Whenever possible,samples were coll

Whenever possible,samples were collected within the mixed layer, in the thermocline, and between the thermocline and the bottom. Samples were preserved in buffered formalin. In the laboratory, each sample was washed free of formalin on a 53 μm sieve, transferred to a 250 ml beaker, and, with the aid of an electronic balance, made up to 200 ml (200 g). The sample was homogenized
by vigorous haphazard stirring, and a 12 ml subsample was removed with a Stempel pipette (Peterson et al. 1979, Omori & Ikeda 1984). Multiple 12 ml subsamples were counted until at least 100 individuals of the most common organisms were enumerated. This yielded a sample standard deviation of ca. 10% for the most abundant organisms (including the subjects of this study) and between 10 and 20% for the less common species (Venrick 1978). To test the subsampling technique, we compared the number of organisms in 4 samples by subsampling and by counting the entire sample. No statistically significant differences (Mann- Whitney U-test, p > 0.05) were found between the concentrations of organisms determined by the 2 methods, indicating that the subsampling technique adequately described the samples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นไปได้ ตัวอย่างถูกเก็บรวบรวมภายในชั้นผสม thermocline และ ระหว่าง thermocline และด้านล่าง ตัวอย่างถูกเก็บไว้ในบัฟเฟอร์ formalin ในห้องปฏิบัติการ แต่ละอย่างของ formalin ล้างบนตะแกรงμ m 53 โอนย้ายไปบีกเกอร์ 250 ml และ ด้วยความช่วยเหลือของการดุลอิเล็กทรอนิกส์ ทำถึง 200 มล. (200 กรัม) ตัวอย่างถูก homogenizedจับจดคึกคักกวน และมล. 12 subsample ถูกลบออก ด้วยปิเปต Stempel (ปิเตอร์สัน et al. 1979 โอโมริ และอิเคดะ 1984) หลาย 12 ml subsamples ถูกนับจนกว่าบุคคลน้อย 100 ของสิ่งมีชีวิตทั่วไปที่ระบุ ซึ่งผลค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานตัวอย่างของ ca 10% สำหรับการมีชีวิตมากที่สุด (รวมถึงเรื่องของการศึกษานี้) และ ระหว่าง 10 และ 20% สำหรับสายพันธุ์ (Venrick 1978) ไม่ค่อย เราเปรียบเทียบจำนวนของสิ่งมีชีวิตในตัวอย่างที่ 4 โดย subsampling และนับจำนวนตัวอย่างทั้งหมดเพื่อทดสอบเทคนิค subsampling ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (ผู้ชายวิทนีย์ U-ทดสอบ p > 0.05) พบความแตกต่างระหว่างความเข้มข้นของสิ่งมีชีวิตที่ถูกกำหนด โดยวิธีการ 2 ระบุว่า เทคนิค subsampling อธิบายตัวอย่างเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้เก็บตัวอย่างภายในชั้นผสมใน thermocline และระหว่าง thermocline และด้านล่าง ตัวอย่างที่ถูกเก็บรักษาไว้ในฟอร์มาลินบัฟเฟอร์ ในห้องปฏิบัติการแต่ละตัวอย่างถูกล้างฟรีฟอร์มาลินบนตะแกรง 53 ไมครอนย้ายไปบีกเกอร์ขนาด 250 มลและด้วยความช่วยเหลือของความสมดุลอิเล็กทรอนิกส์ที่ทำถึง 200 มล. (200 กรัม) กลุ่มตัวอย่างที่ทำให้เป็นเนื้อเดียวกัน
โดยกวนจับจดแข็งแรงและ subsample 12 มล. จะถูกลบออกด้วยหลอด Stempel (ปีเตอร์สัน et al. 1979 Omori และอิเคดะ 1984) หลาย 12 มล. subsamples นับอย่างน้อยก็จนกว่า 100 คนของสิ่งมีชีวิตที่พบมากที่สุดที่ถูกระบุ นี้ให้ผลส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานตัวอย่างของแคลิฟอร์เนีย 10% สำหรับสิ่งมีชีวิตที่มีมากที่สุด (รวมทั้งเรื่องของการศึกษาครั้งนี้) และระหว่างวันที่ 10 และ 20% สำหรับสายพันธุ์ที่พบน้อย (Venrick 1978) เพื่อทดสอบเทคนิค subsampling เราเมื่อเทียบกับจำนวนของสิ่งมีชีวิตใน 4 กลุ่มตัวอย่างโดย subsampling และโดยการนับจำนวนตัวอย่างทั้งหมด ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Mann- Whitney U-test p> 0.05) ถูกพบระหว่างความเข้มข้นของสิ่งมีชีวิตที่กำหนดโดย 2 วิธีการที่แสดงให้เห็นว่าเทคนิค subsampling อย่างเพียงพออธิบายตัวอย่าง