Previous play research from the beh

Previous play research from the behavioral paradigm has demonstrated that improving the frequency, quality, and/or
diversity of play may reduce stereotypic behavior (Koegel et al., 1974; Lang, O’Reilly, et al., 2009; Lang, O’Reilly, et al., 2010;
Lang, Regester, et al., 2010), improve language (Kasari, Paparella, Freeman, & Jahromi, 2008), and facilitate the acquisition of
social skills and competence (Manning & Wainwright, 2010) in children with autism. Despite the reported success of
previous behavioral play intervention research, Applied Behavior Analysis-based (ABA) play interventions are often
considered lacking for several reasons. Specifically, it has been hypothesized that behavioral interventions do not teach
children to engage in genuine play, but instead to engage in behaviors that merely resemble play. Jobling (1988) examined
the characteristics of play within the context of early intervention programs and argued that the inherent fun and enjoyment
of authentic play is being overlooked within such programs. Similarly, Luckett, Bundy, and Roberts (2007) assert that play
skills acquired via ABA interventions fail to meet commonly accepted definitions of genuine play. Specifically, play should be
intrinsically motivated (i.e., automatically reinforced), flexible in form, generalize across contexts, and bring joy to the
individual playing. However, behavioral interventions designed to improve play are often said to rely on extrinsic (i.e.,
socially mediated) reinforcers, lack generalization and maintenance measures, and depend on highly structured and
contrived contexts and intervention components. Further, the happiness of the child engaging in play is not often measured
and should not be assumed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนหน้านี้เล่นวิจัยจากกระบวนทัศน์พฤติกรรมได้สาธิตการปรับปรุงความถี่ คุณภาพ และ/หรือความหลากหลายของเล่นอาจลดการทำงาน stereotypic (Koegel และ al., 1974 ลัง O'Reilly, et al., 2009 ลัง O'Reilly, et al., 2010ลัง Regester และ al., 2010), การปรับปรุงภาษา (Kasari, Paparella ฟรีแมน & Jahromi, 2008), และอำนวยความสะดวกในการซื้อสังคมและความสามารถ (แมนนิงและเวนไรท์ 2010) ในเด็กโรคออทิซึม แม้ มีรายงานความสำเร็จงานวิจัยก่อนหน้านี้เล่นพฤติกรรมแทรกแซง การแทรกแซงการเล่นโดยใช้ลักษณะการทำงานวิเคราะห์ (ABA) มักถือว่าขาดเหตุผลหลายอย่าง โดยเฉพาะ มันได้ถูกตั้งสมมติฐานว่าว่า การแทรกแซงพฤติกรรมไม่สอนเด็กในแท้เล่น แต่แทนในลักษณะที่คล้ายกับการเล่นแค่นั้น Jobling (1988) ตรวจสอบลักษณะของเล่นภายในบริบทของช่วงขัดจังหวะโดยโปรแกรม และโต้เถียงที่สนุกสนานโดยธรรมชาติและเพลิดเพลินของเล่นที่แท้จริงเป็นการมองข้ามภายในโปรแกรมดังกล่าว ในทำนองเดียวกัน Luckett, Bundy และโรเบิตส์ (2007) ยืนยันรูปที่เล่นทักษะที่ได้ผ่านงานวิจัย ABA ไม่ตรงตามข้อกำหนดที่ยอมรับกันโดยทั่วไปของเล่นของแท้ โดยเฉพาะ เล่นควรแรงจูงใจในการทำ (เช่น โดยอัตโนมัติเสริม), ความยืดหยุ่นในแบบฟอร์ม เมข้ามบริบท และนำความสุขมาให้เล่นละ อย่างไรก็ตาม การแทรกแซงพฤติกรรมช่วยเล่นมักจะกล่าวว่า พึ่งสึกหรอ (เช่นสังคม mediated) reinforcers ขาด generalization และมาตรการบำรุงรักษา และขึ้นอยู่กับโครงสร้างสูง และบริบทที่ชื่นชมและคอมโพเนนต์แทรกแซง เพิ่มเติม ความสุขของเด็กในการเล่นไม่บ่อยวัดและไม่ควรทึกทักเอา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานวิจัยก่อนหน้านี้เล่นจากกระบวนทัศน์พฤติกรรมได้แสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงความถี่ที่มีคุณภาพและ / หรือ
ความหลากหลายของการเล่นอาจจะลดพฤติกรรม stereotypic (Koegel et al, 1974;.. Lang รีลลี่, et al, 2009; Lang, O ' . ลี, et al, 2010;
. หรั่ง Regester, et al, 2010) การปรับปรุงภาษา (Kasari, Paparella ฟรีแมนและ Jahromi 2008) และอำนวยความสะดวกในการเข้าซื้อกิจการของ
ทักษะทางสังคมและความสามารถ (แมนนิ่งและเวนไรท์, 2010) ในเด็กออทิสติก แม้จะมีความสำเร็จของการรายงาน
พฤติกรรมการเล่นก่อนหน้านี้การวิจัยการแทรกแซงการวิเคราะห์ตามพฤติกรรมประยุกต์ (ABA) เล่นการแทรกแซงมักจะ
ถือว่าขาดจากหลายสาเหตุ โดยเฉพาะจะได้รับการตั้งสมมติฐานว่าการแทรกแซงพฤติกรรมไม่ได้สอน
ให้เด็กมีส่วนร่วมในการเล่นของแท้ แต่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่มีลักษณะคล้ายกับการเล่นเพียง Jobling (1988) การตรวจสอบ
ลักษณะของการเล่นในบริบทของโปรแกรมการแทรกแซงต้นและเป็นที่ถกเถียงกันว่าโดยธรรมชาติความสนุกสนานและความเพลิดเพลิน
ในการเล่นที่แท้จริงจะถูกมองข้ามภายในโปรแกรมดังกล่าว ในทำนองเดียวกัน Luckett, บันดี้และโรเบิร์ต (2007) ยืนยันว่าการเล่น
ทักษะผ่านการแทรกแซงสถาบันการเงินล้มเหลวในการตอบสนองคำนิยามที่ยอมรับโดยทั่วไปของการเล่นของแท้ โดยเฉพาะการเล่นควรจะ
มีแรงจูงใจภายใน (เช่นเสริมโดยอัตโนมัติ) มีความยืดหยุ่นในรูปแบบ, พูดคุยข้ามบริบทและนำความสุขในการ
เล่นของแต่ละบุคคล อย่างไรก็ตามการแทรกแซงพฤติกรรมการออกแบบมาเพื่อปรับปรุงการเล่นจะกล่าวมักจะพึ่งพาภายนอก (เช่น
พึ่งสังคม) reinforcers, ทั่วไปขาดและมาตรการการบำรุงรักษาและขึ้นอยู่กับโครงสร้างสูงและ
บริบทที่วางแผนและส่วนประกอบการแทรกแซง นอกจากนี้ความสุขของเด็กมีส่วนร่วมในการเล่นไม่ได้วัดมักจะ
และไม่ควรจะคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิจัยเล่นก่อนหน้านี้จากกระบวนทัศน์เชิงพฤติกรรมให้มีการปรับปรุงความถี่ , คุณภาพ , และ / หรือ
ความหลากหลายของเล่นอาจลดพฤติกรรม stereotypic ( KOEGEL et al . , 1974 ; Lang , O ' Reilly , et al . , 2009 ; Lang , O ' Reilly , et al . , 2010 ;
แลง regester , et al . , 2010 ) , ปรับปรุงภาษา ( kasari paparella ฟรีแมน , , , & jahromi , 2008 ) , และความสะดวกในการซื้อกิจการของ
ทักษะทางสังคมและความสามารถ ( Manning &เวนไรท์ , 2010 ) ในเด็กกับโรคออทิซึม แม้จะมีรายงานความสำเร็จของ
ก่อนหน้านี้พฤติกรรมเล่นแทรกแซงการวิจัยประยุกต์การวิเคราะห์พฤติกรรมตาม ( ABA ) เล่นโดยมักจะ
ถือว่าขาดเหตุผลหลายประการ โดยมีสมมติฐานว่า การแทรกแซงพฤติกรรมไม่สอน
เด็กมีส่วนร่วมในแท้เล่นแต่แทนที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่เป็นเหมือนการเล่น jobling ( 1988 ) ตรวจสอบ
ลักษณะของการเล่นในบริบทของโปรแกรมการแทรกแซง และแย้งว่า ความสนุกที่แท้จริง และความสุข
เล่นแท้ถูกมองข้ามในโปรแกรมดังกล่าว ในทํานองเดียวกัน ลักคิตบันดี้ , และโรเบิร์ต ( 2007 ) ยืนยันว่าเล่น
ทักษะที่ได้มาผ่าน ABA หรือล้มเหลวเพื่อให้ตรงกับที่ยอมรับกันทั่วไปนิยามของแท้เล่น โดยเฉพาะ เล่นควร
แรงจูงใจภายใน ( เช่น เสริมความยืดหยุ่นโดยอัตโนมัติ ) , ในรูปแบบ , อนุมานในบริบท และนำความสุขมาสู่
เล่นแต่ละ อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมการแทรกแซงที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุงการเล่นมักจะกล่าวว่าพึ่งพาภายนอก ( I ,
สังคม ( ) reinforcers ขาดการดูแลรักษา และมาตรการ และขึ้นอยู่กับบริบทและโครงสร้างสูง
contrived และส่วนประกอบ การแทรกแซง เพิ่มเติมความสุขของเด็กมีส่วนร่วมในการเล่นไม่ได้เป็นมักจะวัด
และไม่ควรถือว่า