In 1991, when the Soviet Union was

In 1991, when the Soviet Union was coming apart, Alexey Titarenko was out in his native Saint Petersburg, trying to make sense of what he saw—a surge of people outside a steep entrance to the subway. “I was walking on the street, absorbing what’s happening. And passing by a subway station I see this sea—this ocean of desperate people trying to get inside,” he recalls in his strong accent, carefully enunciating his words. Although street photography was not his usual approach, Titarenko had had a long-standing interest in making art with his camera. In his head, he heard the somber music of Dmitri Shostakovich, a favorite composer. “The beginning of the Second Cello Concerto is like a long-exposure image by itself,” he says, “and the melody of the cello is so long and so tired.” Together the sight and sound suggested a way to make a photograph that reflected the slow-moving gravitas of the scene. He decided to take photos of it using a shutter speed several minutes long.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในพ.ศ. 2534 เมื่อสหภาพโซเวียตได้มาแยก Alexey Titarenko ก็ออกมาในเขาพื้นเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เขาเห็นตัวกระชากคนนอกเข้าชันรถไฟใต้ดิน "ฉันเดินบนถนน ดื่มด่ำกับสิ่งที่เกิดขึ้น และที่ผ่านมาสถานีรถไฟใต้ดินเห็นทะเลนี้ — มหาสมุทรคนหมดหวังที่ต้องการภายใน, "เขาเรียกคืนในสำเนียงของเขาแข็งแกร่ง enunciating ระมัดระวังคำพูดของเขา แม้ว่าถ่ายไม่ถูกวิธีของเขาปกติ Titarenko เคยมีสนใจที่ยาวนานในการทำศิลปะกับกล้องของเขา ในหัวของเขา เขาได้ยินเพลง somber ดิมิ Shostakovich ประพันธ์ชื่นชอบ "จุดเริ่มต้นของคอนแชร์โตของเชลโลที่สองเป็นเช่นรูปที่ลองสัมผัส ด้วยตัวเอง เขากล่าวว่า "และเมโลดี้ของเชลโลอยู่เป็นเวลานาน และเหนื่อยมาก" กันตาและเสียงแนะนำวิธีการทำให้ภาพถ่ายที่สะท้อน gravitas ของฉากเคลื่อนที่ได้ช้า เขาตัดสินใจที่จะทำการถ่ายภาพโดยใช้ความเร็วชัตเตอร์นานหลายนาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1991 เมื่อสหภาพโซเวียตมากัน Alexey Titarenko ออกในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กบ้านเกิดของเขาพยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เขาเห็น-การหลั่งไหลของคนที่อยู่นอกประตูทางเข้าสถานีรถไฟใต้ดินที่สูงชัน "ผมกำลังเดินอยู่บนถนนที่การดูดซับสิ่งที่เกิดขึ้น และผ่านสถานีรถไฟใต้ดินที่ฉันเห็นน้ำทะเลมหาสมุทรนี้ของคนที่หมดหวังนี้พยายามที่จะได้รับภายใน "เขาจำได้ว่าในสำเนียงที่แข็งแกร่งของเขาอย่างระมัดระวัง enunciating คำพูดของเขา แม้ว่าการถ่ายภาพสถานที่ไม่ได้เป็นวิธีการปกติของเขา Titarenko ได้มีความสนใจที่ยาวนานในการทำศิลปะกับกล้องของเขา ในหัวของเขาเขาได้ยินเสียงเพลงที่อึมครึมของตัวอ่อนนักแต่งเพลงที่ชื่นชอบ "จุดเริ่มต้นของไวโอลินคอนแชร์โต้ที่สองคือภาพเหมือนการเปิดรับแสงนานด้วยตัวเอง" เขากล่าว "และทำนองของเชลโล่เป็นมานานและเหนื่อยมาก." ร่วมกันสายตาและเสียงที่แนะนำวิธีที่จะทำให้การถ่ายภาพที่ สะท้อนให้เห็นถึง gravitas เคลื่อนไหวช้าของฉาก เขาตัดสินใจที่จะถ่ายภาพของมันโดยใช้ความเร็วชัตเตอร์นานหลายนาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1991 เมื่อสหภาพโซเวียตกำลังแยก อเล็กซี titarenko พื้นเมืองของเขาอยู่ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก , พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่เขา saw-a การหลั่งไหลของผู้คนด้านนอกทางเข้าชันไปรถไฟใต้ดิน " ฉันกำลังเดินบนถนน กับสิ่งที่เกิดขึ้น และ ผ่านสถานีรถไฟใต้ดินเห็นทะเลมหาสมุทรนี้รุนแรง ของคนพยายามที่จะได้รับภายใน " เขาเล่าว่าในสำเนียงที่แข็งแกร่งของเขาระวังมีเรื่องคำพูดของเขา ถึงแม้ว่าการถ่ายภาพไม่ใช่วิธีปกติของเขา titarenko ได้มีความสนใจในการทำศิลปะยืนยาว ด้วยกล้อง ในหัวของเขา เขาได้ยินเสียงเพลงที่อึมครึมของดิมิทรีชอสตาโกวิช เป็นนักแต่งเพลงที่ชื่นชอบ " จุดเริ่มต้นของการแสดงไวโอลินที่สองเหมือนภาพโดยเปิดรับแสงเป็นเวลานานนั่นเอง " เขากล่าว " และเพลงของเชลโล่ยาวมากและก็เหนื่อยด้วย" ด้วยสายตาและเสียง แนะนำวิธีที่จะทำให้ภาพที่สะท้อนออกมาเคลื่อนไหวช้าบริษัทของฉาก เขาตัดสินใจที่จะถ่ายโดยใช้ความเร็วชัตเตอร์หลายนาทีนาน