Muscles get their energy from diffe

Muscles get their energy from different sources depending on the situation that the muscle is working in. Muscles use aerobic respiration when we call on them to produce a low to moderate level of force. Aerobic respiration requires oxygen to produce about 36-38 ATP molecules from a molecule of glucose. Aerobic respiration is very efficient, and can continue as long as a muscle receives adequate amounts of oxygen and glucose to keep contracting. When we use muscles to produce a high level of force, they become so tightly contracted that oxygen carrying blood cannot enter the muscle. This condition causes the muscle to create energy using lactic acid fermentation, a form of anaerobic respiration. Anaerobic respiration is much less efficient than aerobic respiration—only 2 ATP are produced for each molecule of glucose. Muscles quickly tire as they burn through their energy reserves under anaerobic respiration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล้ามเนื้อได้รับพลังงานของพวกเขาจากแหล่งต่าง ๆ ตามสถานการณ์ในที่ทำงานในกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อใช้หายใจเต้นแอโรบิกเมื่อเราเรียกใช้ในการผลิตต่ำระดับปานกลางของกองทัพ แอโรบิกหายใจต้องการออกซิเจนในการผลิตเกี่ยวกับโมเลกุล 36-38 ATP จากโมเลกุลของกลูโคส แอโรบิกหายใจมีประสิทธิภาพมาก และสามารถทำต่อไปตราบใดกล้ามเนื้อได้รับจำนวนเพียงพอออกซิเจนและกลูโคสเพื่อให้ทำสัญญา เมื่อเราใช้กล้ามเนื้อในการผลิตในระดับสูงของกองทัพ พวกเขาเป็นดังนั้นแน่นสัญญาว่า แบกเลือดออกซิเจนไม่สามารถเข้ากล้ามเนื้อ เงื่อนไขนี้ทำให้กล้ามเนื้อเพื่อสร้างพลังงานที่ใช้หมักกรดแลกติก รูปแบบของการหายใจที่ไม่ใช้ออกซิเจน ไม่ใช้ออกซิเจนหายใจมีประสิทธิภาพมากน้อยกว่าหายใจเต้นแอโรบิก — เพียง 2 ATP ที่ผลิตในแต่ละโมเลกุลของกลูโคส กล้ามเนื้ออย่างรวดเร็วยางที่เผาผ่านของพลังงานสำรองภายใต้ไม่ใช้หายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล้ามเนื้อได้รับพลังงานของพวกเขาจากแหล่งที่มาที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่กล้ามเนื้อมีการทำงานใน. ใช้กล้ามเนื้อหายใจเมื่อเราเรียกร้องให้พวกเขาในการผลิตต่ำถึงปานกลางระดับของแรง แอโรบิกการหายใจต้องใช้ออกซิเจนในการผลิตประมาณ 36-38 โมเลกุล ATP จากโมเลกุลของน้ำตาลกลูโคส แอโรบิกการหายใจมีประสิทธิภาพมากและสามารถดำเนินต่อไปตราบเท่ากล้ามเนื้อได้รับปริมาณที่เพียงพอของออกซิเจนและน้ำตาลกลูโคสเพื่อให้การทำสัญญา เมื่อเราใช้กล้ามเนื้อในการผลิตระดับสูงของแรงพวกเขากลายเป็นหดตัวแน่นจนแบกออกซิเจนในเลือดไม่สามารถเข้าสู่กล้ามเนื้อ เงื่อนไขนี้ทำให้เกิดกล้ามเนื้อในการสร้างพลังงานโดยใช้การหมักกรดแลคติกในรูปแบบของการหายใจแบบไม่ใช้ออกซิเจน การหายใจแบบไม่ใช้ออกซิเจนมีประสิทธิภาพมากน้อยกว่าแอโรบิกการหายใจอย่างเดียว 2 เอทีพีที่มีการผลิตโมเลกุลของน้ำตาลกลูโคสในแต่ละ กล้ามเนื้อได้อย่างรวดเร็วยางขณะที่พวกเขาผ่านการเผาไหม้พลังงานสำรองของพวกเขาภายใต้การหายใจแบบไม่ใช้ออกซิเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กล้ามเนื้อได้รับพลังงานจากแหล่งที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่กล้ามเนื้อทำงาน กล้ามเนื้อที่ใช้ในการหายใจเมื่อเราเรียกพวกเขาเพื่อผลิตในระดับต่ำถึงปานกลาง จากแรง การหายใจแบบใช้ออกซิเจนที่ต้องใช้ออกซิเจนเพื่อผลิต 36-38 ATP โมเลกุลจากโมเลกุลของกลูโคส การหายใจจะมีประสิทธิภาพมากและสามารถต่อตราบใดที่กล้ามเนื้อได้รับปริมาณที่เพียงพอของออกซิเจนและกลูโคสให้สัญญาจ้าง เมื่อเราใช้กล้ามเนื้อในการผลิตระดับสูงของแรง พวกเขากลายเป็นแน่นหดตัวที่แบกเลือดออกซิเจนไม่สามารถเข้าไปในกล้ามเนื้อ เงื่อนไขนี้ทำให้กล้ามเนื้อเพื่อสร้างพลังงานโดยใช้การหมักกรดแลคติก , รูปแบบของระบบการหายใจการหายใจแบบไม่ใช้อากาศมีมากมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการหายใจเพียง 2 ATP ที่ผลิตสำหรับแต่ละโมเลกุลของกลูโคส กล้ามเนื้อได้อย่างรวดเร็วยางเป็นผู้เขียนผ่านพลังงานสำรองในระบบการหายใจ