจะบูรณาการโดยสี่ประเภทของการท่องเที่ยวชุมชนตามพำนักระยะยาวสุขภาพและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเพื่อให้คุณภาพชีวิตที่สูงขึ้นซึ่งประกอบที่ดินในชนบทโดยรวมการพัฒนาอย่างยั่งยืนใช้ถึงสี่องค์ประกอบของการพัฒนาอย่างยั่งยืน .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดาษนี้จะเป็นรูปแบบที่เหมาะสมการท่องเที่ยวหนุนใช้ที่ดินในชนบทที่หมู่บ้านแม่กำปอง จังหวัดเชียงใหม่ , ไทย เน้นเรื่องของหมู่บ้านในปัจจุบัน การใช้ที่ดินและการจัดการการท่องเที่ยวที่มีอยู่ ข้อมูล รวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์และภาคสนาม การสังเกตวิเคราะห์และเปรียบเทียบกับแนวโน้มการท่องเที่ยวในพื้นที่สำหรับการปรับเปลี่ยนเป็นรูปแบบการท่องเที่ยวแบบบูรณาการเพื่อการใช้ที่ดินอย่างยั่งยืน ในกระดาษนี้ , ความยั่งยืนของการใช้ที่ดินในชนบทแสดงได้มาจากการบำรุงรักษาและการเพิ่มขึ้นของทุนชุมชน รวมทั้งธรรมชาติของมนุษย์ สังคม การเงิน หรือสร้างขึ้น และทุนทางวัฒนธรรมเหล่านี้ประเภทของทุนยังสามารถปานกัน ผสานกับสี่องค์ประกอบของความยั่งยืน การใช้ที่ดินทางนิเวศวิทยา เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และความยั่งยืน เป็นกรอบแนวคิดการบูรณาการการท่องเที่ยวแบบ การใช้ที่ดินในหมู่บ้านแม่กำปองได้อย่างยั่งยืนโดยการจัดการการท่องเที่ยวแบบเดิม ซึ่งได้ถูกรวมเป็นหลักโดยชุมชนการท่องเที่ยวและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเมื่อเร็ว ๆนี้ , อย่างไรก็ตาม , ที่พักการท่องเที่ยวและการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพได้เกิดขึ้นกับความเป็นไปได้ของการสร้างทรัพยากรใหม่และการสร้างความมั่งคั่งใหม่จากการท่องเที่ยวและการใช้ที่ดินในชนบท เช่น การเพิ่มขึ้นของค่าเช่าบ้าน และโรงแรม รีสอร์ท ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพจากชาป่าและอาหารอินทรีย์เสิร์ฟแก่นักท่องเที่ยวโฮมสเตย์ . การสร้างรูปแบบการท่องเที่ยว ดังนั้นเป็นแบบบูรณาการโดยสี่ประเภทของการท่องเที่ยวโดยชุมชน อยู่ สุขภาพ และการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ เพื่อให้บรรลุมาตรฐานที่สูงอยู่ ซึ่งเกิดจากความยั่งยืนโดยรวมการใช้ที่ดินเป็น 4 องค์ประกอบของความยั่งยืน