Privacy risk is defined as the prob

Privacy risk is defined as the probability of having personal information disclosed as a result of online transactions [Garbarino and Strahilevitz 2004; Maignan and Lukas 1997]. Despite the growing online sales volume, concerns regarding privacy remain high among many online shoppers [e.g., Drennan et al. 2006; Miyazaki and Fernandez 2001; Noort et al. 2008]. Chapell [2005] finds that more than 69 percent of US Internet shoppers limit their online purchases because of concerns related to the privacy and safety of their personal information. However, Forsythe and Shi [2003] find that although privacy concern was a frequently cited reason for not purchasing online, it does not significantly impact the frequency of purchasing online and searching with intent to buy. Thus, the effect of perceived privacy risk on purchase intention remains rather unclear. In this study, we postulate that online shoppers’ perception of privacy risk will deter them from shopping online:
H3: Privacy risk is negatively associated with online shopping intentions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเป็นส่วนตัวความเสี่ยงถูกกำหนดให้เป็นความน่าเป็นของการมีข้อมูลส่วนบุคคลที่เปิดเผยจากธุรกรรมออนไลน์ [Garbarino และ Strahilevitz 2004 Maignan ก Lukas 1997] แม้เติบโตออนไลน์ปริมาณการขาย ความกังวลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวยังคงสูงในหมู่นักช็อปออนไลน์หลาย [เช่น Drennan et al. 2006 มิยาซากิและเฟอร์นานเด 2001 Noort et al. 2008] Chapell [2005] พบว่า มากกว่าร้อยละ 69 ของเราเน็ตจำกัดซื้อออนไลน์ของพวกเขาเนื่องจากความกังวลที่เกี่ยวข้องกับความเป็นส่วนตัวและความปลอดภัยของข้อมูลส่วนบุคคล อย่างไรก็ตาม อย่างไร Forsythe และชิ [2003] พบว่า แม้ว่าความกังวลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวมีเหตุผลอ้างอิงบ่อยไม่ซื้อออนไลน์ มันไม่มากมีผลต่อความถี่ของการซื้อออนไลน์ และค้นหา ด้วยความตั้งใจที่จะซื้อ ดังนั้น ผลของความเสี่ยงส่วนบุคคลการรับรู้ความตั้งใจซื้ออยู่ค่อนข้างชัดเจน ในการศึกษานี้ เรา postulate ว่า รับรู้ออนไลน์เปรียบความเสี่ยงส่วนบุคคลจะขัดขวางพวกเขาจากการช้อปปิ้งออนไลน์:H3: ความเสี่ยงส่วนบุคคลคือสัมพันธ์ในเชิงลบกับความตั้งใจการช้อปปิ้งออนไลน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเสี่ยงความเป็นส่วนตัวถูกกำหนดให้เป็นความน่าจะเป็นของการมีข้อมูลส่วนบุคคลที่เปิดเผยเป็นผลมาจากการทำธุรกรรมออนไลน์ [Garbarino และ Strahilevitz 2004; Maignan และ Lukas 1997] แม้จะมีการออนไลน์ที่กำลังเติบโตของปริมาณการขาย, ความกังวลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวยังคงสูงในหมู่ผู้ซื้อออนไลน์จำนวนมาก [เช่นดรีเอตอัล 2006; มิยาซากิและเฟอร์นันเด 2001; Noort et al, 2008] Chapell [2005] พบว่ามากกว่าร้อยละ 69 ของผู้ซื้ออินเทอร์เน็ตสหรัฐ จำกัด การซื้อสินค้าออนไลน์ของพวกเขาเนื่องจากความกังวลที่เกี่ยวข้องกับความเป็นส่วนตัวและความปลอดภัยของข้อมูลส่วนบุคคลของพวกเขา แต่ไซท์และชิ [2003] พบว่าแม้จะมีความเป็นส่วนตัวกังวลเป็นเหตุผลที่อ้างถึงบ่อยไม่ซื้อออนไลน์ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญความถี่ในการซื้อออนไลน์และการค้นหาด้วยความตั้งใจที่จะซื้อ ดังนั้นผลกระทบของความเสี่ยงความเป็นส่วนตัวการรับรู้เกี่ยวกับความตั้งใจซื้อยังคงค่อนข้างไม่ชัดเจน ในการศึกษานี้เรายืนยันว่าการรับรู้ของผู้ซื้อออนไลน์ 'ของความเสี่ยงที่จะเป็นอุปสรรคความเป็นส่วนตัวของพวกเขาจากการช้อปปิ้งออนไลน์:
H3: ความเสี่ยงความเป็นส่วนตัวมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความตั้งใจที่ช้อปปิ้งออนไลน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเสี่ยงส่วนบุคคล หมายถึง ความน่าจะเป็นของการเปิดเผยข้อมูลส่วนบุคคลตามผลของธุรกรรมออนไลน์และ [ garbarino strahilevitz 2004 ; และ maignan ลูคัส 1997 ] แม้จะเติบโตออนไลน์ยอดขาย ความกังวลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวยังคงอยู่ในระดับสูงในหลายผู้ซื้อออนไลน์ [ เช่น เดรนแนน et al . 2006 ; และ มิยาซากิ เฟอร์นันเดซ 2001 noort et al . 2008 ]chapell [ 2005 ] พบว่า กว่า 69 เปอร์เซ็นต์ของผู้ซื้ออินเทอร์เน็ต จำกัด เราซื้อออนไลน์ของพวกเขาเนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวและความปลอดภัยของข้อมูลส่วนบุคคลของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ฟอร์ไซท์ และซือ [ 2003 ] พบว่า แม้ว่าความกังวลส่วนบุคคลเป็นมักอ้างเหตุผลที่ไม่ซื้อออนไลน์มันไม่มีผลต่อความถี่ของการซื้อออนไลน์และการค้นหาด้วยเจตนาที่จะซื้อ ดังนั้น ผลของการรับรู้ข้อมูลความเสี่ยงต่อความตั้งใจซื้อยังคงไม่ชัดเจนมากกว่า ในการศึกษานี้จึงสันนิฐานว่าผู้ซื้อของออนไลน์ การรับรู้ความเสี่ยง ความเป็นส่วนตัวจะยับยั้งพวกเขาจากการช้อปปิ้งออนไลน์ :
H3 : ความเสี่ยงความเป็นส่วนตัวมีความสัมพันธ์ทางลบกับความตั้งใจในการช้อปปิ้งออนไลน์