The results of this study revealed

The results of this study revealed that the sediments of Laizhou
Bay were contaminated by Cu and As, but the concentrations of
these metals were not sufficiently elevated to ecologically damage
the benthic community. Furthermore, metals of potential concern
with moderate adverse effect in potential have both natural and
anthropogenic sources. Despite the increase in anthropogenic metals
delivered to the surveyed region, a trend of metal contamination
mitigation was inferred from the decadal variation of
sediment metal concentrations. This phenomenon can be
explained by the sediment transport mode and flux variation as
well as the coarser grain size resulting from soil conservation
and reservoir construction in the watershed of the Huanghe River.
Therefore, adverse effect of metals was minor-than-expected since
far from extreme exposure levels were found.
This study also suggests that the differences in benthic community
structure among groups reduced via NMDS may be attributed
to environmental stressors other than toxic metals that were not
analyzed in the present study. Physical–chemical habitat disturbance
resulting from riverine and coastal stressors was further
indicated as a possible responsible factor, demonstrating the complexity
of Laizhou Bay under multiple environmental changes. In
addition, the thrive of Polychaeta (C. capitata in particular) on the
south bank of the Laizhou Bay raises alarm about the health status
of this marine ecosystem. By integrating chemical and biological
evidence, sediment quality was preliminarily assessed. The results
showed that impaired sediments are mainly found in the central
and northern portions of Laizhou Bay, where higher levels of sediment
contaminants and less diverse benthic communities occur.
The present study also illustrated that evaluation the adverse effect
of sediment toxic metal need to integrate the key information provided
by benthic community structure, which provide ecologically
significance to the metals.
Considering that this study was carried out in an area subject to
continuous pressures due to dramatic variations in water and sediment
fluxes from the Huanghe River and increasing anthropogenic
contamination, the limited number of sampling locations as well as
the paucity of laboratory toxicity testing and biota residual analysis,
may undermine the reliability of relationships analysis and
sediment quality. Therefore, further intensive studies should be
continually conducted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดเผยผลการศึกษานี้ที่ตะกอนของ Laizhouเบย์ถูกปนเปื้อนด้วย Cu เป็น แต่ความเข้มข้นของโลหะเหล่านี้ไม่สูงพอกับความเสียหายอย่างชุมชนธรรมชาติ นอกจากนี้ โลหะความกังวลอาจเกิดขึ้นอาการปานกลางในศักยภาพที่มีทั้งธรรมชาติ และแหล่งที่มาของมนุษย์ แม้ มีการเพิ่มขึ้นของโลหะมาของมนุษย์ส่งไปสำรวจภูมิภาค แนวโน้มการปนเปื้อนโลหะบรรเทาสาธารณภัยได้สรุปจากการเปลี่ยนแปลงของ decadalตะกอนความเข้มข้นโลหะ ปรากฏการณ์นี้ได้อธิบาย โดยที่ตะกอนขนส่งโหมดและไหลเปลี่ยนแปลงเป็นดีเป็นเมล็ดขนาด coarser ที่เกิดจากการอนุรักษ์ดินและก่อสร้างอ่างเก็บน้ำในพื้นที่ลุ่มน้ำของแม่น้ำเหอดังนั้น ผลร้ายของโลหะเป็นวิชารองกว่าคาดเนื่องจากจากแสงมาก ระดับพบการศึกษานี้ยังแนะนำที่แตกต่างในชุมชนธรรมชาติอาจเกิดจากโครงสร้างระหว่างกลุ่มลดลงผ่าน NMDSการลดสิ่งแวดล้อมไม่ใช่โลหะเป็นพิษได้วิเคราะห์ในการศึกษาปัจจุบัน รบกวนทางกายภาพ – เคมีอยู่อาศัยเกิดจากริเวอร์ไรน์ และชายฝั่งลดได้เพิ่มเติมระบุเป็นไปได้ชอบตัว เห็นความซับซ้อนอ่าว Laizhou ภายใต้การเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมหลาย ในนอกจากนี้ thrive ของ Polychaeta (C. capitata โดยเฉพาะ) ในการใต้ของอ่าว Laizhou วันที่เตือนเกี่ยวกับสถานะสุขภาพของระบบนิเวศทางทะเลนี้ โดยรวมทางเคมี และชีวภาพpreliminarily มีประเมินหลักฐาน คุณภาพตะกอน ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า ตะกอนพิการส่วนใหญ่พบในใจกลางส่วนทางตอนเหนือของอ่าว Laizhou และที่ระดับสูงของตะกอนสารปนเปื้อนและชุมชนมีความหลากหลายน้อยธรรมชาติเกิดขึ้นการศึกษาปัจจุบันยังแสดงว่าประเมินผลร้ายของตะกอน โลหะเป็นพิษต้องรวมข้อมูลที่สำคัญให้โดยโครงสร้างชุมชนธรรมชาติ ซึ่งช่วยให้ระบบนิเวศวิทยาโลหะที่สำคัญพิจารณาว่า การศึกษานี้ได้ดำเนินการในพื้นที่ขึ้นอยู่กับแรงกดดันอย่างต่อเนื่องเนื่องจากความแตกต่างอย่างมากในน้ำและตะกอนfluxes เหอแม่น้ำและการเพิ่มขึ้นมาของมนุษย์การปนเปื้อน การจำกัดจำนวนสถานสุ่มตัวอย่างเช่นเป็นpaucity การปฏิบัติความเป็นพิษทดสอบและสิ่งเหลือวิเคราะห์อาจบั่นทอนความน่าเชื่อถือของการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ และคุณภาพตะกอน ดังนั้น เพิ่มเติมเร่งรัดการศึกษาควรดำเนินการอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาพบว่าตะกอนของ Laizhou
Bay ถูกปนเปื้อนด้วยทองแดงและในฐานะที่เป็น แต่ความเข้มข้นของ
โลหะเหล่านี้ไม่ได้สูงพอที่จะสร้างความเสียหายต่อระบบนิเวศ
ชุมชนของหน้าดิน นอกจากนี้โลหะของความกังวลที่อาจเกิดขึ้น
กับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในระดับปานกลางในมีทั้งธรรมชาติและ
แหล่งที่มาของมนุษย์ อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นในโลหะของมนุษย์
ส่งไปยังภูมิภาคสำรวจแนวโน้มของการปนเปื้อนโลหะ
การบรรเทาผลกระทบได้รับการสรุปจากการเปลี่ยนแปลงของ decadal
เข้มข้นของโลหะตะกอน ปรากฏการณ์นี้สามารถ
อธิบายได้ด้วยโหมดการเคลื่อนที่ของตะกอนและการเปลี่ยนแปลงฟลักซ์เป็น
เดียวกับขนาดเม็ดหยาบที่เกิดจากการอนุรักษ์ดิน
และการก่อสร้างอ่างเก็บน้ำในลุ่มน้ำของแม่น้ำ Huanghe.
ดังนั้นผลกระทบของโลหะถูกเล็กน้อยกว่าที่คาดไว้ตั้งแต่
ไกลจาก ระดับแสงของภาพที่รุนแรงของเขาถูกพบ.
การศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นความแตกต่างในชุมชนหน้าดิน
โครงสร้างในกลุ่มลดลงผ่าน NMDS อาจจะประกอบ
ไปความเครียดสิ่งแวดล้อมอื่นที่ไม่ใช่โลหะที่เป็นพิษที่ไม่ได้ถูก
วิเคราะห์ในการศึกษาปัจจุบัน รบกวนที่อยู่อาศัยทางกายภาพและทางเคมี
ที่เกิดจากความเครียดแม่น้ำและชายฝั่งได้รับการต่อไป
ระบุว่าเป็นปัจจัยที่รับผิดชอบเป็นไปได้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อน
ของ Laizhou เบย์ภายใต้การเปลี่ยนแปลงหลายด้านสิ่งแวดล้อม ใน
นอกจากนี้การเจริญเติบโตของ Polychaeta (ค capitata โดยเฉพาะ) บน
ฝั่งใต้ของ Laizhou เบย์เพิ่มการเตือนภัยเกี่ยวกับสถานะสุขภาพ
ของระบบนิเวศทางทะเลนี้ โดยการบูรณาการทางเคมีและชีวภาพ
หลักฐานตะกอนที่มีคุณภาพได้รับการประเมินในเบื้องต้น ผลการ
ศึกษาพบว่าตะกอนบกพร่องที่พบส่วนใหญ่อยู่ในภาคกลาง
และภาคเหนือบางส่วนของ Laizhou อ่าวที่ระดับที่สูงขึ้นของตะกอน
ปนเปื้อนและชุมชนที่มีความหลากหลายน้อยหน้าดินเกิดขึ้น.
การศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการประเมินผลกระทบ
ของตะกอนโลหะที่เป็นพิษต้องบูรณาการ ข้อมูลที่สำคัญให้
กับชุมชนโดยโครงสร้างหน้าดินที่ให้ระบบนิเวศ
อย่างมีนัยสำคัญกับโลหะ.
พิจารณาว่าการศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในเรื่องพื้นที่
แรงกดดันอย่างต่อเนื่องเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในน้ำและตะกอน
ฟลักซ์จากแม่น้ำ Huanghe มนุษย์และเพิ่ม
การปนเปื้อนที่ จำกัด จำนวนสถานที่สุ่มตัวอย่างเช่นเดียวกับ
ความยากจนของการทดสอบความเป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตในห้องปฏิบัติการและการวิเคราะห์ที่เหลือที่
อาจทำลายความน่าเชื่อถือของการวิเคราะห์ความสัมพันธ์และ
คุณภาพตะกอน ดังนั้นการศึกษาอย่างเข้มข้นต่อไปควรได้รับการ
ดำเนินการอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาพบว่าตะกอนของอ่าว Laizhou
ถูกปนเปื้อนทองแดง แต่ความเข้มข้นของโลหะเหล่านี้ไม่เพียงพอ

ชุมชนยกระดับให้ระบบนิเวศน์เสียหายสัตว์ . นอกจากนี้โลหะ
กังวลศักยภาพที่มีผลกระทบในระดับปานกลาง อาจเกิดขึ้นได้ทั้งจากธรรมชาติและมนุษย์
แหล่ง . แม้จะมีการเพิ่มขึ้นของ
มนุษย์โลหะส่งไปสำรวจภูมิภาค แนวโน้มของการลดการปนเปื้อนโลหะที่ได้จากการเปลี่ยนแปลง

decadal ของปริมาณโลหะตะกอน ปรากฏการณ์นี้สามารถอธิบายได้โดยโหมด
ตะกอนและการเปลี่ยนแปลงฟลักซ์เป็น
เป็นเกรนหยาบที่เกิดจาก
การอนุรักษ์ดินและก่อสร้างอ่างเก็บน้ำในพื้นที่ลุ่มน้ำของแม่น้ำ Huanghe
ดังนั้นผลกระทบของโลหะได้น้อย กว่าที่คาดไว้เนื่องจาก
ไกลจากระดับแสงรุนแรง พบ .
นอกจากนี้การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างในโครงสร้างชุมชนของสัตว์ในกลุ่มลดลงผ่าน nmds

อาจจะเกิดจากความเครียด นอกจากสิ่งแวดล้อมเป็นพิษโลหะที่ไม่ได้
วิเคราะห์ในการศึกษาปัจจุบัน ทางกายภาพและเคมีสิ่งแวดล้อมรบกวน
ที่เกิดจากตัวบุคคล และชายฝั่งยัง
ระบุเป็นไปได้ที่รับผิดชอบด้าน แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อน
ของอ่าว Laizhou ภายใต้การเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมหลาย ใน
2 , เจริญเติบโตของโพลีคีท ( C . capitata เป็นพิเศษ )
ธนาคารใต้ของอ่าว Laizhou หัสเตือนเกี่ยวกับภาวะสุขภาพ
ของนี้ระบบนิเวศทางทะเล โดยรวมเคมี และหลักฐานทางชีวภาพ
,คุณภาพดินตะกอน คือ เบื้องต้นประเมิน ผลการวิจัยพบว่าตะกอน
บกพร่องส่วนใหญ่พบในภาคกลางและภาคเหนือของอ่าว Laizhou
ส่วนที่ระดับที่สูงขึ้นของสิ่งปนเปื้อนตะกอนดิน และชุมชนที่หลากหลาย

น้อยเกิดขึ้น การศึกษายังพบว่า การประเมินจากผล
ของตะกอนโลหะที่เป็นพิษต้องรวมข้อมูลสำคัญให้
โดยโครงสร้างของชุมชนมีความแตกต่างกัน ซึ่งให้ความสำคัญกับโลหะ ecologically
.
พิจารณาศึกษาในเรื่องแรงกดดันอย่างต่อเนื่อง

เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในน้ำและดินตะกอนที่น่าทึ่งต่อ
จากแม่น้ำ Huanghe และเพิ่มการปนเปื้อนที่เกิดจากมนุษย์
, จำกัดจำนวนคน สถานที่ ตลอดจน
ใช้จำนวนเล็กน้อยของการทดสอบความเป็นพิษของห้องปฏิบัติการและการวิเคราะห์เหลือสิ่งมีชีวิต
อาจจะบ่อนทำลายความน่าเชื่อถือของการวิเคราะห์และ
คุณภาพตะกอนดินความสัมพันธ์ ดังนั้น การศึกษาควรจะ
ยังคงดำเนินการอย่างเข้มข้น