Sol LeWitt earned a place in the hi

Sol LeWitt earned a place in the history of art for his leading role in the Conceptual movement. His belief in the artist as a generator of ideas was instrumental in the transition from the modern to the postmodern era. Conceptual art, expounded by LeWitt as an intellectual, pragmatic act, added a new dimension to the artist's role that was distinctly separate from the romantic nature of Abstract Expressionism. LeWitt believed the idea itself could be the work of art, and maintained that, like an architect who creates a blueprint for a building and then turns the project over to a construction crew, an artist should be able to conceive of a work and then either delegate its actual production to others or perhaps even never make it at all. LeWitt's work ranged from sculpture, painting, and drawing to almost exclusively conceptual pieces that existed only as ideas or elements of the artistic process itself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โซล LeWitt รับสถานที่ในประวัติศาสตร์ของศิลปะสำหรับบทบาทนำของเขาในการเคลื่อนไหวแนวคิด ความเชื่อของเขาในการเป็นศิลปินกำเนิดของความคิดเป็นเครื่องมือในการเปลี่ยนแปลงจากที่ทันสมัย​​ในยุคหลังสมัยใหม่ ศิลปะแนวคิดภายในบ้านโดย LeWitt เป็นทางปัญญา, การกระทำในทางปฏิบัติเพิ่มมิติใหม่ให้กับบทบาทของศิลปินที่ชัดเจนแยกออกจากธรรมชาติที่โรแมนติกของสรุป Expressionism LeWitt เชื่อความคิดของตัวเองอาจจะเป็นงานศิลปะและการบำรุงรักษาที่เหมือนสถาปนิกผู้สร้างพิมพ์เขียวสำหรับอาคารและจากนั้นจะเปิดโครงการไปยังทีมงานก่อสร้างที่ศิลปินควรจะสามารถที่จะตั้งครรภ์ของการทำงานและแล้วทั้ง มอบหมายการผลิตที่เกิดขึ้นจริงกับคนอื่น ๆ หรือบางทีก็ไม่ทำให้มันเลย การทำงานของ LeWitt ตั้งแต่ประติมากรรมจิตรกรรมและการวาดภาพเป็นชิ้นเกือบเฉพาะแนวความคิดที่มีอยู่เป็นเพียงความคิดหรือองค์ประกอบของกระบวนการทางศิลปะของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซอลเลวิทท์ได้รับสถานที่ในประวัติศาสตร์ของศิลปะสำหรับบทบาทของเขาในการเคลื่อนไหวครั้งนี้ ความเชื่อของเขาในศิลปินที่กำเนิดของความคิดเป็นเครื่องมือในการเปลี่ยนผ่านจากยุคหลังสมัยใหม่ที่ทันสมัยกับยุค ศิลปะแนวคิดแก้โดยเลวิทท์เป็นพระราชบัญญัติทรัพย์สินทางปัญญา , ปฏิบัติ ,เพิ่มมิติใหม่ให้กับศิลปินของบทบาทที่เด่นชัดแยกออกจากธรรมชาติโรแมนติกของลัทธิการแสดงออกทางนามธรรม เลวิทท์เชื่อความคิดตัวเองอาจจะเป็นงานของศิลปะ และยืนยันว่า เป็นสถาปนิกที่สร้างพิมพ์เขียวสำหรับการสร้าง และจากนั้น เปิดโครงการให้ลูกเรือก่อสร้างศิลปินควรจะสามารถที่จะตั้งครรภ์ของงาน แล้วให้ตัวแทนการผลิตจริงของผู้อื่น หรือบางทีอาจจะไม่เคยทำมันเลย เลวิทท์งานระหว่างประติมากรรม จิตรกรรมและการวาดภาพเกือบเฉพาะในชิ้นส่วนที่มีอยู่เป็นเพียงความคิดหรือองค์ประกอบของศิลปะกระบวนการนั่นเอง