After the three-leveled lower stair

After the three-leveled lower stairway, the visitor finds himself on the first cruciform platform with a first peek at the main temple. On the right, northward, is Phlab Phla or the White Elephant House. The pavilion is believed to be the place where kings and the royal family would change attire before rituals. Royalty would then enter the Processional Walkway, one of the most impressive elements of the park. It is 160 meters long and bordered by seventy sandstone posts with tops of lotus buds. The Walkway itself is paved with laterite blocks.
The Walkway leads to the first of three naga bridges. The five-headed snakes face all four directions and are from the 12th century. This bridge represents the connection between heaven and earth. The naga bridge leads to the upper stairway, which is divided into five sets. Each set has terraces on the sides. The last terrace is wide, made with laterite blocks. It has a cruciform shape and four small pools. A couple more steps lead to the second naga bridge. It has the same shape as the first one, only smaller. In the middle the remains of an eight petalled lotus carving can be seen.
This final terrace leads to the outer gallery. It probably used to be a wooden gallery with a tiled roof, but only a raised floor of late rite remains. After the outer gallery one reaches the inner gallery, which is divided in long and narrow rooms. It served as a wall around the principal tower. This last gallery leads to the third and last naga bridge, another small copy of the first one.
The bridge leads you directly into the main sanctuary. After the antechamber and the annex, one reaches the principal tower. Double porches lead out in all directions. The inner sanctum used to have the "linga", the phallic symbol of Shiva. Currently, only the "somasutra" remains which was used to drain water during religious rites. The entrances have various lintels and icons depicting Hindu religious stories, e.g. the dancing Shiva and the five Yogi's. The southern entrance is guarded by a sandstone statue.
Apart from the main tower, other buildings in the compound are: Two brick sanctuaries built around the 10th century, northeast of the tower.
The minor sanctuary southwest of the tower with a sandstone altar for a sacred image. It was built with sandstone in the 11th century. Prang Noi has only one entrance facing east. The sanctuary is square with indented corners, giving it a round feel.
Two Bannalai southeast and northeast of the principal tower. The buildings are rectangular and have only one entrance. They were built in the last period, around the 13th century, and used as a library for Holy Scriptures.
Within the Prasat, is the vibrant stone hall built in the 12th century A.D. The beauty of the main prang of Phanom rung laid not only in its plan, but in the vibrant stone cravings which cover large parts of the temple. Many lintels and pediments depict episodes from Indian texts such as the Ramayana, the Mahabharata and the Puranas.
One of the lintels, the well-known "Narai Bantomsin", which depicts a reclining Vishnu, was recently returned from a museum in the United States. This 12th century temple complex has recently been restored and preserved in an attractive historic park. Enhancing the imposing architecture is the hill-top location which commands panoramic views of the surrounding countryside.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากปรับระดับสามล่างบันได ผู้เข้าชมค้นหาตัวเองบนแพลตฟอร์มโครงแรกกับมองครั้งแรกที่วัดหลัก ด้านขวา ออก เป็นพลา Phlab หรือบ้านช้างเผือก ศาลาเชื่อว่าเป็นสถานที่ที่พระมหากษัตริย์และพระราชวงศ์จะเปลี่ยนชุดก่อนพิธีกรรม พระบรมวงศานุวงศ์จะแล้วป้อนทาง Processional หนึ่งในองค์ประกอบที่น่าประทับใจมากที่สุดของอุทยาน มันคือ 160 เมตรยาว และมีขอบ โดยโพสต์ที่เจ็ดสิบหินทรายมียอดของดอกบัวตูม ทางเดินตัวเองเป็นปู ด้วยศิลาแลงบล็อก ทางเดินไปสู่ครั้งแรกของสามสะพานนาค งูห้าหัวหน้าทั้งสี่ทิศ และจากศตวรรษที่ 12 สะพานนี้แสดงถึงการเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์และโลก สะพานนาคสู่บันไดบน ซึ่งแบ่งออกเป็นห้าชุด แต่ละชุดมีระเบียงอยู่ด้านข้าง ระเบียงสุดท้ายคือกว้าง ทำ ด้วยศิลาแลงบล็อก รูปร่างโครงและสี่สระว่ายน้ำขนาดเล็กได้ ขั้นตอนเพิ่มเติมคู่นำไปสู่สะพานนาคสอง มีรูปร่างเดียวกันเป็นคนแรก มีขนาดเล็กเท่านั้น ตรงกลาง สามารถมองเห็นซากของการแกะสลักกลีบบัวแปด ระเบียงนี้สุดท้ายนำไปสู่เก็บภายนอก มันอาจจะใช้เป็นเก็บไม้กับหลังคากระเบื้อง แต่เฉพาะพื้นยกสูงของสายพิธียังคง หลังจากเก็บภายนอก หนึ่งถึงคตด้าน ซึ่งจะแบ่งออกเป็นห้องยาว และแคบ มันทำหน้าที่เป็นกำแพงรอบหอหลัก รูปภาพล่าสุดนี้นำไปสู่สะพานนาคที่สาม และครั้งสุดท้าย สำเนาขนาดเล็กของคนแรก สะพานนำคุณโดยตรงเป็นหลัก หลังจาก antechamber และภาคผนวก หนึ่งถึงหอหลัก อันดับคู่นำออกในทุกทิศทาง ถ้ำด้านที่เคยมีการ "linga", phallic สัญลักษณ์ของพระอิศวร ขณะนี้ เท่านั้น "somasutra" ยังคงอยู่ซึ่งถูกใช้เพื่อระบายน้ำในระหว่างพิธีกรรมทางศาสนา ทางเข้ามีต่าง ๆ พิพิธภัณฑ์ฯ และไอคอนที่แสดงเรื่องราวทางศาสนาฮินดู เช่น การเต้นรำของโยคีห้าและพระอิศวร ทางภาคใต้รักษา โดยรูปปั้นหินทราย นอกจากอาคารหลัก มีอาคารอื่น ๆ ในสารประกอบ: สองอิฐวิหารหลังที่สร้างขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 10 ตะวันออกเฉียงเหนือของหอ เฉียงใต้วิหารรองของหอกับแท่นบูชาหินทรายเป็นภาพศักดิ์สิทธิ์ มันถูกสร้างขึ้น ด้วยหินทรายในศตวรรษที่ 11 ปรางค์น้อยมีเพียงหนึ่งทางเข้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ปราสาทสัจธรรมเป็นตารางที่ มีมุมเยื้อง ให้ความรู้สึกรอบมัน สอง Bannalai ตะวันออกเฉียงใต้และตะวันออกเฉียงเหนือของอาคารหลัก อาคารเป็นรูปสี่เหลี่ยม และมีทางเดียวเท่านั้น พวกเขาถูกสร้างขึ้นในช่วงสุดท้าย รอบศตวรรษที่ 13 และใช้เป็นคลังสำหรับคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์ ภายในปราสาท เป็นหอหินอันที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 12 ความงามของปรางค์ของพนมรุ้งวางไม่เพียงแต่ ในแผน แต่ ในความอยากหินแห่งซึ่งครอบคลุมส่วนใหญ่ของวัด พิพิธภัณฑ์ฯ และ pediments จำนวนมากถึงตอนจากอินเดียตำราเช่นรามเกียรติ์ มหาภารตะ และปุราณะ ทับ การรู้จัก "นารายณ์ Bantomsin" ซึ่งแสดงให้เห็นเป็นนารายณ์นอน อย่างใดอย่างหนึ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้มีการส่งคืนจากพิพิธภัณฑ์ในสหรัฐอเมริกา วัดศตวรรษที่ 12 นี้ได้เพิ่งรับบูรณะ และเก็บรักษาไว้ในอุทยานประวัติศาสตร์น่าสนใจ เสริมสร้างสถาปัตยกรรมโอ่อ่าตั้งบนยอดเขาซึ่งทัศนียภาพของชนบทโดยรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่สามจ่อบันไดที่ต่ำกว่าผู้เข้าชมพบว่าตัวเองบนแพลตฟอร์มกางเขนครั้งแรกกับการแอบมองครั้งแรกที่วัดหลัก ด้านขวาไปทางทิศเหนือเป็น Phlab พลับพลาหรือช้างทำเนียบขาว ศาลาเชื่อว่าจะเป็นสถานที่ที่พระมหากษัตริย์และพระราชวงศ์จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายก่อนพิธีกรรม ค่าภาคหลวงจากนั้นก็จะเข้าสู่ขบวนแห่ทางเดินหนึ่งในองค์ประกอบที่น่าประทับใจที่สุดของอุทยานฯ มันเป็น 160 เมตรและยาวล้อมรอบด้วยเจ็ดสิบโพสต์หินทรายกับท็อปส์ซูของตาบัว ทางเดินของตัวเองปูด้วยศิลาแลงบล็อก.
ทางเดินนำไปสู่การครั้งแรกของสามสะพานนาค ห้าหัวงูเผชิญทั้งสี่ทิศทางและจากศตวรรษที่ 12 สะพานนี้แสดงให้เห็นถึงการเชื่อมต่อระหว่างชั้นฟ้าและแผ่นดิน สะพานนาคนำไปสู่บันไดบนซึ่งจะแบ่งออกเป็นห้าชุด แต่ละชุดมีระเบียงด้านข้าง ระเบียงกว้างสุดท้ายคือทำด้วยศิลาแลงบล็อก มันมีรูปร่างที่กางเขนและสระว่ายน้ำขนาดเล็กสี่ ขั้นตอนทั้งคู่มากขึ้นนำไปสู่สะพานนาคสอง มันมีรูปร่างเช่นเดียวกับคนแรกเท่านั้นที่มีขนาดเล็ก ที่อยู่ตรงกลางซากของแปดแกะสลักบัว petalled สามารถมองเห็น.
เทอเรสสุดท้ายนี้นำไปสู่แกลลอรี่ชั้นนอก มันอาจจะใช้เป็นแกลเลอรี่ไม้หลังคากระเบื้อง แต่เพียงพื้นยกของสายซากพระราชพิธี หลังจากที่แกลเลอรี่นอกหนึ่งถึงแกลเลอรี่ชั้นซึ่งจะแบ่งออกเป็นห้องยาวและแคบ มันทำหน้าที่เป็นกำแพงรอบหอเงินต้น แกลเลอรี่ที่ผ่านมานำไปสู่สามและครั้งสุดท้ายสะพานนาคสำเนาเล็ก ๆ ของคนแรก.
สะพานนำคุณโดยตรงในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์หลัก หลังจากที่มุขและภาคผนวกหนึ่งถึงหอหลัก ซุ้มดับเบิลนำออกมาในทุกทิศทาง ถ้ำด้านในใช้ในการมี "องคชาติ" สัญลักษณ์ลึงค์ของพระอิศวร ปัจจุบันเพียง "somasutra" ยังคงอยู่ซึ่งถูกใช้ในการระบายน้ำในระหว่างพิธีกรรมทางศาสนา ทางเข้ามีทับหลังต่างๆและไอคอนภาพวาดเรื่องราวทางศาสนาฮินดูเช่นพระอิศวรเต้นและห้าของโยคี . ทางเข้าภาคใต้จะรักษาโดยรูปปั้นหินทราย
นอกเหนือจากอาคารหลักอาคารอื่น ๆ ในบริเวณที่มี: สองเขตรักษาพันธุ์อิฐสร้างรอบศตวรรษที่ 10 ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของหอ.
ภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่หลบภัยเล็ก ๆ น้อย ๆ ของอาคารที่มีแท่นบูชาหินทรายสำหรับ ภาพศักดิ์สิทธิ์ มันถูกสร้างขึ้นด้วยหินทรายในศตวรรษที่ 11 ปรางค์น้อยมีเพียงหนึ่งทางเข้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก วิหารเป็นรูปสี่เหลี่ยมที่มีมุมเว้า ๆ แหว่ง ๆ ให้มันเป็นความรู้สึกรอบ.
สอง Bannalai ตะวันออกเฉียงใต้และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของหอหลัก อาคารเป็นรูปสี่เหลี่ยมและมีเพียงหนึ่งทางเข้า มันถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมาในรอบศตวรรษที่ 13 และใช้เป็นห้องสมุดสำหรับพระไตรปิฎกได้.
ภายในปราสาทเป็นห้องโถงหินสดใสสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 12 ความงามของปรางค์ประธานของปราสาทหินพนมรุ้งวางไม่เพียง แต่ใน แผนของมัน แต่ในความอยากหินที่สดใสซึ่งครอบคลุมส่วนใหญ่ของวัด ทับหลังจำนวนมากและหน้าบันพรรณนาตอนจากตำราอินเดียเช่นรามายณะมหาภารตะและนาส.
หนึ่งในทับหลังที่รู้จักกันดี "นารายณ์ Bantomsin" ซึ่งแสดงให้เห็นว่านอนนารายณ์ก็เพิ่งจะกลับมาจากพิพิธภัณฑ์ในประเทศสหรัฐอเมริกา . วัดนี้มีความซับซ้อนศตวรรษที่ 12 เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการบูรณะและเก็บรักษาไว้ในอุทยานประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ การเสริมสร้างสถาปัตยกรรมการจัดเก็บภาษีเป็นสถานที่บนเนินเขาซึ่งคำสั่งทัศนียภาพอันงดงามของชนบทโดยรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่สามระดับบันไดล่าง ผู้เข้าชมจะพบตัวเองบนแพลตฟอร์มที่มีรูปร่างแบบไม้กางเขน ครั้งแรกกับการแอบดูครั้งแรกที่วัดหลัก ด้านขวาเหนือ คือ พลับพลา หรือ บ้านช้างเผือก ศาลาเป็นที่เชื่อกันว่าเป็นสถานที่ที่กษัตริย์และราชวงศ์จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายก่อนพิธีกรรม เจ้านายก็จะเข้าสู่ทางเดินวัชรากร หนึ่งในองค์ประกอบที่น่าประทับใจที่สุดของสวนสาธารณะ มันคือ 160 เมตรยาวและมี โดยมีหินทรายโพสต์ด้วยตัวของตา ดอกบัว ทางเดินนั้นปูด้วยศิลาแลงบล็อกทางเดินไปสู่การแรกของนาค สะพานสาม งูห้าหัวที่หน้าทิศทั้งสี่ และจากศตวรรษที่ 12 สะพาน หมายถึง การเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์และโลก สะพานนาคไปสู่บันไดด้านบน ซึ่งจะแบ่งออกเป็น 5 ชุด แต่ละชุดมีระเบียงด้าน ระเบียงกว้าง สุดท้ายคือ ทำด้วยศิลาแลงบล็อก มันมีรูปร่างที่มีรูปร่างแบบไม้กางเขนและสี่สระว่ายน้ำขนาดเล็ก สองขั้นตอนที่มากขึ้นทำให้สะพานนาค 2 มันมีรูปร่างเดียวกับคนแรก แค่เล็กกว่า ในกลางยังคงเป็นแปดสีขาวดอกบัวแกะสลักสามารถเห็นได้นี่ระเบียงสุดท้ายนำไปสู่แกลเลอรี่นอก มันอาจจะใช้เป็นแกลเลอรี่ไม้ มีหลังคามุงกระเบื้องแต่เพียงพื้นยกสายพิธีกรรมยังคงอยู่ หลังจากภายนอกถึงภายในแกลเลอรี่ ซึ่งแบ่งเป็นห้องที่ยาวและแคบ มันทำหน้าที่เป็นผนังรอบอาคารหลัก แกลลอรี่สุดท้ายไปสู่สะพานนาคที่สามและสุดท้ายอีกใบเล็ก ๆ ของคนก่อนสะพานนำคุณโดยตรงไปยังวิหารหลัก หลังจากประภาคารและภาคผนวกหนึ่งถึงหอคอยครูใหญ่ คู่ก็นำออกได้ทุกเส้นทาง คูหาด้านในเคยมี " ลิง " สัญลักษณ์เกี่ยวกับลึงค์ของพระศิวะ โดยเฉพาะ " somasutra " ยังคงอยู่ ซึ่งถูกใช้เพื่อระบายน้ำในระหว่างการประกอบพิธีกรรมทางศาสนา ทางเข้ามีทับหลังและไอคอน depicting เรื่องราวต่าง ๆทางศาสนาของชาวฮินดู เช่น เต้นรำ พระอิศวร และ 5 . ทางเข้าโยคีภาคใต้ถูกปกป้องโดยหินทรายรูปปั้นห่างจากอาคารหลัก อาคารอื่นๆ ในบริเวณมีอิฐสองวิหารสร้างรอบศตวรรษที่ 10 , ตะวันออกเฉียงเหนือของหอผู้เยาว์เขตตะวันตกเฉียงใต้ของหอคอยกับแท่นหินทรายภาพศักดิ์สิทธิ์ มันถูกสร้างขึ้นด้วยหินทรายในศตวรรษที่ 11 ปรางค์น้อยมีเพียงหนึ่งทางเข้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก วิหารเป็นรูปสี่เหลี่ยมที่มีมุมเยื้อง ให้รอบ รู้สึกสอง bannalai ตะวันออกเฉียงใต้และตะวันออกเฉียงเหนือของอาคารหลัก อาคารสี่เหลี่ยม และมีเพียงหนึ่งประตู พวกเขาถูกสร้างขึ้นในช่วงประมาณศตวรรษที่ 13 และใช้เป็นห้องสมุดสำหรับพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ภายในปราสาท เป็นประกาย โถงศิลา สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 12 และความงามของพระปรางค์ของปราสาทหินพนมรุ้ง วางหลักไม่เพียง แต่ในแผน แต่หินประกายความอยากซึ่งครอบคลุมส่วนใหญ่ของวัด ทับหลังและหน้าบันแสดงเอพจากตำราอินเดีย เช่น รามายณะ มหาภารตะ และธงชาติ .หนึ่งในที่รู้จักกันดี " ทับหลังนารายณ์ , bantomsin " ซึ่งแสดงให้เห็นพระนอนพระวิษณุ , เพิ่งกลับมาจากพิพิธภัณฑ์ในสหรัฐอเมริกา นี้ศตวรรษที่ 12 วัดซับซ้อนเพิ่งได้รับการบูรณะและอนุรักษ์ไว้เป็นอุทยานประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ การส่งเสริมการเป็นสถาปัตยกรรมบนเนินเขาที่ตั้งซึ่งคำสั่งทัศนียภาพอันงดงามของชนบทโดยรอบ