Trends in the prevalence of symptom

Trends in the prevalence of symptoms suggestive of asthma show greater variation than trends in the prevalence of diagnosed asthma (Fig. 1B). The prevalence of asthma symptoms increased in most countries up to the 1990s, but since then there has been no clear temporal pattern. The variability among countries may in part be attributable to differences in definitions of asthma symptoms, such as wheezing, shortness of breath, and asthma attacks. Recent data from the International Study of Asthma and Allergies in Childhood (ISAAC) phase 3 showed that in the mid- 1990s, the prevalence of wheezing increased in most centers where the prevalence had been low and decreased or remained unchanged in most centers where the prevalence had been high.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวโน้มในความชุกของอาการของโรคหอบหืดแนะแสดงการเปลี่ยนแปลงมากขึ้นกว่าแนวโน้มในความชุกของโรคหอบหืดได้รับการวินิจฉัย (รูปที่ 1b) ความชุกของอาการของโรคหอบหืดที่เพิ่มขึ้นในประเทศมากที่สุดถึงปี 1990 แต่หลังจากนั้นยังไม่มีรูปแบบที่ชัดเจนชั่วคราว ความแปรปรวนระหว่างประเทศที่อยู่ในส่วนหนึ่งอาจจะเนื่องมาจากความแตกต่างในความหมายของอาการโรคหอบหืดเช่นหอบหายใจถี่และโรคหอบหืด ข้อมูลล่าสุดจากการศึกษาระหว่างประเทศของโรคหอบหืดและโรคภูมิแพ้ในวัยเด็ก (ไอแซค) ระยะที่ 3 แสดงให้เห็นว่าในช่วงกลางปี​​ 1990, ความชุกของการเจ็บป่วยที่เพิ่มขึ้นในศูนย์ส่วนใหญ่ที่นิยมกันอย่างแพร่หลายที่ได้รับต่ำและลดลงหรือยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในศูนย์ส่วนใหญ่ที่นิยมกันอย่างแพร่หลาย ได้รับสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวโน้มความชุกของโรคหืดถึงอาการแสดงความผันแปรมากขึ้นกว่าแนวโน้มความชุกของโรคหืด diagnosed (Fig. 1B) ความชุกของอาการหอบหืดเพิ่มขึ้นในประเทศมากที่สุดถึงปี 1990 ได้ตั้งแต่นั้น มีรูปแบบไม่ล้างชั่วคราว สำหรับความผันผวนประเทศบางส่วนอาจรวมความแตกต่างในคำนิยามของอาการหอบหืด เช่นหายใจหอบ หายใจไม่ออกหายใจ และโรคหอบหืดโจมตี ข้อมูลล่าสุดจากการศึกษานานาชาติของโรคหอบหืดและโรคภูมิแพ้ในเด็ก (ค) ระยะที่ 3 พบว่า ในในกลางทศวรรษที่ 1990 ความชุกของการหายใจดังเสียงฮืดขึ้นในศูนย์ส่วนใหญ่ที่ความชุกมีต่ำ และลดลง หรือยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในศูนย์ส่วนใหญ่ที่ชุกได้สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวโน้มของความชุกของแนะแสดงอาการของโรคหอบหืดการเปลี่ยนแปลงมากกว่าแนวโน้มของความชุกของโรคหอบหืดวินิจฉัย(รูปที่ 1 b ) ในขณะเดียวกันที่อาการโรคหอบหืดเพิ่มขึ้นมากที่สุดในประเทศได้มากถึง 1990 s แต่หลังจากนั้นไม่มีการรูปแบบ Temporal Key Integrity Protocol ล้าง เลื่อนได้ที่ในประเทศอาจอยู่ในส่วนหนึ่งเป็นผลสืบเนื่องมาจากความแตกต่างในคำนิยามของอาการโรคหอบหืดเช่นเสียงวี๊ดไม่ถึงขนาดของการโจมตีและโรคหอบหืดหายใจ. เมื่อไม่นานมานี้ข้อมูลจากต่างประเทศการศึกษาของโรคหืดเป็น โรคภูมิแพ้ และในวัยเด็ก(อิสอัค)ระยะที่ 3 แสดงให้เห็นว่าในช่วงกลางปี 1990 s ที่มีมากกว่าที่เพิ่มขึ้นของเสียงวี๊ดในศูนย์กลางมากที่สุดซึ่งมีมากกว่าที่เคยเป็นระดับต่ำและลดลงหรือทรงตัวอยู่ในศูนย์กลางมากที่สุดซึ่งมีมากกว่าที่มีอยู่ในระดับสูง