Pinpointing the end of the surreali

Pinpointing the end of the surrealist movement is a matter of disagreement: some art historians see WWII as the end of surrealism, others believe that the death of André Breton in 1966 or that of Salvador Dalí in 1989 marks the movement’s close. Still others maintain that surrealism’s flame has never been extinguished. This also obtains for Belgium, where historians of art recognize, from 1924 up to the present day, succeeding generations of surrealists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดสิ้นสุดของการเคลื่อนไหว surrealist pinpointing เป็นเรื่องแย้ง: นักประวัติศาสตร์ศิลปะบางดู WWII เป็นจุดสิ้นสุดของลัทธิเหนือจริง ผู้อื่นเชื่อว่า การตายของ André เบรตันเป็นหรือที่ Dalí ซัลวาดอร์ในปี 1989 เครื่องปิดการเคลื่อนไหว ยัง ผู้รักษาว่า เปลวไฟของลัทธิเหนือจริงมีไม่เคยถูกยกเลิก นี้ยังได้รับในเบลเยี่ยม ที่นักประวัติศาสตร์ศิลปะรู้จัก จาก 1924 ถึงวันปัจจุบัน เฉพาะรุ่น surrealists

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

pinpointing จุดสิ้นสุดของการเคลื่อนไหว surrealist เป็นเรื่องของความขัดแย้ง: ประวัติศาสตร์ศิลปะบางคนเห็นสงครามโลกครั้งที่สองเป็นจุดสิ้นสุดของสถ​​ิตยศาสตร์คนอื​​่น ๆ เชื่อว่าการตายของAndréเบรอตงในปี 1966 หรือที่ต้าหลี่ซัลวาดในปี 1989 นับเป็นใกล้เคลื่อนไหวของ คนอื่น ๆ ยังยืนยันว่าเปลวไฟสถิตยศาสตร์ได้ไม่เคยดับ นอกจากนี้ยังได้รับสำหรับเบลเยียมที่นักประวัติศาสตร์ศิลปะรู้จักจาก 1924 ถึงปัจจุบันนี้ประสบความสำเร็จรุ่นของ surrealists

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบื้องหลังการสิ้นสุดของ Surrealist เคลื่อนไหวเป็นเรื่องของความขัดแย้ง : นักประวัติศาสตร์ศิลปะเห็นโลกเป็นจุดสิ้นสุดของเซอเรียลิสม์ คนอื่นเชื่อว่า การเสียชีวิตของ อังเดร เบรตันในปี 1966 หรือของซัลบาดอร์ ดาลีในปี 1989 เครื่องหมายปิดของการเคลื่อนไหว ยังคงรักษาคนอื่นๆที่เปลวไฟลัทธิเหนือจริงก็ไม่เคยดับ นี้ยังได้รับเบลเยี่ยม ที่นักประวัติศาสตร์ศิลปะ รู้จักจาก 2467 ถึงวันปัจจุบัน succeeding รุ่นของ surrealists .