ดอกพุดแก้ว หรือดอก Sampaguita Jasmine เป็นดอกไม้ประจำชาติฟิลิปปินส์
ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Tabernaemontana divaricata
ชื่อพื้นเมืองอื่น คือ พุดป่า (ลำปาง) พุดจีบ พุดซ้อน พุดสวน พุดสา (ภาคกลาง)
ใบรูปไข่หรือกลมสีเขียวเป็นมัน ออกดอกเดี่ยวและเป็นช่อ บานตลอดทั้งปี ดอกสีขาวลักษณะเป็นแฉกคล้ายดาว มักบานในเวลากลางคืนและบานได้เพียงชั่วครู่ในตอนกลางวัน มีกลิ่นหอมแรงคล้ายดอกมะลิ สามารถนำมาผลิตเป็นน้ำมันหอมระเหย
สรรพคุณทางยา
ราก บำรุงร่างกาย ระงับอาการปวด แก้ปวดฟัน ขับพยาธิ
ลำต้น คั้นเอาน้ำดื่มใช้ขับพยาธิ
เนื้อไม้เป็นยาเย็น ใช้ลดไข้
ใบโขลกแล้วคั้นเอาแต่น้ำทาแก้โรคผิวหนัง
สำหรับชาวฟิลิปปินส์ดอกไม้ชนิดนี้เป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์ เรียบง่าย อ่อนน้อมถ่อมตน และเข้มแข็ง การผลิบาน ของดอกพุดแก้วถูกนำมาเฉลิมฉลองในตำนานเรื่องเล่าและบทเพลงของฟิลิปปินส์ และมีความเชื่อว่าดอกไม้ชนิดนี้มีที่มาจากแถบหิมาลัย ในศตวรรษที่ 17
ส่วนคนไทยโบราณเชื่อว่าบ้านใดปลูกต้นพุดไว้ประจำบ้าน จะเจริญ มั่นคง เพราะพุดหรือพุฒหมายถึงความเข็งแรง สมบูรณ์