One explanation for these results i

One explanation for these results is as follows. The first task requires the formation of a visual image of an F. The visual image probably has at least some picturelike qualition(ดูไม่ออก) (spatial or visual), so a spatial or visually guided response (pointing) would be interfered with to a greater extent than would a verbal response. In other words, the visual image is more disruptive of, and disrupted by, another spatial or visual type of task (pointing than by a verbal kind of task (talking). The converse is also true: Holding a sentences in memory (a verbal task) is easier to do with a concurrent visual/spatial task (such as pointing) than with another verbal task. Notice that pointing or talking do not differ (ดูไม่ออก) difficulty overall but vary in difficulty as a function of the task with which they are being performed. Brooks’s (1968) work supports the idea that images and words use different kinds of internal codes (as the dual-coding hypothesis suggests).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อธิบายหนึ่งสำหรับผลลัพธ์เหล่านี้จะเป็นดังนี้ งานแรกต้องมีการก่อตัวของรูปภาพของ F. การ รูปภาพอาจจะมีบางอย่าง qualition(ดูไม่ออก) picturelike (spatial หรือ visual), เพื่อการตอบสนองเชิงพื้นที่ หรือนำสายตา (ชี้) จะถูกแทรกแซงด้วยในระดับมากขึ้นกว่าการที่จะตอบสนองทางวาจา ในคำอื่น ๆ รูปภาพเป็นการก่อกวนมากขึ้นของ และหยุดชะงัก โดย เชิงพื้นที่ หรือภาพชนิดอื่น (ชี้กว่า โดยแบบวาจา (พูดคุย) งานงาน สนทนาเป็นจริง: ถือเป็นประโยคในหน่วยความจำ (งานวาจา) คือง่ายต่อการทำงาน visual spatial พร้อมกัน (เช่นชี้) กว่างานอื่นทางวาจา แจ้งชี้ หรือพูดแตกต่างกัน (ดูไม่ออก) ปัญหาโดยรวม แต่แตกต่างกันในความยากลำบากเป็นฟังก์ชันของงานที่พวกเขากำลังดำเนินการ งานของ Brooks (1968) สนับสนุนความคิดที่ว่า ภาพและคำที่ใช้ชนิดของรหัสภายใน (เป็นสมมติฐานสองโค้ดแนะนำ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายหนึ่งเพื่อให้ได้ผลลัพธ์เหล่านี้จะเป็นดังนี้ งานแรกต้องมีการก่อตัวของภาพที่มองเห็นของเอฟภาพที่มองเห็นอาจจะได้อย่างน้อยบางส่วน qualition picturelike (ดูไม่ออก) (อวกาศหรือ Visual) ดังนั้นการตอบสนองเชิงพื้นที่หรือแนะนำสายตา (ชี้) จะถูกแทรกแซงด้วยกับ ระดับที่สูงกว่าจะมีการตอบสนองทางวาจา ในคำอื่น ๆ ภาพที่มองเห็นมากขึ้นก่อกวนของและหยุดชะงักโดยอีกประเภทอวกาศหรือภาพของงาน (ชี้ไปกว่าชนิดวาจาของงาน (พูดคุย) สนทนายังเป็นจริง:. โฮลดิ้งประโยคในหน่วยความจำ (วาจา งาน) เป็นเรื่องง่ายที่จะทำอย่างไรกับงาน V​​isual / อวกาศพร้อมกัน (เช่นชี้) กว่ากับงานด้วยวาจาอีก. สังเกตการชี้ที่หรือพูดคุยไม่แตกต่างกัน (ดูไม่ออก) ความยากลำบากโดยรวม แต่แตกต่างกันในความยากลำบากเป็นฟังก์ชั่นของงานด้วย ซึ่งพวกเขามีการดำเนินการ. บรูกส์ (1968) งานสนับสนุนความคิดที่ว่าภาพและคำพูดที่ใช้แตกต่างกันของรหัสภายใน (ตามสมมติฐานแบบ dual-coding แสดงให้เห็น)