Among commonly consumed foods, only

Among commonly consumed foods, only soybean-derived products provide physiologically relevant amounts of isoflavones. The soybean contains 12 different isoflavone isomers: the 3 aglycones genistein (4',5,7-trihydroxyisoflavone), daidzein (4',7-dihydroxyisoflavone), and glycitein (7,4'-dihydroxy-6-methoxyisoflavone); their respective β-glycosides genistin, daidzin, and glycitin; and 3 β-glucosides each esterified with either malonic or acetic acid (9). (Isoflavone amounts used in this text refer to the aglycone equivalent weights.) When all forms of the individual isoflavones are considered, genistein, daidzein, and glycitein account for ∼50%, 40%, and 10%, respectively, of the total soybean isoflavone content (9).

There are ∼3.5 mg isoflavones (expressed in aglycone equivalent weight) per gram of protein in traditional soy foods (10). One serving of a traditional soy food provides ∼8 g protein and 25 mg isoflavones. In contrast, >70% of the isoflavone content of whole soybeans can be lost in the making of processed soy products, such as isolated soy protein (11). Isoflavone intake varies among Asian populations but ranges from ∼10 to 15 mg/d in Hong Kong to 30–40 mg/d in Japan and Shanghai (10). National intake estimates for China tend to obscure the markedly different isoflavone intake that exists among provinces (12).

Among Asian countries with Chinese populations, the vast majority of soy is consumed in the form of unfermented foods such as soy milk, tofu, and tofu products (13, 14), whereas in Japan approximately half of the soy comes from fermented (natto and miso) and half from unfermented (tofu) foods (15, 16). The concentration of isoflavones in soy foods is not changed as a result of fermentation, although in fermented products more of the isoflavones occur in aglycone form due to bacterial hydrolysis of the sugar from the glycoside, the form of isoflavones occurring in soybeans and unfermented foods (11, 17). There are conflicting data as to whether isoflavone form (glycoside compared with aglycone) affects total isoflavone absorption, but if it does, it is likely to be relatively modest (18–23).

The half-life of isoflavones is between 4 and 8 h; consequently, 24 h after isoflavone exposure, nearly all of the absorbed isoflavones are excreted (24). Serum isoflavone concentrations increase in a dose-dependent fashion in response to isoflavone ingestion, but at higher intakes there is a curvilinear relation (25, 26). Therefore, the highest sustained serum isoflavone concentrations are likely achieved by dividing daily isoflavone intake into several doses, which reflects the pattern of isoflavone intake from soy foods in Asia. There is a large interindividual variation in isoflavone metabolism such that in response to the ingestion of similar amounts of isoflavones, circulating concentrations of isoflavone metabolites and parent isoflavones can vary hundreds-fold (27, 28). It is noteworthy that only ∼25% of non-Asians and ∼50% of Asians host the intestinal bacteria that convert the isoflavone daidzein into the isoflavonoid equol (29). Equol has been proposed as an especially beneficial isoflavonoid (30).

Finally, it is important to recognize that 2 primary types of isoflavone supplements available on the market, and that have been used in clinical trials, differ markedly in genistein content. One is made from whole soybeans so it is high in genistein and low in glycitein, whereas the other, which is made from the germ or hypocotyledon portion of the bean, is low in genistein and high in glycitein (31).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ใช้โดยทั่วไปอาหาร ผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองมาเฉพาะให้จำนวน isoflavones physiologically เกี่ยวข้อง ถั่วเหลืองประกอบด้วย isomers isoflavone ต่าง ๆ 12: genistein 3 aglycones (4", 5, 7-trihydroxyisoflavone), daidzein (4', 7-dihydroxyisoflavone), และ glycitein (7, 4'-dihydroxy-6-methoxyisoflavone); และของพวกเขาเกี่ยวข้องβ-glycosides genistin, daidzin, glycitin และ 3 β-glucosides ละ esterified malonic หรือกรดน้ำส้ม (9) (Isoflavone ยอดเงินที่ใช้ในข้อความนี้อ้างถึงน้ำหนักที่เทียบเท่ากับ aglycone) เมื่อทุกรูปแบบของ isoflavones ละกำลัง genistein, daidzein และ glycitein บัญชี ∼50%, 40% และ 10% ตามลำดับ ของเนื้อหารวมถั่วเหลือง isoflavone (9)ยังมี ∼3.5 มิลลิกรัม isoflavones (แสดงน้ำหนักเทียบเท่าของ aglycone) ต่อกรัมของโปรตีนในถั่วเหลืองแบบอาหาร (10) หนึ่งบริการอาหารถั่วเหลืองแบบดั้งเดิมให้ g ∼8 โปรตีนและ 25 มิลลิกรัม isoflavones ในทางตรงกันข้าม > 70% ของเนื้อหา isoflavone ของถั่วเหลืองทั้งหมดสามารถสูญหายในการทำถั่วเหลืองแปรรูปผลิตภัณฑ์ โปรตีนถั่วเหลืองแยก (11) Isoflavone บริโภคแตกต่างกันไปในหมู่ประชากรเอเชียแต่ช่วงจาก ∼10 กับ 15 mg/d ใน Hong Kong ไป 30 – 40 mg/d ในประเทศญี่ปุ่นและเซี่ยงไฮ้ (10) ประเมินแห่งชาติบริโภคในจีนมักจะ บดบังการบริโภคแตกต่างกันอย่างเด่นชัด isoflavone ที่มีอยู่ในจังหวัด (12)ระหว่างประเทศในภูมิภาคเอเชียมีประชากรจีน ถั่วเหลืองส่วนใหญ่ใช้ในรูปแบบของอาหาร unfermented เช่นถั่วเหลืองผลิตภัณฑ์นม เต้าหู้ และเต้าหู้ (13, 14), ในขณะที่ในญี่ปุ่น ประมาณครึ่งหนึ่งของถั่วเหลืองมาจากหมัก (natto และมิโซะ) และครึ่งหนึ่งจากอาหาร unfermented (เต้าหู้) (15, 16) ความเข้มข้นของ isoflavones ในอาหารถั่วเหลืองจะไม่เปลี่ยนแปลงจากการหมัก แม้ว่าผลิตภัณฑ์หมักของ isoflavones เกิดขึ้นในฟอร์ม aglycone เนื่องจากไฮโตรไลซ์แบคทีเรียของน้ำตาลจาก glycoside รูปแบบของ isoflavones ที่เกิดขึ้นในถั่วเหลืองและอาหาร unfermented (11, 17) มีข้อมูลขัดแย้งกันเป็นว่า isoflavone ฟอร์ม (เปรียบเทียบกับ aglycone glycoside) มีผลต่อการดูดซึม isoflavone รวม แต่ว่า มีแนวโน้ม ค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัว (18-23)Half-life ของ isoflavones อยู่ระหว่าง 4 และ 8 h ดังนั้น 24 ชมหลังจากแสง isoflavone isoflavones ดูดซึมเกือบทั้งหมดจะ excreted (24) เพิ่มเซรั่มความเข้มข้น isoflavone ในขึ้นอยู่กับปริมาณการกิน isoflavone แต่ที่ภาคสูง มีความสัมพันธ์แบบ curvilinear (25, 26) ดังนั้น ความเข้มข้น isoflavone สูงสุดของเซรั่ม sustained อาจทำได้ โดยแบ่งบริโภค isoflavone ประจำวันปริมาณหลาย ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบของการบริโภค isoflavone จากถั่วเหลืองอาหารในเอเชีย มีรูปแบบ interindividual ขนาดใหญ่ในการเผาผลาญ isoflavone ที่ตอบกิน isoflavones เงินคล้าย ความเข้มข้นของ isoflavone metabolites และ isoflavones หลักการหมุนเวียนแตกต่างกันหลายร้อยพับ (27, 28) เป็นที่น่าสังเกตว่า เพียง ∼25% ของไม่ใช่ชาวเอเชียและ ∼50% ของชาวเอเชียจัดแบคทีเรียลำไส้ที่แปลง isoflavone daidzein equol isoflavonoid (29) Equol ได้รับการเสนอชื่อเป็น isoflavonoid เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง (30)ในที่สุด มันจะต้องรู้จัก 2 ชนิดหลักเสริม isoflavone ที่มีในตลาด และที่ใช้ในการทดลองทางคลินิก แตกต่างอย่างเด่นชัดในเนื้อหา genistein หนึ่งที่ทำจากถั่วทั้งหมดจึง genistein สูง และต่ำใน glycitein อื่น ๆ ซึ่งทำจากถั่วส่วนจมูกหรือ hypocotyledon เป็น genistein ต่ำ และสูงใน glycitein (31)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบรรดาอาหารที่นิยมบริโภคผลิตภัณฑ์เฉพาะถั่วเหลืองที่ได้มาให้จำนวนเงินที่เกี่ยวข้องทางสรีรวิทยาของคุณสมบัติคล้าย ถั่วเหลืองมี 12 ไอโซเมอ isoflavone ที่แตกต่างกัน 3 aglycones genistein (4, 5,7-trihydroxyisoflavone) daidzein (4, 7 dihydroxyisoflavone) และ glycitein (7,4'-dihydroxy-6-methoxyisoflavone); ไกลโคไซด์β-ตน genistin, daidzin และ glycitin; และ 3 β-glucosides แต่ละ esterified มีทั้งกรดอะซิติก malonic หรือ (9) (จำนวน Isoflavone ใช้ในเอกสารนี้หมายถึงน้ำหนักเทียบเท่า aglycone.) เมื่อทุกรูปแบบของคุณสมบัติคล้ายบุคคลที่ได้รับการพิจารณา, genistein, daidzein และบัญชี glycitein สำหรับ ~50%, 40% และ 10% ตามลำดับของถั่วเหลืองรวม เนื้อหา isoflavone (9). มีคุณสมบัติคล้าย ~3.5 มิลลิกรัม (แสดงน้ำหนักเทียบเท่า aglycone) ต่อกรัมของโปรตีนในอาหารจากถั่วเหลืองแบบดั้งเดิม (10) หนึ่งในการให้บริการของถั่วเหลืองเป็นอาหารแบบดั้งเดิมให้โปรตีน ~8 กรัมและ 25 มิลลิกรัมคุณสมบัติคล้าย ในทางตรงกันข้าม> 70% ของเนื้อหา isoflavone ถั่วเหลืองทั้งหมดจะหายไปในการทำผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองแปรรูปเช่นโปรตีนถั่วเหลืองที่แยกได้ (11) การบริโภค isoflavone แตกต่างกันไปในหมู่ประชากรในเอเชีย แต่ช่วงจาก ~ 10 ถึง 15 มก. / วันในฮ่องกง 30-40 มก. / วันในประเทศญี่ปุ่นและเซี่ยงไฮ้ (10) ประมาณการการบริโภคแห่งชาติของจีนมีแนวโน้มที่จะปิดบังการบริโภค isoflavone ที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดที่มีอยู่ในหมู่จังหวัด (12). ในบรรดาประเทศในเอเชียที่มีประชากรชาวจีนส่วนใหญ่ของถั่วเหลืองที่มีการบริโภคในรูปแบบของอาหารที่ไม่หมักเช่นนมถั่วเหลืองเต้าหู้และเต้าหู้ ผลิตภัณฑ์ (13, 14) ในขณะที่ในประเทศญี่ปุ่นประมาณครึ่งหนึ่งของถั่วเหลืองที่มาจากการหมัก (นัตโตะและมิโซะ) และอีกครึ่งหนึ่งจาก unfermented (เต้าหู้) อาหาร (15, 16) ความเข้มข้นของคุณสมบัติคล้ายในอาหารจากถั่วเหลืองจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นผลมาจากการหมักแม้ว่าในผลิตภัณฑ์หมักมากขึ้นของคุณสมบัติคล้ายเกิดขึ้นในรูปแบบ aglycone เกิดจากการย่อยสลายของแบคทีเรียน้ำตาลจาก glycoside ที่รูปแบบของคุณสมบัติคล้ายที่เกิดขึ้นในถั่วเหลืองและอาหาร unfermented ( 11, 17) มีข้อมูลที่ขัดแย้งกันเป็นไปได้ว่ารูปแบบ isoflavone (glycoside เมื่อเทียบกับ aglycone) มีผลต่อการดูดซึม isoflavone รวม แต่ถ้ามันไม่ก็มีแนวโน้มที่จะค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัว (18-23). ​​ครึ่งชีวิตของคุณสมบัติคล้ายอยู่ระหว่าง 4 และ 8 ชั่วโมง ; ดังนั้น 24 ชั่วโมงหลังจากได้รับ isoflavone เกือบทั้งหมดของคุณสมบัติคล้ายถูกดูดซึมจะถูกขับออกมา (24) เซรั่มเพิ่มความเข้มข้น isoflavone ในแฟชั่นปริมาณขึ้นอยู่กับการตอบสนองต่อการบริโภค isoflavone แต่ในการบริโภคที่สูงขึ้นมีความสัมพันธ์โค้ง (25 26) ดังนั้นความเข้มข้น isoflavone เซรั่มอย่างต่อเนื่องสูงสุดมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จโดยการหารปริมาณ isoflavone ในชีวิตประจำวันเป็นปริมาณหลายอย่างซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบของการบริโภค isoflavone จากอาหารจากถั่วเหลืองในเอเชีย มีการเปลี่ยนแปลง interindividual ขนาดใหญ่ในการเผาผลาญ isoflavone เป็นเช่นนั้นในการตอบสนองต่อการบริโภคในปริมาณที่คล้ายกันของคุณสมบัติคล้ายการไหลเวียนของความเข้มข้นของสาร isoflavone และคุณสมบัติคล้ายปกครองสามารถแตกต่างกันไปหลายร้อยเท่า (27 28) เป็นที่น่าสังเกตว่ามีเพียง ~25% ของที่ไม่ใช่ชาวเอเชียและ ~50% ของชาวเอเชียเป็นเจ้าภาพแบคทีเรียในลำไส้ที่แปลง daidzein isoflavone ลง isoflavonoid equol นี้ (29) Equol ได้รับการเสนอเป็น isoflavonoid ประโยชน์อย่างยิ่ง (30). ในที่สุดก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะยอมรับว่า 2 ประเภทหลักของผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร isoflavone มีอยู่ในตลาดและที่มีการใช้ในการทดลองทางคลินิกแตกต่างไปในเนื้อหาของ genistein หนึ่งที่ทำจากถั่วเหลืองทั้งดังนั้นมันจึงเป็นที่สูงใน genistein และต่ำใน glycitein ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ทำจากเชื้อโรคหรือส่วนหนึ่งส่วน hypocotyledon ถั่วที่อยู่ในระดับต่ำใน genistein และสูงใน glycitein (31)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างที่ใช้อาหาร แต่ถั่วเหลืองมาผลิตภัณฑ์ให้เราเกี่ยวข้องปริมาณไอโซฟลาโวน . ถั่วเหลืองที่มีไอโซฟลาโวนแตกต่างกันคือ 12 : 3 aglycones จีนีสทีน ( 4 , 5,7-trihydroxyisoflavone ) Daidzein ( 4 , 7-dihydroxyisoflavone ) และ glycitein ( 7,4 ' - dihydroxy-6-methoxyisoflavone ) ; ตนบีตา - เจ็นนิสติน daidzin ไซด์ , และ glycitin ;บีตา - กลูโคไซด์ และ 3 แต่ละ esterified ด้วย malonic หรือกรดน้ำส้ม ( 9 ) ( ไอโซฟลาโวนยอดเงินที่ใช้ในข้อความนี้อ้างถึงี่เทียบเท่าน้ำหนัก ) เมื่อทุกรูปแบบของไอโซฟลาโวนพิจารณาเป็นราย genistein , Daidzein และ glycitein บัญชี∼ 50% , 40% และ 10 ตามลำดับ เนื้อหา isoflavone ถั่วเหลืองทั้งหมด ( 9 )

มี∼ 35 มิลลิกรัมไอโซฟลาโวน ( แสดงในี่น้ำหนักเทียบเท่า ) ต่อหนึ่งกรัมของโปรตีนในอาหารถั่วเหลืองแบบดั้งเดิม ( 10 ) หนึ่งในการให้บริการของอาหารแบบดั้งเดิมให้∼ 8 กรัมโปรตีนถั่วเหลืองและไอโซฟลาโวน 25 mg ในทางตรงกันข้าม > 70% ของ isoflavone จากถั่วเหลืองสามารถสูญเสียเนื้อหาทั้งหมดในการทำผลิตภัณฑ์แปรรูปจากถั่วเหลือง เช่น โปรตีนสกัดจากถั่วเหลือง ( 11 )ไอโซฟลาโวนในการบริโภคแตกต่างกันไปในหมู่ประชากร แต่ช่วงจาก∼ 10 ถึง 15 มิลลิกรัมต่อวันในฮ่องกง 30 – 40 มก. / วัน ในญี่ปุ่นและเซี่ยงไฮ้ ( 10 ) การประเมินระดับชาติจีนมีแนวโน้มที่จะปิดบังที่แตกต่างกันอย่างเด่นชัด isoflavone บริโภคที่มีอยู่ระหว่างจังหวัด ( 12 ) .

ในกลุ่มประเทศเอเชียมีประชากรจีนส่วนใหญ่ของถั่วเหลืองที่ใช้ในรูปแบบของอาหาร unfermented เช่น นมถั่วเหลือง เต้าหู้ และผลิตภัณฑ์เต้าหู้ ( 13 , 14 ) ส่วนในประเทศญี่ปุ่นประมาณครึ่งหนึ่งของถั่วเหลืองหมัก ( ถั่วเน่ามาจากและมิโซะ ) และครึ่งจาก unfermented ( เต้าหู้ ) อาหาร ( 15 , 16 ) ความเข้มข้นของไอโซฟลาโวนในอาหารถั่วเหลืองไม่ได้เปลี่ยนผลของการหมัก