The bioavailability of isoflavones

The bioavailability of isoflavones depended on their chemical
forms (aglycones or glucosides) which influenced the solubility
in the intestinal lumen and the absorption as well as on the metabolism
by intestinal and microbial enzymes (Vitale, Piazza, Melilli,
Drago, & Salomone, 2013). The enrichment of aglycone forms is a
potential and promising strategy to enhance the bioavailability
and physiological functions of soybean germs products. Several
processing techniques were adopted to convert isoflavone
glycosides to aglycones (Chen et al., 2012; Chien et al., 2005;
Hubert et al., 2008; Liu et al., 2013; Toda et al., 2000). The common
processing factors are thermal degradation, enzyme and acid (alkaline)
hydrolysis, which involve in modification of soy-derived foods
in terms of the content and distribution of the three isoflavone
derivatives, daidzein, genistein and glycitein, and their respective
conjugates. The higher levels of aglycones detected when soaking
at approximately 45 C were probably due to the greater activity
of the endogenic b-glucosidase, which produced the hydrolysis of
the glucoside conjugates to form the corresponding aglycones
(Aguiar, Baptista, Alencar, Haddad, & Eberlin, 2007). Aglycones
content in fermented soy products reached up to 90% of the total
isoflavones due to the activation of the enzyme b-glucosidase during
fermentation (Wang et al., 2007). In general, malonylglycosides
in soybeans were labile to heat process and could readily be converted
to their respective more heat-stable acetylglycosides and
nonconjugated b-glycosides through decarboxylation and
deesterification. The cooking process resulted in the variations of
isoflavone distributions: the degradations of the malonyl conjugates
and b-glycosides, meanwhile increasements of the three
aglycones (Wang & Murphy, 1996). The acidic hydrolysis could
effectively hydrolyze b-glycosides into aglycones (Liu et al., 2013).
In this work, we adopted a facile approach via Monascus aged
vinegar soaking and achieved high conversion efficiency of b-glycosides
conjugates to aglycones forms, and the proportion of aglycones
forms were further increased from 1.18% (raw soy germs),
36.8% (vinegar soaking) and 51.34% (recovered vinegar soaking)
(Table 1). Herein, a schematic illustration of the interconversion
pathway of isoflavones forms in soy germs via vinegar soaking
approach was proposed (Fig. 5).
The conversion kinetics of isoflavone forms were investigated
for 24 h incubation in Monascus aged vinegar. The conversion
kinetics of various isoflavone forms varied depended on the type
of isoflavone forms. On the whole, the proportion of free isoflavones
increased gradually upon the increase in incubation time,
whereas that of isoflavone glucosides, e.g., malonylglucosides and
b-glucoside decreased accordingly (Fig. 3A–C). The isoflavone
forms in soy germ (left) and Monascus aged vinegar (right) as a
function of incubation time in Monascus aged vinegar, reflecting
that some selected isoflavone forms, e.g., malonylglucosides
migarated toward the Monascus aged vinegar from soy germs.
The total isoflavones in Monascus aged vinegar accounted for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวปริมาณออกฤทธิ์ของ isoflavones ขึ้นอยู่กับสารเคมีของพวกเขาแบบฟอร์ม (aglycones หรือ glucosides) ซึ่งมีอิทธิพลต่อการละลายใน lumen ลำไส้และการดูดซึมเช่นกันตามเผาผลาญโดยลำไส้ และจุลินทรีย์เอนไซม์ (Vitale เพียซ MelilliDrago, & Salomone, 2013) ขอแบบฟอร์ม aglycone เป็นการมีศักยภาพ และแนวโน้มกลยุทธ์เพิ่มการดูดซึมและหน้าที่สรีรวิทยาของถั่วเหลืองผลิตภัณฑ์เชื้อโรค หลายมีนำเทคนิคการประมวลผลการแปลง isoflavoneglycosides เพื่อ aglycones (Chen et al., 2012 เจียน et al., 2005Hubert et al., 2008 หลิว al. et, 2013 Toda et al., 2000) ทั่วไปประมวลผลปัจจัยคือ การลดความร้อน เอนไซม์ และกรด (ด่าง)ไฮโตรไลซ์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการปรับเปลี่ยนอาหารถั่วเหลืองมาเนื้อหาและการกระจายของ isoflavone สามตราสารอนุพันธ์ daidzein, genistein และ glycitein และผู้เกี่ยวข้องconjugates ระดับสูงของ aglycones ตรวจพบเมื่อแช่ที่ประมาณ 45 C ได้อาจเนื่องจากกิจกรรมมากขึ้นของ endogenic บี-glucosidase ซึ่งผลิตไฮโตรไลซ์ของconjugates glucoside เพื่อ aglycones สอดคล้องกัน(Aguiar, Baptista, Alencar, Haddad, & Eberlin, 2007) Aglyconesเนื้อหาในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองหมักถึง 90% ของผลรวมisoflavones จาก b-glucosidase เอนไซม์ในระหว่างการเรียกใช้หมัก (Wang et al., 2007) ในทั่วไป malonylglycosidesในถั่วเหลืองมี labile กระบวนการความร้อน และพร้อมจะแปลงการของ acetylglycosides คอกความร้อนเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ และnonconjugated บี-glycosides โดย decarboxylation และdeesterification ส่งผลให้การทำอาหารในรูปแบบของการกระจาย isoflavone: degradations ของ malonyl conjugatesและ b-glycosides, increasements ในขณะเดียวกัน 3aglycones (วังและเมอร์ฟี่ 1996) ไฮโตรไลซ์เปรี้ยวได้มีประสิทธิภาพ hydrolyze บี glycosides ใน aglycones (หลิว et al., 2013)ในงานนี้ เรานำวิธีร่มผ่าน Monascus อายุแช่น้ำส้มสายชูและแปลงทำได้สูงประสิทธิภาพของ b glycosidesconjugates ฟอร์ม aglycones และสัดส่วนของ aglyconesแบบฟอร์มเพิ่มเติมถูกเพิ่มจาก 1.18% (เชื้อโรคถั่วเหลืองดิบ),36.8% (แช่น้ำส้มสายชู) และ 51.34% (แช่น้ำส้มสายชูกู้คืน)(ตาราง 1) นี้ ภาพประกอบแผนผังวงจรของการ interconversionทางเดินของฟอร์ม isoflavones ในเชื้อโรคถั่วเหลืองที่ผ่านการแช่น้ำส้มสายชูวิธีนำเสนอ (Fig. 5)จลนพลศาสตร์การแปลงฟอร์ม isoflavone ถูกสอบสวนสำหรับ 24 ชม บ่มใน Monascus อายุน้ำส้มสายชู การแปลงจลนพลศาสตร์ของฟอร์ม isoflavone ต่าง ๆ ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดisoflavone ฟอร์ม บนทั้งหมด สัดส่วนของ isoflavones ฟรีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตามการเพิ่มขึ้นในเวลาที่คณะทันตแพทยศาสตร์ในขณะที่ของ isoflavone glucosides เช่น malonylglucosides และb-glucoside ลดลงตามลำดับ (Fig. 3A – C) Isoflavoneแบบฟอร์มในจมูกถั่วเหลือง (ซ้าย) และ Monascus อายุน้ำส้มสายชู (ขวา) เป็นการฟังก์ชันของเวลาบ่ม Monascus อายุน้ำส้มสายชู สะท้อนที่บางคนเลือกฟอร์ม isoflavone เช่น malonylglucosidesmigarated ไปทาง Monascus ที่อายุน้ำส้มสายชูจากเชื้อโรคถั่วเหลืองIsoflavones รวมใน Monascus อายุบัญชีสำหรับน้ำส้มสายชู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูดซึมของคุณสมบัติคล้ายขึ้นอยู่กับสารเคมีของพวกเขาในรูปแบบ (aglycones หรือ glucosides) ซึ่งได้รับอิทธิพลการละลายในลำไส้เซลล์และการดูดซึมเช่นเดียวกับการเผาผลาญโดยเอนไซม์ในลำไส้และจุลินทรีย์(ไวเทล, Piazza, Melilli, Drago และ Salomone 2013) . เพิ่มคุณค่าในรูปแบบ aglycone เป็นกลยุทธ์ที่มีศักยภาพและมีแนวโน้มการดูดซึมเพื่อเพิ่มและฟังก์ชั่นทางสรีรวิทยาของผลิตภัณฑ์เชื้อโรคถั่วเหลือง หลายเทคนิคการประมวลผลเป็นบุตรบุญธรรมการแปลง isoflavone ไกลโคไซด์ที่จะ aglycones (Chen et al, 2012;. เชียน, et al, 2005;. ฮิวเบิร์ตอัล 2008. หลิว et al, 2013;.. ดะ, et al, 2000) ที่พบปัจจัยการประมวลผลที่มีการย่อยสลายความร้อนเอนไซม์และกรด (อัลคาไลน์) การย่อยสลายซึ่งมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงของอาหารจากถั่วเหลืองที่ได้มาจากในแง่ของเนื้อหาและการกระจายตัวของสาม isoflavone อนุพันธ์ daidzein, genistein และ glycitein และตนconjugates ระดับที่สูงขึ้นของ aglycones ตรวจพบเมื่อแช่อยู่ที่ประมาณ45 องศาเซลเซียสอาจจะเป็นเนื่องจากการทำกิจกรรมมากขึ้นของendogenic B-glucosidase ซึ่งผลิตการย่อยสลายของconjugates glucoside แบบ aglycones ที่สอดคล้องกัน(Aguiar, บาปติส, โลคอน, Haddad และ Eberlin 2007) Aglycones เนื้อหาในผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองหมักถึงได้ถึง 90% รวมคุณสมบัติคล้ายเนื่องจากการกระตุ้นการทำงานของเอนไซม์B-glucosidase ในระหว่างการหมัก(Wang et al., 2007) โดยทั่วไป malonylglycosides ในถั่วเหลืองมี labile กับกระบวนการความร้อนและพร้อมจะถูกแปลงไปของตนมากขึ้นacetylglycosides ความร้อนที่มีเสถียรภาพและnonconjugated ขไกลโคไซด์ผ่าน decarboxylation และdeesterification ขั้นตอนการทำอาหารส่งผลให้ในรูปแบบของการกระจาย isoflavone: degradations ของ conjugates malonyl และ B-glycosides ขณะ increasements ในสามaglycones (วังและเมอร์ฟี่, 1996) การย่อยเป็นกรดสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพสลายขไกลโคไซด์ลง aglycones (Liu et al., 2013). ในงานนี้เรานำวิธีการได้อย่างง่ายดายผ่านทาง Monascus อายุแช่น้ำส้มสายชูและประสบความสำเร็จมีประสิทธิภาพการแปลงสูงของB-glycosides conjugates รูปแบบ aglycones และ สัดส่วนของ aglycones รูปแบบที่ได้รับเพิ่มขึ้นจาก 1.18% (เชื้อโรคถั่วเหลืองดิบ) 36.8% (น้ำส้มสายชูแช่) และ 51.34% (หายแช่น้ำส้มสายชู) (ตารางที่ 1) ที่นี้เป็นภาพที่มีลักษณะเป็นแผนของ interconversion ทางเดินของคุณสมบัติคล้ายรูปแบบในเชื้อโรคถั่วเหลืองแช่น้ำส้มสายชูผ่านวิธีการที่เสนอ (รูปที่. 5). จลนพลศาสตร์การแปลงรูปแบบ isoflavone ถูกตรวจสอบสำหรับการบ่ม24 ชั่วโมงใน Monascus อายุน้ำส้มสายชู การแปลงจลนศาสตร์ในรูปแบบต่างๆ isoflavone ต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับชนิดของรูปแบบisoflavone โดยในภาพรวมสัดส่วนของคุณสมบัติคล้ายฟรีค่อยๆเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาเพิ่มขึ้นในการบ่ม, ในขณะที่ glucosides isoflavone เช่น malonylglucosides และB-glucoside ลดลงตามลำดับ (รูป. 3A-C) isoflavone รูปแบบในจมูกถั่วเหลือง (ซ้าย) และ Monascus อายุน้ำส้มสายชู (ขวา) เป็นฟังก์ชั่นของเวลาการบ่มในMonascus อายุน้ำส้มสายชูสะท้อนให้เห็นว่าบางรูปแบบisoflavone เลือกเช่น malonylglucosides migarated ต่อ Monascus อายุน้ำส้มสายชูจากเชื้อโรคถั่วเหลือง. คุณสมบัติคล้ายรวม ใน Monascus อายุน้ำส้มสายชูคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริมาณไอโซฟลาโวนขึ้นอยู่กับรูปแบบทางเคมี
( aglycones หรือกลูโคไซด์ ) ซึ่งมีผลต่อการละลาย
ในลำไส้และลำไส้ดูดซึม ตลอดจนการเผาผลาญ
โดยผนังลำไส้และเอนไซม์จากจุลินทรีย์ ( วิเทล จัตุรัส melilli
, , , แพง , & salomone 2013 ) การเสริมรูปแบบี่เป็นสัญญาเพื่อเพิ่มศักยภาพและกลยุทธ์

การดูดซึมและหน้าที่ทางสรีรวิทยาของเชื้อโรค ถั่วเหลือง ผลิตภัณฑ์ เทคนิคการประมวลผลที่ใช้ในการแปลงหลาย

ไซด์เพื่อ aglycones ( isoflavone Chen et al . , 2012 ; เจียน et al . , 2005 ;
( et al . , 2008 ; Liu et al . , 2013 ; แต่ et al . , 2000 ) องค์ประกอบการประมวลผลร่วมกัน
จะสลายความร้อน เอ็นไซม์และกรด ( ด่าง )
การย่อย ซึ่งเกี่ยวข้องกับการได้มาของถั่วเหลืองในอาหาร
ในแง่ของปริมาณและการกระจายของสาม isoflavone
อนุพันธ์และ Daidzein , เจนิ glycitein
ของตน และสารประกอบ . ระดับที่สูงขึ้นของ aglycones ตรวจพบเมื่อแช่
ประมาณ 45  C อาจจะเนื่องจากการกิจกรรมของ b-glucosidase มากขึ้น
endogenic ซึ่งผลิตเอนไซม์และสารประกอบในรูปแบบของ

aglycones ( aguiar สอดคล้องกัน ,แบ็ปติสต้า alencar Haddad , , , eberlin & , 2007 ) aglycones
เนื้อหาในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองหมักถึงถึง 90% ของไอโซฟลาโวน รวม
เนื่องจากการกระตุ้นเอนไซม์ในการหมัก b-glucosidase
( Wang et al . , 2007 ) โดยทั่วไป malonylglycosides
ในถั่วเหลืองอยู่ที่ความร้อนกระบวนการ และสามารถพร้อมที่จะแปลงเพื่อดับความร้อนมากกว่า

acetylglycosides ที่มั่นคงและnonconjugated b-glycosides through decarboxylation (
deesterification . กระบวนการปรุงอาหาร ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของ
การแจกแจง isoflavone : degradations ของสารประกอบและ malonyl
b-glycosides ขณะ increasements ของ 3
aglycones ( วัง&เมอร์ฟี่ , 1996 ) เอนไซม์ช่วยย่อย b-glycosides เป็นกรด
ได้อย่างมีประสิทธิภาพ aglycones ( Liu et al . , 2013 ) .
ในงานนี้เราใช้วิธีการที่ง่ายผ่านเชื้อรา
น้ำส้มสายชูแช่อายุและความสูงประสิทธิภาพของการแปลง b-glycosides
สารประกอบเพื่อ aglycones รูปแบบและสัดส่วนของ aglycones
แบบฟอร์ม ได้เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 1.18 ( เชื้อโรคถั่วเหลืองดิบ ) ,
36.8 ( น้ำส้มสายชูแช่ ) และ 51.34 % ( หายน้ำส้มสายชูแช่ )
( ตารางที่ 1 ) ในที่นี้ เป็นภาพประกอบแผนผังของ interconversion
ทางเดินในซอย isoflavones แบบเชื้อโรคผ่านวิธีการแช่น้ำส้มสายชู
เสนอ ( ภาพที่ 5 ) .
การแปลงรูปแบบศึกษาจลนพลศาสตร์ของ isoflavone
สำหรับบ่ม 24 ชั่วโมงในเชื้อราอายุน้ำส้มสายชู การแปลงรูปแบบต่างๆ
จลนพลศาสตร์ของ isoflavone แตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดของรูปแบบไอโซฟลาโวน
. โดยรวมแล้ว สัดส่วนของ isoflavones
ฟรีค่อยๆเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มเวลาระยะเวลา
ส่วนของไอโซฟลาโวน กลูโคไซด์ เช่น malonylglucosides และ
b-glucoside ลดลงตาม ( รูปที่ 3A ( C ) และไอโซฟลาโวน
แบบฟอร์มในจมูกถั่วเหลือง ( ซ้าย ) และเชื้อราอายุส้ม ( ขวา ) เป็นฟังก์ชันของเวลาในการบ่มเชื้อรา

อายุส้มสะท้อนที่เลือกรูปแบบ malonylglucosides
ไอโซฟลาโวน เช่นmigarated ลงมือ monascus aged vinegar from germs soy .
the isoflavones total in monascus aged vinegar accounted for