And look at us four years later, we

And look at us four years later, we have just bought a house together in Normanton in West Yorkshire. We are completely in love."
But last year Jono faced his toughest test yet. He decided to try and track down his biological parents.
"It was something I'd always wanted to do. As a teenager I'd been angry and upset and wanted to meet them for the wrong reason - to ask them why they'd abandoned me - but as I matured I realised they obviously felt they couldn't cope.
"I thought things might have changed. That they might want to know I was happy."
Jono says he was "heartbroken" when he was rejected all over again.
"It was awful. Awful. I cried and cried. But I have come to terms with it. It must have been one of the hardest decisions they ever had to make.
"I found out they've gone on to have two more children. I'm glad they have got a family. I'm happy, I hope they are happy too."
Jono, who now works as a team leader with adults with autism, says he is a firm believer that everything happens for a reason, but wants people to be more aware of what Treacher Collins is - and how to deal with it.
"What really frustrates me and upsets me is when a child in a supermarket stares and his or her mother tells them off.
"I wish they could come and talk to me so that I could tell them about it - so that is seems more normal."
He says he also wants to help families in similar situations to him.
"If someone had said 'this is me, my wife, my job' to me when I was younger it would have helped massively."
But Jono says he still has one big question he has to face.
Although Treacher Collins is a rare genetic condition that can affect anyone, the chances of him passing it on to his children are thought to be about 50%.
"I've met families with babies with various disabilities and seen how well they cope.
"I really want to do the school run, take my child to dance, gymnastics or football, but how can I knowingly put my child through operations, hospital appointments and bullying?
"I play around with it in my head - it drives me mad. We're still young, there is plenty of time, but it is something Laura and I are going to have to think about somewhere down the line."
But Jono says he would not change the fact he was born with Treacher Collins syndrome.
"Doctors always asked if I wanted corrective surgery... to get my cheek bones built up, my teeth straightened or my jaw broken and realigned, but despite how depressed I got I thought 'God made me like this'.
"I'm glad I didn't choose anything. I'm proud of who I am. And Treacher Collins made me who I am today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และดูที่เราสี่ปีต่อมา เราเพียงแค่ซื้อบ้านร่วมกันใน Normanton ในเวสท์ยอร์กเชอร์ เราเป็นหมดรัก"แต่ปี Jono เผชิญการทดสอบที่ยากที่สุดของเขาได้ เขาตัดสินใจที่ จะลองติดตามพ่อทางชีวภาพ"มันเป็นสิ่งที่ฉันมีอยากทำ เป็นวัยรุ่นผมมีโกรธ และไม่พอใจ และต้องตามด้วยเหตุผลไม่ถูกต้อง- ขอให้พวกเขาได้ละทิ้งทำไม แต่เป็นฉันสุก คราว พวกเขาแน่นอนรู้สึกว่า พวกเขาไม่สามารถรับมือ"ผมคิดว่า สิ่งที่อาจเปลี่ยนแปลง ว่า พวกเขาอาจต้องการทราบว่าผมมีความสุข"Jono กล่าวว่า เขามี "อกหัก" เมื่อเขาถูกปฏิเสธทั้งหมดอีกครั้ง"ก็น่ากลัว น่ากลัว ฉันร้องไห้ และร้องไห้ แต่ฉันได้มาถึงข้อตกลงกับมัน ก็ต้องได้รับการตัดสินใจที่ยากที่สุดที่พวกเขาเคยทำอย่างใดอย่างหนึ่ง"พบออกที่พวกเขาได้ไปมีเด็กสอง พวกเขาได้มีครอบครัวดี ผมมีความสุข ฉันหวังว่า พวกเขามีความสุขเกินไป"Jono ที่ตอนนี้ ทำงานเป็นทีมกับผู้ใหญ่กับออทิสติ กล่าวว่า เขาเป็นผู้เชื่อมั่นที่ทุกสิ่งทุกอย่างมีเหตุผล แต่ต้องคนที่จะตระหนักถึงสิ่ง Treacher คอลลินส์ - และวิธีจัดการกับมัน"สิ่งที่เนย์มาร์ฉัน และทำให้ผมกลุ้มเมื่อเด็กในซูเปอร์มาร์เก็ตที่จ้องมองกลับและเขา หรือแม่ของเธอบอกว่า พวกเขาออก"อยากจะมา และพูดคุยกับฉันเพื่อที่ฉันสามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับ - เพื่อให้เป็นดูเหมือนว่าปกติเติม"เขากล่าวว่า เขายังต้องการช่วยครอบครัวในสถานการณ์คล้ายกับเขา"ถ้าคนได้บอกว่า 'นี้เป็นฉัน ภรรยา งาน' กับฉันเมื่ออายุ มันจะช่วยให้จำนวนมากโดย"แต่ Jono กล่าวว่า เขายังคงมีหนึ่งคำถามใหญ่เขาได้ใบหน้าแม้ว่าคอลลินส์ Treacher สภาพทางพันธุกรรมที่หายากที่ส่งผลต่อทุกคน โอกาสที่เขายื่นให้เด็กของเขามีความคิดที่ ประมาณ 50%"ฉันได้พบครอบครัวเด็กพิการต่าง ๆ และเห็นว่าพวกเขารับมือ"ต้องทำการเรียกใช้โรงเรียน พาเด็กไปเต้นรำ ยิมนาสติก หรือฟุตบอล แต่วิธีสามารถฉันตั้งใจใส่ลูกผ่านการดำเนินงาน การนัดหมายโรงพยาบาล และกลั่นแกล้ง"ฉันเล่นกับมันในหัวของฉัน - มันไดรฟ์บ้า เรากำลังหนุ่มยังคง มีมากมายของเวลา แต่มันเป็นสิ่งที่ลอร่า และผมจะต้องคิดเกี่ยวกับบางลงเส้น"แต่ Jono กล่าวว่า เขาจะเปลี่ยนความจริงที่เขาเกิด มีอาการคอลลินส์ Treacher"แพทย์มักจะถามถ้า ฉันต้องผ่าตัด...การรับกระดูกแก้มของฉันสร้างขึ้น ฟันยืดให้ตรง หรือขากรรไกรของฉันหัก และการปรับแต่ง แต่แม้ว่าผม คิด 'พระเจ้าทรงทำให้ฉันเช่นนี้'"ฉันไม่ได้เลือกอะไร ผมภูมิใจของ และคอลลินส์ Treacher ทำให้ฉันที่ฉันวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และมองมาที่พวกเราสี่ปีต่อมาเราเพิ่งซื้อบ้านด้วยกันในนอร์แมนในเวสต์ยอร์ค เรามีความสมบูรณ์ในความรัก. "
แต่ในปีที่ผ่านมาต้องเผชิญกับ Jono ทดสอบที่ยากที่สุดของเขายัง. เขาตัดสินใจที่จะลองและติดตามผู้ปกครองทางชีวภาพของเขา.
" มันเป็นสิ่งที่ฉันมักจะอยากจะทำ เป็นวัยรุ่นผมได้โกรธและไม่พอใจและต้องการที่จะตอบสนองพวกเขาด้วยเหตุผลผิด - จะถามพวกเขาว่าทำไมพวกเขาต้องการที่ถูกทอดทิ้งฉัน -. แต่ที่ผมครบกำหนดฉันตระหนักว่าพวกเขาอย่างเห็นได้ชัดรู้สึกว่าพวกเขาไม่สามารถรับมือ
"ผมคิดว่าสิ่งที่อาจ มีการเปลี่ยนแปลง. ที่พวกเขาอาจต้องการที่จะรู้ว่าฉันมีความสุข. "
Jono บอกว่าเขาเป็น" อกหัก "เมื่อเขาถูกปฏิเสธอีกครั้ง.
" มันเป็นที่น่ากลัว. น่ากลัว. ฉันร้องไห้และร้องไห้. แต่ฉันได้มาถึงข้อตกลงกับมัน มันต้องได้รับหนึ่งในการตัดสินใจที่ยากที่สุดที่พวกเขาเคยมีการทำ.
"ฉันพบว่าพวกเขาได้ไปในที่จะมีลูกอีกสองคน ฉันดีใจที่พวกเขาได้มีครอบครัว ฉันมีความสุขฉันหวังว่าพวกเขามีความสุขมากเกินไป. "
Jono ที่ตอนนี้ทำงานเป็นหัวหน้าทีมที่มีผู้ใหญ่ที่มีออทิสติกกล่าวว่าเขาเชื่อมั่นว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยเหตุผล แต่ต้องการคนที่จะมีมากขึ้นตระหนักถึงสิ่งที่ Treacher คอลลิน - และวิธีการที่จะจัดการกับมัน.
"จริงๆสิ่งที่หงุดหงิดผมและทำให้ผมกลุ้มคือเมื่อเด็กในจ้องซูเปอร์มาร์เก็ตและแม่ของเขาหรือเธอจะบอกพวกเขาออก.
" ผมหวังว่าพวกเขาจะมาและพูดคุยกับฉันเพื่อที่ฉันสามารถบอกได้ พวกเขาเกี่ยวกับมัน - เพื่อให้เป็นดูเหมือนปกติมากขึ้น ".
เขาบอกว่าเขายังต้องการที่จะช่วยให้ครอบครัวในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันกับเขา.
" ถ้ามีคนบอกว่า 'นี่คือฉันภรรยาของฉันงานของฉัน' กับฉันเมื่อผมเป็นเด็กมันจะ ได้ช่วยอย่างหนาแน่น. "
แต่ Jono กล่าวว่าเขายังคงมีคำถามหนึ่งที่ใหญ่เขาจะต้องเผชิญ.
แม้ว่า Treacher คอลลินเป็นภาวะทางพันธุกรรมที่หายากที่จะมีผลต่อทุกคนโอกาสของเขาผ่านมันไปให้กับลูก ๆ ของเขากำลังคิดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 50%
"ผมได้พบกับครอบครัวที่มีเด็กทารกที่มีความพิการต่างๆและเห็นวิธีการที่ดีที่พวกเขารับมือ.
" ผมอยากจะเรียกโรงเรียนใช้ลูกของฉันจะเต้น, ยิมนาสติกหรือฟุตบอล แต่ฉันจะได้รู้เท่าทันนำบุตรหลานของฉันผ่านการดำเนินงานของโรงพยาบาล การนัดหมายและการข่มขู่?
"ผมเล่นรอบกับมันในหัวของฉัน - มันไดรฟ์ฉันบ้า เรายังหนุ่มมีมากมายของเวลา แต่มันเป็นสิ่งที่ลอร่าและผมจะต้องคิดเกี่ยวกับบางลงเส้น. "
แต่ Jono เขาบอกว่าเขาจะไม่เปลี่ยนความจริงที่เขาเกิดมาพร้อมกับซินโดรม Treacher คอลลิน.
" แพทย์มักจะถามว่าฉันต้องการการผ่าตัดแก้ไข ... ที่จะได้รับกระดูกแก้มของฉันสร้างขึ้นฟันของฉันหรือยืดขากรรไกรของฉันหักและตั้งหลัก แต่อย่างไรก็ตามวิธีหดหู่ผมได้ผมคิดว่า 'พระเจ้าทำให้ฉันเช่นนี้'.
"ฉันดีใจ ผมไม่ได้เลือกอะไร. ฉันภูมิใจในตัวฉันเป็นใคร. และ Treacher คอลลินทำให้ฉันว่าฉันเป็นใครในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และมองพวกเราสี่ปีต่อมา เราเพิ่งซื้อบ้านด้วยกันในนอร์แมนตันในเวสต์ยอร์คเชอร์ . เราทั้งหมดรัก”แต่ปีที่แล้วจูโนเผชิญการทดสอบที่ยากที่สุดของเขาเลย เขาตัดสินใจที่จะลองและติดตามพ่อแม่ที่แท้จริงของเขา" มันเป็นสิ่งที่ผมอยากทำ เป็นวัยรุ่นผมเคยโกรธและอารมณ์เสียและอยากเจอพวกเขา สำหรับเหตุผลที่ไม่ถูกต้อง -- ถามพวกเขาว่าทำไมพวกเขาจะทิ้งฉันแต่ฉันโตขึ้นฉันตระหนักว่าพวกเขาเห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่สามารถรับมือได้" ฉันคิดว่า อาจมีอะไรเปลี่ยนแปลง ที่พวกเขาอาจต้องการที่จะรู้ว่าฉันมีความสุข . "จูบอกว่าเขาคือ " อกหัก " เมื่อเขาถูกปฏิเสธอีกครั้ง" มันแย่มากๆ น่ากลัว ฉันร้องไห้และร้องไห้ แต่ฉันต้องรอมชอมกับมัน มันต้องมีการตัดสินใจที่ยากที่สุดที่พวกเขาเคยทำ" ผมรู้ว่าพวกเขาได้ไปในที่จะมีมากกว่า 2 คน ผมดีใจที่พวกเขาได้ในครอบครัว ฉันมีความสุข ฉันหวังว่าพวกเขาจะมีความสุขเหมือนกันจู ที่ตอนนี้ทำงานเป็นหัวหน้าทีมกับผู้ใหญ่ออทิสติกกล่าวว่าเขาเชื่อมั่นว่าทุกอย่างเกิดขึ้นสำหรับเหตุผล แต่ต้องการให้ประชาชนได้ตระหนักถึงสิ่งที่เทรเชอร์น่ะคอลลินส์ - และวิธีการจัดการกับมัน" แล้วมันทำให้ฉันหงุดหงิดจริงๆ และทำให้ฉันโมโหคือตอนที่เด็กในซูเปอร์มาร์เก็ตจ้องแม่ของเขาหรือเธอจะบอกพวกเขา" ผมหวังว่าพวกเขาจะมาคุยกับฉันเพื่อที่ฉันสามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับมัน นั่นดูเหมือนจะมากกว่าปกติ "เขาบอกว่า เขายังต้องการที่จะช่วยให้ครอบครัวในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกับเขา" หากมีใครที่บอกว่า " นี่ฉันภรรยาของฉัน งานของฉัน " ให้ฉันเมื่อฉันยังเด็ก ก็จะมีตัวช่วยหลายอย่าง "แต่จูบอกว่าเขายังคงมีหนึ่งปัญหาใหญ่ที่เขาต้องเผชิญแม้ว่าเทรเชอร์น่ะ คอลลินส์ เป็นของหายากที่สภาพทางพันธุกรรมที่สามารถส่งผลกระทบต่อทุกคน โอกาสของเขาผ่านมันให้เด็กเขาคิดเป็นประมาณ 50%" ผมเจอครอบครัวที่มีเด็กพิการต่าง ๆ และเห็นวิธีที่ดีที่พวกเขาจะรับมือ" ผมต้องการที่จะวิ่งที่โรงเรียน พาลูกไปเต้น ยิมนาสติก หรือฟุตบอล แต่วิธีการที่ฉันสามารถใช้ใส่ลูกผ่านงานโรงพยาบาลนัดและกลั่นแกล้ง ?" ผมเล่นรอบกับมันในหัวของฉัน มันทำให้ฉันโมโห เรายังเด็ก มีเวลามากมาย แต่มันเป็นสิ่งที่ลอร่าและฉันต้องคิดเกี่ยวกับบางลงบรรทัด "แต่จูบอกว่าเขาจะไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่าเขาเกิดมาพร้อมกับเทรเชอร์น่ะ คอลลินส์ ซินโดรม" หมอก็ถามว่าฉันต้องการผ่าตัดแก้ไข . . . . . . . รับกระดูกแก้มของฉันสร้างขึ้น ฟันตรง หรือขากรรไกรของฉันเสียและ realigned แต่ยังไงคับ ผมคิดว่า " พระเจ้าทำให้ฉันเป็นแบบนี้ "" ผมดีใจที่ผมไม่ได้เลือกอะไรเลย ฉันภูมิใจที่ฉันเป็น เทรเชอร์น่ะคอลลินส์และทำให้ฉันเป็นฉันในวันนี้