Beyond the natural mercury emission

Beyond the natural mercury emission to the atmosphere, the anthropogenic contribution mainly as Hg(II) has increased; consequently, the mercury content in natural waters increased as well. The main part of Hg(II) rapidly attaches to particulates in suspension found in water bodies, and then is deposited in sediments where covalent molecules are formed, such as HgCl and CH3Hg ; the latter forms dimethylmercury [Hg(CH3)2], a molecular volatile liquid. The formation of Hg(CH)2in natural waters is normally favored under anaerobic conditions, where microorganisms convert Hg(II) to Hg(CH3)2
. This fact occurs mainly in the first layers of sediments in rivers and lakes. Dimethylmercury is transformed under acidic or neutral conditions into the monomethylmercury and other forms, such as CH3Cl and CH3OH. Therefore, the
production of methylmercury in natural waters predominates over the formation of dimethylmercury. Methylmercury diffuses easier than Hg(II) salts into animal fatty
tissues and this characteristic facilitates its bioaccumulation. Once in the body, methylmercury may bind to sulfur-containing amino acids forming soluble compounds
in animal tissues. Due to these reasons, methylmercury is the most hazardous mercury form

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกเหนือจากปล่อยก๊าซปรอทธรรมชาติกับบรรยากาศ ส่วนที่มาของมนุษย์ส่วนใหญ่เป็น Hg(II) ขึ้น ดังนั้น เนื้อหาสารปรอทในน้ำธรรมชาติเพิ่มขึ้นด้วย ส่วนหลักของ Hg(II) อย่างรวดเร็วแนบกับฝุ่นละอองในระงับที่พบในแหล่งน้ำ และจากนั้น ส่งตะกอนที่มีเกิดโมเลกุล covalent, HgCl และ CH3Hg dimethylmercury ฟอร์มหลัง [Hg (CH3) 2], น้ำยาระเหยโมเลกุล การก่อตัวของ Hg (CH) 2 ในน้ำธรรมชาติปกติได้ชื่นชอบภายใต้เงื่อนไขไม่ใช้ออกซิเจน การที่จุลินทรีย์แปลง Hg(II) Hg (CH3) 2. ความจริงที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในชั้นแรกของตะกอนในแม่น้ำและทะเลสาบ Dimethylmercury จะเปลี่ยนสภาวะเป็นกลาง หรือกรดเป็นแบบ monomethylmercury และแบบฟอร์มอื่น ๆ CH3Cl และ CH3OH ดังนั้น การผลิตของ methylmercury ในน้ำธรรมชาติ predominates ผ่านการก่อตัวของ dimethylmercury Methylmercury diffuses ง่ายกว่าเกลือ Hg(II) ในไขมันสัตว์เนื้อเยื่อและลักษณะนี้อำนวยความสะดวกของ bioaccumulation เมื่อในร่างกาย methylmercury อาจผูกกับซัลเฟอร์ที่ประกอบด้วยอะมิโนกรดเป็นสารละลายในเนื้อเยื่อสัตว์ ด้วยเหตุนี้ methylmercury เป็นแบบปรอทอันตรายมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากการปล่อยสารปรอทธรรมชาติเพื่อบรรยากาศการมีส่วนร่วมของมนุษย์ส่วนใหญ่เป็นปรอท (II) ได้เพิ่มขึ้น ดังนั้นปรอทในแหล่งน้ำธรรมชาติที่เพิ่มขึ้นเช่นกัน ส่วนหลักของปรอท (II) อย่างรวดเร็วยึดติดกับอนุภาคในการระงับพบได้ในแหล่งน้ำและจากนั้นจะฝากในตะกอนดินที่โมเลกุลโควาเลนต์ที่เกิดขึ้นเช่น HgCl และ CH3Hg; รูปแบบหลัง dimethylmercury [ปรอท (CH3) 2], ของเหลวระเหยโมเลกุล การก่อตัวของปรอท (CH) 2in น้ำธรรมชาติได้รับการสนับสนุนตามปกติภายใต้สภาวะไร้ออกซิเจนที่จุลินทรีย์แปลงปรอท (II) เพื่อปรอท (CH3) 2
. ความจริงเรื่องนี้ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในชั้นแรกของตะกอนในแม่น้ำและทะเลสาบ Dimethylmercury จะเปลี่ยนภายใต้เงื่อนไขที่เป็นกรดหรือเป็นกลางเป็น monomethylmercury และรูปแบบอื่น ๆ เช่น CH3Cl และ CH3OH ดังนั้น
การผลิตเมทิลในแหล่งน้ำธรรมชาติทุกข์ยากกว่าการก่อตัวของ dimethylmercury methylmercury กระจายง่ายกว่าปรอท (II) เกลือลงไปในไขมันสัตว์
เนื้อเยื่อและลักษณะนี้อำนวยความสะดวกในการสะสมทางชีวภาพของ เมื่ออยู่ในร่างกายเมทิลอาจผูกกับกรดอะมิโนที่มีกำมะถันสร้างสารที่ละลายได้
ในเนื้อเยื่อของสัตว์ เนื่องจากเหตุผลเหล่านี้เมทิลเป็นรูปแบบปรอทที่เป็นอันตรายมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากการปล่อยปรอทธรรมชาติกับบรรยากาศ ส่วนมนุษย์ส่วนใหญ่เป็นปรอท ( II ) ได้เพิ่มขึ้น ดังนั้น ปริมาณปรอทในน้ำธรรมชาติเพิ่มขึ้นอีกด้วย ส่วนหลักของปรอท ( II ) อย่างรวดเร็ว ยึดติดกับอนุภาคที่แขวนลอยอยู่ในน้ำ และพบศพแล้วจะฝากในตะกอนที่โมเลกุลโควาเลนต์ที่เกิดขึ้นเช่น HgCl และ ch3hg ;รูปแบบหลังไดเมทิลเมอร์คิวรี่ [ HG ( CH3 ) 2 ] , โมเลกุลระเหยของเหลว การก่อตัวของปรอท ( CH ) 2in ธรรมชาติน้ำเป็นปกติชอบภายใต้เงื่อนไขแบบไม่ใช้ออกซิเจนที่จุลินทรีย์แปลงปรอท ( II ) ปรอท ( CH3 ) 2

ข้อเท็จจริงนี้ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในชั้นของตะกอนในแม่น้ำและทะเลสาบไดเมตทิลเมอร์คิวรี่จะถูกเปลี่ยนเป็นกรดหรือเป็นกลาง ภายใต้เงื่อนไขในรูปแบบ monomethylmercury และอื่น ๆเช่น ch3cl และ ch3oh . ดังนั้น การผลิตเมทิลเมอร์คิวรี
ในน้ำธรรมชาตินํามากกว่าการก่อตัวของไดเมทิลเมอร์คิวรี่ . เมตทิลเมอร์คิวรีแพร่กระจายง่ายกว่าปรอท ( II ) เกลือในเนื้อเยื่อไขมัน
สัตว์และลักษณะนี้อำนวยความสะดวกของสารเคมี . เมื่ออยู่ในร่างกายเมตทิลเมอร์คิวรีอาจผูก sulfur-containing กรดอะมิโนเป็นสารประกอบที่ละลายน้ํา
ในเนื้อเยื่อสัตว์ เนื่องจากเหตุผลเหล่านี้ เมทิลเมอร์คิวรีเป็นฟอร์มปรอทอันตรายมากที่สุด