The direct income for an area is th

The direct income for an area is the amount of tourist expenditure that remains locally after taxes, profits, and wages are paid outside the area and after imports are purchased; these subtracted amounts are called leakage. In most all inclusive package tours, about 80% of travellers' expenditures go to the airlines, hotels and other international companies (who often have their headquarters in the travellers' home countries), and not to local businesses or workers. In addition, significant amounts of income actually retained at destination level can leave again through leakage. A study looking at tourism 'leakage' in Thailand estimated that 70% of all money spent by tourists ended up leaving Thailand (via foreign owned tour operators, airlines, hotels, etc.). Estimates made for other Third World countries range from 80% in the Caribbean to 40% in India.
On average, of each US$ 100 spent on a vacation tour by a tourist from a developed country, only around US$ 5 actually stays in a developing-country destination's economy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายได้โดยตรงในพื้นที่เป็นจำนวนรายจ่ายของนักท่องเที่ยวที่ยังคงอยู่ภายหลังจากภาษี กำไร และค่าจ้างที่จ่าย นอกพื้นที่ และหลัง จาก ซื้อนำเข้า ยอดเงินเหล่านี้ subtracted เรียกว่ารั่ว ส่วนใหญ่รวมทั้งแพ็คเกจทัวร์ ประมาณ 80% ของค่าใช้จ่ายของนักท่องเที่ยวไปยังสายการบิน โรงแรมและบริษัทต่างประเทศอื่น ๆ (ที่มักจะมีสำนักงานใหญ่ในประเทศของนักท่องเที่ยว), และไม่ ให้ธุรกิจในท้องถิ่นหรือผู้ปฏิบัติงาน นอกจากนี้ จำนวนรายได้จริง เก็บไว้ที่ระดับที่ปลายทางที่สำคัญสามารถจากผ่านรั่ว การศึกษาที่มองหาที่ท่องเที่ยว 'รั่ว' ในประเทศไทยประมาณว่า 70% ของเงินทั้งหมดที่ใช้ โดยนักท่องเที่ยวสิ้นสุดออกจากประเทศไทย (ผ่านผู้ประกอบการเป็นเจ้าของทัวร์ต่างประเทศ สายการบิน โรงแรม ฯลฯ) ประเมินสำหรับช่วงประเทศโลกที่สามจาก 80% ในแคริบเบียนเป็น 40% ในอินเดีย
โดยเฉลี่ย แต่ละสหรัฐฯ $ 100 ใช้เวลาวันหยุดทัวร์ โดยนักท่องเที่ยวจากประเทศที่พัฒนาแล้ว เฉพาะ รอบสหรัฐอเมริกา $ 5 จริงอยู่ในเศรษฐกิจของปลายทางการพัฒนาประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายได้โดยตรงในพื้นที่เป็นจำนวนของค่าใช้จ่ายที่ท่องเที่ยวที่ยังคงอยู่ในประเทศหลังหักภาษีกำไรและค่าจ้างจะได้รับเงินนอกพื้นที่และหลังการเข้าซื้อ; จำนวนเงินที่หักออกเหล่านี้จะเรียกว่าการรั่วไหล ในที่สุดทุกแพคเกจทัวร์รวมประมาณ 80% ของนักเดินทางค่าใช้จ่ายไปที่สายการบินโรงแรมและ บริษัท ต่างประเทศอื่น ๆ (ที่มักจะมีสำนักงานใหญ่ของพวกเขาในการเดินทางของประเทศ) และไม่ให้ธุรกิจในท้องถิ่นหรือคนงาน นอกจากนี้จำนวนมากของรายได้ยังคงเป็นจริงในระดับที่สามารถออกจากสถานที่อีกครั้งผ่านการรั่วไหล มองไปที่การศึกษาการท่องเที่ยว 'รั่วไหล' ในประเทศไทยคาดว่า 70% ของเงินทั้งหมดที่ใช้จ่ายโดยนักท่องเที่ยวสิ้นสุดออกจากประเทศไทย (ผ่านผู้ประกอบการท่องเที่ยวต่างประเทศเป็นเจ้าของสายการบิน, โรงแรม, ฯลฯ ) ประมาณการสำหรับประเทศอื่น ๆ ในโลกที่สามในช่วง 80% ในทะเลแคริบเบียนเป็น 40% ในประเทศอินเดีย
โดยเฉลี่ยของแต่ละ US $ 100 ที่ใช้ในการเดินทางในวันหยุดโดยนักท่องเที่ยวจากประเทศพัฒนาแล้วเพียงรอบ 5 ดอลลาร์สหรัฐจริงยังคงอยู่ใน เศรษฐกิจปลายทางประเทศกำลังพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายได้โดยตรงพื้นที่เป็นปริมาณของนักท่องเที่ยวที่ยังคงอยู่ในประเทศ หลังจากจ่ายภาษี กำไร และค่าจ้างที่จ่ายออกนอกพื้นที่ และหลังการนำเข้า ซื้อ เหล่านี้ หักออกยอดเงินจะเรียกว่ารั่ว ใน ที่สุด ทั้งหมดโดยรวม แพคเกจท่องเที่ยว ประมาณ 80% ของการใช้จ่ายของนักท่องเที่ยวที่ไปสายการบินโรงแรมและ บริษัท ต่างประเทศอื่น ๆ ( ที่มักจะมีสำนักงานใหญ่ของพวกเขาในการเดินทางประเทศ ) และไม่ธุรกิจท้องถิ่น หรือคนงาน นอกจากนี้ ปริมาณการสะสมรายได้จริงในระดับปลายทางไปได้อีกครั้งผ่านการรั่วไหลของการศึกษามองไปที่การท่องเที่ยว ' รั่ว ' ในไทย ประมาณว่า 70% ของเงินทั้งหมดที่ใช้โดยนักท่องเที่ยวสิ้นสุดออกจากประเทศไทย ( ผ่านทางต่างประเทศที่เป็นเจ้าของผู้ประกอบการท่องเที่ยว , สายการบิน , โรงแรม , ฯลฯ ) ประมาณการทำให้ประเทศโลกที่สามอื่นๆ ช่วงจาก 80% ในทะเลแคริบเบียนเป็น 40% ในอินเดีย .
เฉลี่ยของแต่ละ $ 100 ใช้เวลาในวันหยุดทัวร์ โดยนักท่องเที่ยวจากประเทศที่พัฒนาแล้วเพียงประมาณ $ 5 จริงยังอยู่ในการพัฒนา ประเทศปลายทางของเศรษฐกิจ